3.2. Xalqaro standartlar asosida investitsiyalarni baholashni
takomillashtirish
Investitsiyalarni baholash masalasi ko’rilgan moliyaviy hisobotning
birinchi xalqaro standarti – 25-«Moliyaviy investitsiyalar» deb ataldi (Mazkur
standart 2001 yildan bekor qilingan). U 1985 yilda moliyaviy hisobotlarning
xalqaro standarti (MHXS) bo’yicha qo’mita tomonidan qabul qilingan. Ushbu
standartda investitsiyalarni hisobga olishning asosiy yo’nalishlari qimmatli
qog’ozlar, berilgan qarzlar (sho’’ba va qaram jamiyatlarga qilingan
investitsiyalar bundan mustasno, ular boshqa standartlarda ko’rib chiqilgan) va
hokazolar korxonalar ishlab chiqarish faoliyatida ishlatilishi uchun emas, balki
investitsion daromad olish maqsadida ko’chmas mulk ob’ektlari va boshqa
aktivlarga qilgan investitsiyalar – «investitsion mulk» to’plami sifatida
belgilangan edi. Shunday qilib, MHXS investitsiyalarning barcha ko’rinishlarini
bir turdagi o’xshash tavsifli aktivlar sifatida ko’rib chiqqan. Shuning uchun
ushbu aktivni hisobga olishda tasnifni tanlash umumiy bo’lgan. Investor
korxona maqsadidan kelib chiqqan holda, uzoq muddatli va qisqa muddatli
investitsiyalarga taqsimlangan.
25-MHXSda qisqa muddatli investitsiyalardan ajratishning aniq mezoni
(investor maqsadidan tashqari) ajratilgan emasdi. Amalda moliyaviy
investitsiyalarning bunday ajratilishi aktivlarni hisobga olishning umumiy
tushunchalariga xos. Bu ularni ikki tarkibiy qismga: joriy va uzoq muddatliga
ajratish edi. Bundan tashqari, 25-MHXSda moliyaviy investitsiyalarni baholash
45
usullari bozor qiymati va tannarx tushunchalariga asoslangan. Qisqa muddatli
investitsiyalar, ko’zda tutilganidek, bozor qiymatiga ega bo’lib, ular ikki
qiymatning, ya’ni bozor qiymati va hisobga olingan qiymatlarning (tannarx) eng
kichigi bo’yicha baholangan. Binobarin, ehtiyotkorlik tamoyili amalga oshirilar
edi. Uzoq muddatli investitsiyalarning tannarx yoki qayta baholangan qiymati
yoxud faol bozorda ular bilan savdo qilinganda shakllangan bozor qiymati va
tannarxning eng kichik qiymati bo’yicha baholanishi nazarda tutilgan edi.
25-MHXS bo’yicha moliyaviy investitsiyalarni baholash va tasniflashning
asosiy kamchiliklari bo’lib:
-
foydalanuvchi uchun qisqa va uzoq muddatli investitsiyalarni ajratishda
ma’lumotlarning etarli emasligi;
-
qisqa va uzoq muddatli investitsiyalarni ajratishda aniq mezonlarning
yo’qligi, bu holda korxona maqsadlari to’la bo’la olmasligi;
-
investitsiyalarni baholashda muqobil yondoshishlar miqdorining
ko’pligi hisoblanar edi.
Investitsiyalar to’g’risidagi ma’lumotlarni hisobotlarda aks ettirish
borasida keyingi qadam 1995 yilda 32-MHXS «Moliyaviy investitsiyalar
ma’lumotni ochib berish va taqdim etish»ning qabul qilinishi bo’ldi. Bu standart
moliyaviy investitsiyalarni, jumladan, moliyaviy investitsiyalar tasnifi, hisob
siyosati to’g’risidagi ma’lumotlarni ochib berish, shuningdek, ushbu
investitsiyalar bilan bog’liq masalalarni qamrab olgan. Biroq, 32-MHXSda
moliyaviy investitsiyalarni baholash va ularni tan olishga daxldor masalalar
ko’rib chiqilmagan. Bu qism bo’yicha 25-MHXS amal qilishni davom
ettiravergan. U yuqorida aytilgan kamchiliklari tufayli korxonalarning moliyaviy
aktivlarga qilgan o’z investitsiyalari to’g’risidagi ma’lumotlarni aniq taqdim
etish, ular hisobotidan foydalanuvchilarning esa, taqdim etilgan ma’lumotlar
asosida aniq iqtisodiy qarorlar qabul qilishdagi imkoniyatlarini cheklab qo’yar
edi. Natijada moliyaviy investitsiyalar to’g’risidagi ma’lumotlarni taqdim etish
va hisobga olish tartibini belgilovchi xalqaro standartning ikkalasi: 25 va 32-
MHXSlar qabul qilingan atamalar bo’yicha ham, masalalarning qamrab olgan
46
ko’lami va talablarini batafsil ko’rib chiqish darajasida ham keskin farq qilar
edi. Ya’ni, 25-MHXS korxonalar investitsiyalarini ko’rib chiqsa, 32-MHXS esa
ham aktivlarga, ham majburiyatlarga, ham investitsiyalarga tarqaladi.
1995 yilda MHXS bo’yicha qo’mita va qimmatli qog’ozlar bo’yicha
Xalqaro tashkilot komissiyasi o’rtasida hisobga olish xalqaro standartlarning
kelgusi rivoji to’g’risida kelishuvga erishildi. Bu shundan iborat ediki, qo’mita
hisobga olish standartlarini ishlab chiqadi, Xalqaro tashkilot komissiyasi esa
ularni tahlil etib, sarmoya bozorida tatbiq va tavsiya etadi yoki ushbu harakatdan
o’zini
to’xtatadi.
Moliyaviy
investitsiyalarni,
jumladan,
moliyaviy
investitsiyalarni baholash va ularni tan olish bo’yicha standartlarni ishlab
chiqish loyihasi MHXS bo’yicha qo’mitaning asosiy loyihalaridan biri bo’lib,
uning oraliq bosqichi 1998 yilda 39-MHXS «Moliyaviy investitsiyalar: tan olish
va baholash»ning qabul qilinishi bilan yakunlandi.
39-MHXSda moliyaviy investitsiyalar quyidagilar:
-
u 32-MHXS singari moliyaviy aktivlarga (qimmatli qog’ozlar,
berilgan zayomlar, aktivlar bo’lgan moliyaviy investitsiyalar hosilalari) va
moliyaviy majburiyatlarga (debitor qarz, olingan kredit va qarzlar, majburiyat
mezoniga javob beruvchi hosilaviy dastaklarga) tarqaladi;
-
moliyaviy investitsiyalarning aksariyat qismi haqiqiy qiymat
bo’yicha baholanadi;
-
moliyaviy investitsiyalarni toifalarga bo’lish, GAAP bo’yicha
qimmatli qog’ozlarni toifalarga bo’lish bilan deyarli bir xil. Birgina farqi boshqa
korxonalarga zayomlar toifasining qo’shimcha ravishda kiritilganligidadir;
-
39-MHXS moliyaviy investitsiyalarni tan olish va baholash
masalasi yuzasidan xalqaro kelishuvning oxirgi ko’rinishi emas. Chunki haqiqiy
qiymat bo’yicha moliyaviy majburiyatlarni, shuningdek, hosila investitsiyalarni
baholash bilan bog’liq holatlar qo’mita bilan muvofiqlashtirilmagan. Biroq
moliyaviy investitsiyalarning tor guruhi, chunonchi, moliyaviy investitsiyalar
miqyosida hisobga olish uslublari borasida xalqaro darajada kelishuvlarga
erishganlik haqida ishonch bilan aytish mumkin.
47
39-MHXS 2001 yil 1 yanvarda kuchga kirdi. Bu standartning qabul
qilinishi va kuchga kirishi orasidagi muddatning bunday cho’zilib ketishiga
sabab, unda ko’rib chiqilayotgan masalalarning murakkabligi va uni qo’llash
bilan bog’liq qiyinchiliklarning mavjudligidadir. Shu munosabat bilan moliyaviy
investitsiyalar bo’yicha qo’shma ishchi guruh 39-MHXSning alohida jihatlarini
amalda tatbiq etishga oid hujjatni ishlab chiqmoqda. Eng katta qiyinchiliklardan
biri moliyaviy investitsiyalarning katta qismini haqiqiy qiymat bo’yicha
baholashga o’tishdan iborat.
39-MHXS «Moliyaviy investitsiyalar» tushunchasi bilan ishlaydi.
Investitsiya – bu, boshqa korxona mulkini qayta taqsimlash (foizlar, royalti,
dividendlar va ijara haqi), kapitalning o’sishi shaklida yoki boshqa turdagi foyda
olish maqsadida korxona egalik qiluvchi aktiv. Ta’rifdan ko’rinib turibdiki,
«investitsiya» atamasi juda keng va moliya bozorini, ko’chmas mulk ob’ekti
bozorini va hokazolarni birday qamrab oladi. U aniq bozor shaklidagi
chegaralarga ega emas. Shunday bo’lsada, «investitsiya» atamasini qo’llash
chegarasini moliyaviy bozor chegarasigacha keltirsak, anchayin tor va aniq
«moliyaviy investitsiyalar» deb ataluvchi toifani olishimiz mumkin. Ushbu
yondashishdan moliyaviy investitsiyalarga, pul mablag’laridan tashqari, ya’ni
qimmatli qog’ozlar, boshqa korxonalarga berilgan qarzlar, talab etish huquqini
boshqa shaxs foydasiga voz kechish natijasida olingan o’zga korxonalarning
debitorlik qarzlari, shuningdek moliyaviy investitsiyalarning turli hosilalari –
fyucherslar, optsionlar, varrantlar va hokazolarga qilingan turli investitsiyalar
kiradi. 39-MHXSda buxgalteriya balansida ularni baholash maqsadlari uchun
moliyaviy investitsiyalarning quyidagi tasnifi keltiriladi:
-
savdo-moliyaviy investitsiyalar;
-
so’ndirilgunigacha ushlanadigan moliyaviy investitsiyalar;
-
boshqa korxonalarga berilgan qarzlar;
-
sotish uchun mavjud moliyaviy investitsiyalar.
Savdo-moliyaviy investitsiyalar – bu, moliyaviy aktivlarga qilingan
quyidagi investitsiyalardir:
48
-
ushbu aktivlar narxining bozordagi qisqa muddatli o’zgarishidan yoki
diler darajasi ko’rinishida daromad olish maqsadida amalga oshiriladi;
-
bozorda qisqa muddat ichida chayqovchilik qilishga mo’ljallangan
korxona investitsiya portfeli.
Bunda ushbu aktivlar qanday yo’l bilan olinganligi ahamiyatga ega emas.
Shuningdek, qarz qimmatli qog’ozlarning so’ndirilish muddati ham ahamiyat
kasb etmaydi – korxona ham qisqa muddatli, ham uzoq muddatli qimmatli
qog’ozlar bilan savdo qilib, marja ko’rinishida yoki narx o’zgarishi oqibatida
daromad olishi mumkin. Odatda, savdo qimmatli qog’ozlar toifasiga «bozor
qimmatli qog’ozlari» deb ataladigan, ya’ni faol bozorda sotiladigan qog’ozlar
kiritiladi.
Fond
bozorida
savdo
tashkilotchisida
qimmatli
qog’ozlar
kotirovkasining yoki dilerda ushbu qog’ozlarni sotib olish uchun belgilangan
kotirovkasining mavjudligi qimmatli qog’ozlarni ushbu toifaga kiritishga mezon
bo’lib xizmat qila oladi.
Savdo-moliyaviy investitsiyalarga ulushli qimmatli qog’ozlar – aktsiyalar
va qarz qimmatli qog’ozlar – obligatsiyalar kiradi. Shuningdek, likvid debitorlik
qarz ham kirishi mumkin.
So’ndirilgunigacha ushlanadigan moliyaviy investitsiyalar – bu:
-
tayinlangan yoki aniqlanadigan daromadga va tayinlangan so’ndirish
muddatiga ega;
-
boshqa korxonalarga berilgan qarzlar bo’lmagan;
-
korxonaning so’ndirilish muddati tugamagunigacha sotish niyati
bo’lmagan moliyaviy investitsiyalar.
Xullas, so’ndirilguncha ushlanadigan moliyaviy investitsiyalarga qarz
moliyaviy aktivlar, obligatsiyalar, talab etish huquqini boshqa shaxs foydasiga
voz kechish natijasida olingan debitorlik qarzlar, veksellar kiradi.
Boshqa korxonalarga berilgan qarzlarga:
-
korxonada qarzdorga tovar yoki xizmatlar, pul mablag’larini bevosita
berganida yuzaga kelgan;
49
-
ularni
keyinchalik
sotish
maqsadida
olinmagan
moliyaviy
investitsiyalar kiritiladi.
Shunday qilib, boshqa korxonalarga berilgan qarzlarga, kreditor korxona
bilan qarzdor korxona o’rtasidagi munosabatlardan vujudga kelgan barcha
debitorlik qarzlar, jumladan, qarz (kredit) bitimlari bo’yicha investitsiyalar va
banklarning depozit hisobvaraqlardagi qo’yilmalar kiradi.
Qarzlar (debitor qarz) boshqa korxonalarga berilgan qarzlar toifasiga
quyidagi holarda kiritilmaydi:
-
korxona boshqa korxona qarzini bozorda sotib olsa;
-
korxona boshqa korxona qarzini talab etish huquqini boshqa shaxs
foydasiga voz kechish yo’li bilan olsa;
Korxona sekyuritizatsiya jarayonida boshqa korxonadan, odatda, umumiy
qarzlaridan ulush oladi. Sekyuritizatsiya – bu, korxona qarzlariga likvid shakl
berish maqsadida, shu qarz summasiga teng summada qimmatli qog’oz
chiqarish, demakdir. Mohiyati jihatidan, bu korxona qarzini qayta tizimlash
(restruktizatsiya) shakllaridan biridir. Ko’pincha sekyuritizatsiyalashda investor
sifatida yirik banklar ishtirok etadi. Yuqorida qayd etilgan barcha hollar boshqa
korxonalarga berilgan qarzlar tushunchasiga kirmaydi, chunki natijasi debitor
qarz bo’layotgan bitimning bir ishtirokchisi bevosita qarzdor shaxs bo’lmayapti.
Shu bois bu qarz kreditor niyati, qarz sifati va portfel tarkibiga bog’liq ravishda
savdo so’ndirilganigacha ushlab turiladigan yoki sotish uchun mavjud moliyaviy
investitsiyalar toifasiga kiritiladi.
Sotish uchun moliyaviy investitsiyalar – bu, yuqorida aytib o’tilgan biror-
bir toifaga kirmagan moliyaviy investitsiyalardir. U aslida oraliq toifa bo’lib,
unga bozori noaniq yoki ushbu investitsiyalarga nisbatan menejmentning aniq
mavqelari bo’lmagan moliyaviy investitsiyalar kiradi.
Buxgalteriya hisobida yuqoridagi moliyaviy investitsiyalar toifalarini aks
ettirish uchun «Moliyaviy investitsiyalar» hisobvarag’ida tegishli hisobvaraqlar
ochiladi:
- savdo;
50
-
so’ndirilgunicha ushlanadigan;
-
sotish uchun mavjud bo’lgan;
-
berilgan qarzlar.
Buxgalteriya balansida moliyaviy investitsiyalarni aks ettirganda ular
shunday toifalar bo’yicha ochib ko’rsatiladi. Bundan tashqari, agar korxona
hisob va hisobotda aktiv hamda majburiyatlarni uzoq muddatli va qisqa
muddatliga ajratsa, ushbu tamoyilni moliyaviy investitsiyalarni uzoq muddatli
va qisqa muddatliga ajratishda ham qo’llash mumkin. Biroq, 25-MHXSda
belgilangan moliyaviy investitsiyalarni tasniflash qoidasidan farqli o’laroq, 39-
MHXSda moliyaviy investitsiyalarni uzoq muddatli va qisqa muddatliga ajratish
asosiy bo’lmay, balki qo’shimchadir. Binobarin, 39-MHXSga muvofiq,
moliyaviy investitsiyalarni baholash tamoyillari investorlar ko’zlagan
muddatlarga bog’liq emas.
Investitsiyalar hisobini takomillashtirish xususida so’z yuritar ekanmiz,
ularning baholanish tartibini ham mukammallashtirish talab qilinadi. Ma’lumki,
har qanday kompaniya oddiy aktsiyalarining bozor bahosi (ya’ni kompaniyaning
bahosi) kompaniyaning o’z investorlariga kelajakda to’lay oladigan
dividendlarining hozirgi qiymatiga teng bo’lishi kerak. Ammo amaliyotda
investorlar ko’pincha biror-bir kompaniya oddiy aktsiyalarining bozor bahosini
shu kompaniyaning kelajakdagi faoliyatidan oladigan naqd pul oqimlarining
hozirgi qiymati orqali aniqlashmoqda.
Shuni e’tiborga olish kerakki, kompaniya bahosi dividendlar yoki sof pul
oqimlari orqali aniqlanganda uning moliyaviy-xo’jalik faoliyati natijalarini
aniqroq ifodalaydigan buxgalteriya ma’lumotlaridan bevosita foydalanilmaydi.
Vaholanki, dividend yoki sof pul oqimlari ko’rsatkichlari kompaniya
faoliyatining moliyaviy natijalari to’g’risida, kutilayotgan foydalilik darajasi
to’g’risida, mavjud aktivlar va ulardan foydalanish samaradorligi to’g’risida
etarlicha tasavvur bera olmaydi. Shuning uchun g’arb olimlari kompaniyaning
bozor bahosini uning sof aktivlari va sof foyda ko’rsatkichlari asosida aniqlashni
51
taklif qilishmoqda. Bu usul moliyaviy adabiyotlarda kompaniyaning bozor
bahosini topishning normadan ortiqcha foydalar usuli, deb yuritiladi.
Aktsiyalar bahosini hisoblashning normadan ortiqcha foydalar usuli
shunday bir mantiqqa asoslanadiki, unga ko’ra kompaniyaning bahosi shu
kompaniya aktivlarining qoldiq qiymatiga va kompaniyaning kelajak
faoliyatidan kutilayotgan foydaning investorlar talabidan qanchalik ko’p yoki
kam ekanligiga bog’liq bo’lishi kerak. Aktsiyalar narxini aniqlashning
normadan ortiqcha foydalar usulidan foydalanilganida kompaniya biznesining
faqatgina tutgan davrdagi faoliyati emas, balki hozirgi va kelajakdagi aktivlari
va
bu
aktivlarning
biznes
jarayonida
qanchalik
darajada
samarali
ishlatilayotganligi to’g’risida barcha ma’lumotlar e’tiborga olinadi.
Investitsiyalar hisobini takomillashtirishda yuqorida sanab o’tilgan
usullarni keng qo’llash maqsadga muvofiqdir. Shu bilan birgalikda
investitsiyalar hisobini takomillashtirishda xalqaro hisob standartlaridan
foydalanish lozim. Ammo xalqaro hisob standartlarini qo’llashda milliy
xususiyatlarni, mamlakatda shakllangan xo’jalik yuritish uslubini ham hisobga
olish zarur. Xulosa qilib aytadigan bo’lsak, investitsiyalar hisobini
takomillashtirish uning barcha jihatlarini – ularni baholash, investitsiyalardan
olinadigan daromadlar hisobini tashkil qilish, bu faoliyat bo’yicha olingan
moliyaviy natijaning soliqqa tortish tartibini ham qamrab olishi lozim.
52
XULOSA
O’zbekiston Respublikasida investitsiyalar bilan ishlovchi korxonalarda
moliyaviy investitsiyalarni baholash, tashkil etishni o’rganishga bag’ishlangan
ushbu bitiruv malakaviy ishda quyidagicha xulosalarga kelishga, tavsiyalar
berish va takliflar kiritishga asos bo’ladi:
1. Bitiruv malakaviy ishda investitsiyalar va moliyaviy investitsiyalar
borasida chet el va respublikamiz iqtisodchi olimlarining ushbu masalaga
nazariy jixatdan yondashganliklari ilmiy asosda tahlil qilinib, investitsiya va
moliyaviy investitsiyalarga ta’rif berildi. Investitsiya bu investitsiyalovchi
korxona uchun kelgusida iqtisodiy samaraga erishish maqsadida o’zining yoki
investitsiyalanuvchi korxonaning turli faoliyat ob’ektlariga kiritilgan mulkiy,
moliyaviy va aqliy mablag’lar majmuasidir.
2. Buxgalteriya hisobini tartibga solib turuvchi me’yoriy hujjatlardan biri
buxgalteriya hisobining 12 -sonli «Moliyaviy investitsiyalar hisobi» milliy
standartida foiz, royalti, dividendlar va ijara haqi shaklida daromad olish
investitsiya qilingan kapitalning o’sishi yoki investitsiya qilayotgan kompaniya
tomonidan boshqa manfaatlarni olish maqsadida xo’jalik yurituvchi sub’ektning
ixtiyorida bo’lgan aktivlarni moliyaviy investitsiyalar sifatida ta’riflanadi.
Ushbu ta’rif olinadigan daromad nuqtai nazaridan qimmatli qog’ozlardan
olinadigan daromadlar (foiz, dividend) bilan bir qatorda, nomoddiy aktivlar
(royalti) va lizing (ijara haqi) bo’yicha olinadigan daromadlarni ham kiritgan.
Vaholanki, standartning amal qilish sohasi bo’yicha ushbu tur bo’yicha faoliyat
boshqa standartlarda ko’rib chiqilishi ta’kidlanadi. Yuqoridagilardan kelib
chiqib, 12-sonli «Moliyaviy investitsiyalar hisobi» BHMS da keltirilgan
ta’rifdan yoki investitsiya qilayotgan kompaniya tomonidan boshqa manfaatlarni
olish maqsadida boshqa korxonalarga kiritilgan, dividend va foizlar ko’rinishida
qo’shimcha daromad keltiruvchi hissali va qarz qimmatli qog’ozlar
ko’rinishdagi korxona ixtiyoridagi aktivlardir».
53
3. Shuni ta’kidlash joizki, hozirda 0600-«Uzoq muddatli moliyaviy
investitsiyalar» schyotida ochilgan sintetik schyotlar ma’lum kamchiliklardan
xoli emas. Jumladan, ularda jamlangan ma’lumotlar mos ravishdagi uzoq
muddatli moliyaviy investitsiyalarni aks ettiruvchi balans moddalarini
qo’shimcha guruhlashsiz bevosita shakllanishiga imkon bermaydi. Xususan,
buxgalteriya balansining uzoq muddatli moliyaviy investitsiyalarni aks
ettiruvchi alohida satrlari 0600-«Uzoq muddatli moliyaviy investitsiyalar»
schyotida ochilgan barcha sintetik schyotlar, shuningdek ular bo’yicha yuritilgan
analitik schyotlardan terib olinadi va jamlanadi. Bu esa o’z navbatida, sintetik
schyotlarning balans satrlari bilan uzviy va bevosita aloqalarini susaytiradi,
bundan tashqari, balansda umuman davlat, Markaziy Bank va mahalliy
boshqaruv
organlarining
qarz
qimmatli
qog’ozlari,
moliya-kredit
muassasalarining aktsiyalari va boshqa uzoq muddatli qimmatli qog’ozlarga
yo’naltirilgan investitsiyalarni aks ettiruvchi satrlar mavjud emas. Shuning
uchun ham amaliyotda ushbu turdagi investitsiyalarga ega bo’lgan korxonalar
ularni balansining mos bo’lmagan moddalarida ko’rsatishga majbur
bo’lmoqdalar. Bundan tashqari, qo’shma va boshqa turdagi (masalan, jamoa,
mas’uliyati cheklangan jamiyatlar va boshqalar) korxonalarga kiritilgan
moliyaviy investitsiyalar uchun buxgalteriya balansida ushbu turdagi
korxonalarga kiritilgan uzoq muddatli moliyaviy investitsiyalarni aks ettiruvchi
satrlar ko’zda tutilmagan. Ushbu muammoni echish uchun balans satrlarini bosh
kitob ma’lumotlari bilan uzviyligini oshirish maqsadida tavsiyalar berildi.
4. Yuqoridagilarga qo’shimcha qilib yana shuni aytish mumkinki,
buxgalteriya hisobini tartibga soluvchi me’yoriy hujjatlar investitsiyalarning
kiritilishiga bog’liq bo’lgan korxonalarni sho’’ba, uyushgan, qaram va qo’shma
korxonalarga ajratish tartiblarini inobatga olmagan, ya’ni qaysi paytda biz
kiritilgan investitsiyani sho’’ba korxonasiga, uyushgan korxonaga va boshqa
korxonalarga deb qarashimiz mumkin. Bu masalani echishda buxgalteriya
hisobining jahon andozalariga muvofiq, kiritilgan investitsiyalarni ulush
54
ko’rinishida, ya’ni ovoz berish huquqiga ega aktsiyalarning 50% dan ko’pgina
egalik qilsa sho’’ba korxonasi, 20-50% gacha egalik qilsa uyushgan korxonalar
sifatida ko’rsatma berish maqsadga muvofiq bo’lar edi.
5. Hozirgi sharoitda hisob amaliyotida qimmatli qog’ozlarni hisobga
olishning birlamchi hujjatlari mavjud bo’lmaganligi sababli ba’zi bir
korxonalarda ushbu vaziyatda kassa kirim orderi asosida ro’yxatga olish hollari
ham uchrab turibdi. Vaholanki, kassa kirim orderi faqatgina naqd pullarni kirim
qilish uchun ishlatilishi mumkin. Yuqoridagilarni inobatga olib, qimmatli
qog’ozlarni buxgalteriya hisobiga kirim qilish uchun «Qimmatli qog’ozlarni
kirim qilish hujjati» ishlab chiqildi. Ushbu hujjat qimmatli qog’ozlar uchun
moddiy javobgarlikning, shu bitimni ijro etayotgan shaxsdan, kassirga
o’tkazilganligini qayd etish uchun zarur, qimmatli qog’ozlarning sotuvchidan
oluvchiga o’tish holati oldi-sotdi dalolatnomasi bilan qayd etiladi. Hujjatsiz
qimmatli qog’ozlarning oldi-sotdisi bo’yicha birlamchi hujjatlar depo
schyotidan va reestrdan ko’chirmalar bo’ladi. Ko’rsatilgan birlamchi hujjat
qimmatli qog’ozlarni hisobga olishda asos bo’ladi. Tadqiqotlar natijasida
qimmatli qog’ozlarga dividend hisoblanganda xalqaro moliyaviy hisobotlar
standartiga muvofiq ikkita usuldan foydalanish taklif etiladi.
6. Moliyaviy investitsiyalarni baholashda qiymat usuli qo’llanganda,
investor o’z mablag’ini boshqa korxonaga dastlabki qiymat bo’yicha qo’yadi.
Uning asosiy tamoyillari shundan iboratki, investitsiyalar qiymati sho’’ba
tuzilmalarning moliyaviy ahvolidan qat’iy nazar o’zgarmaydi, ulardan
olinadigan dividendlar bosh jamiyat daromadi sifatida hisobga olinadi.
Bu usulni quyidagi hollarda qo’llash tavsiya etiladi:
- sho’’ba jamiyatini keyinchalik yaqin kelajakda sotish uchun olingan va
uni nazorat qilish ham vaqtinchalik bo’lganda;
- sho’’ba jamiyati uning bosh jamiyatiga mablag’ o’tkazish qobiliyatini
jiddiy darajada kamaytiradigan belgilangan uzoq muddatli muhim sharoitlar
doirasida faoliyat yuritganda. Masalan, sho’’ba jamiyatiga qarz bergan tashkilot
55
tomonidan qo’yiladigan dividendlarni to’lashda cheklashlar mavjud bo’lishi
mumkin.
7. Moliyaviy investitsiyalarni baholashda ulushbay ishtirok usulini bosh
jamiyat tomonidan sho’’ba jamiyatiga sezilarli darajada ta’sir o’tkazish va
nazorat qilish hollarida qo’llash tavsiya qilinadi, u quyidagilardan iborat:
- investitsiyalarning joriy qiymati sho’’ba jamiyatining xo’jalik faoliyati
natijalariga bog’liqlikda o’zgaradi: u foyda olganda investitsiyalar qiymati
oshadi, zarar esa kamayadi;
- bosh jamiyat investitsiyalardan foydani egalik ulushiga mutanosib
ravishda aks ettiriladi: uning sho’’ba jamiyatidagi ulushi qancha ko’p bo’lsa,
bosh jamiyat balansida investitsiyalar qiymati shuncha ko’p summaga oshiriladi;
- olingan dividendlar daromad sifatida qaralmaydi, balki investitsiyalar
qiymatini kamaytirish tarzida ifodalanadi.
8. Hozirgi kunda moliyaviy investitsiyalar bilan faoliyat olib borayotgan
tashkilotlar uchun ular hisobining auditorlik tekshiruvini o’tkazish dolzarb
bo’lib bormoqda. Moliyaviy investitsiyalarni audit qilishdan maqsad, ularni
buxgalteriya hisobida yuritilishi metodikasi va ulardan olingan natijalar bo’yicha
soliqqa tortilish tartiblari O’zbekiston Respublikamizda tekshirilayotgan davrda
harakatdagi me’yoriy hujjatlarga mos kelishi, shu bilan birga moliyaviy hisobot
ma’lumotlarining ishonchliligi to’g’risida to’laqonli fikr shakllanishi bo’lib
hisoblanadi.
Qo’yilgan maqsadga erishish uchun auditor mijozning ma’lum bir davrga
tuzilgan moliyaviy hisobotini o’rganib, undagi moliyaviy investitsiyalarga
tegishli ko’rsatkichlarning to’g’riligi, ishonchliligi, to’liqligi to’g’risida xulosa
berish uchun quyidagi bosqichlarda amalga oshirsa, maqsadga muvofiq bo’ladi.
1)
Auditni rejalashtirish;
2)
Xo’jalik muomalalari auditi;
Dostları ilə paylaş: |