2.2. Abu Iso at Termiziy ijodidan yoshlar ekologik tarbiyasi jarayonida
foydalanish
O’zbekiston Respublikasi mustaqil taraqqiyot yo’liga kirishi bilan o’zining
ma’naviy qadriyatlarini va aqliy salohiyatini qayta tiklash davriga qadam qo’ydi.
Iqtisodiy, siyosiy va ijtimoiy sohalarda tub o’zgarishlar davri boshlandi. Bu esa
milliy madaniyatni yuksaltirish hamda boy ma’naviy merosni chuqur o’rganishni
taqozo etadi. O’zbekiston Respublikasi Prezidenti I.A.Karimov O’zbekistonning
o’ziga xos taraqqiyot va rivojlanish yo’li va uning ahamiyati haqida to’xtalar ekan,
quyidagilarga alohida urg’u beradi: “Avvalo, u aholining milliy-tarixiy turmush va
tafakkur tarzidan, xalq an’analari va urf-odatlaridan kelib chiqadi. Chuqur ildizi
o’tmishdagi an’anaviy jamoa turmush tarziga borib taqaladigan jamoatchilik
44
asoslari O’zbekiston xalqiga tarixan xosdir. Kattalarni hurmat qilish, oila va
farzandlari to’g’risida g’amxo’rlik qilish, ochiq ko’ngillik, millatidan qat’iy nazar,
odamlarga xayrixohlik bilan munosabatda bo’lish, o’zgalar kulfatiga hamdard
bo’lish va o’zaro yordam tuyg’usi kishilar o’rtasidagi munosabatlarning me’yori
hisoblanadi. O’zbeklar diyoriga, o’z Vataniga mehr-muhabbat, mehnatsevarlik,
bilimga, ustozlarga, ma’rifatparvarlarga nisbatan alohida hurmat, ehtirom -
O’zbekiston aholisiga xos fazilatlardir” .
Abu Iso at Termiziyning qarashlaridan tarbiyaviy jarayonda foydalanish
uzluksiz, izchil va tizimli amalga oshirilsa, o’quvchilar tomonidan ilmiy bilimlarni
o’rganishga nisbatan qiziqish yuzaga keladi. Mazkur jarayonda Abu Iso at
Termiziyning ekologiyaga oid qarashlaridan foydalanishning asosiy vazifalari
quyidagilardan iborat:
- umumiy o’rta ta’lim maktablari o’quvchilari tomonidan ekologik bilimlarni
Abu Iso at Termiziyning bu boradagi qarashlari asosida o’zlashtirishga bo’lgan
qiziqishlarini o’rganish;
- Abu Iso at Termiziyning ekologik mazmundagi hikoyat, o’git, nasihat
hamda ilmiy xulosalari bilan tanishish asosida ularning o’quvchilarga
tabiatshunoslik bilimlarini berish borasidagi imkoniyatlarini aniqlash;
- “Tabiatshunoslik” fani o’quv dasturlari va rejalarini o’rganish asosida
mazmuni va g’oyasiga ko’ra Abu Iso at Termiziyning ekologik qarashlari bilan
boshlang’ich sinf o’quvchilarini tanishtirish uchun maqbul mavzularni belgilash;
- Abu Iso at Termiziyning tarbiyaga oid g’oyalaridan uzluksiz, izchil va
tizimli foydalanishga erishish;
- Abu Iso at Termiziyning tarbiyaga oid qarashlaridan foydalanishga
qaratilgan didaktik jarayonni samarali shakl, metod va vositalar asosida tashkil
etish loyihalarini ishlab chiqish hamda amaliyotga tatbiq etish.
Abu Iso at Termiziyning tarbiyaga oid qarashlaridan foydalanishda
o’qituvchilar muhim o’rin tutadilar. Abu Iso at Termiziyning ekologiyaga oid
qarashlaridan foydalanish darajasini aniqlovchi quyidagi mezonlar ishlab
chiqilgan:
45
1) Abu Iso at Termiziyning allomalarining ekologiyaga oid qarashlari
majmui to’g’risida etarli ma’lumotlarga egaliklari;
2) O’qituvchilarning tabiatshunoslik fani bo’yicha tegishli mavzularni
belgilash asosida o’quv materiallari mazmuniga O’rta Osiyo allomalarining
ekologiyaga oid qarashlarini singdira olishlari;
3) tabiatshunoslik darslarida muayyan mavzular bo’yicha o’quvchilarni Abu
Iso at Termiziyning ekologiyaga oid qarashlaridan xabardor qilishda boshlang’ich
sinf o’qituvchilari mahoratlarining namoyon bo’lishi;
4) O’quvchilarning Abu Iso at Termiziyning ekologiyaga oid qarashlariga
oid bilimlardan xabardorliklari.
Tarbiya tarixini o’rganar ekanmiz, u juda qadimiy jarayon ekanligini
insoniyat butun hayoti davomida tarbiya bilan Shug’ullanganligiga ishonch hosil
qilamiz. Tarbiya jarayonida ajdodlarimiz tarbiyaviy ta’sirning samarali yo’l,
metodlari va manbalarini qidirib hayotga tadbiq qila boshlaganlar, buning
natijasida tarbiya haqidagi g’oyalar, nazariya va tavsiyalar paydo bo’la boshlagan.
Bu pedagogika fanining paydo bo’lishiga sabab bo’ldi. Jahon mutafakkirlari
o’zlarining pedagogik g’oyalari bilan fanning rivojlanishiga hissa qo’shdilar. Bu
jarayonda o’zbek mutafakkirlarining jahon pedagogikasi tarixiga qo’shgan
hissalari cheksizdir. Tarbiya haqidagi g’oyalar eramizdan oldingi VI asrda
shakllanganligi haqida ma’lumotlar mavjud. Keyingi davrlarda pedagogik
g’oyalarning shakllanishida zardushtiylik ta’limoti, uning muqaddas kitobi
«Avesto»da qimmatli fikrlar talqin etilgan. Kishilik tarixida islom ta’limotining
tarbiya haqidagi g’oyalarining shakllanishida ahamiyati cheksizdir. Qur’oni Karim
va hadisi-shariflarda musulmon ahlining dunyoqarashi, falsafasi, ma’naviyati,
axloqi, e’tiqodi, har tomonlama barkamolligi kabi insoniy sifatlarni shakllantirish
yo’llari bayon qilingan.
Tarbiya haqidagi g’oyalarning rivojlanishida Imom Buxoriy, At-Termiziy,
Abu Nasr Forobiy, Ibn Sino, Abu Rayxon Beruniy, Yusuf Xos Xojib, Axmad
Yassaviy, Naqshbandiy, Navoiy, Behbudiy, Abdulla Avloniy va boshqalarning
xizmatlari kattadir.
46
Prezidentimiz aytganlaridek: «Fuqarolar endi ijtimoiy-iqtisodiy
jarayonlarning ishtirokchisi, bajaruvchisi emas, balki bunyodkori va
tashkilotchisidir». Bunday yangicha yondashishlar pedagogika fanining obekti va
predmetini kengaytirdi. Endilikda pedagogika fanining obekti faqat ta’lim-tarbiya
jarayonining nazariy, metodologik amaliy ta’minlovchi emas, balki komil inson
shakllanishi, rivojlanishini ta’minlaydigan keng sohalarni o’z ichiga oladi. Shuning
uchun, «Kadrlar tayyorlash milliy dasturida»gi milliy modelida shaxs kadrlar
tayyorlash tizimining bosh obekti va subekti sifatida qaraladi. Bundan tashqari
pedagogika fani oldiga yangicha fikrlaydigan, yangicha tafakkur, milliy mafkuraga
ega komil insonni shakllantirish vazifalari qo’yildi.
Abu Iso at Termiziyning “Haqiqiy mo’min deb xushxulq va ayollarga
nisbatan xushmuomala kishiga aytiladi” fikrlarida aytiqsa “xushxulq” so’ziga
e’tibor qilsangiz tub mohiyatida nafaqat insonlarga atrof-muhit, tabiatni, o’simlik
va hayvonat olamining asralishi ham nazarda tutilishini e’tiroz qilib bo’lmaydi, deb
fikr yuritiga to’g’ri keladi.
Ekologik bilimlar rivojiga o’zining munosib hissasini qo’shgan allomalardan
yana biri Abu Rayhon Beruniy hisoblanadi. Mutafakkir tomonidan 152 ta asar
yaratilgan bo’lib, ularda tabiiy muhitdagi dialektik rivojlanishning ilmiy asoslari
yoritilgan.
