tengsiz olim boldi. Jamshid ishini davom ettirib,
jahonni ko'rsatadigan jomlar ijod qildirdi.
Yetti
kolc hukmi muyassar bolib, ham yetti iqlim unga
botysundi. Shunchalik davlat,
shon-u shavkat
baxt b olsa ham, bu dunyoni tark etar ekan, ko‘p
ojizlig-u bechoralik ko‘rdi, ko'plab ovoraliklar
unga
duch keldi, ketar chog‘i oldida am irlari
ham, xizm atch ilari ham bo'lm adi.
Ularning
barchalari yashil bog'da qolib, o‘zi qaro tuproq
ichiga kirdi. Narigi olamga jo ‘nash choglda ichini
bu xil so'zlar bilan bo'shatdi: «Kim bu nafas bejon
holda jo'nar ekanman, shunday vasiyat qilaman.
Mening jonim uzilgach,
oh bilan olamni qaro aylab
qabr tomon olib borar ekansizlar,
tobutim yoni-
dan bir qolim ni chiqarib qo^yinglar, to bu qolga
kimning
nazari tushsa, unga ibrat ko'zi bilan
boqsin. Bilsinkim, yetti kishvar shohi, yetti falak
mushkillarini hal qila olgan
shoh bu makondan
jismida jon yo‘q holicha bo‘sh q o li bilan ketyapti.
Jahon mulkini havas qilgan kishiga shu tajriba,
ko'rgani yetarlidir».
Dostları ilə paylaş: