Yerning tuzilishi va evolutsiyasi Yerning radiusi 6300 km. Massasi 621tonna , zichligi 5,5 g/sm3. quyosh atrofidaaylanishi sekundiga30 km. Yerning sirtida:
1. Litosfera qattiq qobiq qatlam bo’lib, uning qalinligi 1-80 km gateng
2. Undan so’ng 2900 km chuqurlikkacha mantiya qatlami bor
3. Yerning markaziy qismini yadro tashkil qiladi.
Litosferaning oxiri va mantiyaning boshlang’ich qismida harorat 10000gacha bo’ladi. Yerning qobiqqatlami bizni yadrodagi issiqdan saqlab turadi.
Yerning yuzasini atmosfera o’rab turadi. Atmosferaning og’irligi 5300000 mlrd. t. bo’lib azot vakisloroddan iborat. Atmosferaning o’zi:
1. troposferadan (9-17km gacha) ya’ni ob-havo fabrikasi ham deb ataladi.
2. stratosferadan (55 km balandlikkacha) ya’ni ob-havo omborxonasi
3. ionasferadan (quyosh nuridan zaryadlangan zarrachalardan tashkil topgan va800-1000 kmbalanflikda joylashgan siyrak havo qatlamidan iborat.
Ionosfera yerni harhil zarrali kosmik nurlardan saqlaydi. Tekshirishlardan ma’lum bo’lishicha yerningqutblari almashgan bo’lib, qachonlardir Antarktida yam-yashil bo’lgan ekan. Antarktidadagi abadiymuzlik 100 ming yil ilgari buyuk muzlash davrida paydo bo’lgan.
XIX asrda geologiyada Yer rivojlanishining ikki konsepsiyasi shakllanadi:
1. “sakrash” (Jorj Kyuvenning “Halokat nazariyasi”)
2. million yillar davomida bir tekisda ma’lum yo’nalish bo’yicha oz-ozdan bo’lgan o’zgarishlar kata natijalarga olib kelishi.
XX asrdagi fizika fanining yutuqlari yerning paydo bo’lishi haqidagiko’p ma’lumotlarnioydinlashtirdi.1908 yilda irland olimi D. Djoli radiaktivlikning geologic haqidagi ma’ruzasi katta shov-shuvga sababbo’ldi, ya’ni radiaktiv elementlar chiqargan issiqlik miqdori erigan magma va vulqonlar otilishi. Yerqatlamidagi o’zgarishlar va tog’lar paydo bo’lishini tushuntirib berish uchun to’liq yetarlidir. D. Djolinuqtai nazaricha, yerning elementi – atom qat’iy aniq muddatga atomligicha turadi va shu muddatdanso’ng to’kilib, nurab parchalanadi.
1909 yilda rus olimi V.I. Vernadskiy bioximyaga – yer atomlari tarixi va uning fizik ximikevolutsiyasi haqidagi fanga asos soldi. Yer sirti tep-tekis emas. U gadir-budirlikdan iborat. Uning engbaland joyi Himoloy tog’idagi Jomolugma cho’qqisifir, eng past joyi Tinch okeanidagi Marianchuqurligidir. Quruqlik yer sirtining 1/3 qismini egallaydi.