Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

PAMƏL-YAMƏL  (Naxçıvan)  –  başdansovdu,  tələm-
t
ələsik. –Bir iş görəndə gərəx' paməl-yaməl eləmiyəsən. 
PAMPACA  (Culfa)  –  qapaz.  –Heyvannar h
ərəsi 
tülkü:n başına bir pampaca saldılar. 
PAMPAX (S
ələsüz) – zəif, bacarıqsız. –Pampax adam 
əlinnən iş gəlmiyən adamdı. 
PAPAĞAPARAN  (Şahbuz)  –  gəlini gətirən dəstədə 
oğlan evinə birinci çatan-muştuluqçu. –Papağaparana qaynənə, 
qayn
ətə xələt verir. 
219 
 

---

PAPAXLANMAX  (
əksər  şivələrdə)  –  boy atmaq, 
böyüm
ək.  –Baxdım  kin,  iki-üş  günün  içində  buğda  nətər 
papaxlanıp. 
PARAĞA  (Unus)  –  dağ  ətəyi,  dağ  döşü.  –Parağada 
hələ  qar  var.  –Bizdərdə  dаğın  ətəyinə,  dаğın  döşünə  pаrаğа 
də:llər.  
PARAXLIX  (Kükü)  – 
arı  saxlanılan  yer,  arı  səbətləri 
olan yer. –
Batabatın yan-yörəsi pütün paraxlıxdı. 
PARÇ 
(Naxçıvan) – qulplu su qabı. –Parç su işməx'dən 
yanadı. 
Parç eyni m
ənada Zəngilan, Cənubi Azərbaycanın 
Z
əncan şivəsində də işlənir (7, s.300). 
PASAX  (
əksər  şivələrdə)  –  çirk.  –Dur get əl-əyağı:n 
pasağın təmizdə. 
PATCAH ARI (Keçili, Külüs) – 
arı  ailəsinə  başçılıq 
ed
ən ana arı. –Patcah arı o birilərdən yekə olur. 
PATIL 
(Kırna) – içinə süd tökülən mis qab. –Patılı ən 
çox çobannar işdədir. 
PAYINA SU  (Bab
ək,  Ordubad,  Şahbuz)  –  suvarma 
zamanı  kənarlara  axan  artıq  su.  –Payına  su  da  qırax-bucağa 
axan, itgiy
ə gedən sudu. 
PAZI 
(əksər şivələrdə)  – şirin çuğundur. –Bı ilki pаzı 
bildirkinnən хеylax yахcı оlub. 
PAZIBAŞI  (Naxçıvan,  Şıxmahmud)  –  çuğundur 
yarpağı. –Pazıbaşını dovğuya vırırıx. 
PENCƏR (əksər şivələrdə) – yeyilən hər cür göyərti. –
220 
 

---

H
əyətdə hər cürə pencər əx'mişəm.