Hikmət. Bütün kainatın ən əzizi, zahirən insan, mövcudatın ən
rəzili itdir. Lakin ağıllı adamların hamısı bu fikirdədir ki, vəfalı it
vəfasız insandan yaxşıdır.
Şer
Bir itə bir tikə çörək verəndə,
Unutmaz yüz kərə bassan da daşa.
Alcağa bir ömür çörək yedirsən,
Bir dəfə tünd olsan başlar savaşa.
Nəsihət. Öz hayına qalanda hünər olmaz, hünəri olmayandan
rəhbər çıxmaz.
Şer
Yekə bir öküzə rəhm eyləmə sən,
Ki çox yatan olar, həm də çox yeyən.
Kökəlmək istəsən gər ögüz kimi
Ulağtək insana xidməti öyrən.
Hikmət. İncildə yazılıbdır: «Ey insan övladı, dövlət verirəm
başın eyş-işrətə qarışır, məni unudursan, yoxsul edirəm mısmırığını salıb oturursan».
Şer
Gah nemət içində məğrursan ğafil,
Gah da yoxsulluqla əlbəyaxasan.
Yoxsulluq, bolluqda işin belədir,
Vaxt hanı haqqa da bir az baxasan.
