йарымсявиййялярин
дя
варлыьыны,
мювъудлуьуну иряли сцрдц.
Атом гурулушунун мцасир нязяриййяси икили тябият ( дуалистик)
тясяввцрляриня, йяни аtомун корпускулйар-дальа тябиятиня малик олмасына
ясасланыр. Щяля илк дяфя 1905-ъи илдя дащи Ейнштейн
ишыьын икили тябиятя
малик
олмасыны мцяййян етмишдир. Ишыьын корпускулйар хассяси -
фотоеффект
щадисясиля,
йяни металларын гыздырылдыгда вя йа шцаландырылдыгда юзляриндян електрон
бурахмасы, дальа тябияти ися
интерференсийасы вя дифраксийасы
иля сцбут олунур.
1924-ъц илдя де Бройл (Франса) мцяййян етди ки, икили тябият тяк фотонлар
цчцн йох,
диэяр мадди щиссяъикляр цчцн дя хасдыр
. О, Планк вя Ейнштейн
тянликляриндян истифадя етмякля юз тянлйини йарадыр
щ
= ------ де Бройл тянлийи
мв
бурада
- щиссяъийин дальа узунлуьу ( 10
-8
см), щ – Планк сабити, м –
щиссяъийин кцтляси, в – щиссяъийин сцряти.
Йухарыдакылара ясасланан алман алими Щейзенберг 1925-ъи илдя гейри-
мцяййянлик принсипини иряли сцрцр. Принсипдя дейилир :
« Атомда електронун сцрятини
вя йерини ейни анда мцяййян етмяк гейри-мцмкцндцр».
щ
Х В = --------
м
бурада Х – електронун вязиййяти, В – електронун сцряти, м – електронун
кцтляси.
1925-1926-ъы иллярдя Шрединэер (Австрийа) микрообйектлярин щярякятини
юйрянян йени квант механикасыны ишляйиб щазырлады вя електронун дальавари
щярякятини характеризя едян тянлик верди.
Квант механикасына эюря електрон дальавари олдуьундан нцвя ятрафында
ону електрон булуду кими тясяввцр етмяк лазымдыр.
Електрон нцвя ятрафында щярякят едяркян 2-гцввя йараныр :
16
1.Мяркяздянгачма (кулон) гцввяси :
мв
2
р
2. Електростатик ъазибя гцввяси
е
2
р
2
Бу гцввяляр бир-бириня бярабяр олур вя нцвя гцввяляри адланыр
мв
2
е
2
р р
2
Атомларын бир нечя нювц вардыр : изотоплар, изобарлар вя изотонлар.
Изотоп - ейни елементлярин кцтляляри мцхтялиф олан атомлар нювцдцр.
Мяс. щидроэенин кцтля ядядляри 1, 2, 3 олан изотоплары : протиум, дейтериум вя
тритиум.
Гейд : Щидроэенин изотопларыны илк дяфя инэ. алими Содди кяшф етмишдир.
Щазырда 280 – давамлы, 1500 – радиоактив изотоплар вардыр.
Изобар - мцхтялиф елементлярин кцтля ядядляри ейни олан атомлар
нювцдцр . Мяс. кцтля ядядляри 40 олан аргон, калиум вя калсиум
Изотоплар - мцхтялиф елементлярин нейтронларынын сайы ейни олан атомлар
нювцдцр. Мяс. нейтронларынын сайы ейни олан бариум вя лантан.
Атом нцвяляринин елементар щиссяъик-лярля (протон, нейтрон,
-
щиссяъик вя с.), йахуд бир-бириля гаршылыглы тясири нятиъясиндя эедян чеврилмяляр
нцвя реаксийалары адланыр. Илк сцни нцвя реаксийасыны 1919-ъу илдя Резерфорд
щяйата кечирмишдир. О, азот атомуну
- щиссяъиклярля шцаландырмагла
оксиэенин изотопуну алмышдыр.
N
14
7
+
(
He
4
2
)
O
17
8
+ п (
H
1
1
)
Тянлик гыса шякилдя беля йазылыр :
N
14
7
(
; п )
O
17
8
Сцни радиоактив изотопу илк дяфя Ирен вя Фредерих Жолио Кцри аиляси
алмышдыр. Онлар алцминиуму
- щиссяъиклярля шцаландырмагла фосфорун кцтля
ядяди 30 олан изотопуну алмышлар:
Al
27
13
+
P
30
15
+
n
1
0
Тянлик гыса щалда беля йазылыр;
Al
27
13
(
,
n
1
0
)
P
30
15
17
Фосфорун радиоактив изотопу йенидян парчаланараг позитрон ( е
+
)
бурахараг силисиу-мун давамлы изотопуна чеврилир
P
30
15
Si
30
14
+ е
+z
Радиоактив изотоплар тиббдя, биолоэийа-да, реаксийа механихмляринин
юйрянилмясиндя,
металларда
деффектлярин
ашкар
едилмясиндя,
археоложи
обйектлярин вя минералларын йашынын тяйин едилмясиндя вя с. истифадя едилир.
Аьыр
елемент
атомларынын
нейтронларла
парчаланмасы
атом
енерэетикасынын ясасыны тяшкил едир. 1 кг уран парчаландыгда айрылан енержи,
2.000.000 кг (2.000тон) даш кюмцрцн йанмасындан айрылан енержийя
ективалентдир.
Тянзимлянян нцвя реаксийалары нцвя реакторларында апарылыр ки, бундан
да атом енержиси алынмасында истифадя олунур.
КВАНТ ЯДЯДЛЯРИ
Атомда електронун вязиййяти вя енерэетик щалы 4 - квант ядядиля
характеризя олунур
1. Баш квант ядяди ( н )
2. Орбитал ( азимутал, ялавя ) квант ядяди ( л )
3. Магнит квант ядяди ( м
л
)
4. Спин кван ядяди ( м
с
)
Електронлар орбиталларда щярякят едяркян електрон сявиййяси
(тябягяси) , башга сюзля десяк, енерэетик сявиййяляр ямяля эятирир. Бу
сявиййяляр нцвяйя йахын тяряфдян рягямлярля ( 1, 2, 3, …), йахуд латын
щярфляриля (К, Л, М, Н, О, П, Э) эюстярилир. Бунлара баш квант ядядляри дейилир.
Баш квант ядядляри енерэетик сявиййялярдя елекронун цмуми енежисини
характеризя едир. Ы сявиййянин
електрону - ян аз, нцвядян ян узаг мясафядя олан електрон ися ян чох
енержийя малик олур.
Енерэетик сявиййялярин сайы дюврцн нюмрясиня уйьун эялир.
Сявиййялярдя олан електронларын максимум сайы Н= 2н
2
дцстуру иля тапылыр (
Паули). Бурада н – дюврцн сайыдыр
н = 1 ися, Н = 2
н = 2 ися, Н = 8
н = 3 ися, Н = 18
н = 4 ися, Н = 32 вя с. олар.
Енерэетик сявиййяляр йарымсявиййяляря бюлцнцр ки, бунлар да латын
щярфляриля - с, п, д, ф эюстярилир.
Ы енерэетик сявиййя 1 йарымсявиййядян - с
ЫЫ енерэ. сяв. 2 й.с. - с вя п
ЫЫЫ енерэ. сяв. 3 й. с. - с, п вя д
18
ЫВ енерэ. сяв. 4 й.с. - с, п, д вя ф
Йарымсявиййялярин сайы л = н – 1 дцстцрц иля тапылыр
н = 1 ися, л = н – 1 = 1 – 1 = 0 ( с )
н = 2 ися, л = 2 – 1 = 1 ( 0, 1 вя йа с, п )
н = 3 ися, л = 3 – 1 = 2 ( 0, 1, 2 вя йа с, п, д )
н = 4 ися, л = 4 – 1 = 3 ( 0, 1, 2, 3 вя йа с, п, д, ф )
Йарымсявиййяляр дя юз нювбясиндя орбиталлара бюлцнцр .
С й.с. - бир с ордиталындан
П й.с. - цч п орбиталындан : п
х
, п
й,
п
з
Д й.с. - беш д орбиталындан
Ф й.с. - йедди ф орбиталындан ибарятдир
Орбитал квант ядяди -
електронун щярякят мигдары моментини вя
електрон булудунун формаасыны
характеризя едир. С - орбитал - шар, п – орбитал
- гантелябянзяр, д – орбитал - дюрдлячякли чичяйябянзяр , ф- орбитал ися даща
мцряккяб формайа маликдир.
Йарымсявиййялярдя електронларын максимум сайы Н = 2 ( 2л + 1 )
дцстуру иля тапылыр ( Паули ).
л = 0 ися, Н = 2, с
2
л = 1 ися, Н = 6 п
6
л = 2 ися, Н = 10 д
10
л = 3 ися, Н = 14 ф
14
Магнит квант ядяди -
орбиталларан фязада истигамятини
мцяййян
едир. Мцяййян едилмишдир ки, магнит вя електрик сащяляриндя атомун спектрал
хяттляри ( Штарк вя Зееман еффектляри ) артыр. Бу, електронун магнит хассяйя
малик олмасыны эюстярир. Магнит квант ядяди м
л =
2л + 1 дцстуру иля тапылыр
л = 0 ися, м
л
= 1
л = 1 ися, м
л
= 3
л = 2 ися, м
л
= 5
л = 3 ися, м
л
= 7
Бу рягямляр йарымсявиййялярдя квант гяфясляринин сайыны эюстярир.
Беля ися дейя билярик :
S й.с. – дя 1 ; П й.с. –дя - 3 ; Д й.с. –дя - 5; Ф й.с. –дя ися 7 квант
гяфяси вар.
Електрон атомда няинки нцвя ятрафын-да, еляъя дя юз оху ятрафында да
саат ягряби вя онун якси истигамятиндя 180
0
буъаг алтында фырланыр : м
с
= 1/2
19
Бу, спин кванt ядяди адланыр. Спин кван ядядини инэ. адимляри Уленбек вя
Гаудсмит кяшф етмишляр. Спин квант ядядляри ох ишаряляриля дя эюстярилир :
ПАУЛИ ВЯ МИНИМУМ ЕНЕРЖИ ПРИНСИПЛЯРИ , КЛЕЧКОВСКИ ВЯ
ЩУНД ГАЙДАЛАРЫ
Енерэетик сявиййялярин електронларла
dолмасы Паули, минимум енержи принсипляри, Клечковски вя Щунд гайдалары
ясасында эедир.
1925-ъи илдя Исвеч алими Паули юз принсипини иряли сцрцр. Принсипдя
дейилир :
«
Атомда еля ики електрон тапмаг олмаз ки, онларын 4 квант ядядляринин
дюрдц дя ейни олсун».
Тябиятдя щяр шей дайаныглы вязиййятя мейл едир. Бу щалда дахили енержи
минимум щяддя олур.
Квант сявиййялярин електронларла долмасы енерэетик сявиййялярдя 1-…
7 , йарымсявиййялярдя ися с п д ф ардыъыллыьы иля эедир. Лакин
нцвя йцкц +19 олан К-дан башлайараг бу ардыъыллыг позулур ; беля ки, 3д
орбитал явязиня 4 с орбитал електронла долур.
Бу «уйьунсузлуг» Клечковскинин 2 гайдасында юз щяллини тапды.
1. Атомда електронларла илк нювбядя н + л ъями кичик олан
орбиталлар долур. Мяс. 3д вя 4с орбиталлар цчцн йазарыг :
3д орбитал цчцн : н + л = 3 + 2 = 5
4с орбитал цчцн: н + л = 4 + 0 = 4.
Демяли 4с орбиталында н + л ъями даща аз ( 4 ) олдуьундан илк нювбядя
бу орбитал електронла долаъагдыр.
ЫЫ. Яэяр н + л ъями щяр ики орбитал цчцн ейни оларса, илк нювбядя баш
квант ядядинин гиймяти аз олан орбитал електронла долаъагдыр. Мяс. 3д вя 4п
орбиталлары цчцн йазарыг :
3д орбитал цчцн : н + л = 3 + 2 = 5
4п орбитал цчцн: н + л = 4 + 1 = 5
Демяли, 3д орбиталында баш квант ядядинин гиймяти даща аз ( 3 )
олдуьундан юнъя 3д орбиталы електронла долаъагдыр.
Атом спектрляринин , хцсусиля дя атомун спектрал хяттляринин магнит вя
електрик сащяляриндя парчланмасынын анализинин нятиъяляриня ясасланараг алман
алими Щунд ашаьыдакы гайданы иряли сцрцр :
« Ейни спинли електронлар максимум
сайда квант гяфясляри тутмаьа чалышыр»
. Башга сюзля десяк, електронлар
орбиталларда еля йерляшир ки, онларын спин квант ядядляринин ъями максимум
олсун. Демяли, електронлар яввялъя орбиталлары тяк-тяк долдурур, сонра ися якс
спинли електронлар орбиталлара дахил олур.
20
ЯДЯБИЙЙАТ
1. Я. Ялийев вя башг. Цмуми вя гейри – цзви кимйа. «Маариф» няшр., Бакы,
1987
2. З. Гарайев. Гейри – цзви кимйа. «Маариф» няшр., Бакы, 1983
3. Ш. Мусайев вя башг., Цмуми кимйа. Ы щисся. «Маариф» няшр. , Бакы,
1989
4. В. Аббасов вя башг., Кимйа. Бакы, 2005.
5. V. Abbasov və başq., Ümumi kimyanın əsasları. Bakı, 2000.
Mövzu 3
Dövri qanun və dövri sistem
P l a n
1. Mendeleyevə qədərki alimlərin dövri qanun haqqında işləri.
2. Mendeleyev dövri qanunun yaradıcısı kimi
3. Dövri qanunun klassik və müasir tərifi. Mozlinin işləri.
4. Dövri sistem, onun quruluşu.
5. Elementlərin xassələrinin dövrlər və qruplar üzrə dəyişməsi.
6. Atomların xassələrindəki dövrlilik: atom radiusu, ionlaşma enerjisi, elektron
qohumluğu, elektromənfilik, oksidləşmə dərəcəsi
7. Dövri qanunun əhəmiyyəti.
Hələ XII əsrə qədər elmə cəmi 11 element: Au, Ag, Sn, Pb, Cu, Zn, Sb, S, C, Fe
məlum idi: XII-XVI əsrlərdə yeni 2 element də əlavə olundu; As və Bi. Artıq 1850-ci
ildə ele-mentlərin sayı 58 oldu.
XIX əsrin I yarısından başlayaraq dünya alimləri o dövrdə məlum olan elementlərin
fiziki-kimyəvi xassələrini kifayət qədər öyrəndikcə, həmin elementləri sistemləşdirərək
təsnif halına salmağa çalışmışlar. Mendeleyevdən əvvəl bir sıra alimlər, o cümlədən
Debereyner, Şankurtua, Lenser, Nyulends, Odlinq, Lotar-Meyer elementlər
sistemini yaratmaq və onların təsnifatını vermək təşəbbüsündə olmuşlar. İlk dəfə 1814-
cü ildə məşhur İsveç alimi Bertselius elementləri 2 sinfə bölməyi təklif edir:
1. Metallar.
2. Qeyri-metallar.
Əlbəttə, bu, məlum olan elementlərin ən sadə təsnifatı idi. 1829-cu ildə alman alimi
Debereyner triadalar sistemini irəli sürür.
21
1857-ci il Lensen məlum olan 60 elementi 20 triadada yerləşdirərək, onları cədvəl
halına salır.
1863-cü ildə fransız alimi Nyulends elementləri ekvivalent çəkilərinə görə bir sıraya
düzdükdə hər sırada 7-ci elementdən sonra gələn 8-ci elementin xassələrini 1-ci
elementin xassələrinə oxşadığını müşahidə etdi və bu qanunauyğunluğu o, “oktavalar”
qanunu adlandırdı.
1864-cü ildə alman alimi Lotar-Meyer atom çəkiləri, valentlikləri və xassələri uyğun
gələn 28 elementi 6 sütunda qruplaşdıraraq, özünün yeni sistemini yaratdı və cədvələ
dövrlər də əlavə etdi. Onun tərtib etdiyi dövr 2-ci dövrdən başlayırdı. Hidrogen
elementindən başlayan dövri göstərməyə cəsarət etmirdi. Digər tərəfdən bir sıra
elementləri cədvəlində düzgün yerləşdirməmişdir. Həmçinin Meyer elementlərin
xassələrinin onların atom çəkilərindən asılılığını da deməyə inamsız yanaşırdı. Onun bu
sistemində atom çəkilərinin artması istiqamətində elementlərin xassələri, onun özü də
hiss etmədən dövri olaraq dəyişir. Lakin o, bunu tam mənasında dərk etmirdi, yəni
özünə inanmırdı. Odur ki, onun bu sistemi ancaq 1870-ci ildə çap olundu
(Mendeleyevdən sonra).
Elementlərin belə bir təbii və elmi sistemini tərtib edən rus alimi
D. İ. Mendeleyev olmuşdur. O, bu sahədə 1861─1869-cu illər arasında böyük
tədqiqat işləri aparmışdır.
D. İ. Mendeleyev “Kimyanın əsasları” adlı kitabında yazır: “Atom kütləsi
elementlərin elə bir xassəsidir ki, bundan onun bütün başqa xassələri də asılıdır”. Buna
əsaslanaraq Mendeleyev elementlərin kimyəvi xassələrinin onların atom kütlələri ilə
əlaqələndirən qanunu yaratmağı qarşısına əsas məqsəd qoymuşdur. Odur ki, D. İ.
Mendeleyev o vaxt məlum olan 63 elementi atom kütlələrinin artması ardıcıllığı ilə bir
sıraya düzərək müşahidə etmişdir ki, müəyyən intervaldan sonra elementlərin oxşar
xassələri dövri sürətdə təkrar olunur. D İ. Mendeleyev müşahidə etdiyi bu
qanunauyğunluğu aşağıdakı kimi ifadə etmişdir:
“Elementlərin, eləcə də onların əmələ gətirdikləri birləşmələrin forma və xassələri
elementlərin atom kütlələrindən dövri sürətdə asılıdır”. Bu qanunun düzgün tarixi 1
mart 1869-cu ildən hesab olunur.
D. İ. Mendeleyev apardığı tədqiqatın sonrakı mərhələsində oxşar elementləri
qruplara ayırmış, bir çox elementlərin atom kütlələrini dəyişmiş, hələ o zaman
tapılmamış elementlərə cədvəldə yer vermiş və nəticədə elə bir sistem yaratmışdır ki, bu
sistem dövri qanunu özündə tam əks etdirə bilir.
Buna görə D. İ. Mendeleyev elementləri atom kütlələrinin artmasına əsaslanaraq
üfiqi xətlər üzrə elə düzdü ki, oxşar elementlər alt-alta düşsün. O, təkrar olunan belə
cərgələrə dövrlər adı verdi və beləliklə dövri sistemi tərtib etdi.