Allomaning asarlarida insonlar tomonidan o’zlashtirilishi zarur bo’lgan
ekologik bilimlar, jumladan, o’simlik va hayvonlarning biologik xususiyatlari,
ularning tarqalishi hamda tabiatdagi ahamiyatiga oid ma’lumotlar keltirilgan.
“Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar” va “Hindiston” asarlari Abu
Rayhon Beruniyning jahonga mashhur asarlari sanaladi. Ularda yosh avlod uchun
o’ta muhim bo’lgan o’simlik va hayvonlarning tuzilishi, ularning tashqi muhit
bilan o’zaro aloqasi haqida qiziqarli ma’lumotlarni keltirgan. Shuningdek,
mutafakkirning asarlarida turli tropik o’simliklar va hayvonlar to’g’risida
ma’lumotlarning keltirilishi nabotot va hayvonot olamining tashqi muhit bilan
aloqasini, yil fasllari almashinuvining o’simlik va hayvonot olamiga ta’sirini
yoritishga xizmat qilgan. Chunonchi, “Qushlarning tog’lardan pastga, tekisliklarga
47
tushishi, chumolilarning o’z inlariga berkinib olishlari havoning sovishidan dalolat
beradi”, - deydi olim .
Abu Iso at Termiziyning “Kimda-kim bir ko’chat o’tqazsa, yobo’lmasa ekin
eksa-yu, ular hosilidan odamlar, qushlar va hayvonlar bahra olsa – bu hamo’sha
odam uchun sadaqa sanaladi”, “Barcha musulmonlar o’zaro birodarlardir. Ular
hech qachonbir-birlariga yomonlikni ravo ko’rmasliklari kerak. Kimda-kim
o’zining musulmon birodarlariga yordam qilsa, oxiratda alloh unga yordam qiladi.
Kimda-kim o’z birodari hojatini engillatsa, alloh ham uning oxiratini engil qiladi.”
Ushbu ta’limotlarni yoshlar ongiga ekologik ta’lim sifatida singdirish demakdir.
Uzoq yillik ilmiy kuzatishlari va tajribalariga tayangan holda Abu Rayhon Beruniy
tabiatdagi hodisalar ma’lum tabiiy qonuniyatlar asosida boshqariladi degan
xulosaga keladi, ularga tashqaridan ta’sir etuvchi har qanday kuch ularni
o’zgartirish qobiliyatiga ega emas. Bunday holatning ro’y berishi esa ekologik
buzilishga olib keladi.
Allomaning bu boradagi yondashuvi uning quyidagi qarashlarida yanada
rivojlantirilgan: “Erda hayvon va o’simliklarning yashashi uchun zarur
imkoniyatlar cheklangan bo’lsa ham, ular cheksiz ko’payishga intiladilar va shu
maqsadda kurashadilar. O’simlik va hayvonlarning nasl qoldirishi bilan olam
to’lib-boyib boraveradi. Agar o’simliklardan yoki jonivorlardan biror xilining
o’sishiga sharoit bo’lmay, o’sishdan to’xtasa ham boshqalarida bu ahvol sodir
bo’lavermaydi. Ularning har biri vujudga kelishda birdaniga paydo bo’lib,
yo’qolishida esa to’satdan yo’qolib ketmaydi. Balki tirik mavjudotning o’zi
yo’qolsa ham, o’z o’xshashini qoldirib ketadi. Hatto u bitta emas, balki bir
nechasini qoldiradi. Agar er yuzini bir xil daraxt yoki bir xil hayvon butunlay
qoplab olsa (bu holda) hayvonning ko’payishiga ham, daraxtlarning o’sishiga ham
o’rin qolmaydi” . Bu fikrlarda dialektik rivojlanish qonunlarining falsafiy bayoni
o’z ifodasini topgan.
Alloma insonni tabiatning bir qismi deb hisoblash bilan birga ularning turli
irqqa mansubliklarini quyidagicha izohlaydi: “... (Odamlar) tuzilishlarining rang,
surat, tabiat va axloqda turlicha bo’lishi faqatgina nasablarning turliligidan emas,
48
balki tuproq, suv, havo va erning, (odam) yashaydigan joylarning turlichaligidan
hamdir.
Tillarning turlicha bo’lishiga sabab odamlarning guruhlarga ajralib ketishi,
bir-biridan uzoq turishi, ularning har birida turli xohishlarni ifodalash uchun
(zarur) bo’lgan ehtiyoj tug’ilishidir” .
Abu Rayhon Beruniy “Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar” asarida
tabiatga oid fikrlarni bayon qilish bilan birga insonning atrof-muhitga to’g’ri
munosabatda
bo’lishi
lozimligini
ham
ta’kidlab,
insonlarning
tabiatga
munosabatda o’ziga xos madaniyatli yondashishlarini targ’ib qiladi.
Darslarda o’quvchilarning e’tiborlarini quyidagilarga qaratish pedagogik
jihatdan to’g’ri bo’lgan bo’lar edi: tabiat hodisalarini tushuntirganda, tabiatning
o’zidan kelib chiqish kerak va uning o’zida bo’lgan qonuniyatga, dalil va
tajribalarga asoslanish lozim,
“
Biror narsani o’rganishni mazkur narsa (fan)ni
tashkil etib turgan element (unsur)larni o’rganishdan boshlash zarur”, “Narsa
(fan)ni o’rgangan paytda fikrlash zarur (sezgi a’zolaridan qo’llanma sifatida
foydalanish kerak)” .
Abu Rayhon Beruniyning tabiatshunoslikka oid bilimlarini o’zida
mujassamlashtirgan asarlaridan yana biri “Hindiston” asaridir. Asarda allomaning
30 yillik kuzatishlarining samarasi bo’lgan bilimlar yoritilgan bo’lib, unda hind
hayotining turli tomonlari, urf-odatlari, aqliy va ma’naviy xususiyatlari, jon va
uning moddaga munosabati, diniy qonun-qoidalar, payg’ambarlar va shariatlar
haqida batafsil ma’lumotlar beradi. Hindlar tomonidan qo’llaniluvchi hisob-
o’lchov birliklari, geografiya, shahar, dengiz, chegaralar haqidagi ma’lumotlar ham
asar mazmunida o’z aksini topgan. Unda, shuningdek, inson ekologiyasi
mohiyatini yorituvchi muhim jihatlari - muqaddas joylarni ziyorat qilish, harom va
halol hisoblanadigan ovqat va ichimliklar, nikoh, meros bo’lish qonun-qoidalari,
da’volarni hal qilish yo’llari, ulug’ ayyomlar, yaxshi va yomon amallar va hokazo
muammolar haqidagi ma’lumotlarga keng o’rin ajratilgan.
49
2.3. Abu Iso at Termiziy ilmiy qarashlarining yoshlar tarbiyasi bilan
uyg’unligi
O’zbekiston Respublikasining mustaqilligi yillarida milliy qadriyatlar, boy
madaniy merosga asoslangan milliy ma’naviyatning yuksalishiga alohida e’tibor
qaratilmoqda. Bu jarayonda ta’lim mazmuniga ham milliy qadriyatlar g’oyalarini
singdirish asosida yosh avlodni har tomonlama etuk qilib tarbiyalash bugungi
kunning dolzarb vazifalaridan biri hisoblanadi. Ushbu vazifalar orasida
o’quvchilarni globallashuv davrining eng muhim muammolaridan biri – ekologik
xavfni bartaraf etishda kurashishga imkon beruvchi bilimlar bilan qurollantirish
alohida ahamiyat kasb etadi. Yoshlarga ekologik bilimlarni berishda O’rta Osiyo
allomalarining ekologik g’oyalaridan foydalanishda ikki muhim holat yuzaga
keladi: 1) ular ekologik g’oyalarni ifoda etuvchi milliy qadriyatlar namunalari
bilan tanishadilar; 2) ularda atrof-muhit ekologik holatini yaxshilashga mas’uliyatli
bo’lish,
tabiatni
asrab-avaylash
to’g’risidagi
bilim
va
ko’nikmalarni
o’zlashtiradilar.
O’tgan
asrning
ikkinchi
yarmidan
boshlab,
insonlarning
tabiatga
ko’rsatayotgan salbiy ta’sirlari natijalari keng jamoatchilikni tashvishga sola
boshladi va bu kabi salbiy holatlarga barham berish, ularning oldini olishga
qaratilgan keng ko’lamli harakatni amalga oshirishga qaror qilindi. Bu harakatning
dastlabki bosqichida yo’qolib borayotgan o’simlik va hayvon turlari aniqlandi
hamda ularni muhofaza qilish chora-tadbirlari ishlab chiqildi. Jahonning turli
mintaqalarida “Qizil kitob”larning yaratilishi ana shu chora-tadbirlarning biridir.
Bu kabi kitoblarda nomlari qayd etilgan noyob o’simliklardan tegishli ruxsatsiz
foydalanish, hayvonlarni ovlash qonun yo’llari bilan taqiqlandi. Kamayib va
yo’qolib borayotgan o’simlik va hayvonlarni saqlab qolish va ko’paytirish
maqsadida qo’riqxonalar, zapovedniklar tashkil qilindi va maxsus “yashil
hudud”lar barpo etildi.
Bu kabi harakatlar tabiatni asrab qolish, ekotizimning mavjudligini saqlab
qolish yo’lidagi urinishlarning bir qismi ekanligini, uning katta qismi butun
insoniyat e’tiborini ushbu muammoga qaratish, ularni birgalikda, o’zaro
50
hamjihatlilikda tabiatni muhofaza qilishga undash ekanligini o’quvchilariga
tushuntirish kutilgan natijalarni beradi.
Ulug’ alloma Imom Iso at-Termiziy asarlarida ham yoshlar tarbiyasi
masalalari yoritilgan. Uning “Sunnan” (“Hadislar to’plami”), “Nuqsonlar kitobi”,
“Tarix kitobi”, “Payg’ambarning axloq-odob, sayru suluklari haqida kitob”,
“Ismlar va laqablar haqida kitob”, “Zohidlik haqida kitob” kabi asarlari juda
mashhurdir.
Imom Iso at-Termiziy o’z asarlarida yoshlar tarbiyasining aktual masalalari
tizimiga kiruvchi tabiatni muhofaza qilish, tirik jonzotlar, o’simlik va dov-
daraxtlarni asrab-avaylash, atrof-muhitning tabiiy go’zalligini saqlash lozimligini
uqtiradi. Bu kabi qarashlar allomaning “Sunnan” kitobida keltirilgan quyidagi
hadislar mazmunida yaqqol aks etadi. Ya’ni: “Erda halal berib yotgan biror tosh,
tikanak yoki suyakni bir chekaga olib qo’yishing ham - sadaqa”; “Chelagingdagi
suvdan boshqalarning idishlariga solib berishing ham sadaqa hisoblanadi”;
“Kimda-kim bir ko’chat o’tqazsa, yo bo’lmasa ekin eksa-yu, uning hosilidan
odamlar, qushlar va hayvonlar bahra olsa, bu ham o’sha odam uchun sadaqa
sanaladi”; “Birodaringni yuziga kulib boqishing sen uchun sadaqadur”;
“Odamlarga xayrixohliging sening sadaqangdir”; “Kishilarni xayrli va yaxshi
ishlar qilishga da’vat etishing va zulmdan qaytarishing sening sadaqangdir”.
Anglanganidek, mazkur hadislarda inson ekologiyasining sharqona jihatlari ifoda
etilgan.
O’rta asrlarda yashagan allomalar tomonidan yaratilgan asarlarning
aksariyatida yoritilgan tarbiyaviy g’oyalar umuminsoniy xarakterga egadir.
Manbalarda ko’rsatilishicha, allomalar tomonidan juda ko’plab ilmiy asarlar
yaratilgan.
Abu Nasr Forobiyning fikricha, inson Alloh yaratgan mavjudotlar orasida eng
buyuk va etukdir. U o’zining ongi, aqli, sezgi a’zolari oraqli olamni har tomonlama
o’rganish qobiliyatiga ega. Aql yordamida inson o’zini o’rab olgan mavjud
olamning mohiyatini bilishga qodirdir [131; 223]. Inson tomonidan olam va uning
51
mavjudligi asoslarini bilishda ilm-fan hal etuvchi omil hisoblanadi. Tashqi olamni
o’rganish, tabiat sirlarini bilishda tabiatshunoslik fanining roli beqiyos.
Buyuk alloma o’zining “Kitob al-mabodi al-insonino” (“Insoniyat hayotining
boshlanishi haqida kitob”), (“Hayvon a’zolari haqida so’z (kitob)”) nomli
asarlarida odam va ayrim hayvonlarning anotomik tuzilishi, organlarning
xususiyatlari, ular o’rtasidagi umumiylik hamda farqlarni izohlaydi, olamning
turli-tumanligini ta’kidlab, ularning er, havo, suv, olovdan paydo bo’lganligini va
o’zaro bog’liqligini qayd etadi.
Abu Nasr Forobiyning insoniyat tomonidan tabiatga ko’rsatilayotgan
ta’sirning doimiylik kasb etishi, tabiiy va sun’iy tanlanish muammosini atroflicha
baholash zarurligi haqidagi fikrlari e’tiborga molikdir.
Olimning nuqtai nazariga ko’ra, borliqdagi mavjud narsalar abadiy emas,
ya’ni, “Ular abadiy (boqiy) bo’la olmaydilar, chunki ular havo, suv, tuproq va
olovga bo’linadilar, birlari boshqasiga aylanadilar va balki har bir unsur
boshqasida mavjuddir. Misol tariqasida hayvonot dunyosini oladi, u to’rt unsurdan
biridir”
Alloma “Oliy maqsadga erishish faqat tabiatni o’rganish orqali qo’lga
kiritiladi, chunki tabiatni tushunish osondir” degan fikrni ilgari surish orqali
ekologik bilimlarni boyitadi.
Abu Nasr Forobiyning ko’plab asarlarida inson ekologiyasi muammolari
etakchi o’rin tutadi. Jumladan, olimning “Inson a’zolari haqida” nomli asarida
inson a’zolariga xos bo’lgan turli kasalliklarning kelib chiqish sabablarini alohida-
alohida o’rganish, organizmning salomatligini tiklash uchun kerakli oziq-
ovqatlarga e’tibor berish zarurligiga e’tibor qaratilgan. Binobarin. insonning ruhiy
va jismoniy holati tashqi omillar, muhit ta’siriga bog’liq, bu jarayonlar zamonaviy
ekologiya fanining asosini tashkil etadi. Anglanganidek, inson ekologiyasi
muammolari o’z davrida buyuk alloma e’tiborini o’ziga tortgan.
Alloma asarlarida ilgari surilgan ekologik qarashlar negizida insoniyatning
tabiat, atrof-muhit bilan o’zaro muloqoti uning tarbiyalanganlik darajasiga
bog’liqdir, degan g’oya yotadi. Ushbu g’oyaga tayangan holda aytish mumkinki,
52
tabiat sirlarini o’rganib, atrof-muhitga nisbatan ongli munosabatda bo’lish
insoniylikning eng oliy sifatidir.
O’rta asrlarda yashagan Abu Nasr Forobiy tomonidan yaratilgan asarlarning
aksariyatida yoritilgan ekologik g’oyalar umuminsoniy xarakterga egadir.
Manbalarda ko’rsatilishicha, alloma tomonidan 160 ta ilmiy asar yaratilgan bo’lib,
ularni bitta nortuya zo’rg’a ko’tara olgan; .
Abu Nasr Forobiyning fikricha, inson Alloh yaratgan mavjudotlar orasida eng
buyuk va etukdir. U o’zining ongi, aqli, sezgi a’zolari oraqli olamni har tomonlama
o’rganish qobiliyatiga ega. Aql yordamida inson o’zini o’rab olgan mavjud
olamning mohiyatini bilishga qodirdir . Inson tomonidan olam va uning mavjudligi
asoslarini bilishda ilm-fan hal etuvchi omil hisoblanadi. Tashqi olamni o’rganish,
tabiat sirlarini bilishda tabiatshunoslik fanining roli beqiyos.
Buyuk alloma o’zining “Kitob al-mabodi al-insonino” (“Insoniyat hayotining
boshlanishi haqida kitob”), (“Hayvon a’zolari haqida so’z (kitob)”) nomli
asarlarida odam va ayrim hayvonlarning anotomik tuzilishi, organlarning
xususiyatlari, ular o’rtasidagi umumiylik hamda farqlarni izohlaydi, olamning
turli-tumanligini ta’kidlab, ularning er, havo, suv, olovdan paydo bo’lganligini va
o’zaro bog’liqligini qayd etadi.
Abu Nasr Forobiyning insoniyat tomonidan tabiatga ko’rsatilayotgan
ta’sirning doimiylik kasb etishi, tabiiy va sun’iy tanlanish muammosini atroflicha
baholash zarurligi haqidagi fikrlari e’tiborga molikdir.
Olimning nuqtai nazariga ko’ra, borliqdagi mavjud narsalar abadiy emas,
ya’ni, “Ular abadiy (boqiy) bo’la olmaydilar, chunki ular havo, suv, tuproq va
olovga bo’linadilar, birlari boshqasiga aylanadilar va balki har bir unsur
boshqasida mavjuddir. Misol tariqasida hayvonot dunyosini oladi, u to’rt unsurdan
biridir” .
Alloma “Oliy maqsadga erishish faqat tabiatni o’rganish orqali qo’lga
kiritiladi, chunki tabiatni tushunish osondir” degan fikrni ilgari surish orqali
ekologik bilimlarni boyitadi.
53
Abu Nasr Forobiyning ko’plab asarlarida inson ekologiyasi muammolari
etakchi o’rin tutadi. Jumladan, olimning “Inson a’zolari haqida” nomli asarida
inson a’zolariga xos bo’lgan turli kasalliklarning kelib chiqish sabablarini alohida-
alohida o’rganish, organizmning salomatligini tiklash uchun kerakli oziq-
ovqatlarga e’tibor berish zarurligiga e’tibor qaratilgan. Binobarin. insonning ruhiy
va jismoniy holati tashqi omillar, muhit ta’siriga bog’liq, bu jarayonlar zamonaviy
ekologiya fanining asosini tashkil etadi. Anglanganidek, inson ekologiyasi
muammolari o’z davrida buyuk alloma e’tiborini o’ziga tortgan.
Alloma asarlarida ilgari surilgan ekologik qarashlar negizida insoniyatning
tabiat, atrof-muhit bilan o’zaro muloqoti uning tarbiyalanganlik darajasiga
bog’liqdir, degan g’oya yotadi. Ushbu g’oyaga tayangan holda aytish mumkinki,
tabiat sirlarini o’rganib, atrof-muhitga nisbatan ongli munosabatda bo’lish
insoniylikning eng oliy sifatidir.
O’zgaruvchan miqdorlarga ko’ra to’rt bosqichda tajriba-sinov ishlari
tashkil etildi. Tajribada o’zgaruvchan miqdorlarni oshirib borish usulidan
foydalanildi.
1–bosqich o’zgaruvchan miqdorlarga ko’ra tashkil etildi. O’rta Osiyo
allomalarining yoshlar tarbiyasiga doir qarashlari bo’yicha o’zgaruvchan miqdorlar
doirasida o’tkaziladi. Bu bosqichda taqqoslash maqsadida 3 ta tajriba, 3 ta nazorat
sinflari tanlab olinadi. Tajriba va nazorat sinflarida jami 173 nafar o’quvchi
ishtirok etdi.
Tajriba–sinov o’rganilgan va endi o’rganilayotgan mavzularning farqini
anglash, mavzuga mos dars holatini hosil qilish, o’rganilayotgan mavzuning
nazariy va amaliy ahamiyatiga doir kirish suhbati tashkil etildi. Nazorat ishlari
o’quvchilarda O’rta Osiyo allomalarining yoshlar tarbiyasiga doir qarashlari to’liq
o’zlashtirishiga olib keladi, degan ilmiy faraz asosida o’tkaziladi.
Tajriba–sinov ishlarining 2–bosqichi 1–bosqichdan farqli ravishda
o’zgaruvchan miqdorlar doirasida o’tkaziladi. Tajriba–sinov ishlarining 2–
bosqichida yuqorida keltirilgan o’zgaruvchan miqdorlarga qo’shimcha tarzda
quyidagi miqdorlar berildi:
54
1) rasm, chizma, jadvallar;
2) dars topshirig’ida berilgan vazifalar;
3) takrorlash usuli;
4) o’zlashtirish darajasidagi o’quvchilarni ogohlantirish;
5) bahs; 6) savolga javob topish;
7) qo’shimcha topshiriq tanlash;
8) takrorlash.
Tajriba–sinov ishining 3–bosqich tajriba–sinov ishlari 2–bosqichida amal
qilingan barcha o’zgaruvchan miqdorlarga qo’shimcha tarzda o’zgaruvchan
miqdorlarninng ikki xususiyati hisobga olindi:
Yakuniy bosqich tajriba-sinov ishlari davrida o’quvchilar (173 nafar) o’rtasida
suhbat, savol-javob va anketa so’rovlari tashkil etildi, ular tomonidan test
topshiriqlari bajarildi. O’rganish natijasida quyidagi ko’rsatkichlar qo’lga kiritildi
(2.3.1- jadvallar):
Dostları ilə paylaş: |