B.Skinnerning operant bixeviorizmi.
Berris Friderik Skinner 1904 yil
Pensilvaniya shtatida tug‘ilgan. Uning oilaviy muhiti samimiy va erkin, intizom
qattiq bo‘lgan hamda munosib xizmat ko‘rsatganda rag‘batlantirilgan. Skinner
butun yoshligi davrida roliklik samakatlarni, korusellarni, aravalarni konstruksiya
qilish bilan ko‘p shug‘llangan. Bu yoshlikdagi ixtirolar kelajakda uni
harakatlarini kuzatish modifikatsiyasiga qiziqishidan darak berardi. Uni,
shuningdek, maktabda o‘qishga qiziqishi katta bo‘lgan hamda unga bilim bergan
o‘qituvchilarini iliqlik bilan xotirlaydi.
Skinner 1926-yilda Gamilton kolledjida o‘qib, gumanitar fanlar, ya’ni ingliz
adabiyoti bo‘yicha bakalavr darajasini olgan. Skinner o‘z xotiralarida talabalik
hayotiga haqiqiy moslasha olmaganligini aytadi. Kolledjni bitirgach u ota-
onasining uyiga qaytib kelgan va yozuvchilik bilan shug‘ullanishga harakat
qilgan, lekin bu orzusi ro‘yobga chiqmagan. Skinner xotirasida maqsadsiz
o‘qiganligini, kemalar modelini yasaganligini, royalda chalganligini, o‘zi ixtiro
qilgan radiosini eshitganligini, mahalliy gazetalarda yumor maqolalar chop
etganligini, ammo boshqa hech narsa yozmaganligini va psixiatrga ko‘rinishni
o‘ylab ko‘rganligini aytgan.
Skinner yozuvchi bo‘lishdan voz kechib, Garvard Universitetiga
psixologiyani o‘rganish uchun o‘qishga kiradi. U bu sohada hammadan orqada
ekanligini tushunib, o‘ziga qat’iy o‘quv jadvali o‘rnatadi va bunga ikki yil
davomida qat’iy amal qilib keladi.
1931-yilda doktor darajasiga loyiq topiladi. 1931-1936 yillarda Skinner
Garvardda ilmiy ish bilan shug‘ullanadi, u o‘zini ilmiy qarashlarini hayvonlarning
asab sistemasini o‘rganishga qaratgan. 1936-45 yillarda u Minisot Universiteti
o‘qtuvchisi bo‘lib ishladi. Bu davrda Skinner juda ko‘p ijodiy ishlar bilan
shug‘ullangan va AQSh da yetakchi bixeviorist sifatida tanilgan. 1945-47
yillarda u Indiana shtati universiteti psixologiya kafedrasi mudiri lavozimida
ishlagan, 1947-74 yilga qadar Garvardda notiq bo‘lib ishlagan va nafaqaga
chiqqan. Skinnerning ilmiy faoliyati juda ko‘p taqdirlangan. Jumladan, ilmiy
faoliyatlari uchun prezident medalini olgan. 1971 yilda Amerika psixologlari
assotsatsiyasining
quyidagi
yozuvlari
bitilgan
“Xulq-atvorni o‘rganish
revolyusiyasini amalga oshirishda psixologik tekshiruvchilar pioneri, nazariya
lideri, texnologiya ustasi” oltin medaliga sazovor bo‘lgan. 1990-yilda Amerika
psixologlari assotsatsiyasi prezidenti Skinnerga tashakkur bildirgan. Skinner
ko‘pgina kitoblar muallifi bo‘lgan. U “Organizmning harakati” (1938-yil),
“Uoldin-2” (1948-yil), “Insonning xulq-atvori va fan” (1953-yil), “Verbal Xulq-
34
atvor” (1957-yil) va boshqa bir qator asarlarni yozgan. Uning yozgan asarlaridan
“Uoldin-2” romani kolledj talabalari orasida keng tarqalgan.
Uning tarjimai holi “Tarjimai-hol psixologiyasi tarixi” asarining 5-tomida
yoritilgan. Skinner 1990-yilda Leykemiya kasalligi orqali vafot etgan.
Skinnerning nazariyaga oid yondashuvlari: Bixeviorizm uchun “xulq”
asosiy tushunchaga aylanib, uning psixikasi bilan aloqasi cheklab o‘tilgan.
Ko‘pgina persanolog nazariyotchilar ikki xil yo‘nalishda ishlaydilar:
1) Albatta, insonlarning barqaror bir-birlaridan farqini o‘rganish;
2) Shaxslarni xulq-atvorini turli va murakkabligini gipotitik tushuntirish.
Bu yo‘nalishlar ko‘pgina konsepsiyalarning asosini tashkil qilgan. Skinner
fikricha, mavhum (abstrakt) nazariya majburiy emas. Individning xulq-atvorini
unga tashqi muhit ta’sirini o‘rgatish yo‘li bilan aniqlash mumkin. Skinner
ta’kidlashicha, psixologiya, ayniqsa, o‘qitish yetarli darajada rivojlanmagan, shu
sababli ulkan masshtabli nazariya mavjud bo‘lmagan. Shuningdek u, nazariy
yo‘nalishda tekshiruvlar o‘tkazish lozim emasligini, chunki ular kuzatuv
faktorlariga tushuncha berib, hodisalarni turli terminlar va o‘lchamlarda ta’kidlab,
ularni turli me’yorlarda o‘lchab bo‘lmaydi. Skinner insonning xulq-atvor
nazariyasini yaratib, psixologlarga soxta ishonch paydo qilib, amalda xulq-atvor
va atrof-muhit bog‘liqligini ko‘rsata olmagan. Skinner o‘zini nazariyotchi deb
hisoblagan va shaxsni o‘rganish nazariyasini yaratib bergan.
Skinner o‘z intervyusida: “men o‘zga dunyo, aql va asab sistemasi
nazariyasini yaratib, xulq-atvorni tushuntirishga harakat qilaman. Bunday
nazariyani muhim va foydali deb hisoblayman. Bundan tashqari bular, xavfli
hamdir, chunki bezovtalanishga asos bo‘ladi. Men shaxs xulq-atvorini umumiy
nazariyasini xush ko‘raman, chunki ko‘p faktorlarni birlashtirib umumiy
tushuncha beradi. Tashabbuskor shaxs doira tashqarisida, Skinner radikal
bixeviorist sifatida, insonlar tashabbuskorligini va xulq-atvorini ichki omillar
bilan bog‘liq ekanligini inkor etadi. (masalan: ongsiz impulslar). Bu
konsepsiyalar hozirda ham mavjud bo‘lib kelmoqda, chunki xulq-atvorni
boshqarayotgan atrof-muhit sharoiti inkor etilmoqda.
Tashabbuskor inson, biz boshqacha izohlay olmaganligimiz sababli mavjud
va xizmat qiladi. Uning mavjudligi bizning nodonligimizga bog‘liq, biz xulq-
atvor haqida ko‘proq bilganimiz sari, tabiiyki, u o‘z tashabbuskorligini yo‘qotib
boradi. Shaxsni bilish uchun tashabbuskor shaxsni aqli, sezgi, xarakteri, reja,
maqsadi va boshqalarni bilish, xulq-atvorni ilmiy analiz qilishga yordam beradi.
Skinnerning intropsixik sabablari qarshiligini o‘rganish uchun nomaqbul
fenomenlari bog‘liq emas, balki turli terminlar bilan atalib, aniqlik kiritish
mumkin emasligida, fan tarixida ta’kidlanishicha, aqliy xulosalar konsepsiyasidan
chekinish lozim, ko‘rinishini o‘zgartirmay, empirik o‘rganish uchun, masalan,
35
iqtidorli talabalarni kolledjdan o‘qishdan chetlatish sababini o‘rganib, biz
tushuncha berishimiz mumkin, chunki u omadsizlikdan juda qo‘rqadi, chunki
uning motivi bo‘lmaganligi sababli yoxud u omadsizlikdan ongsiz qo‘rqib, o‘z
ustida kam ishlaganligi. Bunday talabani o‘qishdan chetlatish gipotezalari,
tushuntirish bo‘lib, Skinner fikricha, agar barcha motivlari hamda uni o‘qishdan
chetlatish sabablari aniqlanmasa, bular hech narsani oydinlashtirmaydi.
Avvalo, bu holatni kuzatib, so‘ng qo‘shimcha tushunchalar berib, aniqlik
kiritish mumkin. Agar iqtidorli talaba o‘qishdan chetlatilsa, buni sababini
tekshirish uchun ushbu holatga qonuniy sharoitlar sabab bo‘lishiga ahamiyat
berish lozim. Masalan: talabani uxlashiga yotoqxonadagi shovqin halaqit
berganligi sababli, yaxshi uxlay olmay, charchab yaxshi o‘zlashtira olmaganligi,
iqtisodiy qiyinchilik sababli haftasiga 40 soatdan ishlashga majbur bo‘lib,
shug‘ullanish uchun vaqti yetmasligi yoxud u talabalar basketbol jamoasida
o‘ynaganligi sababli, ko‘p darslarga qatnasha olmaganligi sababli o‘zlashtirishi
pasayganligi va h.k.lar. Skinnerning bu tushunchalari, holatga javobgarlikni
tashabbuskor shaxsga emas, balki uni tevarak-atrofdagi sharoitga bog‘liqligini
ko‘rsatadi. Skinner tushunchasi bo‘yicha tevarak-atrof, sharoit barcha holatlarni
aniqlaydi.
Skinner boshqa nazariyalar bilan solishtirganda oson ziddiyatlashgan
xarakterdagi nazariyani taklif etmadi. U o‘zining nazariyasida o‘zining
tadqiqotchilik yo‘nalishida shaxsni yaqqol tarzda ifodalovchi holatni taqdim
etmadi. Uning nazariyasi faqatgina shaxsni emas, balki butun xulq-atvorni
tushuntirishga harakat qildi. Skinner psixologiya aniq dalillar asosida va
tadqiqotlar laboratoriya sharoitida amalga oshirilishi kerakligini ta’kidladi.
Skinner psixologiya xulq haqidagi, organizm nima qilishi haqidagi fan ekanligini
ta’kidladi. Uning xulq-atvorni o‘rganishi psixoanalitikka, qirralar, ekzistensial,
kognitiv va gumanitstik yondashuvlarga antipoddir. Uning yondashuvi nafaqat
predmet, metodologiya va maqsadi bilan tafovutlanadi.
Shaxsni tushuntirishda kalit sifatida ko‘pgina boshqa nazariyalar insonning
ichki olamiga nazar soladi. Sabablar, motivlar insonning kamoloti va xulq-
atvorini yo‘naltiradi hamda har bir insonning ichida kechadi.
Bunga teskari, Skinner xulq-atvorni tushuntirishda ichki tomon bilan
bog‘liq biror bir xulosaga kelmadi. Ongsiz ta’sirlar, himoya mexanizmlar, qirralar
va boshqa harakatga keltiruvchi kuchlar ilmiy psixologiyada o‘rin olmaydigan
jihatlar ham mavjud.
Skinner ham o‘z navbatida fan uchun foydaligidan ichki kuchlar mavjud
bo‘lishini inkor etmadi. Skinner aniq kuzatib bo‘lmaydigan va fanga aloqador
bo‘lmagan fiziologik jarayonlarga analogik mulohazalarni qo‘lladi.
Inson bilan bog‘liq bahslar-vaziyatlarda Skinner atrof-olam yoki vaziyatlarni
36
e’tiborga oldi. Eksperimental o‘rganish predmeti jihatidan Skinnerning
yondashuvi boshqa nazariyachilardan keskin farq qildi. Bir qator tadqiqotchilar
emotsional, beqaror, boshqalar esa me’yordagi yoki o‘rtacha barqarorlikdagi
shaxslarga e’tibor qaratadilar.
Skinnerning xulq-atvor haqidagi insonlarga qo‘llagan g‘oyalari kalamush va
kabutarlar xulqini o‘rganish uchun qo‘llanilgan. Inson shaxsi haqida xulosalash
uchun kabutarni o‘rganish kerakmi? Skinnerning qiziqishlari bolalar kechinmasi
yoki katta yoshdagilarning tuyg‘ularini emas, qo‘zg‘atuvchilarga nisbatan xulqiy
reaksiyalarni aniqlashga qaratilganligini unutmaslik lozim. Stimullarga nisbatan
ba’zan javoblar odamlar, ba’zan hayvonlar yaxshi javob berishlari mumkin.
Skinner inson xulq-atvori boshqa jonzotlar bilan solishtirganda, murakkab
ekanligini e’tirof etdi. Tafovutlar esa darajali, tabiiy shaklda emas. Fundamental
jarayonlarda o‘xshashdir deb xulosaladi. Shu bois fan oddiydan murakkabga
qarab o‘rganib, dastlab oddiy jarayonlarni o‘rganishi kerak. Shunday qilib, u
jonvorlarning xulq-atvorini o‘rganishga jazm qildi. Bu esa inson xulq-atvoriga
qaraganda soddaroqdir deb o‘rganishga kirishgan.
Skinnerning ishi amaliy jihatdan yo‘lga qo‘yilgan. Uning tadqiqotlardan
olgan terapevtik metodlari har xil kasalliklar, xususan, psixoz, aqliy taraqqiyotdan
ortda qolish va autizmni davolashda foydalanildi. Uning xulq-atvorga
bag‘ishlangan g‘oyalari bo‘yicha modifikatsiya qilgan metodlari maktab,
tashkilot, tuzatish muassasalari va kasalxonalarda tatbiq etildi.
Dostları ilə paylaş: |