məzmunu açılır, onun məzmununu açmaq üçün istifadə olunan anlayışlar isə tərif
açılır, yeni bir termin irəli sürülür. Nominal təriflərə izahlı lüğətlərdə daha çox rast gəlinir.
Tərif həmçinin aşkar və aşkar olmayan növlərə də bölünür. Aşkar tərifdə predmetin açılan
məzmunu gerçəkliyə uyğun olmalıdır, digərində isə əksinə. Aşkar tərif özü də 2 yerə
bölünür: cinsə və növ
fərqinə görə, genetik tərif.
Genetik tərifdə predmetin mənşəyinin
göstərilməsi nəzərdə tutulur. Cinsə və növ fərqinə görə tərif isə elm sahəsində daha çox
yayılıb. Məs: "Trapesiya - iki tərəfi paralel, iki tərəfi paralel olmayan dördbucaqlıdır".
Bütün anlayışlara tərif vermək mümkün deyil. Bununçün tərifi əvəz edən anlayışlardan
istifadə edilir. Bunlar: təsviretmə, xarakterizə etmə, müqayisə, fərqləndirmə və b.
üsullardır.
Tərifin qurulması üçün xüsusi qaydalar tələb olunur. Bunlar :
1.Hər bir tərif verilən anlayışın həcmi tərif verənin həcminə bərabər olmalıdır (dfd=dfns).
Məs. "romb bütün tərəfləri bərabər olan paralleoqramdır". Yəni tərif nə həddindən artıq
geniş, nə də həddindən artıq məhdud olmamalıdır.
2.Tərif dəqiq və aydın olmalıdır. Yəni tərifdə metafora, bədii obrazlılıq,çoxmənalılıq
olmamalıdır. Məs: "Aslan - meşənin şahıdır" , "tələbə təhsil alandır" və s. kimi təriflər
aydın və dəqiq deyil.
3.Tərif iqrari olmalıdır, inkari ola bilməz. Çünki inkarlıq tərifdə məzmunu açmır.
Məsələn: "kitab canlı deyil" tərif sayılmır. Lakin əgər tərif verilən özü inkaridirsə bu
hallarda tərif verən də inkar ola bilər "Sahibsiz əmlak - sahibi bəlli olmayan əmlakdır"
4.Tərif dövredici olmamalıdır. Yəni tərif veriləni özü ilə ifadə etmək düzgün deyil. Məs:
"metofizik - metofizikdir". Tərifdə həmçinin tərif veriləni anlaşıqlı olmayan sözlərlə ifadə
etmək də düzgün deyil.
5.Naməluma naməlumla tərif vermək olmaz.
6. Tərif daim inkişafda olmalıdır.
Tərifi əvəz edən məntiqi üsullar
İstənilən anlayışı təriflə ifadə etmək olmur. Həmin anlayışları ifadə etmək üçün,
yəni bir
növ tərifi əvəz etməkçün bəzi məntiqi üsullar mövcuddur. Onlar: 1. təsvir, 2. göstərmə,
3. xarakteristika, 4. müqayisə, 5.fərqləndirmə.
1. Təsviretmə predmet və ya hadisələrin zahiri əlamətlərini dəqiq şəkildə göstərməkdir.
Təsvirdən bədii ədəbiyyatda, tarixdə və digər sahələrdə istifadə olunur. Məsələn bir
cinayət yerini, insanların görkəmini və s.
2. Göstərmədə hiss üzvlərimizlə predmet və hadisələrlə tanış oluruq. Biz tablo, şəkillərə
baxdıqda ordakı predmetin bütün əlamətlərini görə bilirik.
3. Xarakteristikada şəxsin, hadisənin fərqləndirici əlamətləri göstərilir. Məsələn:
"Ü.Hacıbəyov Azərbaycan milli musiqisinin banisidir", "Aristotelin yaradıcılığı antik
fəlsəfənin zirvəsidir"
4.Müqayisə predmet və hadisələrin oxşar və fərqli cəhətlərini tutuşdurur. Lakin elə
anlayışları müqayisə etmək lazımdır ki, onların gerçəklikdə olan predmet və hadisələr
tutuşdurulsun. Müqayisə edilən xassə və əlamətlər predmetin və ya hadisənin ən mühüm
əlamətləri olmalıdır. Məsələn: "Bakı qara qızıl diyarıdır", "Daşkəsən Azərbaycanın
Uralıdır" və s.
5. Fərqləndirmə, predmet və hadisələri başqalarından fərqləndirən əlamətlərin
tapılmasıyla öyrənilir. "Sahibsiz əmlak, sahibi bəlli olmayan əmlakdır" və s. Cinayət
bölməsində çox isitfadə olunan sahədir. Belə ki, əl izlərinin fərqindən geniş istifadə
olunur.
Dostları ilə paylaş: