normal hujayralarning anomaliyasiga sabab bo'ladi (masalan, o'simlik novdalari
va ildizining haddan ortiq o'sib ketishi).
O'tkazilgan genetik tadqiqotlarga qaraganda, o'simlik
tanasidagi turl i
shishlarni paydo bo'lishi, opinlar sintezi aynan Ti -plazmida genlariga bog'liq
ekan. 2- va 3-hil mutant plazmidalarni o'simlikka kiritib, fitogormonlar
yordamida shish hosil qilsa bo'ladi.
Ti-plazmidalarning mutatsiyasi o'simlikning gormonal metabolizmiga
ta'sir qiladi degan ilmiy tahminlar ham yo'q emas.
Agrobakterial transformatsiyaning molekulyar-genetik
mehanizmlari
Transformatsiya jarayonini 4 bosqichga ajratish mumkin:
bakteriyani o'simlik hujayrasi devoriga bog'lanib olishi;
o'simlik hujayrasiga T-DNKni kirishi;
T-DNKni o'simlik genomiga integratsiyasi (qo'shilishi);
T-DNK ekspressiyasi (rasm 13.).
Agrobakterial ransformatsiyaning asosiy bosqichlari: I-o'simlik hujayrasi devori gidrolizlanadi,
gidroliz mahsulotlari
VirA
hemoretseptorlarini faollantiradi; II-
VirG –
vir-genlarning transkriptsiyasi va ekspressiyasi aktivatori; III-
VirD1
va
VirC1
yordamida
VirD2
ni T-DNKga bog'lanishi va TDNKning o'ng (RB-right bound) va chap (LB-left bound) tomonidan
uzilishi; IV-
VirE2
ni T-zanjir bilan bog'lanishi va T-zanjir+
VirD2 + VirЕ2
kompleksini bakteriya hujayrasi g'ovagidan
o'tishi; V- operon
VirB
agrobakteriya hujayrasi devorida g'ovak hosil qilgan; VI- T-DNKning o'simlik hromosomasiga
integratsiyasi;
Transformatsiya jarayonining dastlabki bosqichlari o'simlikning
jarohatlangan
eridan boshlanadi. O'simlik jarohtlanganida quyi molekulyar fenol birikmalar (masalan,
atsetosiringon), uglevodlar (masalan, glukoza va glyukuron kislota) ajraladi. pH muhit
esa kislotali bo'ladi. Agrobakteriya plazmidasidagi T-DNKni kesilishidan tortib o'simlik
hromosomasiga integratsiyasigacha bo'lgan jarayonlarni Ti-plazmidaning
vir
zonasidagi
genlar bajaradi.
O'simlik jarohatidagi signallarni
VirA
va
ChvE
oqsillari qabul qiladi.
ChvE
oqsilini agrobakteriyaning hromosoma genlari sintezlaydi. U atsetosiringonga nisbatan
sezgir bo'lib,
VirA
oqsiliga ta'sir qiladi. Natijada
VirA
oqsili fenol birikmalarini sezishni
boshlaydi.
VirA
oqsili - proteinkinaza fermenti. U bakteriya hujayrasi ichki
membranasini ikki marta teshadi. Shuningdek
VirG
oqsiliga fosfor donori bo'lib hizmat
qiladi. O'z
navbatida
VirG
boshqa
vir
-genlar transkriptsiyasini boshlanishiga sababchi
bo'ladi.
Agar o'simlik kasallangan yoki boshqa sabablar bilan yahshi rivojlana olmaydigan
bo'lsa, vir genlar faollanmaydi, T-DNK ham o'simlik hromosomasiga birikmaydi.
VirD
operoni bir qancha metabolitlarni sintezlaydi. Bu metabolitlardan biri – ikki
komponentli endonukleaza fermenti. Bu ferment T-DNKni kesadi. Kesilgan T-DNKni
VirB
va
VirE
oqsillari agrobakteriyadan o'simlikka o'tkazadi. T-DNKni bakteriyadan
o'simlik hujayrasiga o'tishi uchun 30 minut vaqt talab etiladi. T-DNKning o'simlik
genomiga qo'shilishi ko'p bosqichli jarayon hisoblanadi.
Genomga T-DNKning bir
necha nushalari joylashishi mumkin. Jarayon tugaganidan so'ng T-DNK o'simlik
genomining bir qismiga aylanadi. T-DNK o'simlik hujayrasidagi RNK-polimeraza II
fermenti yordamida transkriptsiyalanadi.
Agar yuqorida keltirilgan ma'lumotlarga e'tibor bergan bo'lsangiz, agrobakteriyaning
o'zi o'simlik hujayrasiga kirmaydi. Bakteriya o'zining T-DNKsini o'simlik hujayrasiga
kiritdi, hromosomaga joylashtirdi va o'simlikni opinlar sintez qiluvchi «fabrika»ga
aylantirdi. Opinlar esa bakteriya uchun azot va uglerod manbaidir.
Dostları ilə paylaş: