SANİTARİYA VƏ GİGİYENASI
Plan
1. Südün mikrobiotası.
2. Süd və süd məhsullarının mikrobiotosaı
3. Süd və süd məhsullarının gigiyenası
Qida məhsulları, xüsusilə tərkibində çox su olanlar (tez xarab olanlar)
mikroorqanizmlərin inkişafı üçün yaxşı mühit hesab olunurlar.
Məhsulların daşınması, saxlanması və satılmasında mikrobla xarab olmanın
qarşısını almaq üçün onların mikrobiotasını və onun əmələ gəlməsini, ayrı-ayrı növ
nümayəndələrinin xassəsini, onların biokimyəvi fəaliyyətini, inkişaf şəraitini
bilmək vacibdir.
1. Südün mikrobiotası.
Çiy süddə sanitar-gigiyenik şəraitə əməl olduqda belə, onun alınması zamanı
adətən tərkibində bakteriyaların müəyyən qədər miqdarı müşahidə olunur. 1 ml
təzə sağılmış süddə 10-1500 (orta hesabla 350-yə kimi) mikrob hüceyrələri olur.
Mikrobların kəmiyyət və keyfiyyəti südün sağılma və saxlanma şəraitindən
asılıdır. Sanitariya tələbatına uyğun saxlanılmayan heyvanların südündə mikroblar
kəmiyyət və keyfiyyət etibarı ilə dəyişilir və onlar göstərilən rəqəmlərdən daha çox
ola bilir. Heyvan sağılan vaxtı südə heyvanın xarici örtüyündən (dəri, tük),
sağıcının əlindən, sağım maşınından, sağılan qabdan, peyindən, tozdan və başqa
mənbələrdən külli miqdarda mikrob düşür və hər 1 ml-də onların sayı yüz minə
çata bilər.
Təzə südün mikrobiotası müxtəlifdir. Onda yağ turşusu, süd turşusu
bakteriyaları, bağırsaq çöpləri, enterokokklar və həmçinin mayalar müşahidə
olunur. Onların içərisində elə mikroorqanizmlər vardır ki, onlar südə acılıq, özgə
tam və iy, rəngin dəyişilməsi, yapışqanlıq (göylük, qızartılıq) kimi müxtəlif yad
xassələr verir. Süddə müxtəlif infeksion xəstəliklərin (qanlı ishal, qarın yatalağı,
bruselloz, vərəm və s.) və qida zəhərlənmələrinin (qızılı stafilokokklar, salmonella)
törədicilərinə də rast gəlinə bilər.
Südün sonrakı saxlanılması zamanı onda olan mikroorqanizmlərin miqdarı və
ayrı-ayrı növləri arasındakı nisbəti dəyişilir. Bu dəyişmənin xarakteri
temperaturadan və saxlanma müddətindən, həmçinin südün mikrobiotasının ilkin
tərkibindən asılıdır. Təzə sağılmış süddə xüsusi bakteriosid maddənin (laktenin)
təsirindən mikroblar süddə sağımın birinci saatında inkişafını dayandırır, hətta
onlardan çoxu məhv olur. Südün bakteriosid xassəsinin saxlanma müddəti
bakteriosid faza adlanır. Südün bakteriosidliyi vaxtı keçdikcə azalır və süddə
temperatura yüksək olduqca, onda bakteriyanın miqdarı da çox az olur. Bakteriosid
fazanın müddəti südün mikrobla çirklənmə dərəcəsindən, mikrobların növündən və
saxlanma temperaturundan asılıdır. Süd sanitariya tələblərinə uyğun şəraitdə
sağılanda nə qədər az çirklənirsə və tez soyudulub, aşağı temperaturada
saxlanılarsa, bakteriosid fazanın müddəti bir o qədər çox uzanır. Süd saxlandıqda
onun tərkibindəki müxtəlif növ mikroblar müəyyən qanunauyğunluqla inkişaf
edirlər.
Təzə sağılmış süddə temperatura 35C-yə yaxın olur. 30C-də südün
bakteriosid fazası ilkin miqdara görə az artımla 3 saata qədər, 20C-də 6 saata,
10C-də 20 saata, 5C-də 36 saata, 0C- də isə 48 saat qədər davam edir. Əgər
süddə mikrob çoxdursa, eyni temperatura şəraitində saxlandıqda onun bakteriosid
fazası əhəmiyyətli dərəcədə qısa olur. Belə ki, əgər ilkin südün 1 sm
3
tərkibində
10
4
bakteriya olduqda, onun bakteriosid fazası 3-5C-də 24 saat və daha çox
uzanırsa, 1 sm
3
-də
10
6
bakteriya olduqda bu faza yalnız 3-6 saat olur. Əgər südün
bakteriosid fazasını uzatmaq istəyiriksə, heç olmasa tezliklə onu 10C-ə qədər
soyutmaq lazımdır.
Bakteriosid faza qurtardıqdan sonra bakteriyaların çoxalması başlayır və
südün saxlanma temperaturu nə qədər yüksəkdirsə, bu proses bir o qədər tez gedir.
Əgər südün saxlanması temperaturu 8-10C yüksəkdirsə, onda bakteriosid fazanın
qurtarmasının elə birinci saatında müxtəlif bakteriyalar inkişaf etməyə başlayırlar.
Bu dövr mikrobiotanın qarışıq fazası (I faza) adlanır. Bu zaman südə düşən
müxtəlif növ mikroblar biri digərindən asılı olmayaraq inkişaf etməyə başlayırlar
və üstünlüyü çürüdücü bakteriyalar təşkil edir.
Bu fazanın axırında əsasən süd turşusu bakteriyaları inkişaf edir, bununla
əlaqədar süddə turşuluq artır. Süd turşusunun toplanması artdıqca, digər
bakteriyaların miqdarı, xüsusilə çürüdücülər azalır. Onlardan bəziləri, hətta məhv
olur və süd turşusu bakteriyalarının üstün olması başlayır ki, bu da süd turşusu
fazası adlanır (II faza). Bu zaman süd turşuyur.
Südün daha sonra saxlanması zamanı, süd turşusunun qatılığının artması ilə süd
turşusu bakteriyalarının özünün inkişafı zəifləyir və onların miqdarı azalmağa
başlayır. İlk növbədə süd turşusu streptokokkları məhv olmağa başlayırlar. Süd
turşusu çöpləri mühitin turşuluğuna az həssasdırlar və tədricən məhv olurlar. Daha
sonralar mayaların və kiflərin inkişafı ola bilər. Bu mikroorqanizmlər süd turşusunu
istifadə edir və zülalların parçalanmasının qələvi məhsulunu əmələ gətirirlər;
nəticədə südün turşuluğu azalır, burada yenidən çürüdücü bakteriyalar inkişaf edə
bilir.
Süd turşusu bakteriyaları 8-10C temperaturada saxlanılan süddə demək olar
ki, çoxalmırlar. Bu da çox zaman zülalları və yağları parçalamaq qabiliyyətinə
malik olan Pseudomonas cinsli bakteriyaların inkişafına səbəb olaraq südə acı dad
verir.
Südü təzə halda saxlamaq üçün o süd fermasında və ya yığım məntəqəsində
3-6C soyudulur və soyudulmuş vəziyyətdə süd emalı zavoduna çatdırılır. Süd
mexaniki çirklənmədən təmizlənir, pasterizə və sterilizə olunur, soyudulur, böyük
qablara və butulkalara tökülüb istifadəyə göndərilir.
Çiy südün qiymətləndirilməsinin əsas göstəricisi, onda ümumi bakteriyaların
çoxluğudur. Bizim ölkədə onu başqa bir üsulla – reduktaza nümunəsində, yəni süd
nümunəsinə tökülən indikatorun reduksiya vaxtı ilə (metilen göyü ilə) təyin edirlər.
Südün pasterizasiyasında məqsəd, onda olan xəstəlik törədən bakteriyaları
məhv etmək və saprofit bakteriyaların ümumi miqdarını mümkün qədər
azaltmaqdır. Südün pasterizasiyasının effektivliyi, onun mikrobiotasının miqdar və
keyfiyyətindən, başlıca olaraq istiyə davamlı bakteriyalardan asılıdır. İçməli süd
76C-də 15-20 dəqiqə saxlamaqla pasterizə olunur. Turş süd məhsullarının
hazırlanması üçün südün pasterizə recimi daha ağırdır.
