23
kosmik obyektlərlə toqquşması nəticəsində yaranır.
Tektonik zəlzələlər yer qabığının və yuxarı mantiyanın nisbətən lokallaşmış sahələrində baş
verən tektonik
proseslər (yer qabığında baş verən deformasiyalar, həcm dəyişiklikləri, bərk suxurların dağılması və s.) nəticəsində
uzun müddət ərzində yığılmış enerjinin qəflətən ayrılması ilə müşahidə olunan zəlzələlərdir. Tektonik zəlzələlər ən
təhlükəli zəlzələlərdir.
Zəlzələ – ocağının dərinliyi, yer səthindəki enerjisinin intensivliyi və maqnitudası ilə xarakterizə olunur.
Zəlzələ ocağı – yaranmış, yaxud inkişaf edən tektonik çat boyunca kütlələrin
sürətli yerdəyişməsi,
elastik
titrəyişlərin və yığılmış enerjinin ayrılması baş verən litosfera həcmidir.
Zəlzələlər ocaqlarının
dərinliklərinə görə səthi, aralıq və dərinlik zəlzələlərinə (səthi, aralıq,
dərin fokuslu
zəlzələlərə) bölünürlər.
Səthi zəlzələlər 60 km-ə qədər,
aralıq zəlzələləri 60 km-dən 300 km-ə qədər,
dərinlik zəlzələləri isə 300 km
və daha çox dərinliklərdə baş verir.
Zəlzələ ocağının mərkəzi – seysmik dalğaların yayıldığı nöqtə
zəlzələnin hipomərkəzi adlanır.
Zəlzələnin hipomərkəzinə yer səthindəki ən yaxın nöqtə (hipomərkəzin yer səthindəki proyeksiyası)
zəlzələnin
epimərkəzi adlanır.
Zəlzələnin intensivliyi – yer səthində torpağın silkələnmə dərəcəsidir. İntensivliyin
qiyməti faktiki
dağılmaların, zəlzələnin müxtəlif əşyalara, binalara, torpağa, insanlara təsirinin qiymətləndirilməsi əsasında təyin
edilir və seysmik balla ölçülür.
Zəlzələlər güclərinə görə fərqlənirlər.
Zəlzələnin gücü – zəlzələnin yer səthində izhar (özünü göstərməsi) dərəcəsi olub, seysmik balla
ölçülür.
Zəlzələlərin güclərinə (intensivlik şkalasına) görə qısa və tam təsnifatı mövcuddur.
MSK-64 şkalası əsasında zəlzələlərin intensivliklərinə görə qısa təsnifatında 1– 3 ballıq zəlzələlər – zəif, 4-5
ballıq zəlzələlər – hiss olunan, 6– 7 bal – güclü, 8 bal – dağıdcı, 9 bal – viranedici, 10 bal – məhvedici, 11 bal –
fəlakətli, 12 bal – güclü fəlakətli zəlzələlər hesab olunur.
Seysmologiyada bir çox maqnituda şkalalarından istifadə olunur. Ən çox yayılmış maqnituda şkalası 9
maqnitudalı Rixter şkalasıdır. Zəlzələnin enerjisini maqnituda ilə qiymətləndirməyi ilk dəfə 1935-ci ildə amerikan
seysmoloqu Ç. Rixter təklif edib. Rixter şkalasında maqnitudanın 1 ədəd artması ayrılan seysmik enerjinin 32 dəfə
artmasına uyğundur.
Maqnitudanın qiymətinə görə zəlzələlər meqazəlzələlərə (M≥8), dəhşətli-dağıdıcı (8>M≥6,5),
güclü
(6,5>M≥5), zəif (5>M≥1,5) zəlzələlərə və mikrozəlzələlərə bölünürlər.
Zəlzələnin intensivliyi ilə maqnitudası arasındakı münasibət ocağın dərinliyindən asılıdır.
Dostları ilə paylaş: