Yardılamaq, kömək ləmək

 
Karmaq
9
: < ker: kar: key: böyük
13
\ kerimək, 
ulqaymaq
4
, yaşlanmaq
 
Karman - çorman
: bərk qarιşιk.
 
Karo
məcar
: qazık.
 
Karsak
7
 
: qoduk
 ,
 qoyuk, külə, bücür
1
, basar, töpös
3
, 
kotiğan
4
, mıkır
4
, kodö
5
, kəltəbakay
6
, qιsrak, kəltə
8
, 
pistək
9
, pindək
9
.
 
Karsızlık:
 nəqahət, gücsüzlük.
 
Karu 
: qol.
 
Karucuk
: bazubət (dixcik).
 
Karulu 
: müsəlləh.
 
Karvamaq
: əlilə tutmaq.
 
Kasa 
: kasaq 
-1) 
< qapsaq < qab. 
-
2)
 
< qaza. 
qazmaq.
 
Kasafan
: yalan, palvara, abartmış söz. 
 
Kasalak
:  kibirli, onurlu, kazalak, dazalak, kasalan
 
Kasalak
: xutbəsət. 
 
Kasalmaq
: kaparlanmaq, böyüklənmək, qazalmaq, 
qurulanmaq 
 
Kasaltmaq
: birini övmək, abartmaq.
 
Kasar 
: əxlaqlı, ruhsal, gücli\  kasarsız.
 
Kasar 
: kərə, kəz xərmən qırıntıları, axlaq, iri, 
ağartıcı\ ağartma işi: kasər, kastar.
 
Kasarı qırılmaq
: qəlbi qərılmaq, darılmaq
 
Kasarlı 
: ağ, ağartmış.
 
Kası 
: kisə < giysə, üst. 
 
Kasıklamaq
: biçaklamaq.
 
Kasırılğan
3
:( 
-1) 
< qaçmaq 
-2)
 < qısmaq 
-3) met 
(kas 
= 
sak)
 
 
< saklamaq. saklı)  
: gizli, sinsi, gizlin, qısıq, 
tıkıvlı
4
, qatılğan, assırınlayın, astan, astιrtιn, astırın, 
yaşırılğan
3,
 yaşırın, yaşırınlı, yaşırun, yuşιrιn, 
bildirməy, bükük, oğrun, duymadan, örtülü, daldax, 
darab< dar, çolav
8
 
Kasıv  
: kaçıv, saklamaq, qısıqmaq, gizləmək, 
bukmaq
8
, buqurmək, bükpələk
4
, bükmələk, daşırıv
 
Kaskas 
: qaşqaq, uçurum.
 
Kasla 
: yalan
 
Kastor  
: kunduz 
 
Kaş ki 
: kəşki < 
met 
(kəş 
=
 çək) 
< çəkçi: çəkərdi ki, 
olardı ki.
 
Kaşa
5
 
: < qapşa, qıpəs. kəşo < kapşol: işəmək 
qabı\kəşkul < qapşul.
 
Kaşanda
4
: < qap. həmişə.
 
Kaşif 
: < 
met 
(kaş 
=
 çək)
çaçkın. alğın( < almaq). 
anğın( < anğlamaq).
 
Kav
 : 
ğav
8
, boşluq, boş <> qov: doldurmaq.
 
Kav 
: ilan kavı: ilan gömləği.
 
Kav 
: kan, kov\ qoyuq, qovuq, boşluk: dağın 
qayanın kuytu(kovuk) yeri\ kaşuv, qaşuv. 
 
Kavak  
: kövək
8,
 qovuq, oyuk, çukur, boşluk,  deşik. 
 
Kavak
  : < qab
. 
Kavamaq
9
: kapamaq, hörmək.
 
Kavidən: <
 kav.
 
qovmaq:. ayırmaq, izləmək.
 
Kavlak
1
:
 qabıklanmaq, qabığı tökülmüş, dəri qoymuş 
nəsnə\ Kavlamaq : qabığı qabarıb tökülmək\ 
Qovdal: < kovlak 
=
 kovkal 
=
 qovdal\ kovak < kov. 
kovmaq: qazmaq.
 
