6.3. Loyiha yechimlari iqtisodiy samaradorligini baholash
Loyihalash va muhandis
-
texnik jihatdan qurish jarayonida, tashkiliy-
texnologik yoki xo’jalik ishlarini bajarishda qabul qilinadigan yechimlar ko’p
variantlilik shart
-
sharoitlari asosida qabul qilinadi. Masalan, aynan bitta bino yoki
inshootni qurishda turli konstruktiv
-
komponovkali yoki hajmiy
-
rejaviy yechimlar,
boshqa materiallar, mexanizatsiyaning har xil vositalarini qo’llash orqali turli
usullardan foydalanish mumkin. SHunga bog’liq ravishda quyidagi vazifa yuzaga
chiqadi: ko’p variantlar ichidan eng maqbuli(optimal)ni tanlash lozim bo’ladi.
Maqbul variant odatda ko’rilayotgan variantlarning texnik
-
iqtisodiy
ko’rsatkichlarini taqqoslash, yangi loyiha ko’rsatkichlarini etalon yoki qurilgan
inshoot ko’rsatkilariga solishtirish yo’li orqali tanlanadi. Shunday yechim yoki
variant qabul qilinadiki, bunda bir xil ishonchlilik va bir xil xavfsizlikni
93
ta’minlaydigan variantalar ichidan ularni amalga oshirishda eng kam sarf-xarajatlar
talab qiladigani tanlab olinadi.
Har xil yechimlarga ega bo’lgan variantlarni taqqoslashda iqtisodiy
samaradorlik mezoni sifatida shunday ko’rsatkichlar tizimidan foydalaniladiki, ular
bir tomondan ekspluatatsiya va qurilish jarayonidagi ko’rsatkichlar, ikkinchi
tomondan esa - asosiy va qo’shimcha ko’rsatkichlarni hisobga oladigan tizimlarga
bo’linadi.
Kapital mablag’lar hajmi (yoki solishtirma kapital mablag’lar), korxona
tomonidan ishlab chiqarilayotgan mahsulotlar tannarxi, qurilish-montaj ishlari
tannarxi (yoki mahsulot birligiga sarflanadigan xarajat) asosiy ko’rsatkichlar
sifatida ko’rib chiqiladi. Shuningdek, oxirgisiga, ya’ni qurilish-montaj ishlariga
qurilish muddati ham tegishlidir.
Qo’shimcha yoki xususiy ko’rsatkichlarga quyidagilar: solishtirma mehnat
sig’imi, kapital mablag’lar umumiy hajmida qurilish-montaj ishlarining solishtirma
salmog’i, hamjihatlanganlikni belgilovchi koeffitsient, qurilish montaj ishlarining 1
mln. so’mlik smeta mablag’iga sarflanadigan asosiy qurilish materiallari miqdori
(tsement, metall va h.k.); qurilish koeffitsienti; injenerlik kommunikatsiyalari va
yo’llar uzunliklari, vertikal rejalash bo’yicha yer ishlari, injenerlik
kommunikatsiyalarini o’rnatish va yo’l qurilishi ishlari hajmi, uchastkani
o’zlashtirish (keraksiz har xil qurilishlarni bo’zish, qurib qolgan va noqulay
joylashgan daraxtlarni kesish, drenajlar kovlash va shu kabi ishlar)ga sarflanadigan
xarajatlar, tiklanayotgan binoning massasi, bino maydoni va hajmidan oqilona
foydalanilganlik darajasi, qurilayotgan korxonada mahsulotlar tayyorlashdagi
mehnat sig’imi, zavod ichida haraktalanadigan transport vositalariga sarflanadigan
xarajatlar,
injenerlik
kommunikatsiyalari
va
transport
inshootlarining
eksplutatsiyasi bo’yicha sarflanadigan xarajatlar, xom ashyo, yoqilg’i va
energiyalarning solishtirma sarfi, tiklanayotgan bino va inshootning xizmat qilish
muddati hamda qator qurilish va ekspluatatsion ko’rsatkichlar kiradi.
94
Solishtirma mehnat sig’imi, ya’ni qurilish - montaj ishlarining 1 ming
so’mlik smeta sarfi (
k
T
) yoki ob’ektning birlik hajmiga sarflanadigan mablag’
(K
1
t
).
Solishtirma mehnat sig’imi
k
T
va k
1
t
quyidagi formula bo’yicha aniqlanadi
(6.1) va (6.2)
bu yerda:
S
qmi
–
ob’ektni qurishda bajariladigan qurilish – montaj ishlarining smetaviy
narxi, ming so’mda;
Dostları ilə paylaş: |