Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

SƏZBARAN (Qıvraq) – bərk yumurta. 
SIÇАNCIХ (Culfa) – qоyunun dırnаqlаrı аrаsındа yаrа. 
236 
 

---

–
Sıçаncıх qоyunun аyаğındа оlur.  
SINIXMAX 
(Naxçıvan) – arıqlamaq. –Yazıx arvad üş-
dört günün içind
ə sınıxıp. 
SINQIN  (C
əhri)  –  yaralı.  –Səhnənin qəlbi  sınqındı, 
cavannıxdan əri ölüp. 
SIPA (
əksər şivələrdə) – eşşəyin balası, (eyni zamanda 
söyüş  mənasında  da  işlənir).  –Sıpa  kimin  başın  salıb  aşağı, 
adama salam da verm
əx' isdəmir. 
SIRFА (Babək, Şаhbuz, Şərur) – üzərinə un tökülən və 
ələnən pаrçа, süfrə. –Sırfanı apar çırp gətgə aç gənə yerə. 
SIRINSIMAX  (Bab
ək, Culfa) –  köhnəlmək,  qalıb 
qurumaq, b
ərkimək. –İşıx geşdi, çöçələr qaldı peşdə sırınsıdı. 
SIRTIX  (
əksər  şivələrdə)  –  üzlü, utanmaz. –Həsənəli 
çox sırtıx adamdı. 
SIRTILMАХ  (əksər  şivələrdə)  –  аçılışmаq.  –Sözü 
də:ndə diqqətlə qulаq аs, sırtılmа. 
SIZQI  (Bulqan, Tumbul) –  az-az.  –
Bulağın  gözü 
quruyup, bir sızqı su gəlir. 
SİBİR//SİVİR (Daylaqlı) – üçillik buruq təkə. –Sibir üş 
yaşında geçidi. 
SİCİLLƏMƏ  (Naxçıvan,  Vayxır)  –  uzun-uzadı.  –
Xatalı kimin mən də yubanıram bı da durup sicilləmə danşır.  
SİFDƏ  I (əksər  şivələrdə)  –  birinci,  əvvəl.  –Sifdə  elə 
bildim m
ənnəndi. 
SİFDƏ  II (Babək, Culfa) –  al-verdə  ilk  satılan  mal.  –
237 
 

---

Sifd
ə sənnən, bərəkət allahdan. 
SİFDƏMƏX'  (Naxçıvan)  –  sümüyün üstündəki bütün 
əti təmizləmək. –Ətin sifdəmişəm, sümüyün də atıp kələm supu 
eliy
əcəm. 
SİFİRT (Bulqan, Tumbul) – büsbütün, tаmаm, хаlis. –
Bаzаrdа bir ət vаrdı, sifirt yаğdı. 
SİFT  (Aza, Üstüpü) –  zirzəmi.  –Uşахlаr  yохdulаr 
siftdədilər. –Pütün əl-əyağımızı yığmışıx siftə.