“Hammalari bu g‘amdan chiqishni xohlaganlarida u yerga qay-tarilaveradilar” (Haj, 22). Payg‘ambar(s.a.v.) so‘radilar: “Bu eshiklarda turuvchilar kimlar?” Jabroil
aytdi: “Birinchi past eshikda munofiqlar, dasturxon ashoblaridan kufr keltirganlar
hamda Fir’avn ahli turadi. U (eshik)ning nomi Hoviyadir. Ikkinchisida mushriklar tura-di,
uning oti Jahim. Uchinchi eshikda quyoshga sig‘inuvchilar turadi, uning ismi Sahar.
To‘rtinchisida iblis, unga ergash-ganlar hamda majusiylar turadi, uning oti Lazodir. Be-
shinchisida yahudlar turadi, uning ismi Hutamadir. Oltin-chisida nasorolar turadi, uning
ismi Sa’ir”. Keyin Jab-roil Payg‘ambar alayhissalomdan uyalib to‘xtadi. Payg‘ambar
(s.a.v.) aytdilar: “Yettinchisining xabarini bermaysan-mi?” Jabroil alayhissalom aytdi:
“Unda sizning umma-tingizdan katta gunohlar qilib, keyin tavba qilmaganlar turadi”.
Payg‘ambar (s.a.v.) hushlaridan ketdilar. Jabroil u kishining boshlarini o‘zlariga
kelgunlaricha ko‘kragiga qo‘yib turdi. O‘zlariga kelib: “Yo Jabroil, musibatim ulug‘ bo‘ldi,
xafaligim qattiqlashdi, mening ummatimdan birontasi do‘zaxga kiradimi?” “Ha, sizning
um-matin-gizdan katta gunohi kabira qilganlari do‘zaxga kiradi”.
Keyin Payg‘ambar (s.a.v.) yig‘ladilar. Jabroil ham yig‘ladi. Payg‘ambar (s.a.v.) uylariga
kirib, odamlardan berkinib oldilar, faqat namozga chiqardilar, hech kimga gapirmasdan
kirib ketardilar. Namozlarda Alloh taologa tazarru’lar qilib yig‘lardilar. Uchinchi kuni
bo‘lganda Abu Bakr keldi. Eshiklari oldiga kelib: “Assalomu alaykum ey rahmat uyining
egalari, Rasululloh huzurlariga kirsam bo‘ladimi?” deb javob olmadi, yig‘lab burchakda
turdi. So‘ngra, Umar, Alloh u kishidan rozi bo‘lsin: “Rasululloh huzurlariga kirsam
maylimi?” deb javob ololmadi, yig‘lab chetga chiqdi. Keyin Salmon roziyallohu anhu
eshik oldiga kelib to‘xtadi: “Assalomu alaykum, ey rahmat uyining egalari. Rasululloh
huzurlariga kirsam maylimi?” dedi. Hech kim javob bermadi, yana bir marta yig‘lab
keldi, yana javob bo‘lmagandan keyin, Fotima onamizning eshiklari oldiga keldi, so‘ng
aytdi: “Assalomu alaykum ey Rasulullohning qizlari!” Hazrat Ali, Alloh u kishidan rozi
bo‘lsin, o‘sha kuni uylarida yo‘q edi. Salmon aytdi: “Ey Payg‘ambarning qizlari Fotima!
Rasululloh odamlarga ko‘rinmayaptilar. Namozdan boshqa hech joyga bormayaptilar,
hech kimga gapirmayaptilar, kirishga hech kimga ruxsat bermayaptilar”. Fotima onamiz
boshlariga paxtalik yopinchig‘ini yopib, Payg‘ambarning (s.a.v.) eshiklariga keldi. Keyin
salom berdi va aytdi: “Yo Allohning elchisi, men qizingiz Fotima, kirishdan to‘silib
turibman”. Rasululoh sajda qilgan hollarida yig‘lab turgan edilar, boshlarini ko‘tarib:
“Nima uchun ko‘zimning nuri bo‘lgan qizim Fotima mendan to‘siladi? Eshikni unga
ochinglar!” eshikni ochganlaridan keyin kirdi, shu vaqtda Rasulullohga qarab, u kishining
yuzlari sarg‘aygan, holatlari o‘zgargan, yig‘i va xafalikdan yuzdagi etlari so‘lganini ko‘rib,
u ham yig‘lab yubordi: “Ey Allohning elchisi! Sizga nima bo‘ldi”.
“Ey qizim Fotima, Jabroil kelib, jahannamning eshiklarini sifatladi, mening ummatimning
gunohkorlari jahannamning eng tepa eshigida turar ekan, o‘sha narsa meni yig‘latib,
xafa qildi”, dedilar.
“Ey Allohning elchisi, unga qanday kirishar ekan?”
Tanbehul g’ofilin. Al-Faqih Abu Lays as-Samarqandiy