Nafas olish – inspiratsiya ko'krak qafasining eniga, bo’yiga va balandligiga
kengayishi xisobiga sodir bo’ladi. Jumladan, nafas olinayotgan paytda qaburg’alararo
tashqi tishsimon muskullar qisqarishi natijasida ko'krak qafasi eniga kengaysa,
diafragmaning qorin bo'shlig'i tomon tortilib, konus shakliga o’tishi natijasida
bo’yiga, tosh suyagining pastga tushishi xisobiga balandligiga tomon kengayadi.
Oqibatda ko'krak qafasining ketidan o'pka ham kengayib, uning ichidagi bosim
pasayadi, natijada unga havo so’rib olinadi. Havo so’rilishi o'pkaning batamom
111
kengayib, ichidagi bosim atmosfera bosimi bilan tenglashguncha davom etadi. Nafas
olinayotganda ko'krak qafasining eniga faol kengayishi tufayli ko'krak bo'shlig'idagi
bosim sezilarli darajada,masalan, yirik hayvonlarda (simob ustuni xisobida) 30-
50mm gacha pasayib ketadi. Natijada o'pkaning kengayishi uchun juda yaxshi imkon
tug’iladi. Ko'krak qafasining kengayishida ishtirok etadigan muskullarga (masalan,
qaburg’alararo tashqi tishsimon muskullar) inspirator muskullar deyiladi.
Nafas chiqarish –ekspiratsiya. Nafas olish, ya’ni havoni o'pkaga so’rish –
inspiratsiya tugashi bilanoq nafas chiqarish ekspitatsiya boshlanadi. Nafas tugashi
bilanoq qaburg’alar o’z og’irligi va to’g’aylarning elastikligi tufayli avvalgi,
holatini egallashga intilib siqila boshlaydi. Qaburg’alararo tishsimon muskullar ham
qisqarib, qaburg’alarning siqilishiga yordam beradi. Shuning natijasida ko'krak qafasi
va unga ergashib o'pka ham toraya boshlaydi. Bu vaqtda qorin bo'shlig'idagi
organlarning bosimi tufayli, diafragma ko'krak bo'shlig'i tomon egilib, qavariq
holatga o’tadi. To’sh suyagi esa, avvalgi vaziyatini egallaydi, mana shularning
hammasi ko'krak qafasining bo’yiga va balandligiga torayishini ta’minlaydi.
Shunday qilib, har tomondan ko'krak qafasining torayishi oqibatida, o'pka ham
torayib, nafas chiqariladi. Qaburg’alarning siqilishi va shu tariqa ko'krak qafasining
torayishida ishtirok etadigan muskullarga (masalan, qaburg’alararo ichki tishsimon
muskullar) ekspirator muskullar deyiladi.
2-rasm. O’pka va to’qimalarda gaz almashinuvi
112
O'pka alveolalarida alveola havosi bilan alveolalar devoriga tarmoqlanib, to’r
hosil qilgan kapillyarlardagi qon o’rtasida doimo uzluksiz ravishda gaz almashinuvi
jarayoni sodir bo’lib turadi. Ayni vaqtda gazlar diffuziya hodisasiga ko’ra parsial
bosim baland joydan parsial bosim past joyga tomon alveola va kapillyar devori
orqali sizib o’tadi. Shunday qilib, gazlarning alveola havosidan qonga va aksincha,
qondan alveola havosiga o’tishida ularning parsial bosimi hal qiluvchi omil bo’lib
xizmat qiladi. Gazlar aralashmasi umumiy bosimning aralashmadagi ma’lum gaz
ulushiga to’g’ri keladigan qismi o’sha gazning parsial bosimi deyiladi. Bu bosim
aralashmadagi gazning miqdoriga bog’liq bo’ladi. Masalan, barometrik bosim (simob
ustuni xisobida) 760mm ga teng bo’lgan joydagi atmosfera havosining tarkibidagi
kislorod 21% deb olinsa, kislorodning parsial bosimi 760mm ga teng bosimning 21%
ini, ya’ni (simob ustuni xisobida) 159 mm tashkil qiladi. Alveola havosi va qondagi
gazlarning miqdori va parsial bosimi kislorodni alveola havosidan qonga, karbonat
angidridni esa qondan alveola havosiga o’tishini ta’minlay oladigan darajada bo’ladi.
