TAKOMILLASHTIRISH
3.1. Yuridik shaxslardan olinadigan soliqlarni hisoblash uslubiyatini
takomillashtirish
Yuridik shaxslardan olinadigan qo‘shilgan qiymat solig‘ining asosiy
afzalligi shundaki, ishlab chiqarishning har bir bosqichida to‘langan soliq
miqdorini hisoblash mumkin. Bu misol eksport uchun soliqlarini hisoblash va soliq
chegirmalarini hisoblash va eksport subsidiyalari berilishida buzilishlarning oldini
olish imkonini beradi. Bundan tashqari bunday ko‘p bosqichli soliqlardan
foydalanish yagona firma tuzilmasi yoki korxonalar uyushmasi doirasida tovarlar
ishlab chiqarishda soliq summasini kamaytiradi va shu tariqa firmalarning vertikal
integratsiyasiga turtki bo‘ladi.
Jahon amaliyoti qo‘shilgan qiymat solig‘ini hisoblashning deyarli bir xil
tizimini nazarda tutadi. To‘lovchi xaridordan sotilgan tovarlar uchun soliq
summasi va etkazib beruvchi tomonidan moddiy resurslar yoqilg‘i, ishlar uchun
to‘langan va ular qiymati ishlab chiqarish va aylanma xarajatlarga kiritilgan soliq
summasi orasidagi farqni to‘laydi. To‘lanishi kerak bo‘lgan soliq manfiy bo‘lib
chiqsa, ya‘ni bu soliq ko‘payib ketsa qoldiq bo‘lajak to‘lovlar hisobiga kiritiladi
yoki rivojlangan mamlakatlarda qabul qilinganidek, byudjetdan boshqa summalar
hisobiga qoplanadi.
O‘zbekiston Respublikasi soliq tizimida amal qilayotgan qo‘shilgan qiymat
solig‘ining xususiyatlari quyidagilardir:
Birinchisi, soliqni hisoblashda haqiqiy pul kelib tushgandagi kassa usuli
emas, balki ortilgan tovarlarga qarab hisoblash usuli qo‘llanilishidir. Natijada tovar
iste‘molchilarga etib bormasdan, ularning qiymati to‘lanmasdan soliq to‘lab
yuboriladi. Agar tovarlar uchun avvaldan haq to‘lab qo‘yish 100 foiz bo‘lganda
edi, muammo kelib chiqmagan bo‘lar edi. Vaholanki, dastlab to‘lab qo‘yish 15
foizni tashkil qilgan holatda, mahsulot ishlab chiqaruvchilar soliqni o‘zlarining
aylanma mablag‘lari hisobidan to‘lab yuborishga majburdirlar. Bunday mablahlar
55
bo‘lmasa-chi? Unda ushbu soliq yuzasidan boqimanda holati kelib chiqadi. Soliq
to‘lovchi sub‘ekt moliyaviy jazoga tortilib, uning iqtisodiy ahvoli yomonlashadi.
To‘g‘ri, 2003 yildan boshlab oyiga uch marta o‘rniga 2 marta joriy to‘lovlarni
to‘lash hamda 2005 yildan boshlab joriy to‘lovlarsiz 1 marta soliq summasini
to‘lashga o‘tilishi boqimandalarni kamaytirish imkonini bermoqda. Lekin bu
chora-tadbir ham mazkur muammoni uzil-kesil hal qilganicha yo‘q.
Ikkinchisi, qo‘shilgan qiymat solig‘idan imtiyoz berilganda ayrim
soddalashtirilgan soliq rejimiga o‘tgan soliq to‘lovchilar, shuningdek, boshqa
umumdavlat soliqlarini to‘lashdan hamda Soliq kodeksining 71-moddasiga binoan
ozod etilgan korxonalar mazkur soliqni hisoblamaydi va byudjetga to‘lamaydilar.
Lekin sotib olgan asosiy vositalari va nomoddiy aktivlari bo‘yicha bo‘yicha
qo‘shilgan qiymat solig‘ini to‘lovchisi bo‘lib shakllanadi. Bunda soliq summasi
hisobga olinmaydi, balki u sotib olingan xom-ashyo, materiallar, xizmatlar, ishlar
qiymatiga kiritiladi. Bunday holatda xarajatlar ko‘payadi hamda o‘z navbatida
foyda darajasi kamayib ketadi. Agarda ular qo‘shilgan qiymat solig‘i to‘lovchilari
bo‘lganda edi, qo‘shilgan qiymat solig‘i summasihisobga olinar, oqibatda ularning
moliyaviy ahvoliga ta‘sir etmagan bo‘lar edi. Shularni inobatga olib, egri soliqlar
yuzasidan taqdim etilgan soliq imtiyozlarini bekor qilish iqtisodiyotni
rivojlantirishga turtki beradi, deb hisoblaymiz. Undan tashqari, imtiyoz berilganda
ishlab chiqaruvchidan iste‘molchiga qadar bo‘lgan zanjir uziladi va uzilgan joyidan
keyinda turuvchi iste‘molchiga ham butun aylanmadan soliq to‘lashga to‘g‘ri
keladi hamda uning moliyaviy ahvoliga salbiy ta‘sir ko‘rsatadi.
Mahsulot ishlab chiqaruvchilarning ishlab chiqarishdan manfaatdorligini
so‘ndirib qo‘ymaslikni egri soliqlar vositasida tartibga olmoqchi bo‘lsak, bu
holatni soliq stavkalarini kamaytira borish orqali amalga oshirgan ma‘quldir.
Qo‘shilgan qiymat solig‘i 35 ta mamlakat bo‘yicha tahlil qilinganda. Ularning 10
tasida soliq stavkasi 5-10%, 6 tasida 12,5% dan 16% gacha belgilangandir.
Rivojlangan mamlakatlarda soliq stavkasi bundan past darajada belgilangan.
Mamlakatimizda amalga oshirilayotgan soliq siyosatining bosh maqsadi ham
bugungi kunda soliq sub‘ektlari zimmasidagi soliq yukini kamaytirishga
56
qaratilgandir. Lekin bu tadbirlar ko‘proq to‘g‘ri soliqlar zimmasiga to‘g‘ri
kelmoqda. Qo‘shilgan qiymat solig‘i stavkasini avvalo 15% qilib belgilash,
keyinchalik undan ham pasaytirib borish lozim, deb hisoblaymiz. Soliq
tushumlarining kamayishi o‘rnini qoplash uchun esa, tijorat asosida faoliyat
yuritayotgan xo‘jalik yurituvchi sub‘ektlarning barchasini qo‘shilgan qiymat
solig‘iga tortish maqsadga muvofiq hisoblanadi. Biz yuqorida qo‘shilgan qiymat
solig‘i bo‘yicha mavjud muammolar va ularni bartaraf etishning ayrim jihatlariga
to‘xtalib o‘tdik. Endi esa ish ob‘ektiga kiritilgan mol-mulk solig‘ini undirish
borasidagi masalalarga e‘tibor qaratamiz.
Soliq siyosatining cheklangan shart-sharoitlarini hisobga olgan holda
umumdavlat va mahalliy soliqlar optimalligini ta‘minlashda mulkiy soliqlarni
takomillashtirish yuridik shaxslar mol-mulkidan olinadigan soliq tushumlarini
oshirish muhim o‘rin tutadi. Yuridik shaxslar mol-mulki solig‘ini joriy etish
korxonalar balansidagi mavjud asosiy vositalardan samarali foydalanishni
rag‘batlantirishga samarali ta‘sir qiladi. Mol-mulk solig‘i resurs to‘lovlari singari
soliqqa tortish tizimining ajralmas qismi bo‘lib, uning funktsional vazifasi, asosiy
fondlar hamda moddiy va nomoddiy aktivlar hisoblangan resurslarning iqtisodiy
samaradorligini minimal chegarasini tartibga solishdan iborat. Bu asosiy
fondlardan samarali foydalanishning minimal chegarasini tartibga soluvchi vositasi
hisoblanib, mablag‘larni harakatsiz va o‘lik holda qolmasligini kafolatlaydi.
Soliq stavkasini belgilashda, asosan foyda solig‘idan asoslanishi kerak
chunki qayta baholashdan keyingi mol-mulk solig‘i olingan foydaning bir qismini
tashkil etadi. Shunga ko‘ra yuridik shaxslarning mol-mulki 2 foizlik stavka
bo‘yicha soliqqa tortilsa maqsadga muvofiq bo‘lur edi.
Ko‘chmas mulk solig‘i mahalliy soliqlar tarkibiga kiritilishini hisobga olgan
holda, mol-mulk solig‘iga va yer solig‘iga daxldor qonun va me‘yoriy hujjatlar
qabul qilishda mahalliy shart-sharoitlarni va belgilangan imtiyozlarni hisobga
olgan holda uni alohida inobatga olish lozim. Hozirgi paytda Respublikamizda
mahalliy o‘z-o‘zini boshqarish organlarining qaror topishiga va rivojlantirishga
katta ahamiyat berilmoqda. Mahalliy hududlarni rivojlantirishda zaruriy shart-
57
sharoitlaridan biri bo‘lib, ulardagi moliyaviy va moddiy mablag‘larni oshirish
sifatida
muayyan
hududda
joylashgan
mol-mulklarning
rivojlanishini
uyg‘unlashtirishdir.
Bugungi kunda mol-mulk (bino, inshoot, yer resurslari, kelajakda ularning
yagona ob‘ekti sifatida - ko‘chmas mulk, transport vosita)larni alohida turlarini
soliqqa tortish dolzarb muammo bo‘lib turibdi. Yuqorida ta‘kidlaganimizdek mol-
mulk va er soliqlarini yagona ko‘chmas mulk solig‘iga birlashtirish to‘g‘risida
aytgan edik. Bunday tartibda ish yuritish, bozor munosabatlari sharoitida yuridik
shaxslarning mol-mulk ob‘ektlariga bo‘lgan huquqi chegaralanishining oldini
oladi. Shuning uchun yuridik shaxslarning ko‘chmas mulkini yagona soliqqa
tortish mantiqan to‘g‘ri hisoblanadi. Bundan tashkari yuridik shaxslarni mol-mulk
solig‘iga tortishda tabakalashtirilgan stavkalarni joriy etish zarur, ya‘ni, mol-
mulkni ishlab chikarishda ishtirok etishiga karab imtiyozli stavkalarda soliqka
tortish kerak. Barcha rivojlangan mamlakatlarda bulgani kabi mol-mulk solig‘i
buyicha soliqka tortilmaydigan minimumni joriy etish kerak. Bu esa mayda mol-
mulk egalarini ijtimoiy jixatdan ximoya kilish xisoblanadi.
Umumiy tarzda yuqoridagi fikrlardan kelib chiqib quyidagi xulosalarni
keltirish mumkin:
1. Zarur shart-sharoitlarni tayyorlash (erning baholash qiymatini ishlab
chiqish)ga ko‘ra korxonalar mol-mulki solig‘i va yer solig‘i o‘rniga yagona
ko‘chmas mulk solig‘ini joriy qilish lozim;
2. Amaldagi qonunchilikka muvofiq mazkur soliqlar korxona davr
xarajatlarida hisobga olinib, ishlab chiqarilgan mahsulot tannarxiga salbiy ta‘sir
ko‘rsatishini bartaraf qiladi.
3. Mol-mulk solig‘i stavkalarini mol-mulkning ishlab chiqarishda
qatnashishiga qarab tabaqalashtirish, ya‘ni ishlab chikarishda ishtirok etayotgan
mol-mulklarga imtiyozli stavkani qo‘llash mahalliy hududlarda mulklardan
samarali foydalanishni ta‘minlaydi.
58
4. Soliqqa tortishda soliqka tortilmaydigan minimumni joriy etish, kichik
mulkka ega korxonalarni ijtimoiy jihatdan himoya qilinadi va mol-mulkka ega
bo‘lish ishtiyoqi paydo bo‘ladi.
5. Soliq tizimida mol-mulklarni soliqqa tortishning bunday tuzilishi
korxonalar ishlab chiqarishini rivojlantirishga ijobiy ta‘sir ko‘rsatadi.
Dostları ilə paylaş: |