52
53
- k səsinin
milli sözlərdə işlənməsi
- karlaşma hadisəsi: b~p, d~t, b~f, c~ş
- d~ç, b~v, c~j, v~y
samit dəyişmələri
- təsirlik halda-yı
şəkilçisinin işlənməsi
- mənsubiyyətin II şəxsində- yın formasının işlənməsi
- olar/ollar, maŋa, saŋa, kəndi
əvəzliklərinin işlənməsi
-
əmr şəklinin I şəxs təkində-em,-om,-öm şəkilçisinin işlən-
məsi və s.
Qaraqalpaq dialektinin lüğət tərkibi Azərbaycan dilindən və
onun dialektlərindən cüzi fərqlənir, qədim sözlərlə yanaşı, spe-
sifik sözlər də işlənməkdədir: ağa “böyük qardaş”, ağartı, ağıl
“heyvanların salıdığı yer”, avlı “evin koridoru”, bıçğı, bişi “yağ-
da bişirilən çörək növü”, bişka “kibrit”, bitig “it balası”, buğaru
“buxarı”, camış, cancur “əriyin növü”, cıcık “gözəl”, cırnağ “dır-
naq”, cice “böyük bacı”, çağıldamax “gülmək”, çalğı “süpürgə
növü”, çəpər, çit “qadın örtüsü”, dadax “qardaş”, davar “qoyun”,
doydoy “göyərçin”, kartol “kartof”, qaşqa “əl arabası”, küllah
“böyürtkən”, kütan “kotan”, loda “böyük ot topası”, mahna “bə-
hanə”, mar “ilan”, naxır və s. Göründüyü kimi, Qarapapaq dila-
lektnin xüsusiyyətləri qərb ləhcəsinin xüsusiyyətlərinə uyğundur
və bu qrupa aid edilməlidir.
Dostları ilə paylaş: