(Turkum)
KA’BATULLOH
Hanuz biri ikki bo‘lmagan eldan
Keldim, madad bergil, yo Ka’batulloh.
Bag‘ri xun, tolei kulmagan eldan
Keldim, madad bergil, yo Ka’batulloh.
Bir zamon uning ham bo‘lgan qudrati,
Dunyoni yoritgan zehni, fikrati.
Hatto qirg‘oqlarni buzgan shiddati,
Keldim, madad bergil, yo Ka’batulloh.
Tegirmon toshidek aylandi taqdir,
Karvonlar to‘zg‘idi, sarbonlar so‘qir.
Bandi bo‘lgan edi ulug‘ yurt, axir,
Keldim, madad bergil, yo Ka’batulloh.
Avj oldi ig‘voyu firib, razolat,
Yig‘ladi bir chetda yetim adolat.
Bormi saodatga, axir, kafolat,
Keldim, madad bergil, yo Ka’batulloh.
Xor bo‘ldi Vatanda kimki ilmi bor,
Birovlar zar bilan topdi e’tibor.
Hiylagar ko‘paydi, ko‘paydi makkor,
Keldim, madad bergil, yo Ka’batulloh.
Duch kelgan sanamga sig‘indik gohi,
Bizga keng ochildi Shayton dargohi.
Axir, nima edi elning gunohi,
Keldim, madad bergil, yo Ka’batulloh.
Magar bo‘ri ekan odamga odam,
Bir-birin boshini yegay damodam
Saylanma. Abdulla Oripov
Dostları ilə paylaş: |