Taqqoslash-shunday bir aqliy operasiyadirki, bu
operasiya ayrim narsalar o’rtasidagi o’xshashlikni yoki
tafovutni, tenglik yoki tengsizlik borligini, bir xillik yoki
qarama-qarshilik borligini aniqlashda ifodalanadi. Amaliy
taqqoslash
bir
narsani
ikkinchi
narsaga
solishtirib
ko’rilayotganda, masalan, bir qalamni ikkinchi qalamga,
o’lchov
chizig’ini
taxtaga
va
kabilarga
solishtirib
ko’rilayotganda
sodir
bo’ladi.
Taqqoslash
tasavvur
qilinayotgan yoki qilingan narsalarni bir-biriga fikran
solishtirib ko’rish yo’li bilan hal bo’ladi.
Analiz- narsani tarkibiy elementlarga, qismlarga yoki
tarkibiy belgilarga bo’lish demakdir. Analizning qismlarga
uning
elementlariga
bo’lgan
munosabati
aniqlanadi.
Psixologiyani o’rganish vaqtimizda har bir psixik jarayonni
bir-biri bilan taqqoslabgina qolmasdan, balki, shu bilan birga,
analiz ham qilamiz. O’qish mashg’uloti vaqtida tafakkurning
analiz qilish faoliyati katta o’rin tutadi. Chunonchi, savod
o’rgatish odatda nutqni analiz qilishdan: gapni so’zlarga,
so’zlarni bo’g’inlarga, bo’g’inlarni tovushlarga ajratishdan
boshlanadi.
Sintez-analizning aksi yoki teskarisi bo’lgan tafakkur
jarayonidir. Bunda tarkibiy qismlar yagona bir butunga
birlashadi. Analiz va sintez bir-biri bilan chambarchas
bog’langandir, chunki fikr jarayonining ayrim bosqichlarida
birinchi o’ringa analiz yoki sintez chiqadi. Sintez
228
elementlarning, narsa va hodisalarning qismlarini bir butun
qilib qo’yishdan iboratdir, amaliy analiz bo’lgani singari
amaliy sintez ha bo’ladi.
«Tafakkur,-deb
yozgan
edi
I.P.Pavlov,-albatta
assosiasiyalardan, sintezdan boshlanadi, so’ngra sintezning
ishi analiz bilan qo’shiladi. Analiz, bir tomondan,
reseptorlarimiz,
periferik
uchlarining
analizatorlik
qobiliyatiga, ikkinchi tomondan esa, bosh miya katta yarim
sharlarining po’stida takomil topuvchi va voqelikka muvofiq
bo’lmagan narsalarni voqelikka muvofiq bo’lgan narsalardan
ajratib turuvchi tormozlanish jarayoniga asoslanadi».
Abstraksiya-shunday bir fikrlash jarayonidirki, bunda
tafakkurda aks etilayotgan bir yoki bir necha ob’yektlarning
biror belgisi (xususiyati, harakati, holati, munosabati) shu
obyekt yoki ob’yektlardan fikran ajratib olinadi.t bu jarayonda
ob’yektdan ajratilgan bir belgining o’zi tafakkurning mustaqil
ob’yekti bo’lib qoladi. Obstraksiya odatda analiz jarayoni yoki
analiz natijasida sodir bo’ladi. Abstraksiya umumlashtirish
bilan bog’liqdir.
Umumlashtirish-predmetlar va xodisalarni ularning
umumiy va asosiy tomonlarini ajratib ko’rsatish asosida bir-
birlari bilan fikran birlashtirishdir.
Klassifikasiya-ko’p
narsalarni,
holatlarni,
kechinmalarni guruhlarga bo’lish. Masalan tibbiyotda
kasalliklarning klassifikasiyalari mavjud: sil kasalligi, zaxm,
yuqumli
kasalliklar.
Anatomiya
fanida
suyaklar
klassifikasiyasi alohida o’rganiladi.
Tushuncha-bu predmet va hodisalardagi umumiy va
muhim xususiyatlar hamda sifatlarning kishi ongida aks
etishidir. Tushunchaning ikki turi bor: biri-konkret
tushuncha, ikkinchisi-abstrakt tushuncha.
Muhokama-biror narsa, hodisa haqida biror nimani
tasdiqlash yoki inkor qilish demakdir.
Xulosa chiqarish-tafakkurning tarixan tarkib topgan
mantiqiy shaklidir. Tafakkurning shu mantiqiy shakli vositasi
bilan bir yoki bir necha ma’lum hukmlardan yangi hukm-
xulosa chiqariladi.
Fikriy qobiliyatlar haqida gapirganda ko’pincha bu
tushuncha ostida (aql) ko’zda tutiladi. Aql olingan bilimlarni,
229
tajribani va ularni yanada boyitishga va aqliy faoliyatda
foydalanishga bo’lgan qobiliyatni o’z ichiga oladi. Kishining
aqliy fazilatlari uning hajmi bilan belgilanadi. Tafakkur
aqlning faol funksiyasi bo’lib, mantiq qonunlari asosida
takomillashib boradi. Tafakkur amaldagi aqldir. Tafakkurning
jarayonidagi tushunish boshqa bir kishining og’zaki va yozma
nutqini idrok qilish va uqib olish jarayonida sodir bo’ladi.
Nutqni tinglayotganimizda yoki biror yozma matnni
o’qiyotganimizda, odatda biz o’zimiz eshitayotgan yoki
o’qiyotgan so’z birikmalarini to’g’ri idrok qilishga intilamiz.
Bolalar amaliy va ko’rgazmali-hissiy tajribalari asosida
ularning maktab yoshidagi davrlarida shakladgi mavhum
tafakkur, ya’ni mavhum tushunchalar shaklidagi tafakkur
rivojlanadi. Tafakkur bu yerda faqat amaliy harakatlar tarzida
va ko’rgazmali obraz shaklida emas, balki avval mavhum
tushunchalar va muhokamalar shaklida namoyon bo’ladi.
Maktab o’quvchilarining turli fanlar-matematika, fizika,
tarix asoslarini o’zlashtirishlari davomida tushunchalarni
egallashlari ularning aqliy taraqqiyotlari uchun katta
ahamiyatga egadir. Matematika, geografiya, fizika, biologiya va
boshqa ko’plab tushunchalarnimaktab ta’limi davomida
tarkib toptirish va o’zlashtirish juda ko’p tadqiqotlarning
predmetini tashkil etadi. Bu ishlarda tushunchalarning
xususan qaysi belgilari, qanday izchillikda, qanday
sharoitlarda o’quvchilar tomonidan o’zlashtirilishi batafsil
qarab chiqiladi. Maktab ta’limining oxiriga kelib, bolalarda
ma’lum darajada tushunchalar sistemasi tarkib topadi.
Har xil odamlarda tafakkurning individual xususiyatlari
eng avvalo ularda fikrlash faoliyatining har xil va o’zaro bir-
birini to’ldiruvchi turlari hamda shakllari turlicha nisbatda
tarkib topgani uchun yuzaga keladi. Tafakkurning individual
xususiyatlariga bilish faoliyatiining mustaqillik, epchillik,
fikrning tezligi kabi boshqa sifatlari kiradi.
Tafakkurning mustaqilligi dastavval yangi masala, yangi
muammoni ko’ra bilish va qo’ya bilishda, undan so’ng esa
ularni o’z kuchi bilan yecha bilishda namoyon bo’ladi.
Tafakkurning ijodiy xarakteri mana shunday mustaqillikda
yorqin ifodalanadi.
230
Tafakkurning
o’zgaruvchanligi
shundan
iboratki,
masalani yechishning boshda belgilangan yo’li (plani) chiqib
asta-sekin yuzaga chiqadigan va avvaldan hisobga olib
bo’lmagan muammo shartlarini qanoatlantirmasa, ana shu
yo’lni o’zgartira olishdan iboratdir.
Fikrning tezligi xususan shunday hollarda kerak
bo’ladiki, ba’zan (masalan, jang paytida, avariya paytida)
kishidan biror qarorni juda qisqa muddat ichida qabul qilish
talab qilinadi. Fikrning tezligi maktab o’quvchilariga ham
kerakdir.
Tafakkurning yuqorida ko’rsatilgan barcha va juda ko’p
sifatlari uning asosiy sifati yoki belgisi bilan chambarchas
bog’liqdir. Har qanday tafakkurning eng muhim belgisi, uning
ayrim individual xususiyatlardan qat’iy nazar muhim
tomonlarini ajratib, mustaqil ravishda tobora yangi
umumlashtirishlarga kela bilishdan iboratdir. Kishi
o’ylayotgan paytda, bu o’yning hatto juda yorqin, qiziq, yangi
va favqulodda bo’lishiga qaramay, biror narsa yoki hodisalarni
sharxlash bilan cheklanmaydi. Tafakkur mazkur hodisaning
mohiyatiga chuqur kirgan va tashqi jihatdan bir-biridan farq
qilishidan qat’iy nazar, ozmi yoki ko’pmi bir xil hodislarni
barchasining umumiy taraqqiyot qonunini kashf etgan holda
zarur ravishda oldinga qarab boradi.
Nutk.
.
.
Nutk mexanizmi. Nutk uzining fiziologik negiziga
kura eshitish va xarakat analizatorlari faoliyatini bajaradi.
Miya kobigida tashki olam tomonidan buladigan turli xil
kuzgatuvchilar bilan suzlarning talaffuz kilinishini boshkarib
turadigan tovush paychalari, xikildok, til va boshka a'zolar
xarakati urtasidagi muvakkat boglanishlar urnatiladi. Nutk
ikkinchi signallar sistemasi negizida amal kiladi. Suz,
I.P.Pavlov aytganidek, "signallar signali"dir. Suzlar birinchi
signallar sistemasi signallarini,olamning timsolllar tarzida
mavjud bulgan turli-tuman taassurotlarni xabar kilgan xolda
bevosita kuzgatuvchilar keltirib chikaradigan ta'sirlarga turtki
berishi mumkin. Suzlar va ularning birikmalari xar doim
miyada
birinchi
signallar
sistemasi
signallarining
231
mavxumlashtirilishi, umumlashtirilishi va kayta ishlanishi
natijasi xisoblanadi. Ogzaki munosabatdek murakkab jarayon
uni ta'min etuvchi mexanizmlarning izchillik bilan xarakatga
keltirishga tayanadi. Nutkni programmalashtirish-nutkiy
ifodaning, ya'ni kishi bildirmokchi bulgan fikrning ma'naviy
uzagini tuzish birinchi boskich xisoblanadi. Buning uchun
inson muxim deb xisoblaydigan axborot ajratib olinib,
yaroksizlari, ya'ni ikkinchi darajalilari bir chetga surib
kuyiladi. Ikkinchi boskich-jumlaning sintaktik strukturasini
tuzishdan iboratdir. Iboraning umumiy tuzilishi, uning
grammatik shakli taxmin kilib kuriladi. kerakli suzlarning
kidirib topilishini, ularni eng anik talaffuz etadigan
tovushlarning tanlanishini ta'min etadigan mexanizmlar ishga
solinadi. Va nixoyat, jumlani ovoz chikarib aytila boshlaydi,
ya'ni nutk real tarzda ruyobga chikadi. Shunday kilib,
"gapirish" jarayoni boshlanadi. Bu jarayon davomida
kommunikator
uzatilishi
lozim
bulgan
axborotni
kodlashtiradi. xamsuxbat (resipiyent) tinglash jarayonida
olinga axborotning kodini ochadi. Bu uz navbatida eshitilgan
nutkning tovushlarini boskichma-boskich suzlar moxiyatiga
aylantirishdan iborat bulib, kommunikatorning aytmokchi
bulgan suzi anglab yetilishini ta'minlaydi. Tinglovchining
unga
xabar
kilingan
narsani
tugri
tushunganligi
kommunikator
uchun
fakat
resipiyenning
uzi
kommunikatorga aylanib (kommunikativ rollar almashgan
xolda), unga xabar kilingan narsani kabul kilgani va tushunib
yetganini ma'lum kilganidan keyingina anik-ravshan buladi.
Diologik munosabatda kommunikativ rollar navbatma-navbat
uzgarib turadi, natijada sekin-asta xamjixatlar tarikb topadi.
Mulokat kilayotganlarning xatti-xarakatlari va xulk-atvori
muvofiklashgan bulish extimoli tugiladi. Buning birgalikda
faoliyat kursatishda biron natijaga erishib bulmaydi.
MOTIVASIYA, HISSIYOT VA IRODA
T a ya n ch s o' z v a i b o r a l a r :
His-tuyg'ular, ehtiyojlar, emosional, emosiya, affekt,
kayfiyat, kuchli hiyajonlanish (stres), ehtiroslar, quvonch,
232
hayratlanish, g'azablanish, nafratlanish, qo'rquv, hissiy
zo'riqish, Iroda, shaxs, faollik, undovchi, tormozlash,
lokallashtirish, irodaviy akt, intilish, istak, irodaviy zo'r berish,
abuliya, apraksiya, yalqovlik, qat'iylik.
ana shunday hi
Kishi idrok etish, xotirlash, hayol surish va tushuncha fikrlash
jarayonlarida faqat voqelikni bilib qolmay, balki shu bilan birga
hayotdagi u yoki bu narsalarga, qanday bo'lmasin munosabat
bildiradi, unda ularga nisbatan u yoki bu barzda his-tuyg'u paydo
bo'ladi. Bunday ichki shaxsiy munosabatning manbai faoliyat va
munosabat jarayonlari bo'lib, u ana shu jarayonlarda ro'y beradi,
o'zgaradi, barqaror tus oladi yoki yo'qoladi.
His-tuyg'ular-kishining o'z hayotida nimalar yuz berayotganiga,
nimalarni bilib olayotganiga yoki nima bilan mashg'ul bo'layotganiga
nisbatan o'zicha turli xil shaklda bildiradigan ichki munosabatidir.
His-tuyg'ularning kechishi sub'yekt alohidla his etayotgan psixik
holat sifatida gavdalanadi. Bunda biron-bir narsani idrok etish va
tushunib yetish, biron-bir narsa to'g'risida bilib ldish idrok etilayotgan,
tushunib olinayotgan, ma'lum yoki noma'lum narsalarga nisbatan
shaxsiy munosabat bilan birlikda ro'y beradi. Ana shu hollarning
barchasida his-tuyg'ularning boshdan kechilishi xususida, kishining
alohida hissiy holati xususida gapiriladi. Shu bilan birga his-
tuyg'ularning kechishi o'z rivojlanishiga ega bo'lgan, joriy va o'zgarib
turadigan psixik jarayondir.
His-tuyg'ular shaxs extiyojlariga javob beradigan narsalarni
aniqlab olishga yordam beradi va ularning qondirilishiga qaratilgan
faoliyatga omil baxsh etadi. Ilmiy kashfiyot qilingan paytdagi quvonchli
kechinmalar olimning izlanuvchanlik faoliyatini rag'batlantiradi, bilish
extiyojini, qondirish jarayonini jadal tarzda saqlaydi. Ehtiyoj namoyon
bo'lishining alohida shakli sifatidagi qiziqish doimo yorqin hissiy tusga
ega bo'ladi.
Kishi uchun sub'yektiv hisoblangan his-tuyg'ular uning
ehtiyojlari qondirilishi jarayoni qanday kechayotganligining belgisi
sifatida namoyon bo'ladi. Munosabat va faoliyat jarayonida paydo
bo'lgan ijobiy hissiy holatlar (zavqlanish, mamnunlik va shu kabilar)
ehtiyojlarni
qondirish
jarayonining
xush
keladigan
tarzda
kechganligidan dalolat beradi. Ehtiyojlarning qondirilmasdan qolishi
salbiy hissiy kechinmalarga (uyalish, o'kinish, hasrat va shu kabilarga)
olib keladi. Barcha psixik jarayonlar kabi emosional holatlar, ularning
kechishi ham miya faoliyatining natijasi hisoblanadi. Emosiyalarning
paydo bo'lishi tashqi olamda ro'y beradigan o'zgarishlardan
boshlanadi. Bu o'zgarishlar kishi hayoti va faoliyatining jonlanishiga
yoki pasayishiga, bir xil ehtiyojlarning paydo bo'lishiga yoki
233
boshqalarning yo'qolishiga, kishi organizmi ichida yuz beradigan
jarayonlardgi o'zgarishlarga olib boradi.
Kishining tevarak-atrofida va uning o'zida yuz berayotgan
o'zgarishlar kishi uchun qanchalik katta ahamiyatga ega bo'lsa, his-
tuyg'u kechinmalari ham shu qadar chuqur bo'ladi. Shunga ko'ra ro'y
beradigan muvaqqat bog'lanishlar sistemasining jiddiy qayta qurilishi
katta yarim sharlar qobig'i bo'ylab tarqalgan holda qobiq osti
markazlariga ta'sir qiladigan qo'zg'alish jarayonlarini yuzaga keltiradi.
Miyaning katta yarim sharlar qobig'ining pastroqdagi bo'lmalarida
organizm fiziologik faoliyatining har xil markazlari: nafas olish, yurak-
qon tomirlari, ovqatni hazm qilish, ichik sekresiya bezlarini ishlatish va
boshqa markazlar joylashgandir. Shuning uchun qobiq osti
markazlarining qo'zg'atilishi bir qancha a'zolar faoliyatining kuchayib
ketishiga olib keladi. Shu boisdan ham his-tuyg'ularning kechirilishi
nafas olish maromining (kishi hayajonlanganidan bir lahza nafasi
chiqmay qoladi, og'ir va o'xti-o'xtin nafas oladi) va yurak ish
faoliyatining o'zgarishi (yurak urishdan to'xtab qoladi yoki tez-tez ura
boshlaydi) bir vaqtda sodir bo'ladi, organizmning ayrim qismlariga qon
kelishi o'zgarib (uyalganidan rangi qizarib, qo'rqqanidan oqarib ketadi),
sekresiya bezlarining ishi buziladi (g'am-g'ussa ko'z yoshi to'kilishiga
sababchi bo'lsa, hayajonlanib ketganda og'iz quriydi, qo'rqqanida
badandan «sovuq» ter chiqadi va hoqazo. Tananing ichki a'zolarida yuz
beradigan jarayonlarning qayd qilinishi va kishining o'zi tomonidan
kuzatib borilishi nisbatan oson. Shu sababdan ham qadimgi
zamonlardan buyon ularni ko'p hollarda his-tuyg'ularning sababchisi
deb hisoblab kelingan. Xalq orasida haliga qadar ham «yuragim sezib
turibdi», «yuragim g'ash» va shu kabi iboralar saqlanib qolgandir.
His-tuyg'ular ba'zan har qanday psixik jarayonning faqat ёqimli,
ёqimsiz yoki aralash asorati tarzida boshdan kechiriladi.
Ehtiyojlarning qondirilishi yoki qondirilmasligi kishida turli xil
shaklni kasb etadigan o'ziga xos kechinmalarni: emosiyalarni, affektlar
(hissiy bo'ronlar)ni, kayfiyatlarni, kuchli hayajonlanish (stress)
holatlarini va xususan his-tuyg'ular (tor ma'nodagi so'z bilan
aytganda)ni hosil qiladi.
«Hissiyot» («emosiya») va «his-tuyg'u» degan so'zlar ko'pincha
sinonimlar sifatida qo'llaniladi. Torroq ma'noda olganda, hissiyot bu
qandaydir bir oz doimiyroq his-tuyg'ularning bevosita va vaqtincha
boshdan kechirilishidan iboratdir. «Emosiya» so'zini o'zbek tiliga aniq
tarjima qilinganda u ruhiy hayajonlanish, ruhiy harakatlanish degan
ma'noni anglatadi. Hissiyot deb, masalan, kishining musiqaviy asarga
nisbatan o'rnashib qolgan xususiyati sifatidagi muhabbat tuyg'usining
o'zini emas, balki konsert paytida yaxshi musiqiy asarni eshitayotib,
boshidan kechirgan lazzatlanish, zavqlanish holatiga aytiladi.
234
Kishini tez chulg'ab oladigan va shiddat bilan o'tib ketadigan
jarayonlar affektlar (hissiy portlashlar) deb ataladi. Ular ongning
anchagina darajada o'zgarganligi, hatti-harakatlarni nazorat qilishning
buzilganligi, odamning o'zingi-o'zi idrok qila olmasligi, shuningdek
uning butun hayoti va faoliyati o'zgarib qolganligi bilan ajralib turadi.
Affektlar birdaniga katta kuch sarf qilinishiga sabab bo'lagni uchun
ham qisqa muddatli bo'ladi: ular his-tuyg'ularning bamisoli birdan lov
etib yonib ketishiga portlashiga, bir zumda hamma ёqni to's-to'polon
qilgan shamolga o'xshaydi. Agar oddiy hissiyot faqat ruhiy
hayajonlanishni ifoda etsa, u holda affekt bo'rondir.
Kayfiyatlar ancha vaqt davomida kishining butun hatti-
harakatiga tus berib turadigan umumiy hissiy holatini ifoda etadi.
Kayfiyat shodu xurramlik yoki qayg'uli, tetiklik yoki lanjlik, hayajonli
yokima'yuslik, jiddiy yoki yengiltaklik, jizzakilik yoki muloyimlik va
hokazo tarzda bo'ladi. Kayfiyati yomon kishi o'rtog'ining xaziliga yoki
tanbehiga kayfiyati chog' vaqtidagiga qaraganda tamomila boshqacha
munosabat bildiradi.
Psixologik ta'rifiga ko`ra affеktiv holatga yaqin turadigan, lеkin
boshdan kеchirishining davomiyligiga ko`ra kayfiyatlarga yaqin bo`lgan
his-tuyg`ular boshdan kеchirilishning alohida shaqli kuchli
hayajonlanish (strеss) holati (inglizcha stress - tazyiq ko`rsatish,
zo`riqish dеgan so`zdan olingan)dan, yoxud hissiy zo`riqishdan
iboratdir. Hissiy zo`riqish xavf-xatar tug`ilgan, kishi xafa bo`lgan,
uyalgan, tahlika ostida qolib kеtgan va shu kabi vaziyatlarda ro`y
bеradi.
Strеss kishining o`ta faol yoki o`ta sust harakatida ifodalanadi.
Hissiy zo`riqish holatida individning hatti-harakati kishi nеrv
tizimining tipiga, nеrv jarayonlarining kuchliligi yoki ojizligiga jiddiy
ravishda bog`liqdir. (Masalan, imtihon oldidagi holat).
His-tuyg`ularning hissiyot (emotsiyalar), kayfiyatlar, kuchli
hayajonlanish tarzida boshdan kеchirilishi chog`ida ma'lum darajada
sеziladigan tash qi bеlgilariga ham ega bo`ladi. Yuzning ifodali
harakatlari (mimika), qo`l va gavdaning ma'noli harakatlari, turqi-
tarovat, ohang, ko`z qorachigining kеngayishi yoki torayishi kabilar
shular jumlasiga kiradi. Kishi o`zining qahr-g`azabini tеvarak
atrofdagilarga qo`llarini musht qilishi, ko`zlarini chimirib qarash, do`q-
po`pisali ohang bilan namoyish qiladi.
Asosiy hissiy holatlar quyidagilar (K.Izard klassifikatsiyasi
bo`yicha):
qiziqish malaka va ko`nikmalar rivojiga, bilim egallashiga moyillik
tug`diradigan ijobiy hissiy holat.
quvonch- to`la qondirilishi mumkin bo`lmagan, har holda
qondirilishi noaniq dolzarb bo`lgan ehtiyojni qondirilishi mumkinligi
bilan bog`liq ijobiy hissiy holat.
235
G`azablanish- odatda affеkt tarzida kеchadigan va sub'еkt uchun
g`oyat muhim ehtiyojni qondirish borasida jiddiy to`siq paydo bo`lgani
oqibatida kеlib chiqadigan, ifodalanishiga ko`ra salbiy hissiy holat .
Iztirob chеkishdan farqi g`azablanish stеnik tarzda, ko`rinishda
bo`ladi. (Kuch g`ayratni oshirib yuboradi).
Nafratlanish- Ob'еktiv holatga sub'еktning mafkuraviy, ma'naviy,
estеtik printsiplari va yo`l-yo`riqlariga kеskin zid kеlib qolishi oqibatida
ro`y bеradigan salbiy hissiy holatdir.Nafratlanish tajovuzkorlik xulq-
atvoriga sabab bo`lishi mumkin.
Jirkanish -shaxslararo munosabatlarda ro`y bеradigan va
sub'еktning hayotiy nuqtai nazari, qarashlari va xulq-atvoriga
nomutanosibligi oqibatida hosil bo`ladigan salbiy hissiy holatdir.
Qo`rquv -sub'еkt o`zining xotirjam hayot kеchirishiga ziyon еtishi
mumkinligi haqida, unga rеal tarzda tahdid solayotgan yoki tahdid
solishi mumkin bo`lgan xavf-xatar haqidagi xabarni olishi bilan paydo
bo`ladigan salbiy hissiy holatdir. qo`rquv hissiyoti stеnik tusda ham,
astеnik tusda ham bo`lishi mumkin, yoxud hissiy zo`riqishlar tarzida,
yoxud ruhan astoydil tushkunlikka bеrilgan va xavotirlangan tarzda,
yoxud affеktiv holatga tushgan tarzda (dahshatli qo`rquv hissiyotning
eng so`nggi turidir) kеchishi mumkin.
Uyalish- o`zining niyat maqsadlari, hatti-harakatlari va tashqi
qiyofasi faqat tеvarak -atrofidagilar tomonidan kutilganiga mos
kеlmaganligini emas, balki o`ziga loyiq xulq-atvor va tashqi qiyofa
haqidagi shaxsiy tasavvurlarga ham mos kеlmayotganligini anglab
еtishida ifodalangan salbiy holatdir.
His-tuyg'ular-kishi shaxsining ancha yorqin ko'rinishlaridan biri
bo'lib, u bilish jarayonlari va xulq-atvor hamda faoliyatni irodaviy
boshqarish bilan birgalikda namoyon bo'ladi. Shaxs o'zi bilib olayotgan
va bajarayotgan narsaga uning barqaror munosabati his-tuyg'ularning
mazmunini tashkil etadi. Shaxsni ta'riflash degani ko'p jihatdan
muayyan konkret kishi umuman nimani sevadi, nimani yomon ko'radi,
nimadan nafratlanadi, nima bilan faxrlanadi, nimadan xursand
bo'ladi, nega uyaladi, nimaga havas qiladi va hokazolar degan ma'noni
anglatadi. Individning barqaror his-tuyg'ulari predmeti, ularning
jadalligi, kechinmalarning xususiyati va hissiyotlari, affektlar, kuchli
hayajonlanish holatlari va kayfiyatlari shaklida tez-tez namoyon
bo'lishi kuzatuvchi ko'z o'ngida kishining hissiy dunyosini, uning his-
tuyg'ularini va shu asnoda uning individualligini namoyon etadi.
Aynan shuning uchun ham hissiy jarayonlarni tahlil qilish vaqtida
o'tkinchi holatlarni o'rganishdan kishi shaxsini belgilaydigan barqaror
his-tuyg'ularga o'tish lozim.
