176. Romanning bosh qahramoni Siddiqjon bo’lib, unda O’zbekistondagi kolxozlashtirish aks ettirilgan. Bu A. Qahhorning qaysi romani va unga qanday ayblar qo’yilgan? Bosh qahramoni Siddiqjon bo’lib, O’zbekistonimizdagi kolxozlashtirish
jarayoni aks ettirilgan A. Qahhor asari “Qo’shchinor chiroqlari” romanidir. Roman
1947-yilda “Qo’shchinor” nomi bilan kitob holida bosilib chiqqan. Adabiy
tanqidchilik asarni sovuq kutib oladi, matbuotda keskin tanqidga uchraydi.” Unda
sinfiy kurash ko’rsatilmagan. Siddiqjon harakatiga firqaviy faollik yetishmaydi…”
kabi ayblar qo’yilgan.O’sha vaqtda yozuvchi tanqidchilikning ana shu talablarini
hisobga olishi va ular asosida asarni qayta ishlashga majbur edi. 1951-yilda bir
necha yillik umrini sarflab, romanni “Qo’shchinor chiroqlari” nomi bilan e’lon
qiladi. Siddiqjon Zunnunxo’janing qizi Sharofatga uylanib, ichkuyov bo’ladi.
Zunnunxo’janing asl maqsadi yomon bo’ladi. Buni Siddiqjon keyin tushunadi,
biroq kech edi.Oilasi o’rtasidagi katta farqni sezgach, u yerdan chiqib ketadi va
“Qo’shchinor” jamoa xo’jaligida ishlay boshlaydi.Romanda O’rmonjon, Bo’taboy,
Kanizak, Ziyoda kabi yana ko’plab obrazlar bor.
177. Qayta ishlangan “Qo’shchinor chiroqlari” asariga jamoatchilik va yozuvchining o’zi qanday munosabatda bo’lgan? 50- yillardagi adabiy tanqidchilik “Qo’shchinor chiroqlari” asariga katta
baho berdi. 1951-yilda Moskvada o’tkazilgan o’zbek adabiyoti va san’ati dekadasi
kunlarida bu roman rus tanqidchilari tomonidan ijobiy baholandi. Lekin yozuvchi
Abdulla Qahhorning asardan ko’ngli to’lgan emas. Roman haqida gapira turib: “… uni roman degani ham til bormaydi, chunki romanning uchdan ikki qismida bosh qahramon ishtirok etmaydi”,-degan.
Aslida, romanning yangi nusxasi ham har jihatdan mukammal, benuqson
asar bo’lmadi, zamonlar o’tishi bilan asarda realistik prinsiplardan sezilarli chetlab
o’tish hollari ma’lum bo’lib qoldi. Umrining ko’proq qismini qishloqda o’tkazgan
yozuvchining o’zi kolxoz nima ekanini, kolxozlashtirish odamlarga qanday fojia
keltirganini, kolxoz dehqon mehnatini surbetlarcha o’zlashtirib, o’zini asoratda
saqlashga imkon beradigan bir dardi bedavo bo’yinturuq ekanini juda yaxshi bilar
edi. Lekin bular haqida ro’y-rost yozolmasdi…