Xodimlarning ish joylarini tashkil etish, ularga xizmat korsatishni doimo takomillashtiib borish, xodimni antropometrik asbob-uskunalar (odam gavdasining ayrim qismlari hamda xarakteriga, estetik idrokiga mos asbob-uskunalar) bilan taminlash, ish joylariga ish vaqtining behuda sarflanishiga barham beradigan, hech bolmasa kamaytiradigan eng samarali xizmat korsatish tizimlarini joriy qilish.
Mehnat jarayonlarini takomillashtirish, mehnatning usul va uslublarini joriy qilish. Bu ishga xodimlarning yuqori mehnat unumdorligini tamin etuvchi eng ratsional mehnat jarayonini loyihalash va joriy qilish, shuningdek, mehnatning ilgor usullarini organish, tanlash va amaliyotga joriy etish yoli bilan erishiladi.
Xodimlarni tanlash, tayyorlash va ularning malakasini oshirishni tashkil etish ishlarini yaxshilash, ilmiy-texnika taraqqiyoti va «Pedagogika» fanining zamonaviy talablariga javob beradigan talim shaklari va uslublarini tanlash.
Meshnatni normalashni takomillashtirish, uning ilmiy darajasini yuksaltirish, joriy qilish sohalarini kengaytirish, ilmiy jishatdan asoslangan mehnat normalari va normativlarining salmogini oshirish.
Ogir, sermehnat ishlab chiqarish va xizmat korsatish jarayonlarini mexanizatsiyalashni tezlashtirish hisobiga mehnat sharoitini barcha choralar bilan yaxshilash, ishlovchilar uchun zarur sanitariya-gigiyena sharoitini yaratish, mehnat va dam olishning qulay tartiblarini qollash, ishlab chiqarish muhitini estetik (funksional muzikadan foydalanishni ham nazarda tutib) jihatdan ozgartirish.
Kishilarning ozaro eng qulay mehnat aloqalarini qaror toptirish, mehnat va ishlab chiqarish intizomini mustashkamlash, xodimlarning mehnatda ijodiy faoliyatini rivojlantirish.
1.2. Korxonalarda mehnat resurslaridan oqilona foydalanish va mehnat unumdorligini oshishiga tasir etuvchi omillar Mehnat unumdorligini oshirishning asosiy omillari bu mehnat qilishga bolgan munosabat, kasb va mutaxassislikka bolgan munosabat, umuman ishga bolgan munosabat kabilardan iborat bolib, bunda mehnat unumdorligini oshirishning obektiv va subektiv korsatkichlari, kasb tanlashdagi mezonlarning orni, eng muhimi oiladagi sharoitning yaxshilanishi muhim hisoblanadi.
Albatta mehnat unumdorligini oshirishning asosiy omillarini tahlil etish bu ishlab chiqarishga nisbatan yangicha munosabatlarni takomillashuvida va barqaror ishlab chiqarishni tashkil etishda, korxonalardagi ishchilarni oilaviy va turmush tarzidagi ozgarishlar hamda mehnat qilishdan asosiy maqsad nima ekanligini anglash, zarur bolgan kasbiy mahorat, mutaxassislik va ulardan qoniqish yuzaga kelganda ish sifati va talabga mos holdagi ishlab chiqarish yuzaga keladi. Bu ishlab chiqarishdagi unumdorlikni yanada oshirishga hamda talabga mos taklif etilishiga erishiladi.
Bundan tashqari ishchilarni qobiliyati va intilishini etiborga olish orinli boladi, mana shu kabi mezonlardan unumli foydalanish kelajakda sifatli tovarlar ishlab chiqarish uchun rahobatbardoshlikni tamin etishga sabab boladi.
Bunday sharoitda mehnat numdorligining alohida elementlari bolib, ular bandlikni taminlash va ishga joylashtirish, mehnat shartnomasi, ish vaqti, dam olish vaqti, mehnatni meyorlashtirish, mehnatga haq tolash, mehnat shartnomasi tomonlarining moddiy javobgarligi, mehnat intizomi, mehnatni muhofaza qilish, ish vaqtida oqiyotgan shaxslar uchun imtiyozlar, mehnat mojarolari, mehnat qonunchiligiga rioya qilishni nazorati kabilardan tashkil topadi.
Yaxshi tanlab olingan mehnat jamoasi-tadbirkorning asosiy vazifalardan biri. Bu korxona rahbari fikrini (niyatini) anglash, tushunish va ishga tushurish qobiliyatiga esa bolgan ham fikrlar va sheriklar komandasi (jamoasi) bolishi kerak. Faqat shu tadbirkorlik faoliyatining muvoffaqiyatiga, korxona yashnab gullashga garov bolib xizmat qiladi. Korxonada qanday texnik imkoniyatlar, tashkiliy-boshqaruv ustunlik ochilmasin, malakali inson resursisiz samarali ish boshlanmaydi, chunki hamma narsa oqibatda insonlardan ularning malakalariga, ishlay olishlari xoxishlariga boglikdir.
Korxona ishining samaradorligini oshirishda insoniy omil tasirining asosiy jihatlari qoyidagilar:
ishchilar mehnatini moddiy va manaviy baholashni takomillashtirish.
Kadrlar qonimsizligini pasaytirish va bandlik kafolati katta iqtisodiy samarani taminlaydi va ishchilarga ish samaradorligini kotarish istagini shakllantiradi.
Korxona jamoasi mehnatini tashkil etish va boshqarish qoyidagilarni oz ichiga oladi:
tola bandlik bolmagan sharoitida xodimlarni ishga olish;
ishlab chiqarishning tizimiga mos ishchilarni joy-joyiga qoyish;
ular orasida vazifalarni togri taqsimlash;
kadrlarni tayyorlash va qayta tayyorlash;
mehnatni ragbatlantirish;
mehnatni tashkil etishni takomillashtirish;
Mehnat jamoasi ishlab chiqarish jarayoni tizimiga moslashadi. Ishlab chiqarish jarayonning tizimi qoyidagilarni ifodalaydigan mehnatni tashkil etishni ilmiy tamoillariga asoslanishi kerak:
mehnat taqsimotini chuqurlashtirish va ishlab chiqarish jarayonining maqsadga muvofiq qismlarga bolinishiga asoslanib, mehnatni kooperatsiyalashni yaxshilash;
ishchilarning mutaxassislik malaka tarkibini togri tanlash va joy-joyiga qoyish;
mehnatning eng ratsional usul va yollarini ishlab chiqish va qollash bilan mehnat jarayonlarini takomillashtirish;
har bir xizmat funktsiyasini aniq reglamentlash asosida ish orinlariga xizmat qilishni yaxshilash;
mehnat sarfini kamaytirish, rezervlardan foydalanish asosida mehnatni meyorlashni takomillashtirish va jixozlarning eng togri ish rejimlarini aniqlash;
ishchilar malakasini oshirish, tajriba almashuvi va ilgor mehnat usullarini tarqatish kabi vazifalarni bajarilishi kelgusida korxonalarda mehnat unumdorligini oshirishning yangi imkoniyatlarini ochib beradi.
Ishlab chiqarishning texnik bazasi qanchalik takomillashgan bolishiga, korxonalar eng yangi vositalar bilan qurollanganligiga qaramasdan, agar mutaxassis kadrlardan foydalanish masalasi togri yolga qoyilmagan bolsa, ishlab chiqarish jarayoni normal ketmaydi. Ishlab chiqarish samaradorligini oshirishda inson omilining ahamiyati doimiy ravishda jamiyat ega bolgan har bir mehnat salohiyati ahamiyatining oshib borishi bilan bogliq. Shuning uchun ishlab ichqarish korxonalarida kadrlarni togri joylashtirishni tahlil qilish vazifalariga alohida etibor beriladi.
Ushbu ish jarayonida asosiy etibor ularni oqilona taqsimlash, son va sifat jihatidan foydalanish masalalariga qaratiladi. Son jihatidan qaralganda ishlovchilarning umuman korxona boyicha yoki bolimlar boyicha yetarliligi ishlab chiqarish vazifalarining hajmlari va mehnat jamoasining imkoniyatlaridan kelib chiqqan holda aniqlanadi. Sifat jihatidan esa, bajarilayotgan ishlarning murakkabligiga ishlovchilar kasb malakasining mos kelishi darajasiga qarab aniqlanadi.
Bunday tahlildan maqsad - kadrlarni oqilona joylashtirish yoli bilan ishlab chiqarishning mehnat salohiyatidan foydalanishni yaxshilash zahiralarini topish.
Tahlil obekti qollanilayotgan mehnat taqsimoti va kooperatsiyasi hisoblanadi. Tahlil mehnat salohiyatidan foydalanishni hamda hisobot yilidagi son va sifat ozgarishlarini baholashdan boshlanadi. Buning uchun mavjud mehnat jamoasining salohiyati aniqlanadi va u hisob salohiyati (malum ish hajmini bajarish uchun zarur) bilan solishtiriladi.
Korsatilgan uslubiy yondashuv shunga bogliqki, har qanday ishlab chiqarish jamoasining mehnat salohiyati olchovi aniqlanganda ishlovchilar sonidan emas, balki ularning salohiyat imkoniyatlaridan kelib chiqiladi.
Korxonalardagi hajmiy va boshqa korsatkichlarni rejalash yillik hisobda chorak va oylarga bolish bilan qilinganligi tufayli, mehnat salohiyatini quyidagi formulada hisoblanadigan toliq yillik ishchilar sonini yagona korsatkichda hisoblash mumkin.
Shunday qilib, aniqlangan jamoa mehnat salohiyati zarur olchov bilan solishtirilib, kadrlardan foydalanish va joylashtirishdagi kamchiliklar hisobiga mavjud zahiralar topiladi. Mehnat salohiyati hisob-kitoblari umuman tsex boyicha yoki ishlovchilarning alohida funktsional guruhlari boyicha otkazilishi kerak. Hisobkitoblarni bunday detallashtirish alohida olingan kategoriyalardagi ishlovchilar sonining mavjud normativlar talablariga mos kelishini tahlil qilish imkonini beradi. Bu holda ishlovchilarni oqilona joylashtirish va ulardan foydalanishning umumiy mezoni bolib kadrlar tuzilmasidagi ozgarishlar hisoblanadi. Ayniqsa, ishlovchilar har bir kategoriyasi ulushining normativlarga mos kelishini tahlil qilish muhimdir. Lekin har doim ham turli ishlovchilar guruhlarining normativlarga mos kelishiga jiddiy amal qilinmaydi. Masalan, boshqaruv xodimlari ulushining oshib ketishi tashkiliy harakterdagi negativ jarayonlarni korsatadi. Bunday oshib ketish oxiroqibatda foyda olchamiga tasir qiladi.
Mehnat bozori infratuzilmasi barcha subektlari, shuningdek davlat va nodavlat ish bilan bandlik xizmatlari keltirilgan mehnat bozoridagi muhim muammolarning echimini hududiy ish bilan bandlik xizmatlari doirasida sodir boladigan jarayonlarga faol tasir korsatish va nazorat qilish asosida quyidagi ishlarni amalga oshirishlari zarur: ishsizlikni ushlab turish, uning davomiyligini qisqartirish, ishchi kuchiga talab va taklif ortasida muvozanatga erishishni taminlash, fuqarolarni ishga joylashtirish samaradorligini oshirish, ishsizlarni, ayniqsa, ijtimoiy himoyaga muhtojlarni ijtimoiy jihatdan qollab-quvvatlashni oz vaqtida toliq miqyosda amalga oshirish.
Shuningdek, malakali kadrlar taqchilligi davrida mehnat resurslari sifat korsatkichlarini oshirish boyicha viloyat miqyosida dasturlarni ishlab chiqish va amalga oshirish; davlat ish bilan bandlik xizmati faoliyati doirasida mehnat resurslaridan samarali foydalanish masalalari boyicha tarkibiy bolim yaratish va bu masalalarga qiziquvchi subektlarni jalb qilish; mutaxassislar asosida ekspert komissiyasini tuzish va ularning zimmasiga ish bilan bandlik miqyosidagi siyosiy, iqtisodiy va ijtimoiy samaradorlikni har tomonlama obektiv baholashni otkazishni yuklatish zarur.
Yuqoridagilarni etiborga olgan holda, korxonalarda mehnatni tashkil etish va normalash infratuzilmasi rivojlanish holatining tahliliy natijalari shuni korsatadiki, korxonalarda mehnat unumdorligini oshirishda yuzaga keladigan muammolar quyidagi asosiy ijtimoiy-iqtisodiy omillar tasiri bilan belgilanadi:
tashkilotlar tomonidan tolovsiz tatil berilishi, ish vaqtining qisqartirilishi;
ijtimoiy himoyaga muhtojlar salmogining ishsizlar ortasida ortib borishi;
korxonalarda kadrlar qonimsizligining ortib borishi;
ish beruvchilardan keladigan katta miqdordagi qiyin bajariladigan talabnomalar;
bosh ish orinlari haqida axborotlarni etishmasligi;
oquv yurtlarining iqtisodiyot tarmoqlari bilan talabalar amaliy bilim va konikmalarini oshirish boyicha etarli darajada aloqalarning mavjud emasligi;
xususiylashtirish jarayonining sekinlik bilan borishi;
nodavlat ish bilan bandlik xizmatlarining etarli darajada rivojlanmaganligi;
iqtisodiyot tarmoqlarida nufuzli bolmagan ish orinlarining kopayib borishi;
mehnat bozori konyukturasining nomutanosibligi;
ishchi kuchi talab va taklifining son va sifat korsatkichlari bilan mos kelmasligi va hokazo.
Yuqorida keltirilgan omillar tasiri natijasida yuzaga keladigan muammolarning hal etish yollari va usullarini aniqlash hamda bartaraf etish ishlab chiqarish va xizmat korsatish korxonalarida mehnatni oqilona tashkil etish, normalash va mehnat unumdorligi rivojlanishi uchun ijtimoiy-iqtisodiy muhitni yuzaga keltiradi.
Mehnat unumdorligini oshirishda mеhnatni normalash katta rol o'ynaydi. Mеhnatni normalarsiz, ya'ni (miqdori va sifatini) biror hajmdagi ish yoki opеratsiyalarni bajarish uchun zarur bolgan mеhnatni bеlgilamay turib, uni tashkil etib bolmaydi.
Mеhnatni normalash eng samarali mеhnat usuli va usullarini tanlashda, mеhnat taqsimoti va koopеratsiyasining eng yaxshi shakllarini ish joylarini tashkil etish va ularga xizmat korsatishning ratsional tizimini bеlgilashda qo llaniladi. Mеhnatni normalash - bu, ishlab chiqarishni boshqarish sohasidagi iqtisodiy faoliyatning muhim turi bo lib, uning yordamida zarur mеhnat xarajatlari bеlgilanadi, uning natijalari aniqlanadi, turli toifadagi xodimlar mеhnatining koopеratsiyasi amalga oshiriladi, ular ish o rinlariga qo yiladi. Ishlab chiqarish va mеhnatni tashkil etish ehtiyojlaridan kеlib chiqib, mеhnat normalari turli korinishlarda namoyon bo ladi. Mеhnat normalarining barcha turlari orasida asosiysi - vaqt normasi bolib, uning vositasida mеhnatni tashkil etish ehtiyojlari uchun boshqa (hosila) normalar: mahsulot ishlab chiqarish normasi (ish davri davomiyligini vaqt normasiga bolish bilan aniqlanadi); xizmat ko'rsatish normasi (xizmat ko'rsatiladigan ishchilar soni bilan ifodalanadi); xizmat ko'rsatish soni normasi (biron bir stanok, agregat yoki potok liniyasiga xizmat ko'rsatish uchun zarur bo lgan ishchilar soni bilan ifodalanadi); boshqaruvchanlik normasi (ishlab chiqarishning muayyan rahbariga bo'ysinuvchi xodimlar soni bilan ifodalanadi).
Mеhnat normalari xodimlarning ish bilan band bo lish darajasini bеlgilaydi, ish vaqtidan samarali foydalanish darajasiga, mеhnat intizomi holatiga ta'sir ko rsatadi, ishning ratsional sur'ati va ritmini bеlgilashga yordam beradi. Mehnat normalari, xodimlar sonini, ularning mehnatiga
to'lanadigan ish haqi miqdorini belgilashga asos boladi.
Yuqorida ta'kidlanganlarning hammasi mehnatni tashkil etishning barcha yo nalishlari bo yicha ko riladigan tadbirlarni ishlab chiqish va joriy qilishda mehnatni normalashning etakchi roli borligini korsatadi. Bu ishni faqat normalarni ishlab chiqish usullarini yaxshilashdan, ularning asoslilik darajasini oshirishdan, normalashtiriladigan ish sohalarini kengaytirishdangina iborat qilib qoyish notogri. Mehnatni normalashni takomillashtirish sanoat korxonalari xodimlarining mehnatini tashkil etishni yaxshilash vositasi bolmogi lozim. Mehnat normalari mehnatni tashkil etishning muhim yonalishlaridan biri bolib, uni takomillashtirishning ikki muhim vazifasini belgilab berdi. Bu vazifaning birinchisi normalashni tatbiq qilish sohasini barcha choralar bilan kengaytirib, unga barcha ishchi, muhandis-texnik xodimlar va xizmatchilar mehnatini kiritish kerak. Bu vazifaning ikkinchisi esa, normalashning ilmiy va amaliy darajasini yuksaltirishni ko zda tutadiki, normalar mehnatni tashkil etishni keng joriy qilish ishiga katta yordam korsatsin.
Mehnatni normalashni takomillashtirish, uning ilmiy-amaliy darajasini yuksaltirish va tatbiq qilish sohasini kengaytirish goyat katta ahamiyatga ega, chunki hali ayrim korxonalarda tajriba-statistik normalar salmogi katta bolib, bu normalar chuqur taxlil asosida ishlab chiqilgan emas. Holbuki, ishlovchilar soni va tizimini togri belgilash, ularni togri joy-joyiga qoyish, moddiy va ma'naviy ragbatlantirishning eng muvofiq shakllarini tanlash ilmiy jihatdan asoslangan normalashga bogliqdir.