8
kommunikatsiya ishtirokchilari (OSP,4) holatiga muvofiq keladi. Ammo bunday tavsif,
oson ko‘ringandek, psixolingvistikaga “klassik” tilshunoslik va “klassik” nutq
psixologiyasi chegarasida chiqadigan, hatto qisman ushbu chegaralarga aloqador bo‘lgan
deyarlik barcha va barcha kiritishga imkoniyat beradi.
“Psixolingvistika” termini, qoida
bo‘yicha E.R.Daybold ta’kidlaydiki,
“inson tili va verbal xulqning muayyan
aspektlariga nazariy va eksperimental yondashuvlarning ayrim aralashmasini
anglatadi”…Psixolingvistlka, uning asosuga ancha omonat fanlardan alohida fan sifatida
real mavjud bo‘lishini tan olish uchun asosdir (OSP,205) (
14
Uni ajratishga, balki, arzimas.
Bu masalaga biz hali qaytamiz).
Bu omonat
SP va
RD uchun olingan muammolar nomenklatura(majmua)sida yaxshi
ko‘rinadi. Biz barcha holatlarda amerikalik psixolingvistlarning
fikriga tayanamiz,
aniqrog‘i, psixolingvistika ko‘lamiga ular nimani kiritgan bo‘lsa, shuni kiritamiz. Albatta,
ochiq taranglik holati(masalan, OSPga Skinner kitobiga yoki SPga L.S.Vigotskiyning
“Tafakkur va nutq” kitobini qayta bosish)dan chekinmaslikka to‘g‘ri keladi.
Va yana bir taxminiy e’tiroz - bu psixolingvistika bo‘yicha chop qilinayotgan davriy
nashrlar haqida. Yaqin kunlargacha ular uchun, asosan, “Patologik (g‘ayritabiiy) va
ijtimoiy psixologiya jurnali” (Journal of
Abnarmal and Sosial Psychology, JASP) va
“Amerika akustik jamiyati jurnaji” (Journal of the Acoustical Society of America, JASA)
o‘z sahifalaridan o‘rin berdilar. Amerikalik psixolingvistlar,
shuningdek, Angliyaning
“Language and Speech” jurnali bilan ham hamkorlik qiladilar. 1962-yildan buyon “Journal
of Verbal Learning and Verbal Behavior” (JVLVB) chiqa boshlagan bo‘lib, unda
Dostları ilə paylaş: 
