Kiçik Qafqazın tektonik ərazilərində yerləşənlər. Buraya 30 qrupdan çox
tərkibi qələvili, hidrokarbonatlı, karbon turşulu və dəmir ionlan ilə zəngin olan
mineral su yataqlan daxildir. Bunlardan ən məşhuru İstisu, Minkənd, Qoturçu və
Slavyanski sularıdır.
2.
Böyük Qafqazın kükürdlü-hidrogenli mineral su yataqlan. Burada
hidrokarbonat - xlorlu su yataqlarını xüsusilə ayırmaq olar. Bu suların tərkibi nitrat,
kalsium, maqnezium duzlan ilə zəngindir. Bu mənbələr arasında İlisu, Bum,
Qonaqkənd, Xınalıq, Dəvəçi, Xudat və başqalarını xüsusilə ayırmaq olar.
3.
Quzey Azərbaycanın Talış zonasında soyuq, ilıq və istiliyi 64°-ə çatan isti
mineral su mənbələri. Onların ümumi sayı 25-ə qədərdir. Bu mənbələrin çoxu
sulfıtlixlorlu, natriumlu və kalsiumlu mineral su tipinə aiddirlər. Bu mənbələr
arasında ən əhəmiyyətlisi yodlu və bromlu tərkibə malik olanlardır.
4.
50-dən çox mineral su mənbəyi qeydə alınmış Na-xçıvan MR ərazisindəki
mineral suları. Bu suları aşağıdakı qruplara bölmək olar:
a)
tərkibi acı-duzlu maddələrlə zəngin olan Qızılvəng, Cugin, Toroş və Dəstə
mineral su yataqları;
b)
tərkibi duzlu və acı-duzlu maddələri ilə zəngin olan Vayxır, Darıdağ və s. su
mənbələri.
c)
tərkibində karbon turşusu və əhəng qarışığı olan Bata-bat, Gemyur, Darıdağ,
Sirab, Badamlı, Nahadçin və başqa mi-neral su mənbələri.
5.
Kür-Araz vadisində rast gəlinən yodlu su ınənbələ-ri - Eldar çökündə və
Baba-Zənan mənbələri də bu tipli mine-ral sulara aiddir.
Bir sıra mineral su mənbələri palçıq vulkanları ilə əlaqə-dardır. Onların tərkibi
özünəməxsus kimyəvi və qaz qarışıqları ilə zəngindir. Bu mənbələr arasında öz
müalicəvi əhəmiyyəti-nə, fıziki-kimyəvi və bioloji xassələrinə görə dünyada yeganə
olan Naftalan yataqlarını ayrıca qeyd etmək lazımdır.
Azərbaycanda geniş süni suvarma şəbəkəsi yaradılmış-dır. Burada su resursu
mənbəyi kimi böyük əhəmiyyətə malik olan 6 magistral və 3 kollektor kanalı və
50-dən çox su anbarı (onlardan 5-nin hər birinin su tutumu 1 milyon m'-dən çoxdur)
mövcudur. Suyun və onlardan istifadənin uçotu dedikdə kon-kret ərazidə olan suyun
kəmiyyət və keyfıyyətinin, habelə isti-fadəçilər üzrə götürülmüş, istifadə edilmiş və
axıdılmış suyun müntəzəm qeydiyyatı nəzərdə tutulur.
«Suyun və ondan istifadənin uçotu» anlayışı «su kadast-rı» anlayışı (səth və
yeraltı sular haqqında hidroloji molumatlar toplusu) ilə bilavasitə əlaqədar olmaqla
mövcud su ehtiyatları-nın, kəmiyyət və keyfıyyət göstəricilərini, habelə istifadəçilər
üzrə istifadə olunan suyun uçotuna dair məlumatları əhatə edir. Suların mövcudluğu,
keyfıyyəti, çirklənməsi və istifadəsinin uçotu yerlərdə yaradılmış hidrometrik postlar,
stansiyalar, habelə informasiya əldə etməyə köməklik göstərən başqa vasitələr (yerin
süni peykləri, aviomüşahidələr və s.) şəbəkəsi ilə həyata keçirilir.
Sudan istifadənin vəziyyəti və həcminə dair informasiya əldə etmək üçün sudan
istifadə edən müəssisə, idarə və təşkilatlarda mövcud olan ilk uçot və bu barədə
onların tərtib etdikləri hesabatlardan istifadə olunur. Yeraltı su ehtiyatları (mineral və
termo suları da daxil olmaqla) haqqında informasiya bu işə nəzarət edən Ekologiya
və Təbii Sərvətlər Nazirliyi tərəfindən aparılan uçot və hesabat sisteminə əsasən əldə
edilir. Dövlət Statistika Komitəsi aidiyyəti olan təşkilatlarla razılaşdırılmaq yolu ilə
istifadəyə dair hesabatlar və onların doldurulmasına dair təlimatlar hazırlayır.
Konkret dövr ərzində hər hansı su hövzəsində və ya ərazidə su ehtiyatlarının
həcmi, toplanması və məsrəflərinin müqayisəli əlaqələndirilməsi məqsədilə su balansı
tərtib edilir. Su balansının mədaxil hissəsini yağışlar və başqa üsullarla daxil olan
suların həcmi, məsrəflər hissəsini isə geri qaytarılmadan istehlak olunan sular,
buxarlanma və başqa itkilər təşkil edir.
Alimlərin hesablamalarına görə, yer kürəsindən buxarlanan suyun illik ümumi
miqdarı təqribən 525,1 min km
3
-ə (o cümlədən qurudan 72,5 min km
3
, okeandan
452,6 min km
3
) bərabər olur. Atmosferdən yer kürəsinə qar, yağış və dolu şək-lində
düşən yağıntı sularının miqdarı da (cəmi 525,1 min km
3
, o cümlədən quruya 113,5
min km
3
, okeana isə 411,6 min km
3
) suyun miqdarmı balanslaşdırır. Hidrosferdəki
suyun belə daimi hərəkəti nəticəsində çayların, göllərin və yeraltı mənbələrin suları
tənzimlənir və müəyyən miqdarda təzələnir.
Yer kürəsində su resursları bərabər bölünməmişdir. İçməli su resursları cənubi
Amerikada, Kanadada və Asiyada daha çox, Orta Asiyada, Əfqanıstanda, ərəb
ölkələrinin çoxunda, Şimali Afrikada və Afrikanın tropik ölkələrində isə nisbətən
azdır.
Azərbaycan
Respublikasında
su
ehtiyatları
qonşu
cənubi
Qafqaz
respublikalarına nisbətən məhduddur. Onun çaylarında ildə 32 km
3
su axır.
Adambaşına duşən suyun həcminə görə Azərbaycan keçmiş SSRİ məkanında olan
MDB ölkələrinə nisbətən 10 dəfə, Ermənistan və Gürcüstana nisbətən 2-9 dəfə az
təchiz edilmə imkanına malikdir. Bütün bunlarla yanaşı, insanın bütün fəaliyyəti və
canlı aləmin mövcudluğu sudan geniş miqyasda istifadəni tələb edir. Dünya
təsərrüfatının sürətlə in-kişafı, uzbanizasiyanm sürətlənməsi və əhalinin sayının
sürətlə artımı suya olan tələbatı gündən-günə artırır. Dünya təsərrüfatında istifadə
olunan suyun 86%-i sənayenin, qalan hissəsi isə (14%) başqa təsərrüfat sahələrinin
payına düşür.
Hesablamalara görə 1 ton nikelin istehsahna 800-4000 m
3
, mis istehsalına 227
m
3
, 1 litr neft hasilatına 10 litr, 1 ton poladın əridilməsinə 20 min litr, 1 hektar əkin
sahəsinə 12-14 min m
3
və 1 ton ətin istehsalına 20 min m
3
su sərf edilir.
İ
çməli suyun xeyli hissəsi insanlar tərəfındən içilir və məişətdə istifadə edilir.
Dünya üzrə əhalinin hər nəfəri gündə orta hesabla 150 litr, kənd əhalisi isə bir qədər
az (60-80 litr) su istehlak edir. Bir nəfərə düşən gündəlik su istehlakı Nyu-York və
San-Fransiskoda 800 litr, Moskvada 500-600 litr, Parisdə və Berlində 450 litrə
bərabərdir.
Bütiin bunlara görə su istehlakının həcmi ildən-ilə artır. Məsələn, ABŞ öz su
ehtiyatlarının 1900-cu ildə 6%-ni istifadə etdiyi halda 1960-cı ildə bu rəqəm 60%-dək
artmışdır. Dünya əhalisinin 60%-i su qıthğmdan əziyyət çəkir, 50 ölkədə isə işlənmiş
suyu təmizləyərək yenidən istifadə edirlər. Su qıtlığının əsas səbəbi suya tələbatın
günü-gündən artması, su itkisinin olması və suların çirklənməsidir.
İ
nsanlar suya olan tələbatını ödəmək üçün yerüstü (çaylar, göllər, nohurlar,
bataqhqlar), yeraltı (artezian, kəhriz, bulaq və qrunt) sularından istifadə edirlər. Son
dövrlərdə Arktika və Antraktidamn aysberqdərindən (buz dağlarından) şirin su
mən-bəyi kimi istifadə etmək üçün xüsusi layihələr hazırlanmışdır.
Ə
vvəllərdə göstərdiyimiz kimi, Azərbaycan Respublikası su ehtiyatlarının
həcminə görə Cənubi Qafqaz ölkələri arasında sonuncu yeri tutur. Ərazinin hər
kvadrat kilometrinə düşən suyun miqdarı Gürcüstanda 300 min m
3
, Ermənistanda 230
min m
3
və Azərbaycan Respublikasında 100 min m
3
-a bərabərdir. Azərbaycanda
ə
halinin hər nəfərinə düşən suyun miqdarı Gürcüstandan 7 dəfə, Ermənistandan isə 2
dəfə azdır (Rüstəmov S. 1971). Bütün bunlara baxmayaraq, Azərbaycanda aparılan
böyük quruculuq işləri və iqtisadiyyatm müxtəlif sahələrinin inkişafı suya olan
tələbatın həcmini ildən-ilə artırır. Məsələn, Azərbaycanın suya olan tələbatının həcmi
1975-ci ildə 12,8 milyard m
3
, 1985-ci ildə 19,2 milyard m
3
(Ş.Göyçaylı,
N.Mika-yılov, A.Xəlilov, R.Abdullayev, T.Həsənov və Ç.İsmayılov «Ətraf mühitin
qorunması və təbii ehtiyatlardan istifadə», 1966) və XX əsrin sonlarında 30,0 milyard
m
3
-dən çox olmuşdur. Azərbaycanda suya olan tələbatın ödənilmosi üçün əsas
yerüstü və yeraltı şirin su resurslarından istifadə edilir. Bu resurslardan səmərəli
istifadə edilərsə, respublikamızın suya olan tələbatı uzun illər ərzində tam ödənilə
bilər. Lakin bütün bunlara baxmayaraq alimlərimiz və geoloqlarımız
respublika-mızın ərazisində yeni yeraltı şirin su yataqlarının axtarışı və mövcud su
ehtiyatlanndan səmərəli istifadəsi yollarının axtarışı ilə ciddi məşğul olurlar.
Hər bir ölkənin suya tələbatı özünün ərazisındə olan su hövzəsi və qonşu
ə
razilərdə yerləşən su hövzəlori hesabına formalaşır. Məsələn, Azərbaycan
Respublikasının ərazisində olan 62,8 km
3
suyun 65%-i, Gürcüstanda olan 62,8 km
1
suyun 14%-i, Ermənistanda olan 7,9 km
3
suyun isə 17,5%-i bu ölkələrin ərazisinə
kənardan daxil olur. Respublikamızın ərazisində olan kiçik çayların əksəriyyəti yaz
və yayda quruyur. Belə vəziyyət yaz-yay aylarında hava temperaturunun artması,
suyun yağıntılann dövriyyəsinə cəlb edilməsi ilə əlaqədardır.
Alimlərimiz su resurslarının mövcudluğunu su ehtiyatları və hidroenergetik
baxımından da öyrənir.
Ümumi su ehtiyatları su növləri (çaylar, göllər, su anbarları, bataqhqlar,
buzlaqlar, yeraltı sular, dənizlər) üzrə həcm ölçülərində (adətən m
3
-la) istifadə olunur.
Axıdılan suların mexaniki enerjisi elektrik cnerjisinə çevirdikdə hidroenerji
resurslan yaranır. Onların potensial gücü su axınının gücü (bir saniyə ərzində axıdılan
suyun miqdarı) ilə və suyun şəlaləsinin ucalığı ilə müəyyən edilir. Enerji
resursla-rmın belə potensial həcmi orta illik göstərici kimi axıdılan suyun minimum
həcminə görə hesablanır və kilovatla ifadə olunur.
Sudan istifadəni öyrənərkən istehsal, içmək və təsərrüfat içmək ehtiyaclarına (o
cümlədən dövri su təchizatı yolu ilə) sərf edilən suları fərqləndirmək lazımdır. Eyni
zamanda axıdı-lan suyun çirklənməsi, su tutarlarına və torpağa axıdılan çirka-bın və
çirklənmiş suların miqdarı, istifadə olunmuş su resurslarının təmizlənməsi, su
resurslarının qorunmasına və hidrotexniki qurğuların tikilməsinə kapital
qoyuluşlarının həcmi, axıdı-lan çirklənmiş sulann həcminin azaldılmasına xidmət
edən texnologiyanın təkmilləşdirilməsinə yönəldilmiş vəsaitin həc-mi və başqa
göstəricilər də öyrənilir.
Su tutarlarında suyun çirklənmə dərəcəsi suda olan çirkləndiricinin bu və ya
digər növünün faktiki miqdarını həmin çirkləndiricinin mümkün olan qatılıq həddi
MQH və ya normativi ilə müqayisə etməklə müəyyən edilir. Çirkləndiricinin MQH
suda çirkləndiricinin elə qarışığıdır ki, ondan sonra həmin su istifadəyə yaramır. Bu
səviyyə Səhiyyə Nazirliyinin sanitar xidməti tərəfındən müəyyən edilir. İstifadə
edilən suyun keyfıyyəti insanlann səhhətinə mənfı təsir etməməli və istifadə olunan
avadanhğın vaxtından əvvəl sıradan çıxmasına səbəb olmamahdır. Suda
çirkləndiricilərin 300-dən artıq növü üzrə MQH müəyyən edilmişdir.
Su tutarlarında olan suyun çirklənmə dərəcəsinə görə onları ən təmiz, təmiz,
nisbətən çirklənmiş və başqa su tutarları kimi təsnifatlaşdırırlar.
Sudan sənaye məqsədləri üçün istifadə zamanı ona xüsusi qayğı ilə yanaşmaq
lazım gəlir. Belə vəziyyət bəzi istehsal sahələrində suyun texnoloji prosesin ən vacib
ünsürü kimi is-tehlakı, çirklənməsi, çirklənmiş su qanşığının yerüstü su tutarlarına
axıdılması və həmin su tutarlarının kimyəvi vəziyyəti ilə olaqodardır, Məsələn, istilik
enerjisi hasil edilərkən avadanlıqların soyudulması üçün çay sularından istifadə
olunur. Soyutma məqsədilə istifadə olunmuş su çirklənməklə yanaşı özü də qızır.
Çirklənmiş və xeyli qızmış su yenidən çaylara axıdılır. Bu sahədə istifadə edilən
texnologiya əsasən belə halda İES-in yaxın sahələrində temperaturu (t°) 3-5
dorocədən çox qızmamalıdır, çayın suyunun ümumi temperaturu isə 25°-dən yüksək
olmamalıdır. Əks təqdirdə suyun bioloji tərkibi pisləşir və onun florası və faunası
üçün çox böyük təhlükə yaranır.
Rcspublikamızın ərazisində istehsal ehtiyacları üçün ən çox su istehlakı
Mingəçevirdə və Şirvan şəhərində olmuşdur. Respublika üzrə islehsal ehtiyaclarma
sərf edilən ümumi suyun tərkibində Mingəçevirdə istehsal edilmiş suyun miqdarı
1990-cı ildə 44,9% və 1998-ci ildə 65,6%, Şirvanda isə müvafıq olaraq 21,1% və
22,8% təşkil etmişdir. Belə vəziyyət şəhərlərdə istilik elektrik stansiyalarının olması
ilə əlaqədardır.
İ
stənilən ölkədə su ehtiyatlarının az və ya çox olmasına baxmayaraq, o, qənaətlə
istifadə edilməli və çirklənmədən qorunmalıdır. Bütün başqa nemətlər kimi su
ehtiyatları da səmə-rəli istifadə edilmədikdə qurtarır və çirklənmədən qorun-madıqda
su qıtlığı yaranır. Su çatışmazhğının əsas səbəbi suya tələbatın artması, su itkisi və
suların çirklənməsidir.
Artıq deyildiyi kmi, ümumi su ehtiyatlan həcm ölçülərində (adətən m
3
-la)
xarakterizə olunur. Daxili su ehtiyatlannın təbii dövranı yağıntılar hesabına artır,
buxarlanma və istifadə (axıdılan) hesabına isə azalır. Buna göro do ümumi
ehtiyatlardan fərqli olaraq onların orta ıllik axını və ya dinamik ehtiyatlar adlı
göstəriciləri də fərqləndirılir. Belə göstəricilər su ehtiyatlarının istehsal-təsərrüfat
ehtiyaclarına sərf edilə biləcəyi su ehtiyatlarının ən geniş həddinı göstərir. Axıdılan
suyun (dinamik ehtiyacların) miqdarını A, ərazinin tələbatını T ilə ifadə etməklə su
resursları ilə təminolunma dərəcəsini (TOD) səciyyələndirən göstərici müəyyən
edilir:
Torpaq və iqlim şəraitindən asılı olaraq bitkilərin və torpaq tiplərinin su rejimi
nəzərə alınmalıdır.
Dostları ilə paylaş: |