Pp PAÇA (
əksər şivələrdə) – iki ayağın arası. –Şalvarın
paçası partdıyıp.
PAXIR (Göynük) – nöqsan, eyib. –N
ə paxırı var aş de,
qoy hammı bilsin.
Bu söz Salyan şivələrində də eyni mənada işlənir (3,
s.391).
PAK (Sirab, Şərur) – qorxu, çəkinmə. –Heş kimin heş
kimn
ən pakı yoxdu.
PALANDUZ//PALANKEŞ (Şahbuz) – palan düzəldən
s
ənətkar. –İndi ta palanduz az-az olar.
PALTARPİŞDİ (Babək, Culfa, Şahbuz, Şərur) –
toydan
əvvəlki gün oğlan evinin qız evinə qıza alınan paltarları
aparması. –Paltarpişdidə gəlinə nə alınıpsa hammısın
gösd
əririx' camahata.
Bakı dialektində bu söz paltarkesdi, Şamaxıda
paltark
əsdi variantında qeydə alınmışdır (3, s.392).
