Hijo usulida o'qishga o'rgatishni 3 bosqichga bo'lish mumkin:
1-bosqich. Harflaming nomini yodlatish („harfiy metod)
2-bosqich. Bo‘g‘in hosil qilish. Harflar nomi yodlab bo'lingach, bo'g'in hosil qilishga, ya’ni „ zer-u z a b a r “ ni o'rgatishga o'tilgan.
3-bosqich. Bo‘g‘inlarni qo‘shish.
1902-yilda Saidrasul Saidazizovning tovush metodi talabiga muvofiq tuzilgan ona tili alifbesi — „Ustodi avv al" nashr etildi. „Ustodi avv al" nashr qilingandan keyin o'zbekcha xat-savod o'rgatishda yangi davr boshlandi
„Ustodi avv al" 3 bo'limdan iborat edi:
1-bo'lim , hozirgi atama bilan aytganimizda, alifbe davridir. „Ustodi avv al“ ning 2-bo'limi alifbedan keyingi davrdir. Bu bo'lim da hikoya, masal va 50 maqola berilgan.
S.Saidazizov kitobining 3-bo'lim ini „Alifboi Q ur’on" deb atagan va o'z oldiga bolalarga ,,Qur’o n “ni tushunib o'qishga o'rgatishni m aqsad qilib qo'ygan.
Shundan keyin harflarni nusxaga qarab alifbo tartibida katta-katta qilib yozish (bu mufradot (sarhad) deyilgan: bunday yozish bir-ikki yilga cho'zilgan) o'rgatilgan.
Shundan keyin harflarni bir-biriga qo'shib yozish mashqi boshlangan. Bu mashqni murakkabbot deyilgan. Harflarni bir-biriga qo'shib yozish mashqi bir necha bosqichga bo'linib, harf birikmalarining
m a’no anglatish-anglatmasligi umum an e ’tiborga olinmagan, qanday qo'shilish mashq qilinavergan.
Ko'pgina eski maktablarda bunday mashq „abjad yozish“ bilan tugallangan.
Murakkabbotdan keyin bayt, qit’a va ruboiylarni ko'chirib yozish mashqi boshlangan. Bu mashqni
muqattaol deyilgan. Bu mashqqa ham juda ko'p vaqt sarflangan; u m a’noli so'zlarni yozish bilan boshlanib, duoyi salom (insho) yozish bilan tugallangan. Bola duoyi salom yozishni bilsa, „xati chiqqan" hisoblangan. Yozuvni o'rgatish va husnixat mashq qildirishda „M ufradot“ kitobidan foydalanilgan. Bu kitobchada har uchala mashq turi, ba’zi nashrlarda esa insho namunalari berilgan.
Arabchada to'g'ri, chiroyli yozuvga o'rgatish uchun xivalik shoir Shermuham mad Avazbey o'g'li Munisning (1778-1829) „Savodi ta ’ lim" kitobidan foydalanilgan.
