Nəcəfli Tofiq Hümbət oğlu



Yüklə 1,05 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə8/26
tarix28.04.2022
ölçüsü1,05 Mb.
#56541
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   ...   26
kitab20100622050512539 (1)

 

 


 

16

 



§2. Ağqoyunluların mənşəyi. 

 

Azərbaycan xalqının təşəkkülü prosesində  iştirak etmiş  qədim tayfa birliklərindən biri də 



Ağqoyunlulardır. Ağqoyunlular da "türkman" adlanan etnik qrupa daxil olmuşdur. Ağqoyunlu tayfa birliyinə 

daxil olan tayfaların və boyların mənşəyi problemi Azərbaycan tarixşünaslığında araşdırılmamış  və onların 

Azərbaycanın etnik və siyasi tarixində oynadığı rol müəyyən edilməmişdir. Bu əsasən Azərbaycan Sovet 

tarixşünaslığında ölkəmizin etnik tarixinin tədqiqata cəlb 

[35-36] 

olunmaması ilə bağlıdır. Buna görə də Türkiyə 

tarixşünaslığında bu tayfalarla bağlı olan araşdırmalar maraq doğurur. 

Türkiyə tarixçiləri arasında Ağqoyunlu tayfalarına bu adın verilməsi ilə bağlı  fıkir birliyi yoxdur. Bu 

fıkir müxtəlifliyi qədim türklərdə qoyunun (qoç) totem kimi qəbul edılib-edilməməsindən doğmuşdur. 

Məsələnin elmi həlli, bilavasitə bundan asılıdır. Tarixçilərin bir qismi bu adın Ağqoyunlulara qədim totemleri 

ilə bağlı verildiyini göstərir.

149


 M.X.Yınançın fikrincə, Ağqoyunlular qədimdən qoyun toteminə bağlı olmuş və 

islamı  qəbul etdikdən sonra da bu totemə sadiq qalmış, bayraqlarına qoyun (qoç) təsvirləri çəkdirmiş, qəbir 

daşlarını qoç heykəlləri  şəklində qoydurmuşlar.

150


  Ş.Q.Səfəroğlu və  Ə.Müdərrisoğlu da belə hesab edirlər ki, 

"Ağqoyunlu" adı türklərin islamaqədərki dövrün qoyun totemi ilə bağlıdır. Ağqoyunlular  əcdadları olan hun 

türklərinin  ən"ənələrini davam etdirmişlər.

151


  Hər iki müəllif "Ağqoyunlu" adını coğrafi cəhətlə bağlamağa 

çalışaraq qeyd edirlər ki, Qoyunlu (hun) türklərinin Anadolunun cənubunda yerləşmiş boyları "Ağqoyunlu", 

Şimalında məskunlaşmış boyları isə "Qaraqoyunlu" adlandırlmışdır. Azərbaycan tədqiqatçılarından 

E.Q.Mehrəliyev də "Qaraqoyunlu" və "Ağqoyunlu" adlarındakı "qara" və "ağ" sözlərinin coğrafı  cəhət 

bildirdiyini göstərir.

152


 

Osman Turan Ağqoyunluların qoyunun qədim totemləri olduğu üçün bu adı  qəbul etdiklərini və 

bayraqlarına da ağqoyun (qoç) rəsmlərini qoyduqlarını qeyd edir.

153


 Türk tarixçilərinin bir qismi türklərdə 

qoyunun (qoç) totem kimi qəbul olunmadığını qeyd edir. Ağqoyunlulara bu adın bəslədikləri qoyun sürülərinin 

rənginə görə verildiyini bildirir. Həmin tarixçilər bunu, Oğuz boylarına aid onqonların  əti yeyilməyən yırtıcı 

quşlar olması və onqon kimi qəbul edilmiş heyvanın ətinin yeyilməməsi faktı ilə əsaslandırmağa çahşırlar.

154

 

Avropa tədqiqatçılarından D.Dögini və C.Malkolm qeyd edirlər ki, Ağqoyunluların bayraqlarında 



ağqoyun rəsmi olduğu üçün onlara bu ad şamil edilmişdir.

155


 Bu fikir həm  

[36-37] 


bə"zi Türkiyə tarixçiləri, 

həm də Azərbaycan tarixçiləri tərəfindən qəbul edilmişdir.

156

  Hətta son tədqiqatlarda da bu fıkir öz əksini 



tapmışdır.

157


 Həmin fikirlə razılaşmaq çətindir. Çünki tayfanın, sülalənin öz adını bayrağındakı ağ qoyun rəs-

minə görə alması inandırıcı deyildir. Burada belə bir sual meydana çıxır. Tayfa bayraqlarının yaranmasına 

qədərki dövrdə bu tayfa necə adlanmışdır? Belə  nəticəyə  gəlmək olar ki, Ağqoyunluların  əski təfəkküründə 

qoyun (qoç) onqon olduğu üçün bu adı yaşatmış və bayraqlarına da ağ qoyun rəsmi qoymuşlar. 

Bə"zi türk tarixçiləri Ağqoyunlu bayraqlarında ağqoyun rəsminin olmadığını göstərirlər. Onlar Topqapı 

Saray muzeyində saxlanılan, Uzun Həsənə aid olan ağ bayraq üzərində qoyun rəsminin olmadığını, içərisində 

isə "Sultan Həsən Bahadur" sözləri yazılmış Bayandur damğasının vurulduğunu qeyd edirlər.

158


 Qeyd olunmuş 

fikirlərdən belə nəticəyə gəlmək olar ki, Ağqoyunlulara bu adın qoyunun (qoç) qədim onqonları olmasına görə 

verilməsi fikri tarixi mifoloji qaynaqlarla əsaslandırıldığı üçün haqlı sayıla bilər. 

Ağqoyunlu tayfa birləşməsinə daxil olmuş müxtəlif tayfaların və boyların Azərbaycanda məskunlaşması 

və onların mənşəyi məsələsi ilə bağlı türk tarixçiləri arasında fikir vəhdəti yoxdur. Tarixçilərin bə"ziləri orta 

əsrlərin Osmanlı qaynaqlarına əsaslanaraq, Ağqoyunluların XIII əsrin sonunda Elxani Arğun xanın (1284-1291) 

zamanında Orta Asiyadan Azərbaycana və  Şərqi Anadoluya gəldiklərini göstərirlər.

159 


Həmin fikir bə"zi 

Azərbaycan tarixçiləri tərəfindən də qəbul edilmişdir.

160

 

Ağqoyunlularla bağlı tədqiqat aparmış M.X.Yınanc Osmanlı tarixçilərinin Ağqoyunluların Azərbaycana 



və Anadoluya Oğuz xaının dövründə  gəldikləri qeydindən "Oğuzu" "Arğun" oxumaqla səhvə yol verdiklərini 

göstərir.

161 

M.X.Yınancın fikrincə, "Cahan ara" və "Nigaristan" əsərlərinin müəllifi olan Qazi Əhməd Qaffari 



Ağqoyunluların çox qə- 

[37-38]


 -dim zamanlardan e'tibarən Diyarbəkirdə yerləşdiklərini qeyd etmişdir. 

"Məcmə üt-təvarix" əsərinin müəllifi Heydər Razi də həmin fikri təsdiq edir.

162

 XVI əsr tarixçisi İbrahim Hərir 



də "Tarixi Humayuni" adlı  əsərində  Ağqoyunlu tayfalarının çox qədimdən Anadoluda yaşadıqlarını  və 

bəylərinin Səlcuq sultanlarının əmirlərindən olub Diyarbəkr vilayətinin onlara iqta verildiyin bildirir.

163

 

"Səfəvi  şahzadəsi Sam Mirzə öz təzkirəsində Uzun Həsənin oğlu Sultan Yaqubdan bəhs edərkən, 



Ağqoyunluların əcdadlarının islama qədərki dövrdə İranın əksər vilayətlərini fəth etmiş Oğuz xanın zamanında 

Diyarbəkr tərəflərinə gələrək orada yurd saldıqlarını nəzərə çatdırır".