1-jadval.
Alveola havosi venoz va arterial qondagi gazlarning miqdori va partsial bosimi:
Qayerda
Miqdori o/o hisobida
Partsial bosim mm/ simob ustuni
hisobida
O
2
CO
2
N
2
O
2
CO
2
N
2
Alveola havosida
14,5-16,0
4,5-6,0
78-80,0
110-115,0
38-45,0
570-571,8
Arterial qonda
20-21,0
35-40,0
0,95
95-110,0
40-50,0
_
Venoz qonda
12,0
50-55,0
0,95
20-40,0
40-60,0
_
Jadvaldan ko’rinib turganidek, alveola havosidagi kislorod parsial bosimi
(100-115mm simob ustuni) venoz qondagi kislorod parsial bosimi (20 -40mm)
sezilarli darajada baland bo’lgan holda, alveola havosi va venoz qondagi
karbonat angidrid parsial bosimlari o’zaro kam farq qiladi. Shunga qaramay, bu
farq alveola havosidan qonga kislorod o’tayotgan paytda karbonat angidridning
muntazam ravishda alveola havosiga o’tishini ta’minlay oladi. Alveola havosi
bilan qon o’rtasida gazlar almashinuviga alveolalar va kapillyarlarning yuza
113
kengligi, devorlarining gazlarni o’tkazish xususiyatlari va kapillyarlardagi qon
bosimi ta’sir ko’rsatadi. Turli kasalliklarda alveolalar ichki bo’shlig’iga
suyo’qliklar to’planishi, kapillyarlardagi bosimning oshib ketishi va shunga
o’xshash boshqa omillar gazlar almashinuviga bir muncha to’sqinlik qiladi.
Shunday qilib, alveola havosi bilan qon o’rtasidagi gazlar almashinishi
oqibatida, o'pkaga olinayotgan havo tarkibidagi kislorodning 5%ga yaqin qismi
qonga o’tib, qondan 4%ga yaqin karbonat angidrid alveola havosiga o’tadi.
Nafasga olinadigan va nafasdan chiqariladigan havo tarkibini o’rganib, bunga
ishonch hosil qilsa bo’ladi.
2-jadval
Nafasga olinadigan va undan chiqariladigan havoning tarkibi (foiz xisobida):
O
2
CO
2
N
2
Nafasga olinadigan
havo
0,03
20,94
79,30
Nafasdan
chiqariladigan havo
4,40
16,30
79,60
Nafasga olinadigan va undan chiqariladigan havodagi azot miqdorining deyarli
o’zgarmasligi jadvaldan ko’rinib turibdi, nafasdan chiqarilayotgan havoning dastlabki
qismi tarkibi jihatidan atmosfera havosining tarkibiga juda yaqin bo’ladi. Chunki
nafas chiqarilayotganda, dastavval, gaz almashinuvida ishtirok etmagan havo “zararli
bo’shliq” havosi chiqariladi. Nafasdan chiqariladigan havoning keyingi, oxirgi qismi
esa, o’z tarkibi jihatidan alveola havosining tarkibiga yaqin turadi. Shu sababli,
nafasdan chiqariladigan havoning oxirgi qismi tarkibini o’rganib, alveola havosining
tarkibi to’g’risida fikr yuritsa bo’ladi. Alveola havosining tarkibi nafas olish va
chiqarish paytlarida kam o’zgaradi, nafas chiqarilayotgandagina tarkibidagi karbonat
angidrid 0,3-0,4% ga kamayadi. Nafasdan chiqarilayotgan havoning bosimi alveola
havosi tarkibidagi suv bug’lari xisobiga bir mincha ko’paygan bo’ladi.
|