emas, nafrat keltiradi. 0 ‘zbek to‘y marosimlari haqida
gapirsak, quda-andalaming nozik muomalalari, kelin va
kuyovga ko‘rsatiladigan mulozamatlar, iliq, bordi-keldilami
ko'rib, nihoyatda ta'sirlanib ketasan, kishi. Ko‘chani toidirib
kamay-sumay sadolari ostida kelayotgan kuyov va uning
jo‘ralarini tomosha qilish uchun yosh-yalang tashqariga
otiladi, derazalaming pardalari orqasidan kelinchaklar nigoh,
tashlaydi. Kelin darvozasi oldida ikki tomonga saf tortgan
qarindosh-urug‘lar, qo‘ni-qo‘shnilar qo‘li ko‘ksida, ota ko‘z-
larida yosh qalqigan. Hatto «kuyovning bo‘yi past ekan»,
«kuyov sariq-mi?», «kuyov baland bo‘yli ekan-a» singari
so‘zlaming mahalla oralab tarqalishida ham ajib bir hosiyat
bor. Mahalla biigalashib kuyovga baho berayotgandek, uni
o‘z farzandi qilib qabul qilayotgandek boiadi. Mahalla shu
daqiqadan boshlab bitta qarindoshga ko‘payganday tuyuladi.
U shu mahallaning, shu ko‘chaning, qo‘yingki, hammaning
kuyovi. Keyinroq biror joyda uni uchratib qolganda ham
♦kuyov» deb samimiy murojaat qilamiz. Ana shunday go‘zal
an’analarimizni ba’zan bachkanalashtiradigan qiliqlar ham
paydo bo‘lib qolmoqda. Kuyov jo‘ralarining o‘ynab-kulib
qaynota darvozasiga kelishi yaxshi. Lekin biroz «qizishib»
Dostları ilə paylaş: