Мцщазиря №1 (2 саат)

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

96 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
MÜHAZİRƏ 10 
XIX ƏSRİN II YARISI VƏ XX ƏSRDƏ QƏRBİ AVROPA VƏ AMERİKADA 
MƏKTƏB VƏ PEDAQOJİ FİKİR 
PLAN: 
1. XIX əsrin sonu XX əsrin əvvəllərində Qərbi Avropa və Amerikada pedaqoji cərəyanlar 
2. G.Kerşenşteyner, V.A.Lay və C.Dyuinin pedaqoji nəzəriyyələri 
Ədəbiyyat:
Ə.Seyidov Pedaqogika tarixi. B., 1968 
F.Rüstəmov Ən yeni dövrün pedaqogika tarixi.B., 2005 
F.Rüstəmov Pedaqogika tarixi. B., 2006 
XX əsrin I yarısında Qərbi Avropa və ABŞ-da pedaqogikanın inkişafında 2 əsas cərəyan 
mövcud idi: 
1) Köhnə paradiqmalara əsaslanan ənənəvi pedaqogika; 
2) İslahatçı pedaqogika 
Ənənəvi pedaqogikaya sosial pedaqogika, dini pedaqogika, praqmatizm pedaqogikası və 
marksizm pedaqogikası aid idi. 
Sosial pedaqogikanın nümayəndələri (E.Dürkheym, V.Daltey, P.Natora, B.Rassel və b.) 
ictimai-tarixi bilikləri pedaqogika elminin və təcrübəsinin əsas mənbəyi hesab edirdilər. 
Dini pedaqogikanın nümayədələri arasında neotomizm cərəyanının təmsilçiləri (F.Ferster, 
J.Mariten, M.Adler) xüsusi yer tutur. Neotomistlərin nəzəri prinsiplərinin əsasında din 
dururdu. Onların fikrincə, insan və onun ictimai həyat tərzi Allah tərəfindən yaradılmışdır 
və dini görüşlər gerçək elmi biliklərdən irəlidir. Ona görə də tərbiyənin məqsədi uşaqlara 
İsus Xristosa oxşamağı təlqin etməkdir. Neotomistlər tərbiyəni yola bənzədirdilər və qeyd 
edirdilər ki, bu yolda hərəkət ilahi tərəfindən əvvəlcədən müəyyənləşdirilir və bu hərəkəti 
təbiyə və təlim üsulları ilə sürətləndirmək olar. 

---

97