3. Suv muammosi.
Maʼlumki sayyoramizning 70 % suv bilan qoplangan, bu suvning katta qismi
butunlay muzlab qolgan yoki isteʼmol uchun yaroqsizdir. Yerdagi chuchuk suvning
deyarli uchdan ikki qismini Antarktida muzliklari tashkil etadi. Yerdagi koʻllar va
daryolarda taxminan 85 ming kilometr kub suv oqadi, bu suvlarga u yoki bu
jihatdan inson taʼsir koʻrsatadi. Ayrim bashoratlarga koʻra, 2025 yilga kelib 52 ta
mamlakat aholisi chuchuk suv tanqisligi muammosiga duch keladilar.
Sayyoramizning turli nuqtalarida daryolarni qoʻriqlash faoliyati bilan
shugʻullanuvchi koʻpgina tashkilotlar mavjud. Yerdagi eng azim daryolar va
ularning ekologik xolatini koʻrib chiqamiz. Amazonka Amazonkaning maydonini
AQsh xududi bilan solishtirish mumkin.
Bu xudud turli xil ajoyib biologik turlarga boy. Bu erda sayyoramizdagi
tropik oʻrmonlarning yarmidan koʻpi (deyarli 60 %) oʻsadi hamda Janubiy va
Shimoliy Amerika iqlim sharoitlari tartibga solib turishda muhim ahamiyatga ega.
Amazonkaning uzunligi 6400 kilometr. Oʻzining joylashishiga koʻra, Amazonka
uzoq vaqt davomida inson taʼsiridan himoyalangan edi, lekin endilikda vaziyat
oʻzgarmoqda. Braziliya xukumati taxminan 60 ta damba qurishni rejalashtirmoqda.
Shu kabi loyihalar erli aholi va milliy bogʻlarga salbiy taʼsir etishi mumkin.
Missisipi Amerikaning eng katta daryosi Missisipi AQshning Minnesota shtatidan
boshlanadi va 4 ming kilometrga oqib borib Meksika koʻrfaziga quyiladi. Inson
taʼsiri tufayli u xozirda yordamga muxtoj.
Xar yili Missisipi deltasining 30 kilometri yoʻqolib bormoqda: koʻpgina
damba, shlyuz, bir necha kilometrlarga choʻzilgan toʻgʻonlar tufayli daryoga avvalgi
qayirning 10 % kelib tushadi xalos. Missisipini himoya qilish va suv muammosini
echishda har yili yangi loyihalar ishlab chiquvchi koʻplab tashkilotlar mavjud.
Dunay Dunay daryosi Gʻarbiy Germaniyadan boshlanib 2800 kilometr masofani
Avstriya, Mojariston, Xorvatiya, Serbiya, Ruminiya, Ukraina xududlari orqali oqib
oʻtib Qora daryoga quyiladi. Daryo 19 ta mamlakat xududini kesib oʻtadi va shuning
uchun dunyodagi eng „koʻp millatli“ daryo hisoblanadi. Dunay 150 yildan ortiq vaqt
mobaynida insonlar tomonidan ishlatilib kelayotgan rang-barang ekologik va
biologik tizimga ega. Bugungi kunda Dunayning 80 % botqoq erlari dambalar
qurish, koʻmib yuborish tufayli yoʻqolib ketgan. Butun jahon yovvoyi tabiat
federatsiyasi va shunga oʻxshash tashkilotlar mazkur xududlarni qayta tiklash va
qoʻllab-quvvatlash ustida toʻxtovsiz ish olib bormoqdalar. Mekong Mekong daryosi
Janubiy-Sharqiy Osiyoning ekologik tizimining muhim qismi hisoblanadi.
U Xitoydan boshlanib 4900 kilometr masofani Birma, Laos, Tayland,
Kambodja va Vyetnam xududi orqali bosib oʻtadi. Mekong baliq xoʻjaligi
riojlanishini taʼminlaydi, dunyodagi bioxilma-xillik darajasi boʻyicha ikkinchi
oʻrinda turadi, 60 milliondan ortiq inson oziq-ovqat, suv va transport bilan
taʼminlanadi. Mekong oʻzani boʻylab qurilgan xitoy dambalari ekotizimga salbiy
taʼsir koʻrsatmoqda. Bunday dambalarning qurilishiga qarshi va daryoning ekologik
tizimini saqlab qolishga „Mekongni saqlab qolish“ kabi tashkilotlar harakat
qilmoqdalar. Yanszi Uzunligi boʻyicha dunyoda uchinchi, Xitoyda eng uzun
hisoblangan daryo Yanszi daryosidir. Uning uzunligi 64000 kilometrdir. Yanszi —
gidroeletroenergiya manbaidir.