D. İ. Mendeleyev dövri sistemdən məntiqi nəticə çıxararaq bəzi elementlərin
kəşf ediləcəyini irəlicədən xəbər verdi. O, elementləri ətraflı izah edərək onları şərti
olaraq ekabor (skandium), ekaalüminium (qallium) və ekasilisium (germanium)
adlandırdı (“eka” elementin birinci analoqu- oxşarı kimi işlədilir). Mendeleyev bu
elementlərin atom kütlələrini və bir sıra fiziki xassələrini 4 qonşu elementin xassələrinə
əsasən müəyyənləşdirmişdir. Bu elementlərin hər üçü onun sağlığında kəşf edildi və
22
sonrakı təcrübi tədqiqatlar nəticəsində müəyyən edildi ki, həmin elementlərin xassələri
Mendeleyevin qabaqcadan söylədiyi xassələrlə eynidir.
1875-ci ildə fransa alimi Lekok de Buabodran qalliumu, 1879-cu ildə isveç
alimi Nilson skandiumu, 1886-cı ildə alman alimi K. Vinkler germaniumu kəşf etdi.
Mendeleyev bu alimləri dövri qanunu əsl təsdiq edənlər adlandırmışdır.
Dövri qanun təbiətin əsas qanunlarından biridir. Öz əhəmiyyətinə görə bu qanunu
Nyutonun cazibə qanunu, Darvinin təkamül təlimi və A. Eynşteynin nisbilik prinsipi ilə
müqayisə etmək olar.
Böyük təbiətşünas F. Engels Mendeleyevin kəşf etdiyi dövri qanuna yüksək
qiymət vermişdir: Daha doğrusu onun dediyinə görə, Mendeleyev Hegelin kəmiyyətin
keyfiyyətə keçməsi qanununu kortəbii olaraq tədbiq edərək, elmdə böyük rəşadət
qazanmışdır. O, Mendeleyevin bu kəşfini vaxtilə məlum olmayan neptun planetinin
yerini müəyyən etmiş və onun orbitini hesablamış Leveryenin kəşfi ilə bərabər
qiymətləndirmiş və onunla yanaşı qoymuşdur. Bu, dövri qanuna verilmiş böyük qiymət
idi.
Mendeleyev öz cədvəlində elementləri dövrlər, qruplar və sıralar üzrə
yerləşdirmişdir. Dövri sistemdə 10 üfiqi cərgədən ibarət 7 dövr vardır. Birinci dövrdən
başqa qalan dövrlərin hamısı qələvi metalla başlayıb, təsirsiz qazla qurtarır. I, II və III
dövrlər kiçik, qalan dövrlər isə böyük dövrlər adlanır. Kiçik dövrlər bir sıradan
(cərgədən), böyük dövrlər isə cüt və tək olmaqla iki sıradan (cərgədən) təşkil
olunmuşdur. V1 və VII dövrlərdə iki əlavə sıra ayıraraq cədvəlin aşağı hissəsində
yerləşdirmişdir. Bu sıraların hər birində 14 element vardır və özləri də lantanoidlər (58-
71) və aktinoidlər (90-103) adlanırlar.
Sıra nömrəsi tək olan dövrlərdə olan elementlərin sayı
2
1
n
,
sıra
2
nömrəsi cüt dövrlərdə olan elementlərin sayı isə
2
2
n
düsturları əsasında
2
hesablanır. Bu düstürda n-in qiymətini yerinə yazmaqla tapırıq ki, I dövrdə 2, II və III
dövrlərdə isə 8, IV və V dövrlərdə 18, VI dövrdə isə 32 element var. Məşhur nüvə
tədqiqatçıları Flerov (rus) və Sibork (ABŞ) elmi yolla əsaslandıraraq VII dövrdə isə 32
elementin olmasını bildirmişlər və VIII dövrün də başlanması ehtimalını bildirmişlər.
Dövri sistem 8 şaquli qruplardan təşkil olunmuşdur. Burada hər qrup əsas və
əlavə olmaqla yarımqruplara ayrılmışdır. Əsas qruplar A qrupu, əlavə yarımqruplar isə
B qrupu adlandırılır. B qrup elementləri metallardan təşkil olunmuşdur.
Təsirsiz qazlar adlandırılan elementlər əvvəllər birləşmələri alınmadığına görə
cədvəldə sıfır qrupunda yerləşdirilmişdir. Hazırda bu qazların bəzilərinin birləşmələri
alınmış və onlar VIII A qrupuna daxil edilmişdir.
Bir tarixi fakta nəzər salaq. Hələ təsirsiz qazın ilk kəşf olunan nümayəndəsi
arqonun kəşfindən 11 il əvvəl, 1883-cü ildə öz inqilabi hərəkətinə görə təcridxanaya
salınan rus inqilabçı alim N. Morozov təsirsiz qazların mövcud olması barədə
23
qabaqcadan fikir söyləməklə yanaşı, hətta nəzəri yolla onların atom kütlələrini
hesablamış və dövri sistemdə yerini də göstərmişdir. Ancaq bu barədə mətbuat 1905-ci
ildə Morozov azadlığa buraxıldıqdan sonra məlumat almışdır.
Qrupun nömrəsi elementin oksigenə görə baş valentini göstərir. Bəzi elementlər
bu cəhətdən müstəsnalıq göstərir. Məs, I qrupda yerləşən mis iki, qızıl isə üç valentli
birləşmələr əmələ gətirmək qabiliyyətinə malikdir. VII qrupda yerləşməsinə
baxmayaraq flüor həmişə birləşmələrdə birvalentli olur. VIII qrup elementlərindən
yalnız osmium və rutenium 8 valentli birləşmələr əmələ gətirir
və s. Elementlərin oksigenə görə baş valenti qrupdan qrupa keçdikcə bir vahid artır.
IVA, VA, VI A və VII A qrup elementləri hidrogenlə uçucu birləşmələr əmələ gətirmək
qabiliyyətinə malikdir. Bu birləşmələrdə elementlərin valentliyi qrupdan qrupa keçdikcə
bir vahid azalır. Məs, CH
4,
NH
3
, H
2
O, HF və s.-də olduğu kimidir. Elementlərin
oksigenə və hidrogenə görə valentliklərinin cəmi 8-ə bərabərdir. Məs, azotun oksigenə
görə valenti 5, hidrogenə görə isə 3. A quplarda atom radiusu böyüdükcə elementlərin
metallıq xassəsi, soldan sağa getdikcə isə qeyri-metallıq xassəsi artır (güclənir).
Elementlərin dövri sistemdə tutduğu mövqe onların atomlarının quruluşu ilə
əlaqədardır. Məs, elementin elektron təbəqələrinin sayı həmin elementin yerləşdiyi
dövrün nömrəsinə bərabərdir. Odur ki, 2-ci dövr elementlərində elektronlar iki elektron
təbəqəsində (K, L), 3-cü dövr elementlərində elektronlar üç elektron təbəqəsində (K, L,
M) paylanmışdır.
Atomların elektron buludlarının quruluşundan asılı olaraq elementləri 4 “ailəyə”
bölmək (ayırmaq) olur: s. p, d və f- elementlərinə. Atomların s orbitalları elektronla
tamamlanan elementlərə s elementlər deyilir. Atomlarının p orbitalları elektronla
tamamlanan elementlərə p elementləri deyilir. III A─VIII A qrup elementləri p
elementləridir. S və p elementlərində atomların xarici təbəqələri elektronla dolur və
həmin təbəqələrdə elektronların maksimum sayı elementin yerləşdiyi qrupun nömrəsinə
bərabər olur. Atomlarının d orbitalları elektronla tamamlanan elementlərə d elementləri
deyilir. Dövri sistemin bütün B qrupu elementləri d elementləridir. Atomlarının f
orbitalları elektronla tamamlanan elementlərə isə f elementləri deyilir. Bura
lantanoidlər və aktinoidlər daxildir. d Elementlərində elektronlar xaricdən ikinci, f
elementlərində isə üçüncü təbəqəyə daxil olur. Məlumdur ki, elementin sıra nömrəsi
Dostları ilə paylaş: |