Pasterizasiya zamanı termofil və istiliyə davamlı bakteriyaların vegetativ
hüceyrələrinin müəyyən miqdarı, həmçinin bakteriya sporları qalır. Süddə qalan
mikrobiotada başlıca olaraq fekal mənşəli (enterokokk) streptokokklar, cüzi
miqdarda isə sporlu çöplər və mikrokokklar müşahidə olunur.
DÜİST-ə müvafiq olaraq pasterizə olunmuş butulka və paketlərdəki südün 1
sm
3
-də bakteriyaların miqdarının son həddi A qrupunda 50.000, B qrupunda
100.000, iri qablarda və sisternlərdə isə 200.000 olur. 1 sm
3
pasterizə olunmuş
qaymağın A qrupunda bakteriyaların son həddi 100.000, B qrupunda isə 200.000-ə
çatır. Süddə və qaymaqda bağırsaq çöplərinin titrinin son həddi A qrupunda 3 sm
3
,
B qrupunda və iri qablarda 0,3 sm
3
-ə çatır. Patogen bakteriyaların olmasına yol
verilmir.
Pasterizə olunmuş süd bakteriyaların çoxalması üçün əlverişli olan
temperaturada saxlandıqda, onların miqdarı (süd turşusu üstün olmaqla) sürətlə
artır və süd turşuyur. Ona görə də pasterizə olunmuş südü 10C-dən aşağı
temperaturada, pasterizə olunmuş vaxtdan 36-48 saatdan çox olmayaraq
saxlayırlar. İri qablarda olan südü qida üçün istifadədən əvvəl qaynadırlar.
Sterilizə olunmuş süd isə mikrobla xarab olmadan uzun müddət saxlanıla
bilər, çünki sterilizasiya prosesində onun mikrobiotası məhv edilir. Südün
sterilizasiyasında bakteriyalardan, xüsusilə spordan təmizliyin böyük əhəmiyyəti
vardır. Onlardan bəziləri sterilizasiya zamanı qalır və saxlanma zamanı südü xarab
edirlər. Pasterizə və sterilizə edilmiş süddən başqa sterilizə edilmiş qatılaşdırılmış
və qatılaşdırılmış şəkərli süd də hazırlanır.
Sterilizə edilmiş qatılaşdırılmış süd konservi bankəsi formasında buraxılır. Bu
süddə mikroorqanizmlər olmamalıdır, lakin bəzən onun xarab olması da müşahidə
olunur. Bu çox vaxt bankənin bombacı – şişməsi formasında müşahidə olunur ki, o
da istiyə davamlı, sporəmələgətirən, anaerob Cleostridium putrificum bakteriyaları
tərəfindən törədilir. Bunlar laktozanı qıcqırdıb karbon qazı və hidrogen əmələ
gətirirlər. Südün çürüməsini qursaq mayası ifraz edən, istiyə davamlı aerob sporlu
bakteriyalar (Bacillus coagulans, B.cereus) törədir.
Qatılaşdırılmış şəkərli süd də möhkəm bağlanmış bankədə buraxılır, lakin
sterilizə olunmur. Bu məhsulun davamlılığı tərkibində yüksək miqdarda quru maddə
olması ilə, xüsusilə çoxlu miqdarda saxarozanın varlığı ilə təmin olunur. Onun
mikrobiotası, istifadə olunan xammalı (pasterizə olunmuş süd, şəkər) və məhsulu
hazırlayarkən kənardan daxil olan (havadan, aparatlarla, tara ilə) mikroorqanizmlərin
sayına görə müəyyənləşdirilir. Onların arasında mikrokokklar üstünlük təşkil edir. Az
miqdarda isə çöp şəkilli bakteriyalar (sporəmələgətirənlər) və həmçinin mayalar
müşahidə olunur.
DÜİST-ə görə 1 qram qatılaşdırılmış şəkərli süddə 50.000-ə qədər bakteriya
olması, bağırsaq çöplərinin titri isə 0,3 sm
3
-dən az olmamalıdır.
İyi və dad qüsurları zülal və yağların dəyişməsi ilə əlaqıdardır ki, buna da
rəngli və rəngsiz mikrokokklar səbəb olur.
2. Süd məhsullarının mikrobiotası
Əsas süd məhsullarına turşsüd məhsulları, kərə yağı, marqarin, pendir aiddir.
Bolqar qatığı. Bu, pasterizə edilmiş südə Bact.bulgarium və Streptococcus
lactis kulturalarından alınmış təmiz bakterial maya (çalası) əlavə etməklə
hazırlanır. Maya əlavə edilmiş süd 35C temperaturada 4-6 saat müddətində qatığa
çevrilir. Süd sənayesində südə mayanı çox əlavə etməklə və 55C temperaturada
yetişdirməklə, qatığın hazırlanma müddətini qısaldırlar (2-3 saatdan sonra süd
laxtalanır).
Asidofilli qatıq (asidofilin). Tərkibinə görə bolqar qatığına çox yaxındır.
Fərq ondadır ki, mayanın tərkibində bolqar çöpü əvəzinə asidofil çöpləri
(Bact.acidophylum) olur. Asidofil çöpləri əsas xassələrinə görə bolqar çöpünə
oxşar olsa da, bir sıra xüsusiyyətlərinə görə ondan fərqlənir.
Asidofilli süd. Bu məhsul asidofilli qatıqdan fərqli olaraq, ancaq asidofil
çöplərinin təmiz kulturasından alınır. Südü pasterizə edib, 40-42C soyutduqdan
sonra, ona asidofil bakteriyalarından alınmış təmiz maya əlavə edilir və qarışıq 6-8
saat həmin temperaturada saxlanılır. Yaxşı asidofilli süd müəyyən dərəcədə
laxtalanmalıdır. Həmin süd xoşagələn turşməzə və ətirli olmalıdır.
Asidofilli süddən və qatıqdan tibb sahəsində və heyvandarlıqda, mədə-
bağırsaq xəstəlikləri zamanı profilaktika və müalicə məqsədi ilə istifadə edilir.
Kefir. Bu məhsul isə südün xüsusi maya (kefir dənələri) ilə mayalanması
(çalınması) nəticəsində alınır. Kefir dənəsi sarımtıl-qəhvəyi rəngdə və sancaq başı
böyüklüyündə olur. Tərkibi süd zülalından, süd turşusu bakteriyalarından,
(Streptococcus lactis caucasicus, Streptococcus citrovorus və s.) qıcqırdıcı göbələk
– Torula kephir və südü peptonlaşdıran çöplərdən (proteus qrupu) ibarətdir.
3. Süd və süd məhsullarının gigiyenası
Kütləvi qidalanma üçün əsas etibarilə inək südündən istifadə olunur. Belə
süddə orqanizm üçün lazım olan bütün qida maddələri həll olmuş vəziyyətdə, yaxud
narın dispers halda toplandığından asan və yaxşı mənimsənilirlər (95-98%). Süd və
süd məhsullarını heç bir şeylə əvəz etmək olmaz, xüsusən uşaqlar, xəstələr və yaşlı
adamlar üçün onlar çox lazımdır. Südü çox yüksək qiymətləndirən və ona «təbiətin
özünün bişirdiyi xörəkdir» deyən İ.P.Pavlov göstərirdi ki, «süd üçün iştaha lazım
deyil, halbuki başqa qidalar iştahasız həzm olunmur», «südün həzm edilməsinə çox
az qüvvə sərf olunur».
Südün tərkibi heyvanın növündən, cinsindən, yemindən, sağım dövründən,
saxlanma şəraitindən və bir çox başqa amillərdən asılıdır.
İnək südünün quru qalığı 12,5%-dir ki, bunun da təxminən 3,3%-i bioloji
cəhətdən olduqca qiymətli zülallardan, 2,8% kazein və təxminən 0,5%
albuminlərdən ibarətdir. Süd turşuduqda kalsium kazeinat parçalanır və o
keyfiyyətini itirir. Albuminlər südün tərkibindəki ən qiymətli zülallardır. Südü
qaynatdıqda albuminlər köpük əmələ gətirib pıxtalaşırlar və qismən də qabın
dibinə çökürlər.
Süddə 3,2%-dən 5%-ə qədər, orta hesabla 3,7% miqdarda yağlar vardır ki,
onlar da o zərif emulsiya halındadır. Süd yağında lipoidlər, həll olmuş halda olan A
və D vitaminləri olduğu üçün o qiymətli yağ sayılır. Yayda sağılan və payızdakı
süddə bu maddələrin miqdarı artır.
Karbohidratlardan süddə əsasən laktoza (4,7%) olur. O isə südə azca
şirintəhər dad verir.
Süddə orqanizm üçün lazım olan bütün mineral duzlar vardır. Lakin burada
yaxşı həzm olunan kalsium daha çoxdur (120 mq%). Suda həll olan vitaminlərdən
süddə riboflavini, piridoksini, pantoten turşusunu, C vitaminini göstərmək olar.
Südün qəbulu həzm vəzilərinin zəif sekresiyasına səbəb olur. Buna görə də
onu mədə xorasında və hiperasid qastritlərdə tövsiyə edirlər. Südü içdikdə onun
tərkibindəki laktozanın sayəsində bağırsaqlarda çürümə proseslərini ləngidən
mikroflora inkişaf edir. Süddə natrium-xlorid azdır deyə, onu nefriti və ödemi olan
xəstələrə də içmək tövsiyə edilir. Süddə nuklein birləşmələri olmadığından, onu
həm də purin mübadiləsi pozulmuş adamlara məsləhət görmək olar. Qızdırmalı
xəstələr üçün isə süd həm yüngül yeməkdir, həm də susuzluğu yatırdır.
Süddə qanda xolesterinin miqdarını azaldan çoxlu komponentlər də vardır
(metionin, xolin, tokoferol, B qrupu vitaminləri). Qida payına süd və süd
məhsulları daxil etdikdə qidanın bioloji dəyəri xeyli artır.
Süd, eyni zamanda mikroorqanizmlərin inkişafı üçün də yaxşı mühitdir. Süd
turşusu əmələ gətirməklə laktozanı parçalayan süd turşusu streptokokkları və
çöplər südü turşudur.
Süddə patogen mikroflora törəyib artdıqda, yoluxucu xəstəliklər baş verə bilər.
Südə bağırsaq infeksiyaları və poliomielit törədiciləri xəstələrdən, batsildaşıyan
şəxslərdən, milçəklərdən keçə bilər. Habelə qabları çirkli su ilə yuduqda, südün
alınmasının, daşınmasının, emalının və paylanmasının bütün mərhələlərində ona
mikrob düşə bilər. Bu infeksiyaların törədiciləri süddən yağa, kəsmiyə, qatığa və
digər süd məhsullarına keçə bilər. Qatıqda qarın yatalağı törədiciləri 5 sutkaya
qədər, kəsmikdə 26 sutkaya qədər, yağda isə 21 sutkaya qədər sağ qalır.
Poliomielit törədicisi süd məhsullarında 3 aya qədər qalır. Difteriya və
skarlatinanın da süddən keçdiyi məlumdur.
Süd və süd məhsullarından insana vərəm də keçə bilər. Yelin vərəmində,
inəkdə açıq formalı vərəm olduqda (bu zaman heyvanın bəlğəmində və nəcisində
vərəm bakteriyaları tapılır), habelə inəyin bağırsaqlarında və ya cinsiyyət
üzvlərində vərəm olduqda, südə vərəm bakteriyaları keçir. İnəkləri sağdıqda, südü
bir qabdan başqa qaba boşaltdıqda və onun sonrakı emalında açıq formalı vərəmi
olan xəstələrdən də südə vərəm bakteriyaları keçə bilər. Vərəm bakteriyaları
turşuya davamlı olduqlarına görə, turşumuş süd məhsullarında uzun müddət
yaşayırlar. Vərəm reaksiyası müsbət olan heyvanları ayrıca naxıra qatır, onların
südünü isə fermalarda 85°C-ə qədər temperaturada 30 dəqiqə ərzində qızdırırlar.
Yelin vərəmi yaxud açıq formalı ağciyər vərəmi olan heyvanların südünü içmək
olmaz. Brüsellozun yayılmasında süd və süd məhsulları mühüm yer tutur.
Brüsellozla xəstə olan heyvanın südü, sağıldığı yerdə hökmən 5 dəqiqə müddətində
qaynadılır. Südü xəstəliyin klinik əlamətləri olmayan, lakin allergik reaksiyaya
müsbət cavab verən xəstə heyvanlardan aldıqda, o pasterizə olunmalıdır (70°C-də
30 dəqiqə müddətində). Ümumiyyətlə, bütün hallarda brüselloza şübhəli olan
təsərrüfatlardan alınan süd, süd zavodlarında təkrar pasterizə olunmalıdır.
Südün endemik təhlükəsini aradan qaldırmaq, onda bakteriyaların sayını
azaltmaq və südün keyfiyyətini artırmaq üçün aşağıdakı işləri görmək lazımdır:
1) fermalarda sanitariya şəraiti yaradılmalı, heyvanların sağlamlığı və
yemlənməsi üzərində ciddi baytar nəzarəti qoyulmalıdır;
2) inəkləri sağdıqda, südü saxladıqda, daşıdıqda, emal etdikdə və payladıqda
südə mikrob düşməsinə və onun çirklənməsinə yol verilməməlidir (heyvanların
yemi və dərisi, işçilərin əlləri və paltarı təmiz olmalı, qabları qaynar qələvi məhlul
ilə yuyub, sonra 0,05%-li xlorlu əhəng məhlulu ilə dezinfeksiya etməli, inəkləri
maşınla sağmalı, təzə sağılmış südü tənzifdən keçirməli, sağıcıların və südlə
təmasda olan digər şəxslərin sağlamlığı və şəxsi gigiyenası üzərində nəzarət
qoyulmalıdır;
3) təzə sağılmış südü 8°C-dən aşağı temperatura qədər soyutmalı və onu
istehlakçıya tez çatdırmaq lazımdır;
4) südü qaynatmaqla və ya pasterizə etməklə mikrobları öldürülmüş süddən
istifadə etməli. Südü qaynatdıqda mikroorqanizmlər məhv olur, lakin onun
xassələri pisləşir: albuminlərin və kalsium duzlarının bir hissəsi çökür, vitaminlər
və fermentlər parçalanır, yağ emulsiyasının dispersliyi azalır, südün dadı korlanır.
Təbii südün xassələrinin ən az dəyişməsi üçün qaynama prosesini
pasterizasiyasının hər hansı bir növü ilə əvəz edirlər: a) 65°C temperaturada 30 dəqiqə
qızdırırlar; b) 70-74°C temperaturada 10 dəqiqə qızdırırlar, yaxud v) 95°C-yə qədər
temperaturada 1 dəqiqə qızdırırlar.
Çoxlu miqdarda südü zərərləşdirmək üçün pasterizator adlanan xüsusi
aparatlardan istifadə edilir.
Quru süd – pasterizə olunmuş üzlü südü vakuum-kameralarda qurutmaqla
alınan, konservləşdirilmiş qiymətli yeyinti məhsuludur. Müvafiq miqdarda su ilə
qarışdırılmış quru süd məhluluna «bərpa olunmuş» süd deyilir. Bu cür süd, hətta
uşaqların qidasında belə təbii südü əvəz edir: təbii şəraitə görə südçülüyü inkişaf
etməyən rayonlarda uşaqlara bu cür süd verirlər.
Qaymağın tərkibində 20-35%-ə qədər yağ olur. O, A vitamini ilə zəngindir,
yüksək kaloriliyi və asan həzm olunması ilə seçilən yeyinti məhsuludur.
Turşudulmuş süd məhsulları. Bunlara xama, qatıq, kəsmik, asidofilli süd,
kefir, kumıs, ryajenko (çox yağlı qatıq) və s. aiddir. onları qabaqcadan pasterizə
edilmiş südü süd turşusu mikroblarından ibarət mayalarla qıcqırtmaq yolu ilə alırlar.
Bu mayalar müxtəlif növ süd turşusu bakteriyalarından və süd mayalarından, yaxud
bunların müxtəlif qarışıqlarından ibarətdir. Turşudulmuş süd məhsulları qida
məhsulu olmaqdan əlavə, həm də müalicə xassəsinə malikdirlər. Onların yaxşı dadı
olur, tez həzm olunurlar, bağırsaqlarda çürümə mikroflorasının və orqanizm üçün
zərərli mikrofloranın inkişafını ləngidirlər. Habelə süd turşusu çöpü tərəfindən
patogen mikroblara təsir edən antibiotiklər də hazırlanır. İ.İ.Meçnikov vaxtından
əvvəl qocalmanın qarşısının alınmasında turşudulmuş süd məhsullarına böyük
əhəmiyyət verirdi. Belə ki, o qocalmanın səbəblərindən birini bağırsaqlarda gedən
çürümə proseslərində əmələ gələn məhsullar tərəfindən orqanizmin «öz-özünü
zəhərləməsi» ilə izah edirdi.
Pasterizə edilmiş qaymağı qıcqırdıb ondan xama alırlar. Xammalın tərkibində
30-36%-ə qədər yağ olur, onun da qidalıq dəyəri təxminən qaymaqdakı kimidir.
Qatıq – qidalılığına görə südə yaxındır. Bir günlük təzə qatıq bağırsaqların
peristaltikasını gücləndirir və onları boşaldıcı təsirə malikdir. İki-üç günlük qatıq
isə bərkidici təsir göstərir. Süddən keçən yoluxucu xəstəliklərin və qidadan
zəhərlənmələrin qarşısını almaq üçün kütləvi iaşədə pasterizə olunmamış südü
qıcqırtmaqla alınan qatıqdan istifadə etmək qadağandır.
Adi qatığın təsiri ilə bağırsaqların mikroflorası dəyişir, lakin qatığın
tərkibindəki süd turşusu mikrobları bağırsaqlarda «yaşamağa» və «uyğunlaşmağa»
əlverişli şərait tapmırlar. Bununla əlaqədar olaraq, süd turşusu bakteriyalarının
insanın bağırsaqlarında yaşamağa uyğunlaşmış növlərini axtarmağa başladılar.
Nəticədə yeni doğulmuş uşaqların nəcisindən asidofil çöpü alınmışdır, hazırda
asidofilli turşudulmuş süd məhsulları almaqda bundan geniş istifadə edirlər.
Asidofil çöpü bağırsaqlarda yaşamağa uyğunlaşaraq, çürümə mikroflorası ilə
mübarizədə daha güclü təsirə malik çöpdür. Əməliyyat qabağı bağırsaqları
hazırlamaq, çürümə kolitlərinin, uşaqlarda dispepsiyaların, qəbizliklərin və başqa
xəstəliklərin müalicəsində xəstələrə asidofilli süd verilir.
Hazırda qatıq çalmaq üçün B qrupu vitaminləri, askorbin turşusu və
dizenteriya mikroorqanizmlərinin və digər mikroorqanizmlərin böyüməsini
ləngidən antibiotik maddələrlə zənginləşdirilmiş süd turşusu mikroblarından ibarət
mayalar alınmışdır.
Kefiri – pasterizə olunmuş süddən «kefir dənələri» (süd turşusu bakteriyaları
və mayaların xüsusi kompleksi) ilə qıcqırdmaqla alırlar. Onun tərkibində 96%-ə
qədər alkoqol vardır, zəif struktura, kəskin xoş dada malikdir. Qatıq, kefir və digər
turşudulmuş süd məhsulları mədədə bərk iri pıxtılaşma əmələ gətirən süddən 2-3
dəfə asan və tez həzm olunurlar. Bundan başqa süd turşusu, kalsium və fosforun
mənimsənilməsinə kömək edir ki, uşaqlar və yaşlı adamlar üçün onun böyük
əhəmiyyəti vardır.
Dostları ilə paylaş: |