bori shu ekan-da, deb yashayverishi mumkin edi. Biroq, Unsinning “O’g’ri”dagi
Qobil bobo, “Anor”dagi Turobjon, “Bemor”dagi Sotiboldidan farqi shuki, u o’z
salaflariga o’xshab mutelik asirasi va jaholat qurboni bo’lib yashashni istamaydi.
Unsin o’z taqdirini o’zgartirmoq, o’zi tug’ilib o’sgan uyiga qaytib ketmoq
istagida tanho isyon ko’taradi. Bu yozuvchining “topshirig’i” bilan bajarilayotgan
sun’iy bosh ko’tarish emas, xarakterning badiiy mantig’idan kelib chiqqan iymon
isyoni, erk va qalb isyonidir.
Dostları ilə paylaş: