Ijtimoiylashuv yoki sotsializatsiya – xar birimizning jamiyatdagi uni kachon va kanday sharoitlarda paydo bo‘lgani, jamiyatga kushilib yashaganimizning psixologik mexanizmlari.
Ijtimoiylashuv yoki sotsializatsiya– inson tomonidan ijtimoiy tajribani egallash va xayot – faoliyat jarayonida uni faol tarzda uzlashtirish jarayonidir.
Ijtimoiylashuv yoki sotsializatsiya – xar bir shaxsning jamiyatga kushilishi, uning normalari, talablari, kutishlari va ta’sirini kabo‘l kilgan xolda, xar bir xarakati va muomalasida uni namoyon etishi, kerak bo‘lsa, shu ijtimoiy tajribasi bilan uz navbatida uzgalarga ta’sirini utkaza olish jarayoni.
Ijtimoiylashuv yoki sotsializatsiya – odamlar orasidagi mulokot va xamkorlikda turli faoliyatni amalga oshirish jarayoni.
Ijtimoiy institutlar – ijtimoiylashuv jarayoni ruy beradigan shart – sharoitlar (oila, maxala, rasmiy davlat muassasalari, norasmiy uyushmalar, nodavlat tashkilotlari).
Shaxsning yunalganligi– ijtimoiylashuv jarayonida shaxsning xayot faoliyatini yunaltirib turadigan va real vaziyatlarga nisbatan turgun, barkaror motivlar majmuiga ega bo‘lishlik.
Ideallar – shaxsning xozirgi real imkoniyatlari chegarasidan tashkari orzu umidlari, ular ongida bor, lekin xar doim xam amalga oshmaydi.
qiziqishlar – shaxsning atrofida ruy berayotgan barcha xodisalar, olamlar, ularning o‘zaro munosabatlari, yangiliklar borasida faktlar tuplash, ularni o‘rganishga imkon beruvchi omil.
E’tikod –insonga uz karashlari, tamoyillari va dunyokarashiga mos tarzda yashashiga imkon beradigan shaxsning ongli yunalishi.
Imon (arabcha «ishonch») – shaxsning e’tikodiga mos keladigan, biror anik narsa va xodisalar ta’sirida ongda urnashib koladigan tasavvurlar majmui.
Dunyokarash – tartibga solingan, yaxlit ongli tizimga aylantirilgan bilim, tasavvurlar va goyalar majmui bo‘lib, u shaxsni ma’lum bir kolipda, uz shaxsiy kiyofasiga ega tarzda jamiyatda munosib urin egallashga chorlaydi.