164

 

Ağqoyunlu tayfalarının mənşəyi ilə bağlı ən mühüm mə"lumatı Ağqoyunlu tarixçisi Əbu Bəkr Tehrani 



"Kitabi-Diyarbəkriyyə" əsərində verir. Müəllif "Uzun Həsənin ulu babası Ağqoyunlu dövlətinin qurucusu olmuş 

Qara Yuluq Osmanı bir-bir adlarını saymaqla, Bayandur xan vasitəsilə 52-ci arxa dönənindən Oğuz xana 

çıxararaq Ağqoyunluların Oğuz, ye"ni türkman elinin Bayandur boyundan bir sülalə olduğunu göstərir.

165


 

Mahmud Qaşğari adlarını bir-bir sadaladığı 24 Oğuz boyları içərisində  Kınık və Kayıdan sonra Bayandur 

boyunun olduğunu qeyd edir.

166


 Bayandur xanın, həmçinin onun sərkərdəsi Salur Qazanın və  məsləhətçisi 


 

17

Qorqud Ata Bayatın, yaxud Dədə Qorqudun Orta Asiyanın Oğuz tayfalarına mənsub olduqlarını  Ağqoyunlu 



Uzun Həsənin 1470-ci ildə  şahzadə  Bəyazidə  məktubundan da görmək olur: "Talenin hüdudlarında yaşayan 

Bayandur xanın qəbilə  və adamları, Bayat və  Oğuzlar bizim xoşbəxt dövlətimizin sahəsi altına sığınıb xilas 

olmuşlar".

167


 

Sülaləyə öz adını verən Oğuz xanın nəvəsi Bayandur xan kiçik qardaşı "Beçənəqı" Sayramda öz yerinə 

Türküstana canişin qoyduqdan sonra, özü Qarabağ qışlağına və Göycə dəniz yaylaqlarına gəldi, ölkəsini oğulları 

arasında bölüb, dünyadan köçdü".

168

 Onun soyundan olan "Sunqur bəy (Qara 



[38-39] 

Osmanın 22-ci arxa 

dönəni) haqqında deyilir ki, o, peyğəmbərin (Məhəmmədin) müasiri olmuş və Orta Asiyadan Dəşti Qıpçaq yolu 

ilə Azərbaycanın Alagöz və Göycə  dəniz bölgəsinə yerləşmiş  və islam dininə girməmişkən düşmənlərlə vu-

ruşduğu zaman bir oxla yaralanıb ölmüşdü".

169


 Əbu Bəkr Tehraninin verdiyi mə"lumatlara görə Əlincə qalası 

Xəlifə Harunun və Hadinin dövründə (VIII əsrin sonunda - IX əsrin əvvəllərində) Qıpçaq xanın, Xəlifə Əmin və 

Mə"munun dövründə (809-833-cü illər) Şəktür bəyin ixtiyarında olmuşdur.

170


 

F.Sümer  Əbu Bəkr Tehraninin Ağqoyunluların  şəcərəsində Tur Əli bəydən öncə qeyd olunmuş tarixi 

şəxsiyyətlər haqqındakı  mə"lumatına  şübhə ilə yanaşır.

171


 Bu münasibətlə O.Əfəndiyev yazır ki, Əbu Bəkr 

Tehrani şübhəsiz ki, Uzun Həsənin nəslinin qədimliyini göstərməyə Bayandurların hakimiyyətinin qanuniliyini 

əsaslandırmağa çalışmışdır. Lakin bu genelogiya tarixilikdən heç də uzaq deyildir.

172


 

F.Kırzıoğlu  Əbu Bəkr Tehraninin verdiyi mə"lumatlara  əsaslanaraq, Oğuzların Bayandur boyuna 

mənsub olan Ağqoyunluların VII əsrdə Türküstandan Qıpçaq ölkəsinə, oradan isə Azərbaycana gələrək Alagöz 

dağı ilə Göycə gölü sahillərində yerləşdiklərini,  Əlincə qalasına sahib olduqlarını  və sonralar Alagöz-Göycə 

gölü - Əlincə bölgəsindən Diyarbəkrə köçdüklərini göstərir.

173


 Həmin fikrə X.Koroğlu da gəlmişdir. O, yazır: 

"Ağqoyunlu birliyinə daxil olan Bayındır qəbiləsi VII əsrdə Qıpçaq çölündən keçib Qafqaza gəlmiş, Alagözlə 

Göycə dəniz arasındakı yaylaqda, Kür və Araz qıraqlarında yerləşmişdir. Sonra onlar Diyarbəkrə köçmüşlər və 

nəhayət, burada güclü Ağqoyunlu dövləti yaratmışlar".

174

 

Oğuzların Bayandur boyundan olan Ağqoyunlular mənbələrdə çox zaman "Bayanduriyyə" kimi təqdim 



edilir. F.Sümerin qənaətinə görə, Bayandurlar XI əsrdə  Səlcuq istilasında iştirak etmişdir.  Əbul Qazidəki 

Türkmən rəvayətlərində Bayandurların XI əsrin II yarısında və ya XII əsrdə İraqda  

[39-40]

 yaşayan türkmən 

qəbilələrinin  ən qüvvətlisi olduğuna aid bir xatirə vardır.

175


 Lakin F.Sümerin fıkrincə, Bayandur boyunun bir 

tayfası olan Ağqoyunlular  Şərqi Anadoluya Səlcuq istilası zamanı deyil, daha sonralar - Monqol yüprüşləri 

dövründə gəlmişlər.

176


 

Ağqoyunluların mənşəyi məsələsində Türkiyə tarixçiləri arasında mövcud olan mühüm fikirlərdən biri 

də onların Hun tayfalarına bağlanılmasıdır. M.X.Yınancın fikrincə, qədimdən qoyun toteminə bağlı olduqları 

üçün bayraqlarına və qəbir daşlarına qoyun (qoç) təsvirlərini həkk edən və islamı qəbul etdikdən sonra da bu 

totemi tərk etməyən Ağqoyunlular erkən orta əsrlərdə böyük rol oynamış qon ("qoyun") türk elindən qalmış 

kiçik bir dəstə olmuş, qədim Qoyunlulardan ayrılaraq Anadoluya gəlmiş  və buradakı  Oğuzların Bayandur 

boyuna daxil olmuşlar.

177


 

Z.V.Toğan "Oğuz dastanı"nın təhlili əsasında belə nəticəyə gəlir ki, Bayandurlular digər Hun tayfaları 

kimi V əsrin 60-cı illərində Qafqaz Dərbəndi yoluyla Azərbaycana daxil olmuş  və Göyçə gölü - Van gölü 

bölgəsində yerləşmişdilər.

178 

Z.V.Toğan IV əsrdə Azərbaycanın cənub-qərb  ərazisində yerləşmiş  Ağ Hunlarla 



Ağqoyunlular arasında yaxın əlaqə olduğunu qeyd edir.

179


 O, Ağqoyunluların bir hissəsinin qədim zamanlardan 

e"tibarən Azərbaycanda olduğunu, bir qisminin isə monqol istilası dövründə Orta Asiyadan gəldiyini göstərir.

180

 

F.Kırzıoğlu da Bayburtlu Osman Əfəndinin öz əsərində istifadə etdiyi "Bəhrül-ənsaba"  əsaslanaraq 



yazır ki, Bayandurlar eramızın ilk əsrlərində Xorasandan gələrək Azərbaycanın cənub-qərbində yerləşmiş, 

Dəmirqapı Dərbəndi ələ keçirmiş, doqquz tümən Gürcüstan bəylərindən xərac almışlar.

181

 

M.Ə.Seyfəddini belə hesab edir ki, Ağqoyunlu tayfa birliyi öz mənşəyini oğuz-türkmən tayfasının 



Səbuktəkin nəslindən almış və Orta Asiyadan XI və XIII əsrlərdə qərbə  

[40-41]


  köç edərək Azərbaycanın qərb 

hissəsində  məskunlaşmışdır

182

. Bə'zi tədqiqatçılar Ağqoyunluların VIII-IX əsirlərdə, digərləri isə XII-XIII 



əsirlərdə Orta Asiyadan Azərbaycana köç etdiyini göstərirlər.

183


 Lakin buna baxmayaraq, tədqiqatlar sübut edir 

ki, Azərbaycan xalqının soykökündə iştirak etmiş türk tayfa birliyindən biri olan Ağqoyunlular VI əsrin sonunda 

və VII əsrin əvvəllərində Qarabağda, Göyçə gölü ətrafında, Alagöz yaylaqlarında yaşamışlar.

184


 

Ağqoyunlu tayfa birləşməsinin başında Bayandur tayfası dururdu və  Ağqoyunlu hökmdarı adətən bu 

tayfadan olurdu. Faruq Sümer yazır ki, Ağqoyunlu sülaləsi Oğuzların Bayandur boyuna mənsub olduğu üçün 

hökmdarları  Həmzə  bəydən e'tibarən pullarına, fərmanlarına, bayraqlarına Bayandur boyununun damğasını 

qoymuşlar

185


. Ağqoyunlu tayfa birliyində müstəqil Ağqoyunlu tayfası olmamışdır

186


. Tayfa birliyində Bayandur 

boyu ilə yanaşı, Oğuzların Bayat, Döğər, Çepni, İnallı boylarının Azərbaycanın cənub-qərbində  və  Şərqi 

Anadoluda qışlaq və yaylaq həyat tərzi keçirmiş tayfaları və sonralar Cagirlu, Ərəbkirlu, Biçən, Düharlu, Bay-

ramlu, Hacılu, Mosullu, Pornək, Qoca Hacılu, Uzun Həsənin Qaraqoyunlular üzərindəki qələbəsindən sonra isə 

Əfşar, Sə'dlu, Ağmalı, Qacar, Alpout, Ağaçəri və Qaramanlu tayfaları daxil olmuşlar'

87

. Qeyd olunmuş 



tayfalarla yanaşı Ağqoyunlu tayfa birləşməsinə Şeyxlu, Əhmədli, Təbanlu, Heydərlu, Emirlu, İzzəddin Hacılu, 


 

18

Çavundur, Həmzə Hacılu, Yurtçu, Süleyman Hacılu, Dodurğa, Karqın, Bağdilli kimi Oğuz-türkmən tayfalarının 



daxil olduğunu görürük.

188


 

Türk tarixçiləri belə  qənaətə  gəlirlər ki, Ağqoyunlu tayfa birləşməsində  Şeyxlü, Süleyman Hacılu, 

Çavundur, Dodurğa, Döğər, Karqın, Əfşar və Beğdilli tayfaları siyasi cəhətdən ikinci dərəcəli rol oynamışlar. 

Ağqoyunlu tayfaları içərisində siyasi baxımdan  ən güclüləri Mosullu və Pornəkdir. "Kitabi Diyarbəkriyyədə" 

Mosullu tayfasının adı 1436-cı ildən öncə çəkilmir. Lakin o,  1451-ci ildə Uzun Həsənin  

[41-42]


  müdafiə etmiş 

başlıca qüvvə olmuşdur. Uzun Həsənin teymuri hökmdarı Əbu Səid üzərindəki qələbəsində Mosullu Əmir bəy 

qardaşı Sufi Xəlil mühüm rol oynamışlar. Pornək tayfasının adı ilk dəfə Qara Yuluğ Osmanın Qaraqoyunlu 

İskəndərlə 1421-ci ildə döyüşü ilə  əlaqədar olaraq çəkilir, lakin o 1451-ci ildə Uzun Həsəni müdafiə etmiş 

tayfalardan biri olmuşdur

189


. Mosullu və Pornək tayfaları Səfəvilər dövründə "Türkman" adı altında birləşərək 

öz varlıqlarını qoruyub saxlamışlar.

190

 

Belə güman etmək olar ki, Ağqoyunlu tayfa birliyinə daxil olmuş tayfaların  əksəriyyəti  əski 



zamanlardan e'tibarən Azərbaycanda məskunlaşmış, Monqol istilası dövründə onların bir qismi Anadoluya köç 

etmiş  və sonralar Ağqoyunlularla qaynayıb-qarışmışlar. Ağqoyunlu tayfaları Azərbaycanın və  Şərqi 

Anadolunun həm siyasi, həm də etnik tarixində mühüm rol oynamışlar. Bə'zi türk tarixçiləri Ağqoyunluların ilk 

vətəninin Şərqi Anadolu olduğunu qeyd edirlər. Onlar Azərbaycana və İrana məhz oradan (Şərqi Anadoludan) 

köçmüşlər

191


. Türk tarixçilərinin bu müddəaları ilə razılaşmaq çətindir. Çunki Azərbaycan türk tayfalarının 

Kiçik Asiyaya miqrasiya yolu üzərində yerləşir və buranın türkləşməsi də daha əvvəl baş vermişdir. 

Tədqiqatlar göstərir ki, Oğuz tayfaları VII-VIII əsrlərdən e'tibarən Azərbaycanda məskunlaşmışlar

192


O.Şaiq yazır: "... Səlcuqlarla gələn oğuzların babaları bir neçə  əsr  əvvəl Azərbaycana gəlmiş  və  hətta Asiya 

şəhərlərini belə  fəth etmişdir.

193


 Eyni fikrə X.Koroğluda da rast gəlirik. Müəllif yazır: "Oğuzlar Qafqazda və 

Şərqi Anadoluda Səlcuqlardan bir neçə  əsr qabaq meydana çıxmışlar

194

. Türk alimi N.S.Banarlı göstərir ki, 



"Oğuzlar hələ hun dövləti zamanından başlayaraq müəyyən kütlələr halında uzun və  qısa fasilələlərlə  qərbə 

doğru-Azərbaycana və Anadoluya axıb gəlmişlər. Onların bu gəlişini təsadüfi hal saymaq olmaz

195

.

 [42-43]



   

Təbiidir ki, Oğuzların bu gəlişində Bayandur boyu da iştirak etmiş və sonralar Azərbaycandakı və Şərqi 

Analudakı oğuz-türkmən tayfalarının öz ətrafında birləşdirərək güclü tayfa birliyini yaratmışdı. V.Minorski belə 

hesab edir ki, Ağqoyunlu tayfa birliyi Monqol istilasından öncə mövcud olmasa da, bu birliyə daxil olmuş ayrı-

ayrı boylar məskun olduqları bölgələri Səlcuq işğalları zamanı, yə'ni sülalənin rəhbərliyi öz əlinə almasından 

xeyli əvvəl ələ keçirmişlər.

196

 Lakin bə'zi türk tarixçiləri qeyd edirlər ki, Ağqoyunlular Qaraqoyunlu tayfaları 



kimi Səlcuqların yürüşlərindən çox əvvəl Azerbaycan və Anadoluya gəlib yerləşmişlər'

97



Tədqiqatçıların verdiyi mə'lumata görə, Ağqoyunlular öncə Azərbaycanda yerləşmiş  və sonralar 

(Monqol istilası zamanı) Anadoluya köç etmişlər

198



Güman etmək olar ki, Ağqoyunlu tayfalarının varlığı XIII əsrdəki Monqol işğallarından sonra, 



"fatehlərin bu yeni təbəqəsi tərəfindən müvəqqəti olaraq maskanlanmış olduğu üçün", Monqolların 

hakimiyyətinin zəifləməsindən sonra Ağqoyunlular Bayandur tayfası  ətrafında birləşərək güclü tayfa birliyi 

yaratmağa müvəffəq olmuşlar. 

Ağqoyunlu tayfaları Azərbaycanın,  Şərqi Anadolunun türkləşməsi və siyasi tarixində mühüm rol 

oynamışlar. Faruq Sümerin qeyd etdiyi kimi, Ağqoyunlular XV əsrdəki siyasi qələbələrilə  hər tərəfdə çox 

mühüm rol oynamışlar

199

. Təsadüfi deyildir ki, Faruq Sumer Şərqi Anadolunun müasir türklərini 



qaraqoyunluların və ağqoyunluların varisləri kimi qiymətləndirir.

200 


 

 


Yüklə 1,05 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   ...   26




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin