31
ŞÜKÜR BAQQALIN ƏHVALATI
Yuxarıda deyilənlərdən daha qəribə bir əhvalat qalalı Şükür Kərbəlayi
Allahverdi oğlunun başına gəlmişdi. Bu haqda o belə danışır:
— Mən və qardaşım Həsənin yuxarı erməni meydanında baqqal dükanımız
var idi. Dükanlarımız quru meyvə ilə dolu idi. Alış-verişimiz də yaxşı gedirdi.
Günlərin bir günündə (yəni dava başlanan günü) bir də gördük ki, nə qədər
dükanlarda alış-veriş edən erməni vardısa, hamısı bir-birinə qarışıb hay-küy
yarandı. Sonra isə dəstə-dəstə olub müxtəlif səmtlərə getdilər. Ermənilərdən sual
etdik ki, nə hadisə baş verib? Onların heç biri cavab vermədi. Bu vaxt mən gördüm
ki, atlı qımdatlardan birisi tələsik gəlib erməni dükan sahiblərinə nə dedisə, onlar o
dəqiqə dükanları şaraqqaşaraqla bağlayıb, dəstə-dəstə olub əllərində tüfəng və
tapança hər tərəfə yayıldılar. Gənclər meydanına və bazara doluşan əli silahlı
ermənilər harada müsəlmanlara rast gəlirdilərsə, gülləyə tuturdular.
Burada dükanı olan Əli Molla Məcid oğlu adlı bir cavan vəziyyəti belə
görüb qaçıb mənim dükanıma gəldi. Mən isə dükanı bağlamağa fürsət tapmayıb
Əli ilə birlikdə dükanın arxasında yerləşən zirzəmiyə girdik. Bizim buraya
girməyimizi görən ermənilər zirzəmini mühasirəyə alıb atəşə tutdular. Mənim də
içəridə bir tapançam və on beş gülləm var idi. Mən də başladım onlara cavab atəşi
açmağa. Çartaz əhlindən bir erməni cəsarətlə istəyirdi ki, zirzəmiyə tərəf gəlsin.
Həmin dəm tapança ilə onun sinəsindən vurdum. Erməni çığırıb yıxıldı. Cavab
atəşini və çartazlının öldürülməsini görən ermənilər qorxudan geri çəkilib uzaqdan
atəş açmağa başladılar. Mənim yanımda çoxlu tüfəng gilizləri var idi. Hər dəfə
tapançadan atəş açarkən həmin gilizlərdən birini dərhal bayıra atırdım. Onlar
tüfəng gilizlərini görüb xəyal edirdilər ki, məndə tüfəng var. O gecə oğlanla
birlikdə bu qərar ilə zirzəmidə qaldıq. Zirzəminin bir tərəfində dəmirdən bir
pəncərə var idi. Həmin pəncərəni çox böyük zəhmətlə sökərək çıxartdıq. Həmin
pəncərə ilə üzbəüz bir anbar var idi. Həmin pəncərədən anbarın taxtapuşuna
çıxaraq oradan içəri endik. Böyük həcmli olan anbarın içərisi müxtəlif əşyalarla
dolu idi. Dəmir sac və aftafalar daha çox idi. Oğlan yalvardı ki, mən bir küncdə
gizlənim, sən isə dəmir sacları mənim ətrafıma düz ki, güllə dəyməsin. Sonra oğlan
bir bucağa qısıldı, mən isə sacları onun ətrafına düzdüm. Başqa səmtə gələrək
gördüm ki, bir zirzəmi var. Onun qapısına böyük bir qıfıl vurulmuşdu. Yerdən daş
parçası götürüb onunla qıfıla bir neçə zərbə endirərək sındırdıqdan sonra zirzəmiyə
girdim. Zirzəmidə çoxlu və böyük parça tayları var idi. Həmin parça taylarından
bir neçəsinin götürüb qapını örtüb onun arxasına qoydum. Bundan sonra bir az
sakitləşdim. Zirzəmidə o yan-bu yana baxaraq içərini axtardıqdan sonra gördüm ki,
ağzı örtülü bir küpə var. Küpəni açanda onun içərisində qatıq olduğunu gördüm.
Şükr edib qatıqdan bir az içdikdən sonra özümə gəldim. Üç gün idi ki, ermənilər
hər tərəfdə müsəlman axtara-axtara gəlib həmin anbara doluşdular. Anbarın hər
tərəfini yoxladıqdan sonra oğlanın orada olduğunu hiss etdilər. Sonra sacları o
32
tərəf-bu tərəfə atıb Əlinin orada gizləndiyini gördülər. O dəmdə hər tərəfdən atəş
açıb onu öldürdülər. Ermənilər tüfəngin səsinə anbara gəlirdilər. Ermənilər oğlanı
öldürdükdən sonra oradakı aftafalardan bir neçəsini götürüb onun başına vuraraq
əzdilər və bütün bədən üzvlərini kəsdilər. Ermənilər oğlanın cəsədinə olmazın
işgəncələr verdikdən sonra mən gizləndiyim yerə tərəf gəldilər. Qıfılın
sındırıldığını görüb içəridə adam olduğunu bildilər. Onlar zirzəminin qapısını
açmaq istəyərkən mən pəncərədən bir güllə atdım. Güllə bir erməninin dodağına
dəyib dişlərini tökdü. Həmin erməni çığırıb qaçdı. O biriləri də tez qapıdan
uzaqlaşdılar. Ondan sonra Mesrop adlı tanıdığım bir erməni gəlib divarın dalından
məni dilə tutaraq dedi ki, ağa Şükür, sən çölə çıx, mən səni ermənilərdən
qoruyaram, qoymaram ki, sənə əl vursunlar. Mən müsəlmanların çörəyini
yemişəm. Mən sənə xəyanət etmərəm. Mən ona cavab verdim:
— Siz erməni tayfasına inanmaq olmaz. Sən deyirsən ki, artıq
müsəlmanlarla barışıq etmişik. Əgər doğru deyirsənsə, get qazini və ya Xosrov
bəyi gətir, ondan sonra mən buradan çıxaram.
Bunu eşitcək Mesrop acıqlanıb qazi və Xosrov bəyin ünvanına söyüşlər
yağdırdı. Mən də cavab olaraq Mesropun özünü və keşişlərini söydüm.
Bu minvalla qatıqdan az-az içib vaxtımı keçirirdim. Beşinci gün bir də
gördüm ki, qardaşımın səsi gəlir, musiqi səsi də eşidilirdi. Eşiyə çıxıb qardaşımla
evə gəldim.
O insafsız erməni tayfası dükanda olan nəqd pulu və malları, o cümlədən
çuval-çuval quru meyvələri və digər satış mallarının hamısını talan və qarət
etmişdilər.
...Xülasə, sözümüz həmin yerdə qaldı ki, müsəlman igidləri irəliləyərək
ermənilərin evlərinə od qoyurdular. Od-alov yuxarı qalxdıqca ermənilər geri
qaçırdı, səngərləri isə boş qalırdı. Müsəlmanlar isə onların səngərlərini ələ keçirib,
darmadağın edir və yandırırdılar. Müsəlmanlar hər tərəfdən irəliləyərək
ermənilərin mövqeyini ələ keçirirdilər. Onlar Böyük kilsəni, Aşağı meydanı və
Qapanı da tutdular. Ermənilərin kişi, övrət və uşaqları üz qoydular qaçmağa.
Onların bir parası Üçmıxdan Daşaltı tərəfə qaçdılar. Bir qismi isə əlacsız qalıb
övrət—uşağını götürüb rus qazarmasına qaçıb doluşdular. Qazarma dolduğundan
rusların böyüyü əsgərlərə əmr etdi ki, daha oraya heç kimi buraxmasınlar.
Bu halda qımdatlardan biri olan Baxış bəyin oğlu Kolya, bir neçə övrət-
uşaqla əlində tüfəng, üstündə patrondaşlar dolu halda qazarmaya gəldi. Ermənilərin
dediyinə görə, Kolya dünyaya gələndən ondan mərdüməzarlıqdan başqa yaxşı iş
görməyiblər. O, rəngi qaçmış, titrəyə-titrəyə qazarmaya girib gizləndi.
Davanın dördüncü günü bütün səngərlərin igidləri söz bir olub tədbir etdilər
ki, birdən «Ya Əli» nərəsi çəkib hər tərəfdən ermənilərin üzərinə hücuma keçib,
onların axırıncı qüvvəsini darmadağın edib, bütün mülklərini yandırıb qələbə
bayrağını kilsənin üstünə və Xəlifəli qapısına sancsınlar.
33
Həmin gün isə erməni məhəlləsinin sakinləri həyəcanlı kədər və məlal
içərisində teleqraf vurub rus dövlətindən xahiş edirlər ki, bu fəsadı söndürmək
üçün cənabi—müstətab, sərkari baiqtidar şəriətmədar Şeyxülislam cənablarını
oraya (Qalaya) göndərsinlər.
Dostları ilə paylaş: