O„zbekiston respublikasi oliy va o„rta maxsus ta‟lim vazirligi m. G. Umarxodjaeva, O. S. Umarov, D. A. Ismailov



Yüklə 5,01 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə36/54
tarix14.10.2023
ölçüsü5,01 Kb.
#155152
1   ...   32   33   34   35   36   37   38   39   ...   54
Dividendlar va dividend siyosati

2. Dividendlar siyosati turlari 
Dividendlar 
siyosatini 
tanlashda 
asosiy 
vazifalardan 
biri 
uning 
optimallashtirilishi bo‗lib, u aksiyadorlarning umumiy boyligining o‗sishi va 
investitsiyalarni yetarli darajada moliyalash imkonini beradi. Bu esa, joriy iste‘mol va 
kompaniyaning rivojlanishi bilan ulush bahosini maksimal darajaga ko‗tarish 
o‗rtasidagi nisbatni topishni talab qiladi. 
Ta‘sir etuvchi omillarning ko‗pligi va ularning nisbiy ahamiyatining doimiy 
o‗zgarishi tufayli dividend siyosatini shakllantirish uchun umumiy modelni ishlab 
chiqish va qo‗llash mumkin emas. Shu sababli amalda korporativ boshqaruv birinchi 
navbatda uning moliyaviy ehtiyojlarini va likvidlilikni saqlash muammolarini hal 
qilish qobiliyatini baholaydi. Bu erda asosiy narsa kelajakdagi pul oqimlarining 
ehtimol taqsimoti sababli barqaror dividendlarni saqlash qobiliyatidir. Ikkinchi mezon 
- likvidlik nuqtai nazaridan - dividendlarni to‗lash miqdorini belgilashda, ayniqsa, 
ular ko‗payishi bilan, uning zaxirasini kamaytirish xavfini hisobga olish kerak. 
Amaliyotda bir qancha dividend siyosati variantlarini ishlab chiqilgan. 
1. Qolgan mablag‗ investitsiya resurslari yaratilganidan keyin dividendlarni 
to‗lash jamg‗armasi shakllantirilishini anglatadi. Agar loyihani amalga oshirish 
rejalashtirilgan rentabellik belgilangan me‘yordan oshsa, daromadning katta qismi 
odatda investitsiya qilinadi. Bu kapitalning yuksak darajada o‗sishini ta‘minlaydi va 
kelajakda egalarining daromadlarini oshirish uchun asos yaratadi. Qaytariladigan 
daromad darajasi investitsiyalar tomonidan qanchalik yuqori bo‗lsa, investorlar uchun 
naqd pul tushumlari kamroq jalb qilinadi va ularning qimmatli qog‗ozlarining bozor 
qiymatining o‗sishi foydasiga moyil bo‗ladi. Ushbu dividendlar siyosati ko‗pincha 
investitsion faolligi tufayli korporatsiya hayot aylanish jarayonining dastlabki 
bosqichlarida qo‗llaniladi. 
2. Ro‗yxatga olingan to‗lovlar siyosati, indeksda yuqori inflyatsiya darajasiga 
mos keladigan aksiyalarning bozor bahosidagi o‗zgarishlardan qat‘iy nazar, uzoq 
vaqt davomida barqaror dividendlarni uzoq vaqt davomida sarflashga qaratilgan. Bu 
muayyan darajada aksiyadorlar kelajagiga ishonch ruhiy ishonish hissi yaratishga, 
shuningdek fond bozorida aksiya bahosini barqarorlashtirishga imkon beradi. Bunday 


108 
siyosat, aslida, konservativ bo‗lib, firmaning moliyaviy quvvatini va istalgan 
sarmoyaviy o‗sish darajasini saqlab qolish imkonini beradi. 
3. Uchinchi darajali dividendlar bo‗yicha dividendlarni muayyan muddatlarda 
mukofotlash siyosati ratsionallikka asoslangan. Bu sizga qulay sharoitlar va yuqori 
daromadlar davrida faqatgina vaqti-vaqti bilan to‗lovlar hajmini sezilarli darajada 
oshirish imkonini beradi. Bunday siyosat murosaga keladi va uzoq muddatli 
dividendlar to‗lanmasa, korporatsiya investitsion jozibadorligining pasayishiga olib 
keladi. 
Barqaror dividendlar siyosati daromadga nisbatan (yoki uning sarflanishi va 
kapitalizatsiya qilinadigan qismlarga bo‗ladigan standart) doimiy to‗lov me‘yorlarini 
(dividend daromadi) belgilashni nazarda tutadi. Bu oddiy va aniq kompaniyaning 
moliyaviy holati bilan bog‗liq. Biroq, ma‘lum davrlarda daromad keskin o‗zgarib 
turishi mumkin va u bilan korporatsiya bozor narxini maksimal darajada to‗sishiga 
to‗sqinlik qiladigan aksiya bahosi. 
Dividendlar siyosatining barqarorligi kompaniyaning ishonchliligi va moliyaviy 
barqarorligining eng yaxshi harakteristikasidir, lekin kafolatli daromadga ega bo‗lgan 
yirik firmalar faqat unga ega bo‗lishi mumkin. Agar ularning miqdori yildan yilga 
o‗zgarib tursa, bunday siyosat bankrotlik xavfi tug‗diradi va hatto yuqori dividend 
to‗lovi bilan ham xavf tug‗diradigan investorlarni jalb qilmaydi. 
Dividendlar siyosatining barqarorligini qo‗llab-quvvatlaydigan argument 
mijozlar ta‘siri (ushbu kompaniyaning aksiyalariga qiziqish bildiradigan va daromad 
va dividendlar siyosatiga rozi bo‗lgan investorlar jami). Ratsional mijozlar 
barqarorlik, prognozlik va favqulodda daromadlarni afzal ko‗rmaydilar va 
dividendlar siyosatidagi o‗zgarishlar ularning farovonligiga olib kelishi mumkin. 
Shuning uchun G‗arbdagi ko‗plab firmalar, ayniqsa, ijobiy signal ta‘sirini keltirib 
chiqarganligi sababli, noqulay moliyaviy davrlarda ham dividendlarni to‗lashni afzal 
ko‗rishadi. 
5. Har doim o‗sib borayotgan dividendlar siyosati ularning oldingi davr 
darajasiga barqaror foizini oshirishni nazarda tutadi. Ushbu siyosatning afzalligi 
shirkatning yuqori bozor baholari narxini shakllantirish va potensial investorlarning 


109 
ijobiy imidjini shakllantirishdir. Shu bilan birga, bunday siyosat yetarlicha 
moslashuvchan emas va dividendlarni to‗lash jamg‗armasi daromad miqdoridan 
tezroq o‗sishi, investitsion faoliyatning salbiy oqibatlari, moliyaviy barqarorlik va 
uzoq muddatda bankrotlik oqibatida yuzaga kelishi mumkin. Shuning uchun, 
faqatgina gullab-yashnayotgan kompaniyalar bunday siyosatga amal qilishlari 
mumkin. 
Dividendlar darajasini belgilashda korporatsiya rahbariyatining quyidagi 
shartlarni hisobga olish kerak: 
• Yuqori dividend to‗lovlari bo‗lgan korporatsiyalar bozor tomonidan ko‗proq 
baholanadi Aksariyat aksiyadorlar bugungi kunda naqd pul to‗lovlari (kelajakda 
aksiyalarning bozor bahosidagi o‗sishdan ko‗ra) yaxshiroq ekanligiga ishonishadi, 
biroq bu siyosat o‗z kapitaliga xizmat ko‗rsatish xarajatlarini oshiradi; 
• past dividendlar to‗lovi yangi investitsiyalarni jalb qilish uchun qo‗shimcha 
xarajatlarning oldini olishga yordam beradi, investorlar soliq majburiyatlarini 
kamaytiradi, chunki rivojlangan mamlakatlarda kapitalning daromad solig‗i odatda 
dividendlar solig‗idan ancha past bo‗ladi va natijada bu korxonaning bozor 
qiymatining oshishiga olib keladi. 
Dividendlar siyosatini shakllantirishda muhim qadam - bu dividendlarni to‗lash 
shakllarini tanlashdir. Ushbu shakllarning asosiylari: 
1) chegirmalar, to‗lovlar buyurtmasi yoki pochta orqali buyurtma berish orqali 
naqd to‗lovlarni, yoki korporatsiya yoki bank tomonidan amalga oshiriladi. Bu eng 
oddiy va eng keng tarqalgan to‗lov shakli; 
2) aksiyalarni to‗lash. Yangi chiqarilgan aksiyadorlar aksiyadorlariga dividend 
to‗lovlari miqdori bo‗yicha mablag‗larni sarflashni o‗ylaydiganlar uchun qiziqish 
uyg‗unligini ta‘minlaydi; joriy daromadni afzal ko‗rganlar bozorda aksiyalarni 
sotishlari mumkin. Aksiyalar bo‗yicha dividendlarni to‗lash, masalan, kompaniya pul 
mablag‗lari bilan bog‗liq muammolarga duch kelganda, uning moliyaviy holati 
barqaror emas yoki juda tez rivojlanadi va investitsiyalar uchun yetarli mablag‗ yo‗q; 


