və yorulmanın inkişaf sürətinin artmasına şərait yarada bilər (R.H.Qayıbov, Q.Ş.Əbiyev-
2006).
Kəskin arıqlamaq (piy toxuması bədən çəkisinin 3-5 %-ni təşkil etdikdə) və ifrat piylənmə orqanizmin fiziki iş qabiliyyətini azaldır. Əlavə piy toxumasını aclıq yolu ilə deyil, fiziki hərəkətlərin köməyi ilə ləğv etmək daha məqsədəuyğundur. Bəzi boksçular çəkilərini daha çox aşağı salmağa üstünlük verirlər və nisbətən aşağı çəki
dərəcələrində mübarizə aparmağa səy göstərirlər. Bu yolla onlar uğurla çıxış edəcəklərində adətən
yanılırlar. Çox çəki saldıqda susuzluq və aclıq hissi maddələr mübadiləsinin pozulmasına gətirib çıxarır ki, bu da boksçunun döyüş hazırlığının aşağı düşməsinə və sağlamlığına ciddi zərər olmasına gətirib çıxara bilər. Xüsusən yeniyetmə və gənc yaşlarında çəkinin süni yolla saxlanılması yolverilməzdir. Çünki həmin vaxtlar onların orqanizminin ən yüksək inkişaf dövrüdür. Çəki salma ilə əlaqədar bütün işlər həkim nəzarəti altında aparılmalıdır.