12.
Hekayət
201
Bir
dəfə həcc zəvvarları arasında dalaşma düşdü, mən də
piyadələr içərsində idim, əməlli başlı vuruşurduq, bir-birimizi
kötəkləyib baş-gözünə vururduq, söyüş söyürdük, ağzımıza gələni
deyir, əlimizə keçəni döyürdük. Eşitdim dəvə üstə kəcavənin bir
gözündə oturan adam o biri gözündə oturana belə deyirdi:
–Qəribə şeydnr, piyada şahmat xanasında gedib başa çatanda
vəzir, yəni əvvəlkindən yaxşı olur, bu həcc piyadələri Məkkəyə
çatanda niyə belə dəli olublar?!.
Şer
Bu sozümü söyləyiniz o zülmkar hacıya,
Ki, zülmlə soyur xalqın dərisini yanmadan,
Özü deyil, hacı onun dəvəsidir belə ki,
O zavallı tikan yeyib, yük daşımış hər zaman.
13.
Hekayət
Bir hindli məşəl atıb-tutmaq öyrənirdi. Bir arif görüb dedi: –
Sənin ki, evin qəmişdir, bu nə məşğələdir, nə işdir?
Beyt
Yerli hesab etmədiyin sözü demə heç zaman,
Elə cavab vermə ki, o, gətirə bilsin ziyan.
Dostları ilə paylaş: |