Daryo xududida „Uch dara“ toʻgʻoni joylashgan. Toʻgʻonning qurilishi 1992
yilda boshlagan boʻlib, 1,2 million odam boshqa xududga koʻchib oʻtishga majbur
boʻlgan, yuzlab fabrikalar, shaxtalar va chiqindixonalar suv ostida qoldi. Natijada
daryo ifloslandi va Xitoyning baliqchiligiga tahdid soluvchi koʻpgina koʻchkilar
sodir boʻldi. 2011 yilga kelibgina Xitoy xukumati mavjud muammoni rasman
tasdiqladi. Nil Dunyodagi eng uzun daryo Nil daryosi boʻlib, uning uzunligi 6,5
ming kilometr. Nil shimoliy-sharqiy Afrika boʻylab oqib oʻtib Misr xududidagi
Oʻrtaer dengiziga quyiladi.
Daryo resurslaridan ekologik jihatdan oqilona foydalanish ustida „Nil
havzasi“ tashkiloti ish olib boradi. Kongo Kongo daryosida soniyasiga 500 ming
kub metr suv oqib oʻtadi, bu dunyodagi eng boy daryodir. Daryoning ifloslanishi
tuproq eroziyasi, shahar chiqindilari, chiqindilar, koʻp xollarda daryo boʻylab
insonlarning sayohatlari sababdir. Kongo Afrikaning harakatlanish tizimidir. Yaqin
kelajakda Kongo Demokratik Respublikasida erdagi eng katta gidroelektrostansiya
qurish rejalashtirilgan.Suv jahondagi eng tanqis va hisobli manbaga aylandi. Hozir
er yuzidagi har bir kimsa qay yoʻl bilan boʻlsada bu boylikdan tejamkorlik bilan
foydalanish ustida bosh qotirmoqda, bu hol ayniqsa qishloq xoʻjaligida koʻzga
tashlanmoqda.
Bunda sugʻorish polietilen plenka tushalgan egatlar boʻylab amalga
oshiriladi. Paxtani anʼanaviy sugʻorishda joʻyaklar boʻylab ochilgan suvning 25-30
foizi yuzalab va chuqur singish hamda bugʻlanish natijasida yoʻqotiladi. Bundan
tashqari sizot suvining erga yaqin boʻlganida bugʻlanish miqdori ortadi va
tuproqning ildiz rivojlanadigan qismida zaharli tuzlarning yigʻilishi roʻy beradi. Bu
hol paxtaning normal rivojlanishi va oʻsishiga taʼsir koʻrsatadi. Institut tomonidan
taklif etilayotgan qishloq xoʻjaligi oʻsimliklarini sugʻorishning yangi uslubi suvni
tejash va yuqori hosil olishda qoʻl keladi. Paxtaning oʻgʻitlangan egatlarini
polietilen plenkalar bilan sugʻorish texnologiyasining foydasi boʻyicha tajriba
institutning Jizzax filialida oʻtkazildi. Ilmiy tekshirish instituti xodimlarining
taʼkidlashicha, tejamkorlik bilan sugʻorilganda paxta hosilining ortishi yaqqol
koʻzga tashlangan. Besh yillik tajriba natijasida hosildorlik gektariga 10 sentnerdan
qoʻshilib gektariga 47 sentnerni tashkil etgan, 27 foizga oshgan. Bunda tagʻin suv
35 va undan koʻp miqdorda tejalgan.
Oʻtgan yilda resursni tejashning yangi texnologiyasini keng sinovdan
oʻtkazish Sirdaryo, Jizzax, Qashqadaryo, Andijon va Toshkent kabi viloyatlarida
amalga oshirildi. Polietilen plenkalar bilan ekranlashtirilgan egatlarda sugʻorish
texnologiyasini tekshirish natijalari asosida Sirdaryo viloyatidagi sinov maydonida
hosildorlik 50,2 foizga oshib, sugʻoradigan suv miqdori 52,7 foizga qisqardi, bu
koʻrsatkich Qashqadaryo viloyatida 20,9x48,5 foiz, Andijon viloyatida 21,9x40 foiz,
Toshkent viloyatida 19,5x10,8 foizni tashkil qildi. Mutaxassislarning fikriga koʻra
shu beshta obʼekt boʻylab koʻrsatkichlar umumlashtirilganda hosildorlik 27,5 foizga
oshgan holda suv 35,6 foizga tejalgan. Shu bilan birga bu texnologiyani qoʻllash bir
qator qulayliklarni tugʻdiradi. Bu usul yana koʻchat boʻylab bir tekisda namlanishga
asos yaratadi, qator oralab ishlov berish tadbirlari kamayadi, shunga yarasha
yoqilgʻi ashyolari tejaladi, namlikning bugʻlanish va bugʻlanishning emissiyasi
miqdori qisqaradi, oʻsimlikning ozuqlanish tartibi yaxshilanadi, hosilning pishishi
tezlashadi, sifati koʻtariladi.
Kelgusida sugʻorishning bu texnologiyasini mamlakat qishloq xoʻjaligida
keng tadbiq etish rejalashtirilmoqda.Hisob-kitoblar shuni kỹrsatmoqdaki, 2020—
2025 yillarga keliboq, barcha chuchuk suv resurslari inson faoliyati uchun egallab
boʻlinadi, yaʼni suv ham investitsiya manbaiga aylanishi va sotilishi ehtimoli bor.
Dunyo miqyosida soʻnggi 100 yilda suv sarflanishi olti marotaba oshgan. Bu
ketishda 2050 yilga kelib insoniyatga hozirgiga nisbatan ikki barobar koʻproq suv
zarur bỹladi. Suv esa kamaygandan kamayib boraveradi. Hozirning oʻzida dunyo
miqyosida 1.1 milliard inson doimiy ravishda suv tanqisligi bilan kurashmoqda. 2
milliard odam bu muammoga vaqti-vaqti bilan duch kelib turibdi. Bu sayyoramiz
aholisining yarmi chuchuk suvga zoriqqanligidan dalolat beradi. Har kuni 6000
nafarga yaqin odam (asosan bolalar) bu muammoning u yoki bu oqibatlari tufayli
nobud boʻlmoqda. 2030 yilga kelib 500 ml ga yaqin odam suv izlab qitʼadan qitʼaga
koʻchib yuradi. Bu muammo butun insoniyatni oʻylantirib, 22 mart kuni Butun
jahon suv kuni deb eʼlon qilingani bejizga emas.
Umuman olganda, dunyo miqyosida ichimlik suvi taʼminoti kelajakda
qanday boʻlishi boʻyicha mutaxassislar quyidagi ikki taxminni bildirmoqdalar (eng
qizigʻi, har ikkala taxminda Xitoy bilan Hindiston omili bor. Aynan shu ikki davlat
aholisi eng koʻp boʻlishi bilan birga, rivojlanish surʼati boʻyicha ham etakchilik
qilishmoqda). Yirik shaharlardagi qashshoqlik va suv tanqisligi, Afrikadagi
qurgʻoqchilik. Hozirdanoq dunyodagi aholisi 10 mln. kishidan ortiq 22 megapolisli
ichimlik suvi tanqisligi va oqava tizimlar etishmasligidan aziyat chekmoqda. Eng
murakkab vaziyat Xitoyda yuz berayapti. Mamlakatdagi 600 shahardan 550 tasi
yuqoridagi muammoga ozmi-koʻpmi duch kelgan. Hindistonda ham bu boradagi
ahvol havas qilgudek emas. Kelajakda suvga boʻlgan talabning oshib borishi,
qishloq xoʻjaligi mahsulotlari, yaʼni oziq-ovqat muammosini keltirib chiqaradi. Bu
muammo insonlarning yanada kuchli tabaqalanishiga olib keladi. Shundoq ham
qashshoqlik hukm surayotgani kamlik qilayotgandek, yildan-yilga qurgʻoqchilik avj
olayotgan Afrika qitʼsidan millionlab muhojirlar Evropa va Osiyoga qarab yoʻl
olishadi. Bu esa oʻz navbatida ijtimoiy muammolarni, irqiy ziddiyatlarni keltirib
chiqaradi. Xitoy suvni qayta ishlash borasida etakchilikni qoʻlga oladi.
Shundan 0,5 foizidan insoniyat oʻz manfaati yoʻlida foydalanmoqda.
Ichimlik suvidan foydalanish darajasi aholi miqdorining koʻpayish darajasi bilan
bevosita bogʻliq jarayon. Lekin, shu bilan birga, aholining miqdori sarf qilinadigan
suvning miqdoriga doimo mutanosib boʻlavermaydi. Masalan, rivojlangan Yevropa
mamlakatlarida aholi miqdorining kamayishi kuzatilayotgan bir paytda, ichimlik
suvidan foydalanish koeffitsienti doimo yuqorilab boryapti. Bundan 40—50 yillar
muqaddam Toshkent shahrida suv isteʼmol qilish miqdori qariyb 5 barobar kam
boʻlib, aholining ehtiyojini toʻla qondira olgan. XX asrning 60-yillari oʻrtalarida
Toshkent shahrining aholisi 1 mln. atrofida edi. Lekin ishlatiladigan suv miqdori
yuqorida taʼkidlanganidek, 5 barobar kam sarflanar edi. Hozir esa Toshkentning
aholisi 3 mln. kishidan ziyod boʻlib, kuniga 2,5 mln. m. kub toza ichimlik suvi
sarflanayotir. BMT bayonotiga koʻra, har bir kishining toza ichimlik suvga boʻlgan
kundalik ehtiyojini 50 litr miqdorda belgilash maqsadga muvofiq ekan. BMT bergan
maʼlumotlarga koʻra, er yuzida 2000 yilda umumiy aholisi 2,1 mlrd. kishini tashkil
etadigan 61 ta davlatda suv isteʼmoli bu meʼyordan kam boʻlgan. 2050 yilga kelib,
jahon aholisining 45 foizi (yaʼni, 4,2 mlrd kishi) oʻz aholisini kuniga 50 litr suv
bilan taʼminlay olmaydigan mamlakatda yashashiga toʻgʻri kelar ekan. Toshkent
shahrida toza ichimlik suviga boʻlgan ehtiyojning tobora ortib borish tendensiyasi
aslida aholi sonining koʻpayishidan emas, balki, birinchidan, kishilarda tozalik va
ozodalikning, shuningdek, sanoatda toza ichimlik suvga boʻlgan ehtiyojning
kuchayib borishi bilan oʻlchansa, ikkinchidan, toza ichimlik suvidan oqilona
foydalanish darajasining susayishi natijasida roʻy bermoqda. Agar biz rivojlangan
mamlakatlardagi yirik shaharlaridagi suv isteʼmolini hisobga oladigan boʻlsak,
qarama-qarshi manzarani koʻrishimiz mumkin. Masalan, Yaponiya poytaxti
Tokioda oʻtgan asrning 50-yillarida toza ichimlik suviga boʻlgan ehtiyoj har bir
kishiga bir kunga qariyb 400 litrga toʻgʻri kelgan boʻlsa, bu koʻrsatkichni 2000 yilda
160 litrga tushira olganlar. Suvdan oqilona foydalanish hayot zaruratidir. Toshkent
shahri aholisining jon boshiga suv sarfi yildan yilga oshmoqda.
Agar XX asrning oʻrtalarida Toshkent shahri aholisining jon boshiga kuniga
oʻrtacha 550—600 litr toza ichimlik suv sarflangan boʻlsa, shu bugungi kunda bu
koʻrsatkich 1136 litrga koʻtariladi. Bundan shu xulosa kelib chiqadiki,
mamlakatning ijtimoiy- iqtisodiy taraqqiyot darajasi toza ichimlik suviga boʻlgan
ehtiyojni belgilab beruvchi omilga aylanadi, yani mamlakatning ijtimoiy- iqtisodiy
rivojlanish darajasi qanchalik yuqori boʻlsa, suvdan oqilona foydalanish usullari
darajasi ham yuksaladi. Suvdan foydalanishning ilgʻor texnologiyalari ishlab
chiqiladi va uni hayotga tatbiq etish imkoniyatlari ham ochila boradi. Toza ichimlik
suvidan foydalanish madaniyatining susayishi sanoat ishlab chiqarish taraqqiyotiga
ham toʻsiq boʻlib qolmoqda, shu bilan birga, dehqonchilik madaniyati vujudga
kelgan davrdan boshlab, ekin ekilgan hosildor erlarning ham yaroqsiz holga
kelishiga sabab boʻlmoqda. Ayniqsa, bu achinarli holat Orol boʻyi mintaqasida
oʻzining salbiy natijasini koʻrsatmoqda. Chuchuk suvning etishmasligi oqibatida bir
necha oʻn ming gektarlab er maydonlari shoʻrlangan, ekin maydonlarining ancha
qismi zaharli kimyoviy moddalarga toʻyinishi oqibatida hosildorlik bir necha
barobarga kamayib ketgan. Toza ichimlik suvidan, ayniqsa Toshkentdek shahri
azimda oqilona foydalanishning usullaridan biri — tomorqa erlarini, istirohat
bogʻlarini, koʻcha boʻyidagi dov — daraxtlar va koʻkatlarni sugʻorish
shaxobchalarini kengaytirish va bunga sarf qilinadigan toza ichimlik suvni tejashdan
manfaatdorlikni oshirishdir.
