Telegraf aloqasi. O’zbekistonda telegraf aloqasi 19-asrning 80- yillarida, temir yo’l
qurilishi bilan bir vaqtda vujudga keldi. 1876 yil mart oyida Toshkentni Xo’jand bilan bog’lagan
bir simli telegraf aloqa yo’li ishga tushirildi. 1885 yil 1 yanvardan Toshkent pochta idorasi
mijozlardan telegrammalar qabul qilishni boshladi. 1932 yili Toshkentda markaziy telegraf ishlay boshladi. 1992 yilda Toshkent markaziy telegrafi tezkor zamonaviy apparatlar bilan
jihozlandi; har sutkada aloqa kanallari orqali 200 mingdan ziyod xabar o’tadi, xorijdan gazetalar tasvirini fototelegraf orqali qabul qiladi. Uning qoshida so’zlashuv punkti va
ma’lumotlarni uzatish tarmoqlaridan jamoa tarzida foydalanish punkti bor. Respublikadagi
korxonalar xujjatli axborotlarni uzatishda abonent telegraf tarmog’idan keng foydalanadilar.
Telefon aloqasi. O’zbekistonda umumiy foydalaniladigan 200 raqamli dastlabki telefon
stantsiyasi Toshkentda 1904 yil 15 sentyabrda ishga tushirilgan. Telefon tarmog’i bir simli
bo’lib, yer ikkinchi o’tkazgich vazifasini bajaradi. 1924 yilga kelib telefon stantsiyalarining
sig’imi 1700 raqam (nomer)ni tashkil etdi.
O’zbekistonda umumiy foydalaniladigan tarmoqlarida 1,5 mln.dan ko’proq telefon raqami
(nomeri) bor. SHahar xonadonlarining 50% (Toshkent shahrida 70%) uy telefonlariga ega.
Qishloq xo’jaligida mavjud 310 mingdan ko’proq telefonning 226 mingtasi xonadonlarda
o’rnatilgan.
Respublikada telefon tarmog’ining 87% ini koordinat va mexanik sistemali stantsiyalar
tashkil etadi (respublika bo’yicha 1200dan ortiq shunday stantsiya ishlaydi). Kvazielektron va
elektron ATSlar 12 ming nomerga ega. Mahalliy tarmoqlarning 6%, shaharlararo telefonlarning
13% raqamli ATSlar bilan jihozlangan. Toshkent shahri, Toshkent, Farg’ona, Buxoro,
Qashqadaryo viloyatlaridagi shahar abonentlari shaharlararo va xalqaro telefon tarmog’iga
avtomatik ulanish tizimiga to’liq ulangan. 1994 yildan Respublikadagi barcha shaharlar,