Kavlamaq
: qabığı qabarıb tökülmək
 
Kavlamaq
6
: eşələmək, aktarmak
4
, sökmək, sukılav
4
, 
sokonov
3
, qazbalav.
 
Kavlıc 
: kavlıq, qasık, fətq.
 
Kavlıq 
: kavlıc, kasıq, fətq.
 
Kavmaq
: kovmaq, qazmaq
 
Kavramaq
: < kapramaq, karvamaq: əlilə tutmaq.
 
Kavuk sallamaq
: hörmət olaraq (göz önünə) sarık 
sallamaq, heç bir şeyi görməmək, göz yummaq.
 

 
sözün özü 
 
 
93
Kay eldiksiz: 
hançi eldənsiz
 
Kay oqqa
4
: kaysı yana.
 
Kay 
: hançı\ hər
 
Kay 
: yağmır, nəm, şeh, yağmırdan qabax əsən 
güclü yel.
 
Kay(p)acak
: təncərə.
 
Kayağan
: kaypak.
 
Kayak 
: meyl, əyim
 
Kayan 
: akar, sürünən
 
Kayar 
: nal\ kayarlamaq: nallamaq.
 
Kayçanda
: heç vaxt, əslən.
 
Kayda 
: harda.
 
Kaydılı 
: alımlı, çalımlı, kayıncak, kayılacakyer.
 
Kaydırak
: yüksək yer, qavzaq.
 
Kaydırmaq
: saptırmaq, göndərmək.
 
Kayıgöz 
: şaşıgöz, şəhla göz.
 
Kayık kıymaq:
 oturaraq caymaq.
 
Kayıkmaq
: öfkələnmək.
 
Kayın 
: ağac
 
Kayın 
: sonra, geyin.
 
Kayınmaq
: bir birinə daldalanmaq, bir birinə yanmaq, 
bir birini qorumaq, yardım etmək
 
Kayıntı yapmaq
: aclığı bastırmaq, atıştırmaq
 
Kayıntı 
: ağac parçası.
 
Kayır 
: qum, qalın qum, çakıl, çanqıl
 
Kayırmaz
: dəyməz, xahiş edirəm. bir şey dəğil. zərər 
yok.
 
Kayqaç 
: yumuşaq toprak.
 
Kayqama
: qapqama, gəbə, çoban abası(örtüsü).  
 
Kayqan :
 kayan, kaynak, yassı ; düz  ; qat - qat 
olmuş daş.
 
Kayqan 
: kayağan, kaypak.
 
Kayqıla kayqıla
: əyilə - əyilə.
 
Kayqın 
: gəbə, doğurcu dəvə.
 
Kayqışık
: qapı aralığı.
 
Kaymaq:
 caymaq, ağmak, sapmak, sürünmək\ 
ağımçı
9
, ağma
9
: tutumsuz, davamsız, qararsız  
 
Kaynar
4.5 
:
 çeşmə, çığanaqk
7
, sığanak
3
, köz , göz, 
çıxma, şişmə.  
 
Kaypak  
:  ağma
9
, ağımçı
9
, tutumsuz, davamsız, 
qararsız , kəsinsiz, qaçak
 
Kaypak 
: kayağan.
 
Kayru vermək
5
: geri vermək   
 
Kaytadan
: yenidən, qabat.
 
Kaytışmaq
: gerişmək, bir birinin dalıca getmək.
 
Kayturmaq
: yardım etmək, dalıcan gedmək.
 
Ke(ə)rquş
: < kərkəs < kər: böyük + quş.
 
keçə: <> gecim:
 < keçə. keçə  < keç. keçmək. 
tellərin birbirinin içinə keçməsindən ; 
basılmasnıdan ; dövülməsindən ələ gələn parça.
 
Keçə 
: dünən\ sürə, gün, zaman\ üç gün keçə.
 
Keçələşmək:
 quruşmaq
8
, uyuşmaq, bərkimək, tel ; 
qol ; dalların birbirinin içinə keçməsilə bərkinmək, 
qurulmaq, quruşmaq
8
, uyuşmaq .
 
Keçən  
: aşınan, aşın 
 
Keçən 
: keçici, çağlık, müvəqqət, uzğğan
3.7
, uzğan, 
üzülən, ütkən, ötkən, ötən. 
 
Keçərli: yörüq. 
Keçərsiniz
5
: bağışlayın, eşitmədim
6
, pardon.
 
Keçəş 
: keçim, keçirim, dözməzçilik, ötrim, bağιş, 
rəhm, güzəşt.
 
Keçi
15
 
: keçit
 
Keçici  
: keçən, çağlık, müvəqqəti, uzğğan
3.7
, uzğan, 
üzülən, ütkən, ötkən, ötən.
 
Keçici 
: ötəri, ötəpli.
 
Keçim 
: dolanma, tirikçilik, əklənç
8
, caşö
5
, yaşo, 
keçəş, keçirim, dözməzçilik, ötrim, bağιş, rəhm
 
Keçimli 
: sıyımsı, onğşuk
8
, tınışmav
3
 
Keçin 
: bağışlayın
 
Keçinmə
: ölmək.
 
Keçinmək
: çıxışmaq, keçişmək, ötüşmək, dolanmaq, 
əklənmək
8
, güzəran,
 
Keçirim
: bağιş, dözməzçilik, rəhm, ötrim, eçim, 
ötürüm,
 
Keçirmək:
 aşırmaq, böyütmək, alqıtmaq
9
, atlatmaq, 
öçirmək
4
, uçurmak.
 
Keçiş 
: ötüv, ötüş, asuv
4
, ötköl
5
, ütü
7
, aşuv, 
yötkülüş
9
. keçilmə,
 
Keçiş 
: tə'sir\ keçişsiz: küs - çimsiz, gücsüz, ötpös
5
, 
ötümsüz
6
.
 
Keçişmək
: keçinmək, çıxışmaq, ötüşmək.
 
Keçiştik:
 çatar, kəsiştik, qavιştιq.
 
Keçit 
: keçəlgə
8
, otkül
9
, keçik, keçü, ötüm, ötüş
6
, 
aşuv
4
.
 
Keçmiş
: bayağı, bayıkı, burunki, köçəştə, öncəki.
Keçmiş
: keşimiş, keşiyib, çakşıl
8
, qurumuş, əsgi, 
ötkən, ötən, burunki3, ilki
4
, ilgəriki
5
, qona
9
\ qona 
adət: əsgi adət.
 
Kedik
5
  
: 
1) 
güdük, şübhə 
2)  
k
eyik
.
 
Kedin
14
 : sonra 
Keh  
: < keying
8, 
qavşaq, yusal, uqipsiz, yaravsιz 
 
Kehrə 
: gəc, kirəç.
 
Kekim
3 
: külkə
8,
 ovunuq, küküm
5
, 
 
Kelev  
: < gələsi, ertə, ir, irtük, erkən, ertəsi, kələsi, 
kiyinki
5
\ tələv, tiləv, kalö
 
Keng 
: əcib, acayip.
 
Kenq - taşa
9
: əngin , çəksiz
9
, şəksiz
4
, çiksiz
3.7
, imqir
8
\ 
uşı kıyırı yok
4
: ucu qırağı yok.
 
Keptü
13
: kimi.
 
Ker
: kər, böyük, iri.
 
Kerik
13
 
: genişləmək, çəkmək\ kerilgə yol: geniş yol\ 
keriş dartışma, keriş sokuş yaxşılığa baştabas 
(qurtarmaz)\ keriş sokuş: çakşıqa\ kerişçənq: 
savaşan\ kerikmək: kaymaq. 
kerilgə yol
: geniş yol.  
Kerimək:
 karmaq
9
 < ker: kar: böyük
13
, ulqaymaq
4
, 
yaşlanmaq.
 
keriş
: dartışma. 
Keriş
: əriş, ip.
 
kerişçənq
: savaşan. 
keriştirmək
: incidmək.
 
Kerk
: kərgədən
 
Kertü
14
: gerçək, doğru\ 
Kertünmək
14
:gərəkmək, 
inanmaq, doğramaq(
(doğrulamaq) 
Keş
: 
met
 < çək.
 
Keşik 
: növbət, sıra.
 
Keşik
: < gec. gecik > keşik, geccikki, gecikki: sonraki, 
arddakı, növbəti, gecik: uzanmış, çəkilmiş, 

 
sözün özü 
 
 
94
gecikmiş
 
Keşikçi  
: çasavoy
3.7
, sakçı, qaravul, gözətçi, 
növbətçi.
 
Keşimiş 
: keçmiş, çakşıl
8
, keşiyib, qurumuş, əsgi, 
qona
9
\ qona adət: əsgi adət
 
Keşinə 
: gecəsinə, dünənisi.
 
Keşiyib 
: keçmiş, çəkilib, quruyub, çakışıb
8
, çəkişib, 
çakşıl
8
, keşimiş, qurumuş, əsgi, qona
9
\ qona adət: 
əsgi adət.
 
Keşqurum
4
: gecə, küqüm
5
, yassι, yatsu,(şam).
 
Keşli 
: sürünən, sürənən.
 
Ket
ərən
 
: nişasta.
 
Ketüv
4
 
: acı.
 
Kevet 
: qat.
 
Kevezliq
9
: pamıq tarlası
 
Key 
: kamil, iyi, doğru, çok , böyük\ key kişi.
 
Keybir
8
 
: çağda, sakta, kəzdə, keydə, bir neçə, 
bə'zən. 
Keyeng  
: gəvşək, yavsal
8
, yaramaz, cıdamsız, yusul, 
uqıbsız, sust, tənbəl.
 
Keyək 
: bənzərlərindən üstün olma\ keyək
5
 bir uruş: 
çapar : qoşu atı.
 
Keygirəmək
14
: utanmaq, usanmaq
, 
gizlənmək. 
çəkinmək, ürkmək. 
Keygirəgən
14
: qulluqçu. 
Keyik 
: 
kedik,
 ceyran, qaraca, cüyür, yüyür, 
yayran, kır kəzəsi, qıralay, qır geçisi, tağ öçki, elik.
 
Keyin
9
 
: dalı, peşin.
 
Keyinçə
: sonra\ geyinsiqə: sonra.  
 
Keyvan
8
 
: başdaş, arvad, ayal.
 
Kezekçi:
 mübsür. 
Kezekləşmək
14
: növbətləmək. 
Kə vakιt
8
:
 gah - gah, kətə - kətə, kəyarιm.
 
Kəb
10
 
: çok, key, həp.
 
Kəbin 
: qalınğ, nikah.
 
Kəbir 
: qapır, qalıp.
 
Kəçək 
: iyit, doğru, düz.
 
Kədi 
: < çətük
ka
 > kət
inq – fıra.la.
 
Kədu 
: kəpu, kapu.
 
Kəfcək 
: < kopcük < kopçik < qab + çik, qabsık.
 
Kəfəl 
: < qabal, qabıq.
 
Kəfən  
: < qapan. qapıyan. ağlık.
 
Kəflənən:
 < köplənən, çoğan, çağan, coşan, 
qaynayan. 
 
Kəhlik otu
: < kək otu\ keqən: iq, xəstəlik\ keküs: 
dərman etmək\  kök: kin\ ket: xəstəlik, əziyyət ( 
kenq >
1 – 
kem 
=
 em, əmgək.
2 – 
keq > iq?).
 
Kəkəc 
: 
-1) 
kakil  
- 2)
 sağιnιp gəpləyən, saqav, 
saqğav(əlkən).
 
Kəkək
15
: ösgürmə.
 
Kəkələmək
: doduklamaq, kələk gəlmək
 
Kəkəş  
: dudu, lal güng 
 
Kəkəz  
: çanak
ka
, qoraka, gəvşək, qap - qacak, 
oyulmuş 
 
Kəkirsək:
 əğri - büğri, sιnιk - sιzιk
3.7
, kınqιr - kıysık
3.6
, 
əyri - tokay
9
, əyrək
4
, ziqzaq.
 
Kəkirsək
: sιnιk - sιzιk
3.7
, əğri - büğri, kınqιr - kıysık
3.6
, 
əyri - tokay
9
, əyrək
4
, ziqzaq.
 
Kəkrə 
: dadı acımtıraq, əkşimiş, buruk, ağız yığıcı 
olan (heyvaya tay)
 
Kəkrəmək
: acιmaq, əkşimək.
 
Kəkrəmsi
: üzü salık, suratı asık, güvən verməyən, 
xoş qarşılanmιyan adam.
 
Kəlçik  
: samsıq, kəlpənək, ğayza, tetik, uğursuz, 
kəmçik, qanmaz.
 
Kələ
: böyük, baş\ kələ çüçə: böyük ; baş çüçə\
 
kələçi
:
 
elçi.
 
Kələçi
: elçi. 
Kələci
14
 : (gələci, qılıcı?). nağıl, hikayə 
Kələf
: < kələp < qalak: yığım, topum\ 
kələfləmək:
 ələ 
sarmaq, hörmək.
 
Kələk 
: düzən, duzax, tor, tələ, al, yasa, kilkə. 
quruşuq, buruşuq
 
Kələk
: qoruq üçün daşı daş üstə yığıb əlamət 
qoymak
 
Kələmək
12
: qonuşmaq\ kələmək
8
:
otarmaq, 
budağlamak, budamaq
 
Kələməmək
: < gələməmək. qalamamaq, 
xalamamaq, kərəməmək, istəməmək.
 
Kələn
12
 
: dil.
 
Kələşmək
15
: nişanlamaq
 
Kələşmiş
14.15
: gələşliş, nişanlı, sözlü.
 
Kələvü
12
: axmaq, abdal. 
 
Kəltirmək
14: 
gətirmək.
 
Kəlim
15
 
: gəlir.
 
Kəlləbaş:
 başağay, gic, sərəsimə.
 
Kəlləki 
: ovsar
 
Kəlö
5
  
: umar, arzu 
 
Kəlpənək
: kəlçik, ğayza, tetik, uğursuz, samsıq, 
kəmçik, qanmaz.
 
Kəltə
: çöprək, qırıq yün\ çöpür, çöprək: keçi qılı\ külə, 
güdə. küt, dar, qıssa.
 
Kəltə
8
 
: bücür
1
, külə,  basar, bəsdə boy, güdə boy
2
, 
töpös
3
, kotiğan
4
, mıkır
4
, kodö
5
, koyduk
5
, qoduk, 
qoyuk kəltəbakay
6
, karsak
7
, qιsrak, pistək
9
, pindək
9 
Kəltəbakay
6
 :
 bücür
1
, külə,  basar, bəsdə boy, güdə 
boy
2
, töpös
3
, kotiğan
4
, mıkır
4
, kodö
5
, koyduk
5
, 
karsak
7
, qιsrak, kəltə
8
, pistək
9
, pindək
9. 
Kəltəbakay
6
: qoduk
 ,
 qoyuk, külə, bücür
1
, basar, 
töpös
3
, kotiğan
4
, mıkır
4
, kodö
5
, karsak
7
, qιsrak, 
kəltə
8
, pistək
9
, pindək
9. 
Kəm - kəmdən
: yavaş - yavaş.
 
Kəm  
: qovşak, kövrək, yüngül, zayıf, alçak, az, 
yumşak, puka.
 
Kəm biçmək
: and içmək.
 
Kəmal  
: eyitim, öğrəniş.
 
Kəmçə 
: < kəpçə < qabçə. kəvçə, oyuq, oyuqlu.
 
Kəmçik  
: kəlçik, samsıq, kəlpənək  kəlçik, ğayza, 
tetik, uğursuz, qanmaz.
 
Kəmçik  
: samsıq, kəlpənək  kəlçik, ğayza, tetik, 
uğursuz, qanmaz 
 
Kəmçilik
: naqislik, ziyan.
 
Kəmək  
: kəsmir, qazmaq.
 
Kəməli 
: kəməsov, kəmil.
 
Kəməlmək
: kəmlənmək.
 
Kəməmək
: kəmləmək, kəmirmək. 
kəmənd
 : okruq
13,
 qoruq, çevrə.
 

 
sözün özü 
 
 
95
Kəmər 
: komər, kummar, yumar\ çəmbər, çəpər.
 
Kəməsov
: kəməli, kəmil.
 
Kəmətmək:
 aşağlamaq, basalamaq, əzmək, 
təhqirləmək, saymamaq, əsgitmək, alçatmaq.
 
Kəmətmək: ≠ 
komatmaq.
 
Kəmik  : kəmuk
14
(
met
>(t 
=
 s)
 səmuk, sümük  
Kəmil 
: kəməli, kəməsov 
 
Kəminqah
: 
-1) 
< gommaq. gomur, kömülən yer, 
gizlənən yer  
-2) 
< küməngə < kovəngə < kov (?). 
 
Kəmirmək
: kəmləmək, kəməmək.
 
Kəmisi   
: çalaca
8
, azacıq, azca, yoxacıq, alaca, 
salca
8
, bir salιm
8
, bir çalιm
8
, bir az.
 
Kəmləmək
: kəmirmək, kəməmək, azavlamak, 
azalamak, kisirətüv, kiçirətüv, kəmətüv .
 
Kəmpir 
: yaşlı ; qozuq qadın\ kəmpirlik: qozqaq, 
büklük, qocalıq.
 
Kəmpir
8
 
: samavarın kəlləsində olan çaynik yeri
 
Kəmpirlik:
 qocalıq qozqaq\ kəmpir: yaşlı ; qozuq 
qadın .
 
Kəmsəlm !
: bük ! kəmsə ! əy !. 
Kəmsəlmək
: bükülmək, əğilmək 
 
Kəmsəmək:
 təhqir etmək .
 
kəmsilik
: zərər, ziyan.
 
Kəmsitilmək:
 xorgörünmək, aşağlanmaq\ kəmsitiş\ 
kəmsəmək: əğilmək, bükülmək.
 
Kəmsitiş
: təhqir, xorlama
 
Kəmşük
: bükük
 
Kən  
: gen, kan
8, 
bol, çok, aldan
10
, bolluq, dərin, 
uzaq gen\ kan gəzək: çoğu kəz\ ondan bəri, kən 
illər keçdi\ kan pullu, kan qara 
  
 
Kənd  
: avıl
4
, şəhər.
 
Kənd  
: basalga, köy.
 
Kənd
 
: < kan, gen, böyük yığıncak.
 
Kəndir 
: (< kındıra ?): saz türlərindən, biyot, həsir 
otu, govalık.
 
Kəndirik
: saçak, sürfə.
 
Kənlik  
: bollık, bəylik, çoxlık, kanlık, genlik .
 
Kəntləv 
: damax.
 
Kəpə 
: < qab\ külübə.
 
Kəpək  
: < qab\ quvax, əngəl, qonak .
 
Kəpək
1.2.8.9
: körpə
3
, un örö
3
, un körpəsi
7
, 
 
Kəpənək
: burka, bürgə, yilkəgə salınıb geyilər
 
Kəpəz  
: < qab\ qəfəs, tor, pəncərə
9
, tikmə
3
\ 
kəpəz: 
> qəfəz.
 
Kəpəzlik
: köpöyoğluluq .
 
Kər 
: qocalmaq, kəksaymaq
6
, ulğayu
5
, oloğıy
3
.
7
, 
kartayu
4
.
 
Kəranə 
: < qır\ kıranğ, qıranğa, qırak, qınğarğ.