Markaziy Osiyo mintaqasining tabiati va hattoki ijtimoiy muhiti qadimdan
tabiat tomonidan inʼom etilgan suv zahiralaridan qay darajada samarali
foydalanishga qoʻproq bogʻliq boʻlib kelganligi hech kimga sir emas. Suv oʻrnini
boshqa hech bir neʼmat bosa olmaydi. Ammo insoniyatning bu boradagi ehtiyojlari
va mavjud boʻlgan zahiralar oʻrtasidagi mutanosiblik allaqachon dolzarb muammo
darajasiga etganligini ham unutib boʻlmaydi. Mutaxassislarning fikricha,
sayyoramizdagi suv zahiralaridan faqatgina 2,5 foizigina ichish uchun yaroqli ekan.
Xulosa
Dunyo suv isteʼmoli boʻyicha yangi tizimni ishlab chiqadi Ichimlik suvining
tanqisligi butun dunyo olimlarining diqqat markazida boʻladi. Shỹr suvni
chuchuklashtirishga milliardlab investitsiya ajratiladi. Neft hozirda qanchalik koʻp
sohalarni qamrab olgan boʻlsa, kelajakda suv taʼminoti ham katta industriyaga
aylanadi. Suvni chuchuklashtirish tannarxi kamaya boradi. Suvni chuchuklashtirish
uchun sarf qilingan 1 dollar 5 dollardan 30 dollargacha foyda keltira boshlaydi. Bu
borada ham Xitoyliklar oldinga oʻtib ketishadi. Suvni tejab ishlatish bỹyicha yangi
gʻoyalar egalariga olamshumul shuhrat va mablagʻ keltiradi. Suv taʼminotini nazorat
qilish davlatlarning asosiy ishlaridan biriga aylanadi. Bu hozircha ayrim olimlarning
taxminlari boʻlib tuyulgani bilan kelajakda ana shunday muammoga duch kelishimiz
mumkin. Shu bois suvning, yaʼni erdagi obi hayotning bir qatrasini ham uvol
qilmaslik, uni behuda narsalarga sarflamaslik barchamizning zimmamizdagi ulkan
masʼuliyatdir. Barchamiz suvning hatto bir tomchisini ham isrof qilmaylik. Uni
kelgusi avlodlarga ham yetishini taʼminlaylik.
Oʻz farzandlaringiz uchun suvni tejang.Tabiatga kishilarning zugʻumi
kuchaya borgan sari tabiiy muvozanatning buzilishi oqibatida ularning yashash tarzi,
sogʻligi, ijtimoiy muhitga boʻlgan aks taʼsiri tobora halokatli tus olmoqda. Shu
sababli insoniyat har qanday siyosiy, mintaqaviy, irqiy, milliy, diniy va boshqa nizo,
kelishmovchiklarni unutib, mushtarak umuminsoniy manfaatlar tevaragida
jipslashuvi hozirgi eng olamshumul zaruriyatdir. Jahonshumul muammolarning
shunday bir guruhlari mavjudki, ularning u yoki bu darajada hal qilinishining
oʻziyoq butun sayyoramizdagi ijtimoiy hayotning kelajak davrlaridagi aniq
manzaralarini tasavvur qilish uchun imkon beradi. Ulardan biri „Inson —
tabiat“ munosabatlari sirasiga kiradigan, xususan, xom ashyo resurslarini tejash,
energiya tanqisligini bartaraf etish, aholini oziq-ovqat va ichimlik suvi bilan
taʼminlash va tabiatni muhofaza qilishdir.
Foydalanilgan adabiyotlar ro’yhati
1. Egamberdiyev R.
S.Aminov., Inson va suv, T., 1971,
2. Rahimov H. R., Anorganik ximiya, T., 1984.
3. Axmetov N. S, Obshaya i neorganicheskaya ximiya, M, 1998;
4. Yegorov A. S.,Aminova G. X., Ekspress kurs neorganicheskoy i
organicheskoy ximii, Rostov na-Donu, 2002.
5. To’raqulova. Y., “Bioximiya”, T., 2012
6. Valixonov M., “Bioximiya”, T., 2000.
7.
www.google.uz
8.
www.search.com
Dostları ilə paylaş: |