51
spetsifikligidir. Har bir ferment faqat bitta ma’lum reaksiyani olib boradi. Ferment
molekulasining
substrat
birikadigan
katalitik
markazi
ma’lum fazoviy
konfiguratsiyaga ega bo‘lib, u faqat substrat molekulasigagina mos keladi.
Fermentlarning aktivligi ferment va substratning konsentratsiyasiga, xaroratga, rN
ga va boshqa omillarga bog‘liq bo‘ladi. Har bir ferment uchun o‘z xarorat va rN
optimumlari mavjud. Ko‘pgina fermentativ reaksiyalar qaytmas reaksiyalar
hisoblanadi. Mikroorganizmlarning o‘lchamlari kichik bo‘lishiga qaramasdan har
xil vazifalarni bajaradigan bir-biridan farq qiladigan fermentlarni ishlab chiqaradi.
Metabolizmda qatnashadigan fermentlar odatda xujayra ichida bo‘lib, ularning
endofermentlar deb nomlanadi.
Endofermentlar (endoenzimlar) mikrob hujayrasining o‘zi bilan bog‘langan
bo‘ladi. Mikroblar o‘z faoliyati davomida ekzofermentlarni oziqlanuvchi muhitga
ajratadi, ular bakterial filtrdan o‘tadilar, murakkab oziq moddalarni (oqsillar,
kraxmal, kletchatka va boshqalarni) parchalab, hazm qilish uchun tayyorlaydilar.
Endofermentlar hujayra protoplazmasi bilan mustahkam bog‘lik bo‘lib, faqat
hujayra ichiga kirgan oziq moddalarni parchalaydilar va ularni hujayraning asosiy
qismlariga aylantiradilar.
Ba’zi fermentlar xujayra tomonidan tashqi muhitga ajratiladi, shuning uchun
ham ularga ekzofermentlar deyiladi. Odatda bunday fermentlar gidrolitik
fermentlar bo‘lib, katta molekulali birikmalarni parchalab, xujayraga o‘ta oladigan
xolatga keltiradi va xujayra tomonidan ozuqa sifatida o‘zlashtiriladi.
Dostları ilə paylaş: