www.ziyouz.com kutubxonasi
170
qatirma xalatini olib, indamay Margaritaga uzatdi, Korovyov uni Margaritaning yelkasiga tashladi.
— Minnatdorman, messir, — dedi Margarita eshitilar-eshitilmas, so‘ng Volandga savol ma’nosida
qarab qo‘ydi. Voland esa o‘z navbatida loqayd jilmayib boqdi. Shunda birdan Margaritaning qalbini
mash’um hasrat tuyg‘usi qamrab oldi. U o‘zini addangan deb his qildi. Aftidan, uning badda
ko‘rsatgan xizmatlari evaziga hech kim uni hech nima bilan takdirlamoqchi emasga o‘xshaydi,
shuningdek, hech kim unga, qoling, deb ham mulozamat qilmayapti. Holbuki, Margaritaning bu yerdan
chiqib boradigan yeri yo‘qligi uning o‘ziga kunday ravshan edi. Xayolidan «lip» etib o‘tgan: «Yana
o‘sha uyimga qaytib borishimga to‘g‘ri keladi», degan fikr qalbida dohiliy g‘ussa tuyg‘usini uyg‘otib
yubordi. Yo Azazelloning Aleksandr bog‘ida bergan vasvasali maslahatiga amal qilib, o‘zi Volanddan
so‘rasinmi? «Yo‘q, o‘lsam ham yalinmayman», dedi u o‘ziga-o‘zi.
— Xo‘p, salomat bo‘ling, messir, — dedi u eshittirib, o‘zi esa: «Ishqilib, bu yerdan tezroq chiqib
ketsam bo‘lgani, keyin bir amallab daryo bo‘yiga boraman-u, o‘zimni suvga tashlayman», deb
ko‘nglidan o‘tkazdi.
— O‘tiring, — deb buyurdi Voland birdan qat’iy ohangda. Margaritaning rangi o‘chib ketib o‘tirdi.
— Balki biron nima demoqchidirsiz xayrlashuv oldidan?
— YO‘q, messir, gapim yo‘q, — dedi Margarita g‘urur bilan, — faqat shuki, agar sizga yana kerak
bo‘lsam, barcha istaklaringizni bajonidil bajarishga doim tayyorman. Men hech charchaganim yo‘q,
balda juda bahri-dilim ochildi. Shunga ko‘ra, agar u yana davom etgan bo‘lganida, yana tizzamni
ming-minglab qatllaru qotillarga o‘pish uchun jonim bilan tutib bergan bo‘lardim. — Margarita
Volandni go‘yo qalin parda orqali elas-elas ko‘rayotganday — ko‘zlari g‘ilt-g‘ilt yosh edi.
— To‘g‘ri! Siz mutlaqo haqsiz! — dyodi Voland gumburlovchi ovoz bilan dahshatli hayqirib, —
shunday bo‘lish kerak!
— Shunday bo‘lish kerak! — deb takrorlashdi Volandning mulozimlari xuddi aks-sadodek.
— Biz sizni sinab ko‘rdik, — deb davom etdi Voland, — hech qachon, hech nima so‘ramang! Hech
qachon, hech nima, ayniqsa, o‘zingizdan kuchliroqlardan. O‘zlari tavsiya qilishib, o‘zlari istagan
narsangizni berishadi! O‘tiring, takabbur ayol! — Voland Margaritaning yelkasidagi vazmin ridoni
yulqib olib tashladi, shun-da u yana o‘zini Voland bilan yonma-yon uning to‘shagida o‘tirganini
ko‘rdi. — Xo‘sh, Margo, — deb davom etdi Voland, endi ancha muloyim ovoz bilan, — bugun
mening balimda bekalik qilganingiz uchun nima istaysiz? Ushbu balni yalang‘och holda
o‘tkazganingiz evaziga mendan nima so‘raysiz? Tizzangiz xizmatini qanchaga baholaysiz? Hozir siz
qatllar deb atagan mehmonlarim sizga qancha ziyon yetkazishdi? Gapiring! Mana endi hech
tortinmasdan gapirishingiz mumkin. Zero, men so‘rayapman sizdan.
Margaritaning yuragi qattiq-qattiq tepa boshladi, u chuqur xo‘rsinib qo‘yib, nimalarnidir o‘ylay
boshladi.
— Xo‘sh, qani, dadilroq! — deb dalda berardi Voland, — o‘z fantaziyangizni uyg‘oting, uni ishga
soling! Anavi uchchiga chiqqan ablah — baronni qatl etish sahnasida ishtirok etishning o‘zi ham
mukofotga loyiq, agar ishtirok etgan odam ayol kishi bo‘lsa — alalxusus. Qani, xo‘sh?
Margaritaning nafasi qaytib ketdi, u dilida tayyorlab qo‘yilgan ezgu so‘zlarini aytishga endigina
og‘iz juftlagan edi hamki, birdan rangi quv o‘chib, og‘zi lang ochilib, ko‘zlari baqraygancha qoldi.
Uning qulog‘iga kimningdir bezovta qiluvchi, yolboruvchi ovozi: «Frida! Frida! Frida! — deb
qichqirdi. — Mening ismim Frida!» — Shundan keyin Margarita duduqlanib gapira boshladi:
— Demak, men sizdan bitta narsani iltimos qilishim mumkin-a?
— Talab, talab qilishingiz mumkin, mening donnam, — deb javob qildi savolning ma’nosiga
tushungan Voland jilmayib, — talab qilishingiz mumkin bitta narsani!
O, Voland Margaritaning o‘z og‘zidan chiqqan «bitta narsa» so‘zini takrorlarkan, unga ustalik bilan
va aniq urg‘u berib gapirdi.
Margarita yana bir marta xo‘rsinib qo‘yib dedi:
— Istardimki, Fridaga, o‘z chaqalog‘ini o‘ldirganda og‘ziga tiqqan o‘sha ro‘molchasini endi