99
Xazina
Bir bog‘bondan ikki yalqov o‘g‘il qolibdi. «Kambag‘allik qursin, o‘g‘il-
larimga arzigulik meros qoldirolmay dunyodan o‘tyapman» deb, tashvish
tortadigan bo‘libdi ota umr adog‘ida.
Bog‘bon bisotidagi kichkinagina bog‘ini ikki o‘g‘liga bo‘lib beribdi.
– Esim qursin, –
depti ota jon berish oldidan, – sal bo‘lmasa,
unutayozgan ekanman. Qaysidir bir tokning tagiga xazina ko‘mgandim...
Ota qazo qilgach, ikki noshud o‘g‘il tok tagiga ko‘milgan xazinani
axta
rishga tushishdi. Tagi ag‘darilmagan birorta tok qolmadi. O‘g‘illardan
biri toklarning ildizigacha qo‘porib tashladi. Lekin xazinani topolmadi.
Ikkinchi o‘g‘ilning
aqli bir qadar butunroq ekan, toklarning ildiziga
zarar yet
kazmay, tokzorni birma-bir ag‘darib chiqdi. Biroq u ham ota
ko‘mgan xazinani topolmadi.
Ammo yozga chiqib, tokzor shunday hosil
berdiki, bargidan uzumi ko‘p, g‘uj-g‘uj... yegan va sotgan bilan ado qilib
bo‘lmadi.
O‘g‘illardan
biri barmoq tishlasa, ikkinchisi bol yedi. Ana shundan
so‘nggina ular dono ota «ko‘mib qoldirgan» xazina ma’nosini tushunishdi.
«Xazina
ning kaliti o‘zimizda ekan» degan xulosaga kelishdi ikki o‘g‘lon.
(Y. Muqimov)
Sh. Rahmatullayevning «O‘zbek tilining izohli frazeologik
lug‘ati»dan olingan quyidagi iboralarning izohlarini esda tuting. Ular
ishtirokida gaplar tuzing.
Dostları ilə paylaş: