- jismoniy madaniyat tizimi mavjud jamiyat ma’naviyatining bir bulgan xisoblangan jismoniy madaniyat konsepsiyalari; -jismoniy madaniyat praktikasi manba sifatida nazariy qoidalarning hayotiyligini tekshiradi, amaliyotdagi tugilgan original goyalardan foydalanadi va ular esa madaniyat nazariyasi va metodikasini boyitadi. -arxiv materiallari, shaxsiy ko’zatish natijalari (kundaliklar, sportchilar va ularning murabbiylarining rejalari, musobaka bayennomalari, konspektlar, ma’ro’za matnlari va x.k.lar) jismoniy madaniyat nazariyasini boyitadi va unga manba bo’lib xizmat kiladi. Jismoniy rivojlanish - bu, inson organizmining asta-sekinlik bilan tabiiy shakllanishi, tashki kurinishi va xizmatining o’zgarish jarayonidir. Rivojlanish davrini uch fazaga ajratish mumkin: uning yuqori darajasi, nisbatan stabillashgan (barkarorlik) va inson jismoniy imkoniyatlarining asta-sekinlik bilan pasayishi. U tabiatning ob’ektiv konuchlariga - organizm va uning yashash sharoitlari birligi qonuniga, xizmat va to’zilish (struktura) o’zgarishlarning bir-birini takozo etish qonuniga, organizmda astasekin mikdor va sifat o’zgarishlari qonuniga va boshqa koiunlarga buysunadi. Boshqacha aytganda, jismoniy rivojlanish ob’ektiv va biologik qonuniyatlar majmuasidan iborat. Bulardan eng muhimi, muhit va organizm rivojlanishining bir butunligi qonunidir. Yuqoridagilarni o’quvchilarga kullaganimizda, ukish sharoiti, mehnat va mustakil ishlash, dam olishni xisobga olishga to’g’ri keladi. Bularning barchasi bolalarning jismoniy rivojlanishiga ta’sir kursatadi. Nasldan-naslga utadigan tabiiy hayotiy kuchlar, jismoniy kobiliyatlar xam jismoniy rivojlanishning muhim zamini ekanligi, shuning uchun xam yuqori natijalarga erishish har qaysi o’quvchi uchun nasib bulmasligini, ammo har kanday o’quvchi o’z organizmining jismoniy rivojlanishiga vijdonan, sistemali, maqsadga muvofiq ravishda jismoniy mashqlar bilan shug’ullanish orqali ijobiy ta’sir eta olishligini e’tirof etishimiz lozim.
