İNTƏHАSI//İNTA:SI (Babək, Nахçıvan) – amma,
sadəcə. -İntəhаsı iki-üş sаhаt vахt kifаyətdi.
İPİNİ UZATMAX (Biçənək, Kolanı) – nəyi isə
b
əyənməmək, qane olmamaq. –Bizim onnara eləmədiyimiz
yaxcılıx qalmıyıp, əmə bınnar iplərin uzadıllar.
İPLƏMƏ (Hacıvar, Naxçıvan, Sədərək, Şəkərabad) –
d
əli, ağılsız. –Una söz deməy olmur ki, ipləmədi.
İRABƏTDİ (Naxçıvan)//İRAĞBƏTDİ (Şahbuz) -
əməlli-başlı, yaxşı. –Bir irabətdi paltar tapbadım geyinəm
əynimə.
İRAMQA (Kəngərli, Şahbuz, Şərur) – üstünə şan
yapışdırmaq üçün hazırlanmış çərçivə.
İRASIX (əksər şivələrdə) – qaşa sürtülən qara boya. –
İrasığı sürtürdüx' həmi qaşımızı qaraldırdıx, həmi də xeyiriydi,
qaşı tüx'ləndirirdi.
İRASKİN (Gömür) - madam ki (bağlayıcı). -İraskin,
günahını boynuna aldı, mə:m onnan day işim yoxdu, amancax
bir d
ə belə qələt qırmasın.
İRƏD (Qıvraq, Şahtaxtı) – iz. –Səhər durup görürüx ki,
ir
əddi tüşüp qara canavarın.
Bil
əsuvar, Füzuli şivələrində də irəd eyni mənada qeydə
alınmışdır (1, s.258).
Dostları ilə paylaş: |