110 
3) avtomatik qayta investitsiyalash. Ushbu to‗lov shakli aksiyadorlarga 
dividendlarni naqd pul olish yoki ularni qo‗shimcha aksiyalarda qayta sotib olish 
imkoniyatini beradi (bu holda, tegishli bitim to‗ziladi). 
Dividendlar faqat foydali investitsiya takliflari mavjudligi bilan aniqlangan 
passiv balans sifatida ko‗rib chiqilayotganda, investor uchun ularning to‗lovi va 
taqsimlanmagan daromadlarni to‗plash o‗rtasida farq yo‗qligi tushuniladi. Agar 
investitsiya loyihalari talab darajasidan yuqori daromad keltiradigan bo‗lsa, 
investorlar saqlash variantini afzal ko‗rishi mumkin. Agar investitsiyalarning 
kutilayotgan daromadi talabga teng bo‗lsa, u holda investorning nuqtai nazari 
bo‗yicha variantlardan hech biri afzalliklarga ega emas. Aks holda, ular dividend 
to‗lovlarini afzal ko‗radi; 
4) xorijiy bozorda o‗z aksiyalarini sotib olish (barcha mamlakatlarda ishtirok 
etishlari mumkin emas) dividendlarni to‗lash uchun muqobil hisoblanadi, ularning 
qayta investitsiyalash shakllaridan biri hisoblanadi. Agar korporatsiya aksiyalarning 
bir qismini aksiyadorlarning roziligi bilan dividendlar jamg‗armasiga sotib olsa, 
ularning soni bozorda kamayadi. Qolgan aksiyalar bo‗yicha dividendlar 
to‗lanmaganligi sababli ularning har birining foydasiga bo‗lgan daromadning miqdori 
va miqdori, shuningdek kelgusi davrda dividend to‗lovlari nisbati avtomatik ravishda 
oshadi. Shu bilan birga, yangi aksiya bahosi korporatsiya, uning mavjud va potensial 
aksionerlari uchun optimal bo‗lishi uchun sotib olish miqdorini to‗g‗ri aniqlash kerak. 
Agar korporatsiyalar o‗z vazifalarini hal qilish uchun qo‗shimcha mablag‗ga muhtoj 
bo‗lsa, ushbu aksiyalarni qayta sotish mumkin. 
Aksiyadorlik jamiyatining daromadlarini taqsimlash mexanizmi tanlangan 
dividend siyosatiga muvofiq quyidagilarni amalga oshiradi: Birinchi bosqichda 
korporatsiya nizomida nazarda tutilgan zaxira va boshqa maxsus maqsadli 
jamg‗armalarga majburiy ajratmalar aniq foyda miqdoridan («tozalovchi» sof foydani 
dividend siyosatining tegishli turi qo‗llanilayotgan dividendlar koridori deb ataladi) ;• 
Ikkinchi bosqichda qolgan sof foyda kapitalizatsiya qilinadigan va iste‘mol 
qilinadigan qismlarga taqsimlanadi. Agar korporatsiya qoldiq dividendlar siyosatiga 
rioya qiladigan bo‗lsa, ustuvorlik rivojlanish jamg‗armasini tashkil etishdan iborat;• 


111 
uchinchi bosqichda foydaning hisobidan shakllanadigan jamg‗arma dividendlarni 
to‗lash jamg‗armasiga va xodimlar uchun qo‗shimcha moddiy rag‗batlantirishga 
qaratilgan korporativ xodimlarni iste‘mol qilish fondiga taqsimlanadi va ijtimoiy 
ehtiyojlarini qondiradi. Bunday taqsimlanishning asosini dividendlar siyosati va 
kollektiv bitim asosida aksiyadorlik jamiyatining majburiyatlari tanlab olinadi. 
Dividendlar siyosati - bu o‗z kapitalining umumiy hajmiga hissa ulushiga 
muvofiq egasiga to‗langan daromadning ulushini shakllantirish mexanizmi. 
Qimmatli kapitallashuvning kompaniyaning qiymatining o‗sishiga qanday ta‘sir 
ko‗rsatishi to‗g‗risida konsensus yo‗q. Kompaniyaning qiymatini baholash uchun 
dividend siyosatining ahamiyati haqida ikkita nazariy yondashuv mavjud: 
ahamiyatsizlik nazariyasi va ahamiyatlilik nazariyasi. Dividendlar kompaniyaning 
qiymatini aniqlashda rol o‗ynamaydi, ikkinchisi - dividendlar kompaniya qiymatini 
baholashda katta ahamiyatga ega. 
Shunday qilib, dividend siyosatini shakllantirishning uchta yondashuvi mavjud: 
1. Konservativ - daromad birinchi navbatda korxonani rivojlantirishga, 
shuningdek, dividendlar - mumkin bo‗lgan hollarda. 
2. Tajovuzkor - daromad asosan investitsion jozibadorlikni saqlash uchun 
dividendlarni to‗lash uchun ishlatiladi, yuqori aksiya bahosi va korxonani 
rivojlantirish uchun - qoldiq tamoyil bo‗yicha 
3. Murosasiz (o‗rtacha) - agressiv va konservativ yondashuvlar. 
Muhimi yo‗qligi nazariyasi mohiyati shundaki, kompaniyaning qiymati faqat 
foyda olish qobiliyati bilan belgilanadi. Aksiyadorlar uchun dividendlarni olish va 
foydani qayta investitsiyalash natijasida yuzaga keladigan aksiyalar qiymatining 
ortishi o‗rtasida farq yo‗q. Muhimi yo‗qligi nazariyasi doirasida Miller va Modigliani 
nazariyasi farqlanadi, uning tarafdorlari dividendlar siyosatidagi maqbul strategiya 
daromadni samarali qayta investitsiyalash uchun barcha imkoniyatlar tahlil 
qilinganidan keyin dividendlar olinadigan deb hisoblaydilar. Agar barcha foydani 
qayta investitsiyalash maqsadga muvofiq bo‗lsa, dividendlar to‗lanmasligi kerak, 
agar investitsion loyihalar bo‗lmasa, dividendlar to‗lash uchun to‗liq ajratiladi. Shu 
bilan birga, dividendlar siyosatining ustav kapitalining narxiga ma‘lum ta‘siri hali 


112 
ham e‘tirof etilgan bo‗lsa-da, bu dividendlarning miqdori va uning o‗sishi 
to‗g‗risidagi ma‘lumotni aks ettiradi, bu bozorni aksiyalar narxini oshirishga olib 
keladi. 
Muhim nazariya tarafdorlari (xususan, Gordon va Linter) dividend siyosati 
kompaniyaning qiymatiga ta‘sir qiladi deb hisoblashadi. Dividendlar ko‗rinishida 
to‗lanadigan har bir daromad bo‗linmasi xavf-xatarlardan ozod bo‗lib, kelajakda 
olinadigan daromadlarga nisbatan ko‗proq xarajat qiladi. Shuning uchun daromadni 
kapitallashtirish uchun dividendlarni to‗lashni ko‗paytirish afzalroqdir. Bundan 
tashqari, joriy dividend to‗lovlari investorlar uchun noaniqlik darajasini pasaytiradi. 
Aksincha, dividendlar to‗lanmasa, noaniqlik oshadi. Muhim nazariya eng keng 
tarqalgan. 
Kompaniyaning dividendlar siyosatini shakllantirishning uchta yondashuvi 
mavjud: 
Konservativ yondashuv sanoatni rivojlantirish ehtiyojlarini qondirishga imkon 
beradigan va ustunlik qiymatini oshirishga va shu tariqa aksiyalarning bozor 
qiymatini oshirishga imkon beradigan darajada dividendlarni to‗lashni nazarda tutadi. 
Bu siyosatning quyidagi turlarini o‗z ichiga oladi: 
1. Qolgan dividendlarni to‗lash siyosati 
2. Barqaror dividendlarni to‗lash siyosati 
Oddiy yondashuv shundaki, kompaniya shirkatning dividend to‗lovlariga muhtoj 
bo‗lgan aksiyadorlar manfaatlari muvozanatini saqlab qolishga harakat qilmoqda va 
ularning o‗sish ehtiyojlari quyidagilardan iborat: 
1. Dividendlarning minimal barqaror miqdori ma‘lum muddatlarda mukofot 
bilan agressiv yondashuv maksimal dividendlar miqdorini hisoblashni o‗z ichiga 
oladi. 
2. Barqaror dividendlar siyosati; 
3. Dividendlar miqdorini doimiy ravishda oshirish siyosati; 
Dividendlar siyosatining turlari: 
1. Qolgan dividendlarni to‗lash siyosati dividendlarni to‗lash jamg‗armasi 
korxonaning investitsiya imkoniyatlarini to‗liq amalga oshirilishini ta‘minlaydigan 


113 
o‗z moliyaviy resurslarini shakllantirish zarurati paydo bo‗lgandan keyin hosil 
bo‗ladigan daromadlar hisobidan qoplanishini nazarda tutadi. Agar mavjud 
investitsion loyihalar uchun ichki daromad darajasi (masalan, boshqa tanlangan 
kriter, masalan, moliyaviy rentabellik koeffitsienti) dan yuqori bo‗lsa, daromadning 
katta qismi kapitalning yuqori o‗sish sur‘atini ta‘minlaydigan bunday loyihalarni 
amalga oshirishga yo‗naltirilishi kerak (kelajakda olinadigan daromad) egalari. 
Ushbu turdagi siyosatning afzalligi korxonaning yuqori o‗sish sur‘atlarini ta‘minlash, 
uning moliyaviy barqarorligini oshirishdan iborat. Ushbu siyosatning nochorligi, 
dividendlarni to‗lash hajmining beqarorligi, kelgusi davrda ularning hajmini to‗liq 
o‗rganilishi va yuqori investitsiya imkoniyati davrida to‗lovlarni rad qilishdir. Bu esa, 
aksiyalarning bozor narxining shakllanishiga salbiy ta‘sir ko‗rsatmoqda. Bunday 
dividendlar siyosati, odatda, investitsion faoliyatning yuqori darajasi bilan bog‗liq 
bo‗lgan korxonaning hayot aylanish jarayonining dastlabki bosqichlarida qo‗llaniladi. 
2. Dividendlar to‗lovlarining barqaror miqdori siyosati uzoq vaqt davomida 
o‗zgarmas miqdorda (inflyatsiyaning yuqori sur‘atlariga ega bo‗lgan holda, dividend 
to‗lovlari miqdori inflyatsiya indeksi bilan belgilanadi) o‗zgarmaganligini to‗laydi. 
Ushbu siyosatning afzalligi uning ishonchliligi bo‗lib, u aksariyat holatlardan qat‘iy 
nazar, aksiyadorlar o‗rtasida mavjud bo‗lgan o‗zgaruvchan miqdordagi daromadlar 
hajmida ishonch hissi tug‗diradi, fond bozoridagi aksiyalar bahosining barqarorligini 
belgilaydi. Ushbu siyosatning nochorligi uning korxonaning moliyaviy natijalari 
bilan zaif munosabatlardir va shuning uchun noqulay sharoitlar va past daromadlar 
davrida investitsion faoliyat nolga kamaytirilishi mumkin. Ushbu salbiy oqibatlarni 
bartaraf etish uchun odatdagidek dividendlarni to‗lash odatda nisbatan past darajada 
belgilanadi, bu kabi dividendlar siyosatini konservativ sifatida ko‗rsatadi va kapital 
o‗sishining yetarli emasligi sababli korxona moliyaviy barqarorligining pasayishi 
xavfini kamaytiradi. 
3. Dividendlarning minimal barqaror miqdori ma‘lum davrlarda (yoki 
"qo‗shimcha dividendlar" siyosati) qo‗shimcha ravishda siyosati juda keng tarqalgan 
fikrdir. Uning ustunligi, kompaniyaning moliyaviy natijalari bilan yuqori darajada 
bog‗liqligi ta‘minlangan minimal miqdordagi dividendlarni kafolatli to‗lashdir, bu 


114 
esa investitsiya faoliyatining darajasini kamaytirmasdan qulay iqtisodiy sharoitlarda 
dividendlar miqdorini oshirish imkonini beradi. Bunday dividendlar siyosati 
daromadlarni shakllantirish darajasida beqaror bo‗lgan korxonalarga katta ta‘sir 
ko‗rsatadi. Ushbu siyosatning asosiy kamchiliklari shundan iboratki, eng kam 
dividendlarni uzoq muddatga to‗lash bilan kompaniyaning aksiyalarining investitsion 
jozibadorligi kamayadi va ularning bozor qiymati mos ravishda tushadi. 
4. Dividendlarning barqaror darajasidagi siyosati dividend to‗lovlarining uzoq 
muddatli normativ-huquqiy nisbati foydaning miqdoriga (yoki daromadning iste‘mol 
qilinadigan va kapitalizatsiyalangan qismga nisbati) solishini nazarda tutadi. Ushbu 
siyosatning afzalligi uning shakllanishining soddaligi va hosil bo‗lgan foyda hajmi 
bilan yaqin munosabatlardir. Shu bilan birga, uning asosiy kamchiliklari - bu hosil 
bo‗lgan foydaning beqarorligi bilan belgilanadigan, aksiyalar bo‗yicha dividend 
to‗lovlari hajmining beqarorligi. Ushbu beqarorlik alohida davrlardagi aksiyalarning 
bozor qiymatida keskin pasayishiga olib keladi, bu esa bunday siyosatni amalga 
oshirish jarayonida korxonaning bozor qiymatini maksimal darajada qisqartirishga 
to‗sqinlik qiladi (bu korxonaning iqtisodiy faoliyatiga yuqori darajada xavf 
tug‗diradi). Hatto yuqori darajadagi dividend to‗lovlari bilan ham, bunday siyosat, 
odatda, xavf tug‗diradigan investorlarni (aksiyadorlarni) jalb qilmaydi. Bu turdagi 
dividendlar siyosatini amalga oshirish uchun barqaror daromadli yetuk kompaniyalar 
faqatgina o‗zlari uchun imkon yaratadi; agar qor marjlari vaqt o‗tishi bilan sezilarli 
darajada farq qilsa, bu siyosat bankrotlikning yuqori xavfini keltirib chiqaradi. 
5. Dividendlar miqdorini muntazam ravishda oshirish siyosati ("shirkatning 
yillik dividendini hech qachon kamaytirmaslik" shiori ostida amalga oshiriladi) 
aksiyalar bo‗yicha dividend to‗lovlarini barqaror o‗sishini ta‘minlaydi. Bunday 
siyosatni amalga oshirishda dividendlar ko‗payishi, qoida tariqasida, oldingi davrda 
qat‘iy belgilangan o‗sish foizlarida (Gordon Model ushbu kompaniyalarning 
aksiyalarining bozor qiymatini belgilovchi ushbu prinsipga asoslanadi) amalga 
oshiriladi. Ushbu siyosatning ustunligi kompaniyaning aksiyalarining yuqori bozor 
qiymatini ta‘minlash va qo‗shimcha masalalar bilan potensial investorlar o‗rtasida 
ijobiy imidjini shakllantirishdan iborat. Ushbu siyosatning nochorligi, uni amalga 


115 
oshirishda moslashuvchanlikning yo‗qligi va moliyaviy ziddiyatlarning doimiy 
o‗sishi - agar dividendlarni to‗lash jamg‗armasi daromad miqdoridan tezroq o‗sib 
ketsa, dividendlarni to‗lash nisbati o‗sish sur‘ati oshgan bo‗lsa, unda korxona 
investitsion faolligi pasayadi va moliyaviy barqarorlik omillari (boshqa narsalar 
teng). Shuning uchun bunday dividendlar siyosatini amalga oshirish, faqatgina 
chinakam o‗sib borayotgan aksionerlik kompaniyasiga ega bo‗lishi mumkin - agar bu 
siyosat kompaniyaning daromadlari doimiy o‗sishi bilan qo‗llab-quvvatlanmasa, 
unda u bankrotlik uchun to‗g‗ri yo‗lni anglatadi. 

Yüklə 5,01 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   32   33   34   35   36   37   38   39   ...   54




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin