emas, bu, Sen javharu ruhu dur quruq suv”, kabi so'z shaniga aytgan gaplarini, “Muhokamat ul-lug'atayn” asarida tilimiz boyligini nam- oyish etganini, “Majolis un-nafois” asarida so'zdan unumli foyda- lanish mahorati haqidagi fikrlarini ko'z oldim izga keltiraylik. So'zning, notiqlikning qudrati beqiyos ekanligini zamondoshi- m iz, O'zbekiston qahramoni Abdulla Oripov Alisher Navoiy ijodi misolida shunday xulosaga keladi: Temur tig'i etmagan joyni Qalam bilan oldi, Alisher. A.Oripov xulosasining to'g'riligini hazrat N avoiy o 'z ijodida ham tasdiqlagan. Bu o'rinda taniqli olim Nusratilla Jumaevning (Istiqlol va ona tilimiz. Toshkent: “Sharq”. 1998, 46-47-betlar) fikr larini keltiramiz: “Alisher Navoiyning: Olibmen taxti farmonimga oson Cherik chekmay Xitoydan to Xuroson, degan so'zlarida ham shunday hikmat bor. Cherik - bu lashkar. Shoir lashkar tortmasdan Xitoydan Xurosongacha bo'lgan sarhadni zabt etganligi haqida faxrlanib so'zlamoqda. Ma'lumki, Alisher Navoiyning ta'sir doirasi va darajasi har qanday sarkardadan ham ustun bo'lgan. Nutq va tafakkur salohiyati uni vaziri a'zam darajasi- ga ko'targan edi”. Bobokalonim iz hazrat Alisher Navoiyning til va nutq, nutq odobi, notiqlik san'ati haqidagi fikrlari aynan haqiqatligi- ga shubha bo'lishi mumkin emas. Misollarga murojaat qilaylik: Yaxshi so'zlay olish (nutq) - san'atdir, noyob hunardir. Uni egallashga intilgan: Erdin so 'z hunar, enchidin b o'z hunar («Mahbub ul-qulub». 82-bet). Insonning odob-axloqini belgilaydigan omillardan biri uning