Odamlar tevarak-atrofdagi narsalar va hodisalarni bilib oladilar
hamda o'zlarining shaxsiy ehtiyojlarini va ular mansub bo'lgan jamiyat
ehtiyojlarini qondirish jarayonida uni qayta o'zgartirishga qaratilgan
236
faoliyatda ularga nisbatan his-tuyg'uni boshdan kechiradilar.
Kishining faoliyati-xususiy vazifalar ham etilayotgan boshqa bir
amaldan kelib chiqadigan bitta va birgalikda bog'langan sistemadir.
Harakatlar istalgan, kishi qilayotganiga o'xshash maqsad kabi
tafakkur etiladigan yoki ifodalanadigan natijani olishga qaratilgan
bo'ladi. Bu reja ish jarayonida bir qator tafakkur va tasavvurlar tarzida
kengayadi hamda kuchi, tezligi, ko'lami, muvofiqligi, aniqligi bo'yicha
belgilangan harakatlar yordamida amalga oshiriladi, hayotga tadbiq
etiladi. Alohida harakatlarni tashkil etadigan harakatlarni bajarish va
nimani, qanday va qay tarzda qilish kerakligini ko'rsatadigan fikriy
operasiyalar amalga oshirilayotgan paytda predmetga ham, qurollarga
ham, mehnat jarayonining o'ziga ham diqqat jamlanadi, kuchaytiriladi.
Shu bilan birga harakat jarayonida u yoki bu his-tuyg'ular boshdan
kechiriladi: to'sqinlik va qiyinchilikdan qoniqmaslik va tashvish tortish
hamda sezilayotgan kamchiliklarni muvaffaqiyatli bartaraf etishdan
qanoat hosil qilish, mehnat ko'tarinkiligi va charchaganligi,
shuningdek mehnatning o'zidan quvonch tuyg'usi.
His-tuyg`ular
(tor
ma'noda
olganda)
kishi
shaxsining
yo`naltirilganligida mujassamlashgan barqaror ehtiyojlari ob'еktiga
nisbatan uning munosabatini aks ettiradi. Shu sababli his-tuyg`ular
barqarorligi bilan, ular sub'еktning hayoti soatlar va kunlar bilan
emas, balki oylar va yillar vositasida o`lchanadigan darajada
davomiyligi bilan bеlgilanadi.
Ehtiroslar. Ehtiroslar kishidagi barqaror his-tuyg`ularning alohida
turini tashkil etadi. Kishining fikrlari va hatti-harakatlari yo`nalishini
bеlgilaydigan barqaror, chuqur va kuchli his-tuyg`u ehtiros dеb
aytiladi. Extiroslar mazmuniga ko`ra ijobiy va salbiy bo`ladi.
Eng oliyjanob, yuksak his-tuyg`u, vatanga muhabbat, tеxnika
ijodkorligi yoki haqiqatni qidirib topish, xalqiga xizmat qilish sifatida
bo`lgan tuyg`ular, fanga mеhr-muhabbat, o`rtoqlik va do`stlik ham
ba'zi hollarda ehtirosga aylanishi mumkin.
Muhabbat. Muhabbat-insonga xos eng muhim barqaror his-
tuyg`ulardan biridir. «Muhabbat» tushunchasi psixologiyada ikki xil
ma'noda ishlatiladi. Kеng ma'nodagi (bir qancha tushunchalarning
umumiy
bеlgisi
jins
ma'nosidagi)
muhabbat
ijobiy
hissiy
munusabatlarning
ob'еktini
boshqalarga
qaraganda
ajratib
ko`rsatadigan hamda sub'еktning barqaror hayotiy ehtiyojlari va
qiziqishlari markaziga qo`yadigan yuksak darajasi dеmakdir. Vatanga
bo`lgan muhabbat, onaga, bolalarga, musiqaga va hokazolarga
muhabbat
s-tuyg`udir.
Ancha torroq ma'nodagi (Tur tushuncha ma'nosida) muhabbat
sub'еktning shahvoniy ehtiyojlari bilan fiziologik jihatdan bog`liq
bo`lgan hamda boshqa birovning hayoti va faoliyatida ham o`zidagi
singari jadallikka, kеskinlikka va barqarorlikka da'vat etadigan javob
237
his-tuyg`usiga
ehtiyoj
uyg`otuvchi
shaxsiy
ahamiyatga
ega
xususiyatlarni yanada to`laroq gavdalantirishida ifodasini topadigan
jadal, jiddiy va nisbatan barqaror his-tuyg`ulardir. Bu tur muhabbat
turli yoshda turlicha mazmunga ega bo`lishi mumkin . Pеdagog buni
bilishi kеrak.
Psixologiyada his-tuyg`ular turlarining xamma uchun ma'qul
bo`lgan tasnifi yuk. quyidagi turlarini alohida ajratib ko`rsatish odat
bo`lgan: ma'naviy , intеllеktual (aqliy) va estеtik (Nafosat) his-tuyg`ular.
Ma'naviy- axloqiy his-tuyg`ular o`z mazmuniga ko`ra, kishining
kishiga va kеngroq ma'noda olganda, jamiyatga munosabatini
bildiradi.Ma'naviy his-tuyg`ularga muhabbat, hamdardlik, xayrixohlik,
insonparvarlik, sadoqat va hokazolar kiradi.
Intеllеktual his-tuyg`ular shaxsning bilish jarayoniga, uning yutuq
va muvaffaqiyatsizlikka munosabatini ifodalaydi va aks ettiradi.
Qiziqish, g`azablanish, qiziquvchanlik, shubhalanish, kashf etganidan
shodlanish, haqiqatga ishtiyoqmandlik va hokazolar intеllеktual his-
tuyg`ular qatoriga kiradi.
Estеtik his-tuyg`ular sub'еktning hayotida yuz bеradigan turli
xildagi narsalarga va ularning san'atda aks ettirilishiga nisbatan
allaqanday ajoyib yoki bеma'ni, fojiaviy yoki kulgili, olijanob yoki
jirkanchli, nafosatli yoki xunuk narsa sifatida munosabatini aks
ettiradi va ifodalaydi.
Estеtik his-tuyg`ular kishining madaniy jihatdan rivojlanganligi,
uning ongi shaqllanishi mahsuli hisoblanadi. Kishi faoliyat va
muomala jarayonlarida ma'naviy, intеllеktual va estеtik tuyg`ularni
boshdan kеchiradiki, ba'zan ularda kishining sotsial voqеlikka
nisbatan butun hissiy munosabatlari boyligini mujassamlashganligi
uchun ular yuksak his-tuyg`ular dеb ham aytiladi. «Yuksak his-
tuyg`ular» ham shartli. Chunki odobsizlikka, ma'naviyatsizlikka,
maslaksizlikka,va boshqalarga undovchi ba'zi salbiy mazmundagi his-
tuyg`ularni xam shu guruhga kiritishga to`g`ri kеladi.
«Maydon»da bo'lgan qo'zg'atuvchi bilan bevosita belgilanadigan
ixtiyorsiz harakatdan farqli o'laroq, oldindan mo'ljallangan harakat
buning kerakli vositalar (belgilar, normativ baholar va boshqalar)
yordamida, ya'ni bilvosita amalga oshiriladi. O'quvchi chizmani o'qiydi,
instruksiyalarni bajarish mumkinligini bilan bog'liq bo'lgan ba'zi bir
xavfsirashlarni yengib o'tadi. Bunday irodaviy harakatlar oddiy deb
ataladi. Murakkab irodaviy harakatlar bir qancha oddiy harakatlarni
o'z ichiga oladi. Murakkab ishlab chiqarish faoliyatini bajarish
to'g'risida qaror qabul qilarkan, yosh yigit qator ichki va tashqi to'siqlar
hamda qiyinchiliklarni bartaraf etadi va o'z nichtini amalga oshiradi.
O'z navbatida murakkab harakatlar kishining ongli ravishda qo'yilgan
yaqin va uzoq maqsadlarga erishishga qaratilgan, uyushgan irodaviy
238
faoliyati sistemasiga kiradi, unda kishining u yoki bu irodaviy
fazilatlari namoyon bo'ladi, irodasi ko'rinadi
..
Tavakkalchilikning birinchi sababi va tegishli ravishda
tavakkalchilikning birinchi turi bu yutuqqa umid bog'lash,
muvaffaqiyat
qozonilganda
kutilayotgan
kattalikning
muvaffaqiyatsizliklar
oqibati
darajasidan
ortishidir
(situativ
tavakkalchilik).
Bu
o'rinda
muvaffaqiyat
motivasiyasi
muvaffaqiyatsizlikdan qutilib qolish motivasiyasidan kuchliroqdir. Agar
kundalik hulq-atvor, garchi kishidan irodaviy qarorni talab qiladigan
bo'lsa-da unchalik noyob narsa emas.
Xatti-harakatning xavfli variantini afzal biladigan hulq-atvor yoki
tavakkalchilikning ikkinchi turi uchun sabab-shaxsning vaziyat usti
faolligidir. Kishining vaziyat talablari ustidan ko'tarila bilish dastlabki
vaziyatdan ustun keladigan maqsadni qo'yish qobiliyatga to'g'ri keladi.
Dostları ilə paylaş: |