5.Ishlab chiqarish – kadrlarga bo’lgan ijtimoiy extiyojni, shuningdek, ularning
tayyorgarlik sifati va saviyasiga nisbatan qo’yiladigan talablarni belgilovchi asosiy
buyurtmachi, kadrlar tayyorlash tizimini moliyaviy va moddiy- texnika jihatdan
ta’minlash jarayonining qatnashchisi.
“Ishlab chiqarishning talab-ehtiyojlari kadrlar tayyorlash tizimining
yo’nalishi, darajasi va miqyoslarini shakllantiradi, kasb tayyorgarligining maqsadi,
vazifalari va mazmunini belgilaydi, malaka talablarini ilgari suradi, ta’limning
zamonaviy texnologiyalari va shakllarini tanlashni taqozo etadi. Ishlab chiqarish
pirovard natijasida kadrlarning sifati va raqobatbardoshligiga baho beradi”.
3
“Ishlab chiqarish muassis, homiy va boshqa sifatlarda alohida mutaxassislarni
tayyorlashni, guruhlarni va o’quv yurtlarini moliyalash jarayonida ishtirok etib,
mutaxassislarning kasbiy rivojlanishi va shaxsiy faolligini rag’batlantiradi, ularni
moddiy va ma’naviy jihatdan qo’llab – quvvatlashda bevosita ishtirok etadi”.
4
1
Баркамол авлод орзуси // Тузувчилар Ш.Қурбонов, Ҳ.Саидов, Р.Аҳлиддинов. – Тошкент: Шарқ нашриёти –
манбаа концерни Бош таҳририяти, 1999. – Б. 172.
2
Ўша манба – Б. 171.
3
Кадрлар тайёрлаш миллий дастури // Олий таълим: меъёрий ҳужжатлар тўплами. – Тошкент: Шарқ
нашриёт – манбаа акциядорлик компанияси Бош таҳририяти. 2001. – Б. 42.
4
Баркамол авлод орзуси // Тузувчилар Ш.Қурбонов, Ҳ.Саидов, Р.Аҳлиддинов. – Тошкент: Шарқ нашриёти –
манбаа концерни Бош таҳририяти, 1999. – Б. 173-174.
17
Avvalalari ishlab chiqarish tayyor kadrlar kuchi va salohiyatidan
foydalanuvchi is’temolchi sifatidagina faoliyat olib borgan bo’lsa, bugungi kunda
ushbu faoliyatning mazmuni tubdan o’zgaradi. Endilikda ishlab chiqarish kadrlarni
tayyorlash sifati va saviyasiga nisbatan o’z talablarini qo’ya oladi. Shu bilan birga
sifatli hamda yuksak saviyali mutaxassisni tayyorlab etishtirish yo’lida uzluksiz
ta’lim hamda fan tarmoqlarining moliyaviy, moddiy – texnik jihatdan qo’llab –
quvvatlash majbariyatini o’z zimmasiga oladi. Shu asosida kadrlar tayyorlash
tizimining faol ishtirokchisiga aylanadi.
Milliy model Konsepsiyasining mazmuni o’zbek xalqining milliy turmush
tarzi va ma’naviy – axloqiy an’analari bilan hamnafasdir. Zero, xalq orasida
qadimdan “ma’rifatli inson” tushunchasi qo’llanib kelingan bo’lib, u o’zida keng
ma’noni ifoda etadi. Bilim olishga intilish, ma’rifatli bo’lish o’zbek xalqi,
millatining ruhiyatida ustivor o’rin tutuvchi omil sanaladi. Ma’rifatchilik –
faqatgina bilim va malakaga ega bo’lish emas, ayni paytda chuqur ma’naviy axloq
hamdir. Bilimli, komil inson qiyofasida ana shunday xislatlarga ega shaxslar
namoyon bo’ladi.
Shuning uchun ham kadrlar tayyorlash milliy modelining butun mohiyati
o’zbek xalqining milliy tarixi va hayot tarzi bilan bog’lanib ketgan.
1.2. Pedagogika fanining yoshlar tarbiyasidagi roli
Insonni har tomonlama barkamol qilib tarbiyalash xalqimizning azaliy orzusi
bo’lib, ajdodlarimiz ma’rifat, ma’naviyat va madaniyatni qanday qilib yosh
avalodga o’rgatish - ularni komillikka etaklash yo’llari, qonun – qoidalarini
mutassil izlaganlar. Bu esa pedagogika fanining maydonga kelishiga sabab
bo’lgan. Chunki, insonni ma’rifatli va ma’naviy komillikka erishishi pedgogika
fanining etakchiligida amalga oshiriladi.
Ma’lumki, mamlakatimiz taraqqiyoti va kelajagi ta’lim – tarbiya sohasidagi
sifat o’zgarishlari qilib yuqori samaradorlikka erishishga, ularning jahon ta’limi
talablari bilan mosligi va amaliy hayotdagi o’rnini qay darajada topayotganligiga
bog’liq.
18
Ta’lim - tarbiyadagi sifat o’zgarishlar va yuqori samaradorlik ko’proq milliy
pedagogikamizning tarixiy ildizlari va zamonaviy yutuqlarini talabalar ongiga
singdirishni qay darajada olib borilganligiga bog’liq bo’lib, u barkamol avlod
tarbiyasida mustahkam asos bo’ladi. Shunday asoslarda ta’lim–tarbiya berish
bo’lajak mutaxassislarni yangicha sharoitlarda ishlashga tayyorlovchi innovasion
jarayon bo’lib, oldingi egallagan bilimlar asosida ijobiy pedagogik samaralarni
beruvchi yangicha yondoshuv texnologiyalarini yaratish va joriy etishdan
iboratdir. Bu talablarni bajarish ta’lim - tarbiya jarayonini ilm - fan va texnika –
texnologiyalarning eng so’ngi yutuqlari asosida, zamon talablarini hisobga olgan
holda tashkil etish muammosi mavjudligini ta’kidlaydi.
Ta’lim-tarbiya
sohasida Respublikamizda
qator
tadbirlar
amalga
oshirilmoqda. Jumladan, «Ta’lim to’g’risida» gi qonun, «Kadrlar tayyorlash milliy
dasturi» va jahon ta’limi andozlari talablarlariga mos keluvchi «Davlat ta’lim
standartlari» da davr bilan hamnafas, ya’ni «Intellektual asr»ning faol
ishtirokchilarini tayyorlash ko’zda tutilgan. XXI asrning faol ishtirokchisi esa
keng ma’noda ta’lim – tarbiya va ularning rivojlanishi haqidagi ma’lumotlar bilan
bog’langan holda barkamol shaxsni voyaga etkazishdek innovasion jarayoni o’zida
mujassamlashtiradi.
Barkamol shaxs tarbiyasi tasodifan paydo bo’lgan emas. Bu inson tarbiyasi
haqidagi fikrlar, g’oyalar, qarashlar, qoidalar, qonunlar asosida shakllana boshladi
va hozirgacha jamiyat taraqqiyotiga mos holda takomillashib kelmoqda. Ular,
asosan, qissalar, pandnomalar, qadriyatnomalar yozma yodgorliklarda, xalq
og’zaki ijodida va boshqa shu kabi manbalarda asoslab berilib avloddan –
avlodga o’tkazildi va keyinchalik mustaqil fan sifatida shakllanib o’z mavqeini
mustahkamlab oldi.
«Kadrlar tayyorlash milliy dasturi»da ta’lim muassasalarida zamonaviy
pedagogik texnologiyalarni yaratish va ulardan amaliyotda keng foydalanishga
erishish, «Ta’lim – fan – amaliyot» integrasiyasining ta’lim tizimidagi samarasiga
alohida e’tibor qaratilgan. Qabul qilingan «Kadrlar tayyorlash milliy dasturi»ning
milliy modelidagi bosh muddao ham barkamol avlod tarbiyasi, mustaqil va erkin
19
fikrlovchi, dunyoqarashi keng ijodkor shaxsni tarbiyalash masalasidir. Bu vazifani
esa pedagogika fani asoslaridan xabarsiz kishi me’yoriga etkaza olmasligi hech
kimga sir emas.
Ushbu ma’noda bo’lajak o’qituvchilar zimmasiga qo’yiladigan yangi
pedagogik tafakkurni shakllantirish vazifasi zamonaviy pedagogika fanining
mazmun – mohiyatini tashkil etadi, shuningdek, jamiyat oldida milliy maktab
modelini yaratish, milliy ta’lim tizimini, uning mazmunini jahon tajribasi
mezonlariga mos davlat standartlari asosida yaratish vazifasini hal etish ham
milliy pedagogikamizning zimmasiga yuklatiladi.
O’zbekiston
Respublikasidagi
pedagogik
oliy
o’quv
yurtlarida
o’rganiladigan pedagogika fani o’qituvchilik kasbiga tayyorlash tizimida alohida
ahamiyat kasb etadi va ixtisoslikka yo’naltiruvchi fan hisoblanadi. Mazkur o’quv
fani o’zbek xalqining milliy qadriyatlari, urf- odat, marosim va an’analari hamda
xalq pedagogikasi aqidalariga asoslanib, bo’lajak o’qituvchini milliy mustaqillik
sharoditida yosh avlodni tarbiyalash va ta’lim berish, shaxsni kamol toptirish,
e’tiqod va maslaklarini shakllantirish, ma’naviy – axloqiy yuksaltirish jarayoniga
olib kiradi. Pedagogika fanining boshqa fanlar orasidagi tutgan muhim o’rni ham
ana shundadir.
Pedagogika fani ijtimoiy fanlar tizimiga kirib, u o’zining nazariy, milliy va
amaliy asoslariga ega.
Pedagogika fanining nazariy asoslari: Pedagogika fanining nazariy asoslari
inson aqliy kamolotini yuksaltirishga qaratilgan, xalqimiz tomonidan yaratilgan
boy tajriba, ilmiy tadqiqotlarga doir nazariy va metodik manbalarga, O’rta
Osiyo va jahon ma’rifatparvar, mutaffakkir olimlarning asarlariga suyangan holda
barkamol shaxsni tarbiyalash, o’qitishning qoida va umumiy qonuniyatlariga
asoslanadi.
Pedagogika fanining milliy asoslari: Pedagogika fanining milliy asosi ta’lim
muassasalarini har bir millatning milliy merosi bilan umuminsoniy,
umumbashariy qadriyatlarni bog’lagan holda amalga oshirishdir. Har bir
millatning o’ziga xoc meros va qadriyatlarga suyangan holda tarbiyashunoslik
20
masasalarining milliy asosda yosh avlodga etkazish mazmuni, shakli, metod va
tamoyillarini milliylashtirishdir.
Pedagogikaning fan sifatida shakllanib borishi ijtimoiy-iqtisodiy zaruriyat
bo’lib, u turli fanlar bilan uyg’un holda qadim-qadim zamonlardan rivojlanib
kelgan. Alloh, eru osmonni, butun borliqni inson uchun yaratib, unga aql
gavharini, tafakkur qilish qobiliyatini berdi. O’zining mavjudligi, har bir ishga
qodirligini, ilmda tengsizligini, mehr-muruvvatda beqiyosligini bildirdi.
Islomda ham dunyoviy ilmlarning barchasi Qur’oni Karim ta’limoti bilan
bog’liq va uyg’un holda berilgan.
Qadimgi Yunonistonda Suqrot, Pifagor, Aristotel, Platonlar g’oyaga
asoslangan o’zlarining inson kamoloti va tarbiya masalalarining falsafiy negizini
yaratgan. Aristotel «Iskandarga qilgan nasihati»da (U Iskandar Zulqarnaynning
ustozi bo’lgan va bu ham o’z navbatida Aristotelni o’z otasidan ustun qo’ygan)
insonni eng yuksak fazilati taqvodorlik, iymonli ilmli bo’lishligini ta’kidlagan edi,
ya’ni: «Taqvodorlik iymon vositasida kamol topadi. Iymon esa fikru andisha
soyasida hosil bo’ladi», degan edi.
Ilmda xosiyat ko’p, chunki u – taraqqiyot kaliti – insonning qalb ko’zidir.
Bunda ilm aqldan quvvat olganligi sababli aql ma’naviy haqiqatlari bilan insoniyat
jamiyatining dunyoviy ishlarda intizom yaratadi. Bu haqda ulug’ matematik va
faylasuf olim Pifagorning quyidagi fikrlari fikrimizning isbotidir. Ular:
•
«Donishmandlik nima?
Tartib-intizomlilik. Donishmand bo’lay desang hamma narsani joy-joyiga
qo’y. O’tkinchi shuhratdan oqil kishining kundalik ishidagi tartib a’loroq»;
Etuk shaxslarning (olimlar, donishmandlar, faylasuflar, yozuvchilar, shoirlar,
qahramonlar, davlat arboblari va shu kabilar) hayoti va faoliyati ulug’ ibrat, tarbiya
sabog’idir.
Hozirgi kunda ham ilm-fanning turli sohalari, shuningdek, fan, adabiyot,
san’at, falsafa va boshqa sohalarida ijod qilganlarning ismi sha’riflarini yo’qlash,
qilgan ishlaridan foydalanish, insoniyatning og’irini engil qilganda ularni eslab,
yod qilib turilishi nihoyatda ahamiyatlidir.
21
Shu sababli ham yuqorida ta’kidlaganimizdek, olim-mutafakkirlarimiz olamga
mashhur bo’lganlar. Ulardan ayrimlarining fikrlarini keltiramiz. Muhammad ibn
Muso al-Xorazmiyning «Arifmetika» asari boshlanishidagi quyidagi fikrni
keltiramiz: «Rahimli va mehribon tangriga loyiq maqtovlar aytaylik, unga
minnatdorchiligimizni bildiraylik va uni ko’klarga ko’tarish bilan maqtovini
oshiraylik, unga ibodat qilaylik, toki, u bizni adolat sari boshlab, haqiqat yo’lidan
olib borish va bizga 9 ta raqamda iborat hind hisobi haqida bayon etishga qilgan
qarorimizga yordam bersin».
1
Ya’ni «Arifmetika oddiy va murakkab masalalarini
o’z ichiga oluvchi «Al jabr va al-muqobala hisobi haqida qisqacha kitob»ni taklif
qildim, chunki meros tadqim qilishda, vasiyatnoma tuzishda, mol taqsimlashda va
adliya ishlarida, savdoda va har qanday bitimlarda va shuningdek, er o’lchash,
kanallar o’tkazishda, (amaliy) geometriya va boshqa shunga o’xshash turlicha
ishlarda kishilar uchun bu zarurdir».
Abu Ali ibn Sino – u «Shayx ur-rais», ya’ni «Olimlar boshlig’i», «Tabiblar
podshohi», nomlariga sazovor bo’lgan olim. Uning tarjimai holidan quyidagi fikrni
o’qishimiz mumkin: «Agar biror masaladan boshim qotib, qiyosda o’rtacha ta’rifni
topa olmasam, jome’ masjidiga borardim va namoz o’qib, yaratguvchiga
yolborardim, natijada qorong’u narsalar menga oydinlashar, mushkullar osonlashar
edi», deb yozgan edi.
Abu Ali ibn Sino o’zining quyidagi asarlari bo’yicha ma’rifatimiz,
madaniyatimiz va ma’naviyatimiz tarixiga katta hissa qo’shdi:
•
falsafa, tibbiyot va tabiatshunoslik sohalariga oid «Qonun fit tib» («Tib
ilmlari qonuni»); «Kitob ash shifo» («Jonni saqlash kitobi»); «Kitob an-najot»
(«Najot kitobi»); «Kitob an-insof» («Insof kitobi») va shu kabi asarlar yaratdi;
•
axloqqa va ma’rifatga oid «Risola fi ilm al-axloq» («Axloqqa oid
risola»); «Risola fi fazilat an-nafs» («Nafsni pokiza tutish haqida risola»); «Risola
fi al-ahd» («Burch haqida risola»); «Kitob an-insof» («Adolat haqida kitob») va
1
Муҳаммад Мусо ал-Хоразмий. Танланган асарлар. – Т.: «Фан», 1983. – Б. 59.
22
shunga o’xshash ta’lim-tarbiyaga oid boy ma’naviy merosni kelajak avlodga
qoldirdi.
Buyuk davlat arbobi va ilm-fan homiysi, olim va o’z davri ta’lim tizimining
bosh islohotchisi, ma’rifatparvar inson, dunyoda birinchi hisoblash markazining
tashkilotchisi Mirzo Ulug’bek hayoti va faoliyatida ham dunyoviy ilmlar
o’qitilishiga katta e’tibor berilgan.
Ulug’bek maktab va madrasalarda berilgan nazariy bilimlarni amaliyotga
tadbiq etish maqsadida mudarrislar, talabalar bilan rasadxonada amaliy
mashg’ulotlar o’tkazishni talab etib, bunga o’zi rahbarlik qilgan.
Qomusiy olim Abu Rayhon Beruniyning ta’lim-tarbiya sohasida o’sha
zamonlarda, hattoki hozirda ham o’z dolzarbligini yo’qotmagan fikrlari
pedagogika fani metodologik asoslarini tavsiflashda nihoyatda muhimdir. Ya’ni, u
ta’lim berish jarayonida quyidagilarga e’tibor berish lozim, deb ta’kidlaydi:
•
ta’lim oluvchini zeriktirmaslik kerak;
•
talabalarga bilim berishda bir xil narsa va ma’lumotlarni doimo bir xil
usulda o’rgatavermaslik kerak;
•
uzviylik va izchillik asosida mavzularni qiziqarli qilib o’rgatish
yo’llarini kashf etib borish kerak;
•
ta’lim berishda mashg’ulotlarni ko’rgazmali qilib borishga erishish
kerak;
•
talabalarning bilim olishida ularning ilmlarni egallashiga tushunib
harakat qilishini, ya’ni ijodiy intilishiga va qiziqishiga e’tibor doimo ta’lim
beruvchining diqqat markazida bo’lmog’i lozim.
Abu Rayhon Beruniy ta’lim-tarbiya jarayonida muhitning ahamiyatiga alohida
e’tibor bergan va u barcha illatlarning asosini bilimsizlik tashkil etadi, degan
fikrda qat’iy turgan.
Beruniy inson kamolotidagi omillarni quyidagi asosiy qismlarga bo’ladi:
• ma’rifat va ta’lim beruvchining ilm-ma’rifatli bo’lishi:
• ilm-fanni e’tirof qiluvchi muhit;
• ijtimoiy muhit va to’g’ri tarbiya;
23
• ta’lim beruvchining yuksak axloqiy fazilatlarga ega bo’lish.
Bular bugungi pedagogikaning metodologik asoslarini yaratishda muhim
ahamiyat kasb etadi.
Pedagogika fani metodologiyasining yaratilishida qomusiy olimlar bilan birga
chex olimi Yan Amos Komenskiy, shveysariyalik pedagog Iogann Genrix
Pestalossi, nemis pedagogi Adolf Disterverg, rus pedagogi K.D.Ushinskiylar katta
xissa qo’shganlar.
Hozirgi kunda barkamol shaxs tushunchasi fuqarolik jamiyatini qurish va
«Ozod va obod Vatan, erkin va farovon hayot yaratish» uchun fidoiy farzand
bo’lish tushunchalari bilan bog’lanib ketdi. Biz endi alohida-alohida etuk
shaxslargina emas, balki barkamol avlodni shakllantirishimiz va tarbiyalashimiz
lozim. Ana shundagina barkamol avlodli, intellektual salohiyatli shaxslar
jamiyatiga ega bo’lamiz. Bu borada muhtaram Prezidentimiz I.A.Karimov
«Turkiston» gazetasi muhbiri bilan qilgan suhbatida quyidagi qimmatli va
ko’rsatmali fikrni aytganlar: «Endi oldimizga nihoyatda muhim, kelajagimizni hal
qiluvchi yangi vazifa turibdi. Bu vazifa erkin fuqarolik jamiyatining ma’naviyatini
shakllantirish, boshqacha aytganda, ozod, o’z haq-huquqlarini yaxshi taniydigan,
boqimandalikning har qanday ko’rinishlarini o’zi uchun or deb biladigan, o’z kuchi
va aqliga ishonib yashaydigan, ayni zamonda o’z shaxsiy manfaatlarini xalq, Vatan
manfaatlari bilan uyg’un holda ko’radigan komil insonni tarbiyalashdan
iboratdir».
1
Demak, hozirda pedagogika fanining metodologik asosi tadqiqot metodlari,
maqsad va vazifalari, yangi yo’nalishlari, ta’lim va tarbiya mazmuni, shakl va
metodlari hamda boshqa bir qator muammolar yangicha yondashuv, ya’ni milliy
mafkura asosida yaratilishini taqozo etmoqda. Shuningdek, Prezitendimiz
I.A.Karimov o’z risola, nutq va suhbatlarida ilgari surgan fikrlar, g’oyalar, ana shu
fikr va qarashlar asosida yaratilgan «Milliy istiqlol g’oyasi: asosiy tushuncha va
tamoyillari» ham pedagogika fanining metodologik asosi sanaladi.
1
Каримов И.А. Биз келажагимизни ўз қўлимиз билан қурамиз. – 7 том. – Тошкент: Ўзбекистон, - Б. 3-4.
24
Shu bilan birga pedagogika fanining ham o’z ildizlari, sarchashmalari mavjud.
Ma’lumki, ta’lim-tarbiya tarixiga nazar tashlar ekanmiz moziyda ham bosh masala
inson, uni barkamol etib tarbiyalash bo’lganligining guvohi bo’lamiz. Eng qadimgi
manbalardan boshlab, keyinchalik paydo bo’lgan ta’limiy-axloqiy asarlarda ham
amaliy masalalar tahlil etilganki, uning asosida inson shaxsini ma’naviy-axloqiy
shakllantirish muammosi markaziy muammo bo’lgan. Yusuf Xos Hojibning
«Qutadg’u bilig» asaridan boshlab, Kaykovusning «Qobusnoma», Ahmud
Yugnakiyning «Hibat ul-haqoyiq», Sa’diyning «Guliston», Alisher Navoiyning
«Mahbub ul-qulub», Abdulla Avloniyning «Turkiy guliston yoxud axloq» va
boshqa juda ko’p didaktik asarlarning har birini bir pedagogik darslik, desak
yanglishmagan bo’lamiz. Biz ana shu asarlarga tayangan holda tadqiqot ishlarini
olib borgan taqdirdagina pedagogikaning ilmiy asoslarini boyitgan bo’lamiz.
Prezidentimiz I.A.Karimov bu borada shunday degan edi: «O’zbekistonning
yangilash va rivojlantirishning o’z yo’li to’rtta asosiy negizga asoslanadi. Bu
negizlar:
•
umuminsoniy qadriyatlarga sodiqlik;
•
xalqimizning ma’naviy merosini mustahkamlash va rivojlantirish;
•
insonning o’z imkoniyatlarini erkin namoyon qilishi;
•
vatanparvarlik».
1
O’zbekistonda mustaqillikni saqlab qolish va uni mustahkamlashda
pedagogika fani va uning metodologik asoslariga bevosita bog’langan holda, har
bir pedagogik masalaga ijodiy, rivojlantiruvchi nuqtai nazaridan yondashishi
zarurdir. Ana shunda mazmunan yangilanayotgan zamon talablari asosida
shakllanayotgan pedagogika – inson ruhiyatiga ta’sir etuvchi zamonaviy metodlar
va
texnologiyalar
hosil
bo’lgandagina
haqiqiy
milliy
va
zamonaviy
tarbiyashunoslik faniga aylanishi muqarrar.
Bu borada Respublikamiz Prezidentining quyidagi vazifaviy (ko’rsatmali)
fikri ahamiyatlidir: «O’z-o’zidan ayonki, yangi davlat barpo etishda milliy va
1
Каримов И.А. Ўзбекистон: миллий истиқлол, иқтисод, сиёсат мафкура. I том. – Тошкент: Ўзбекистон, 1996.
–
Б. 76.
25
umuminsoniy qadriyatlar ruhida tarbiyalangan, mamlakatimizni modernizasiya
qilish va zamonaviy demokratik jamiyat qurish yo’lidagi murakkab va keng
ko’lamli vazifalarni hal etishga qodir bo’lgan yangi avlod kadrlarini tayyorlash
masalasi muhim prinsipial va hal qiluvchi ahamiyatga ega».
2
1.3. Dars - yoshlar tarbiyasidagi asosiy omillardan biri
Jahon pedagogika fani va amaliyotida ta’limni tashkil etishning turli shakllari
bor. Jamiyat rivojining har bir yangi bosqichi ta’limni tashkil etishga o’z ta’sirini
o’tkazadi.
Ayni vaqtda ta’limning quyidagi shakllari ajratilib ko’rsatiladi:
•
individual;
•
individual – guruhli;
•
sinf – dars;
•
ma’ruza – seminarli;
•
sinfdan tashqari;
•
auditoriyadan tashqari;
•
maktab va maktabdan tashqari.
Ulardan ta’lim oluvchilarni qamrab olishi, ta’lim oluvchilar faoliyatini tashkil
etishi, jamoaviy va individual shakllarining nisbatlari, mustaqiligi darajasi va
o’qish jarayoniga rahbarlik qilish xususiyatlari kabi belgilariga ko’ra quyidagi
asosiy turi iste’molda foydalanib kelinmoqda:
•
individual;
•
individual – guruhli;
•
sinf – dars;
•
ma’ruza – seminarli.
Qadim zamonlarda mavjud bo’lgan o’qitishning eng qadimgi shakli individual
ta’lim hisoblanadi.
2
Каримов И.А. Ўзбекистоннинг 16 йиллик мустақил тараққиёт йўл // «Халқ сўзи» газетаси. – Т.: 2007
(13.08.07й.). – 2 бет.
26
Individual ta’lim bir qator afzalliklarga ega. Shuning uchun bu usulni bizning
davrimizgacha repititorlik shaklida saqlanib qolgan. Uning ustunligi o’quv
faoliyati mazmuni, metodi va suratini to’la individuallashtirish, aniq bir masalani
hal etishda uning har bir harakati va operasiyalarini kuzatib borishga imkon
berishdan iborat. Individual ta’lim beruvchining yuqori pedagogik malakaga ega
bo’lishini talab etadi.
Individual ta’limning kamchiliklari: vaqtning tejamli emasligi; ta’lim beruvchi
ta’sirining cheklanganligi. (Bunda ta’lim beruvchining vazifasi ta’lim beruvchiga
topshiriq berish va uni tekshirishdan iborat bo’ladi); boshqa ta’lim oluvchilar bilan
hamkorlikda ishlash imkoniyati cheklanganligi (Bu ta’lim oluvchining yoki
ta’limning ijtimoiylashishiga salbiy ta’sir ko’rsatadi); jamoada ishlash tajribasini
shakllanmasligi va shu kabilardan iboratdir.
Qayd etilgan kamchiliklarni bartaraf etish natijasija XVI asrdan boshlab
ta’limning individual – guruhli shakli paydo bo’ldi. Bu ta’lim turidan XVI asrga
kelib Evropada keng foydalana boshlandi. Markaziy Osiyo davlatlarida bu ta’lim
turidan qadim davrlarda ham foydalanganlar. Bunga Avesto davri misol bo’la
oladi. Avesto davri jamiyatidagi maktablarda individual o’qitish jamoaviy o’qitish
bilan birga olib borilar edi.
XI asrdayoq Abu Ali ibn Sino o’zining “Tadbiri manzil” nomli ilmiy
asarining maxsus “Amuzish va parvarishi modrasas farzand” (“Bolalarni maktabda
o’qitish va tarbiyalash”) bo’limida ta’lim oluvchilarga jamoaviy o’qitish haqida o’z
fikrini bayon etgan.
Burhoniddin Zarnuji (XII asr) “Bilim olish yo’lida o’quvchiga maslahatlar”
nomli o’zining ilmiy asarida dars olib borish bo’yicha tavsiyalar beradi. uning ko’p
yillik dars o’tish tajribalari asosida mazkur ilmiy asar yaratilgan va XX asrgacha
o’ziga xos pedagogika darsligi sifatida Markaziy Osiyo madrasalarida foydalanib
kelingan. Asarda maktabda dars taxminan bir soatlar davom etishi kerakligi
yoziladi. Ta’lim beruvchi maktabda darsga tushunish va o’zlashtirish mumkin
bo’lgan o’quv materiallarini tanlab olishi, darsda o’rganiladigan materiallarni
tushuntirib berish kerak. O’quv materialini shunday tanlash kerakki, u ikki
27
marotaba takrorlanganda o’zlashtirilsin. Shuning uchun u katta matnlarni
qismlarga bo’lish va boshqa darslarda uni albatta takrorlashni taklif etadi.
1
XV asrda jamoaviy o’qitishni tashkil etish g’oyasini Muhammad Tarag’ay
Mirzo Ulug’bek davom ettiradi. U o’zining madrasalarida individual mashg’ulotlar
tizimini bekor qiladi va jamoaviy sinf – dars tizimiga yaqin bo’lgan shaklni joriy
qiladi. Umumiy ma’ruzani 50 – 70 nafar kishidan iborat katta guruhga odatda, o’z
sohasida mashhur bo’lgan olim mudarris (o’qituvchi - professor) o’qiydi, amaliy
mashg’ulotlarni esa 10 – 15 kishidan iborat kichik guruhga kichik mudarris
(o’qituvchi) olib boradi.
XV – XVI asrlar davomida Evropada ishlab chiqarishning rivojlanishi
kuzatildi va uning natijasida ta’lim berishning ommaviy shakli yuzaga keldi.
Ulardan biri ta’lim oluvchilarni o’qitishning guruhli (jamoali) turi deb ataladi. Ular
g’arbiy Rossiya (Hozirgi Belorussiya va Ukrainaning g’arbiy qismlari) dagi
birodarlik maktablarida ilk bor qo’llanilgan va undagi o’qish sinf – dars shaklining
asosi bo’lgan. Bu tizimlar XVII asrda Yan Amos Komenskiy tomonidan “Buyuk
didaktika” asarida nazariy jihatdan asoslab berildi va ommalashtirildi. Olim
pedagogikaga o’quv yili, o’quv kuni, dars mashg’ulotlari orasidagi tanaffus, o’quv
ta’tillari kabi tushunchalarini kiritgan.
Sinf – dars tizimi garchi 350 yil avval asoslangan bo’lsada, bugungi kunda
ham keng ko’lamda iste’molda foydalanib kelinmoqda. Uning asosiy mazmuni
o’quv ishlarini tashkil etishning o’ziga xos shakli sifatida quyidagilardan iborat
bo’ladi:
•
bir xil yoshdagi va taxminan bir xildagi tayyorgarlik darajasiga ega
bo’lgan ta’lim oluvchilar (o’quvchilar) sinfni tashkil etadi. Bu sinf maktabda
o’qishning umumiy davriga asosan doimiy tartibini saqlab qoladi;
•
sinf faoliyati yagona yillik reja va dastur asosida doimiy dars jadvali
bo’yicha tashkil etiladi, buning natijasida bolalar maktabga yilning bir vaqti va
oldindan belgilangan kun soatlarida kelishlari kerak bo’ladi;
1
Антология педагогической мысли Узбекистана. – Москва, 1986
28
•
mashg’ulotlarning asosiy birligi dars hisoblanadi;
•
dars odatda bir fan yoki mavzuga bag’ishlangan bo’ladi, shu bois ta’lim
oluvchilar sinfda bitta material ustida ishlaydilar;
•
darsda ta’lim oluvchilarning ishiga (faoliyatiga) ta’lim beruvchi
rahbarlik qiladi, u o’z fani bo’yicha o’qish natijalarini, har bir ta’lim oluvchini
alohida bilimini baholaydi. O’quv yili oxirida pedagogik jamoa, ya’ni ta’lim
beruvchilar xulosalari bo’yicha ta’lim oluvchini keyingi sinfga o’tishi haqida qaror
qabul qilindi.
Sinf – dars tizimi K.D.Ushinskiy tomonidan yanada rivojlantirildi. U bu
shaklning hamma ustunliklarini ilmiy asoslab berdi. Dars, ayniqsa, uning tashkiliy
qurilishi (tuzilishi) va tipologiyasining ixcham nazariyasini yaratdi.
K.D.Ushinskiy har bir darsning bir – biri bilan ketma – ket bog’langan
quyidagi uchta qismini ajratib ko’rsatdi:
1). Ilgari o’rganilgan bilimlar asosida yangi bilimlarni anglashni amalga
oshirish va ta’lim oluvchilarda materialni jadal qabul qilishga maqsadli
ko’rsatmani yaratishga qaratilgan qism. Darsning bu qismi K.D.Ushinskiyning
fikricha darsga go’yoki “eshik” hisoblanadi.
2). Asosiy masalani hal etishga yo’naltirilgan qism. Bu qism darsning muhim
markaziy qismi hisoblanadi.
3). Amalga oshirilgan faoliyatga yakun yasash va bilim, ko’nikma va
malakalarni mustahkamlashga qaratilgan qism. Bu qism darsning xulosalash va
umumlashtirish qismi bo’lib, hisoblanadi.
Darsni tashkil etishning ilmiy asoslarini ishlab chiqishga A.Disterveg ham
katta hissa qo’shdi. U ta’lim beruvchi va ta’lim oluvchilarning faoliyatiga taalluqli
o’qitish tamoyillari va qoidalari tizimini ishlab chiqdi hamda ta’lim oluvchilarning
yoshi imkoniyatlarini hisobga olishni zarurligini asoslab beradi.
Alohida o’quv fanlarini o’qitish metodikasi va didaktikasiga oid asarlarda
ta’limning sinf – dars tizimining afzalliklari va kamchiliklari ko’rsatilib beriladi.
Quyida ular to’g’risida to’xtalamiz.
I. Afzalliklar:
29
•
yaxlit o’quv – tarbiyaviy jarayonning tartibli (tizimli) ketishini
ta’minlovchi aniq tashkiliy tizim;
•
jarayonlarning oddiy boshqarilishi;
•
muammoning jamoa bo’lib muhokama qilinishi, masalaning echimini
birgalikda izlash jarayonida ta’lim oluvchilar o’rtasida o’zaro munosabatlarning
shakllanish imkoniyati;
•
ta’lim beruvchining ta’lim oluvchilar va ularning tarbiyasiga doimiy
emosional ta’sir ko’rsatishi;
•
ta’limning emosionalligi (zero, ta’lim beruvchi bir vaqtning o’zida
ta’lim oluvchilarning katta guruhi bilan ish olib boradi), o’quv faoliyatiga
musobaqalashish elementlarini kiritish uchun sharoitning yaratilishi, bilimsizlikdan
bilimlarni o’zlashtirish sari harakatlarning muntazamligi va izchilligi.
II. Kamchiliklari:
•
tizimning bilimlarni asosan o’rta darajada o’zlashtiruvchi ta’lim
oluvchilar uchun mo’ljallanganligi, bo’sh o’zlashtiruvchi ta’lim oluvchilar uchun
qiyinchiliklarning yuzaga kelishi va kuchli o’zlashtiruvchi ta’lim oluvchilarning
qobiliyatlarining rivojlanish sur’atining ortga surilishi;
•
ta’lim beruvchi uchun o’qitish mazmuni va o’qitish sur’atlari hamda
metodlari bo’yicha individual ishlarni tashkil etish, shuningdek, ta’lim
oluvchilarning individual xususiyatlarini hisobga olishda qiyinchiliklarni yuzaga
kelishi;
•
katta va kichik yoshli ta’lim oluvchilar o’rtasidagi munosabatlarning
qaror topmasligi.
XIX asr oxiri XX asr boshlarida aqliy rivojlanishida farqi bo’lgan ta’lim
oluvchilarni o’qitishda individuallashtirishga e’tibor qaratish masalasi ayniqsa
dolzarb ahamiyat kasb etadi. Shunga mos ravishda ta’limning tanlab o’qitish shakli
yuzaga keldi. Bu AQSh da Batov va Evropada Manncheyms tizimlarida yaqqol
seziladi.
XX asr boshida Evropa va AQSh da ta’lim oluvchilarning individual, faol,
mustaqil o’quv ishlarini ta’minlashga qaratilgan ko’plab ta’lim tizimlarining
30
samaradorligi sinab ko’rilgan. Ular orasida 1905 yili Massachusets shtatining
Dalton shahrida o’qituvchi Elena Park Xerst tomonidan birinchi bor qo’llanilgan
ta’limning individuallashtirilgan tizimi sifatida e’tirof etilgan. Bu tizim dalton –
reja nomi bilan pedagogikaga va maktab tarixiga kirdi. Bu ba’zan laboratoriya yoki
ustaxonalar tizimi deb ham ataladi. Bu tizimning mazmun – mohiyati
quyidagilarda namoyon bo’ladi:
•
o’quv faoliyatining muvoffaqiyati maktabda ishlash sur’atining har bir
ta’lim oluvchining imkoniyatlari, ularning qobiliyatlariga moslashtirilishiga
bog’liq;
•
ta’lim faoliyati uchun ustun turadigan o’qishni an’anaviy tashkil etish
ta’lim oluvchining mustaqil o’quv faoliyatining markazi hisoblanishi;
•
ta’lim beruvchi o’z vazifasini odob bilan bajarishi;
•
sinf
labarotoriyalarining
ustaxonalar
bilan
almashtirilishi,
o’qituvchining yangi materialni tushuntirmasligi, balki uni ta’lim oluvchining o’zi
laboratoriya yoki ustaxonalarda ta’lim beruvchidan olingan topshiriq asosida
mustaqil shug’ullanishlari va zarur bo’lgan paytlarda ta’lim beruvchidan yordam
so’rashlari asosida o’zlashtirishi va shu kabilar.
XX asrning 20 – yillarida maktab ishlari ilmiy tadqiqot instituti ta’limning
loyihali tizimini targ’ib qila boshladi. Uni amerikalik U.Kelpatrik ishlab chiqqan.
Ta’limning bu tizimining mazmuni ta’lim oluvchilarning o’zlari loyiha ishlari
mazmunini tanlab olishlaridan iborat. U mavjud haqiqiy hayot bilan bog’langan
bo’lishi va o’quv guruhi iqtisoslashlariga qarab (yo’nalishlari) ijtimoiy – siyosiy,
xo’jalik ishlab chiqarish yoki madaniy turmush tomonlarini aks ettirishi kerak
bo’lgan.
XX asrning 60 – yillarida Tramk rejasi juda mashhur bo’lib ketdi. Uni
amerikalik professor pedagog Lyuyd Trank ishlab chiqqan. O’qitishning tashkil
etishning bu shakli katta auditoriyalarda (100 – 150 odam) umumiy
mashg’ulotlarni, 10-15 kishilik guruhlarda esa amaliy mashg’ulotlarni esa va
ta’lim oluvchilarning individual ishlarini ham birgalikda olib borishni taklif etadi.
Bunda turli xildagi texnik vositalardan foydalanib umumiy ma’ruzalarni olib
31
borishga o’quv vaqtining 40 foizi ajratiladi. Shuningdek, kichik guruhlardagi
mashg’ulotlarga (amaliy mashg’ulotlar) esa o’quv vaqtining 20 foizini va kabinet
yoki laboratoriyalarda individual mustaqil ishlarni bajarishga o’quv vaqtining 40
foizi ajratiladi.
Dostları ilə paylaş: |