Y o ‘l yuribdi, m o‘l yuribdi. Bir o ‘rm on chetiga yetib kelib, daraxt
ostiga yonboshlabdi va atrofni diqqat bilan kuzata boshlabdi. Shu payt
shundoqqina oyoqlari orasidagi chuqurcha ichiga tushib qolgan donni
bir chumoli urinib tepaga qarab chiqarayotganini k o 'rib qolibdi. Q izig'i
shunda ediki, chumoli jo n iv o r donni m ing m ashaqqat bilan tepaga
sudrar, don endi chuqur og ‘ziga kelganda quyiga dum alab ketar,
chumoli yana uni
tishlab olib yuqoriga tortar, don esa yana pastga
dum alar edi. Bolaning butun fikri-zikri ana shu chum olida b o ‘lib
qolibdi. «Qani, oxiri nim a bo ‘larkin» degan fikr uni shu yerga m ixlab
qo ‘ydi. Kun tushdan o ‘tibdi, chum oli ham on donni tortib chuqur o g 'zig a
olib chiqaverar, bir bahya qolganda esa don yana sirpanib chuqurcha
tubiga tushib ketaverarmish.
Kun bota boshlabdi. Biroq chum olining don uchun kurashi hanuz
davom etaveribdi. Bola ham bu savdo bir yoqlik b o ‘lm aguncha shu
yerdan jilm aslikka qaror qilibdi.
Kun botay deganda, qarangki, m ehnatkash,
tirishqoq chumoli axiri
donni chuqurcha ichidan tortib olib chiqishga muvaffaq b o ‘libdi. Bola
ham o ‘zicha zahm atkash chum olini g ‘alaba bilan tabriklagan b o iib d i.
Juda katta mehnati evaziga q o ig a kiritgan nasibasini sudrab ketayotgan
chum oliga havas bilan tikilib turgan arzandaga bu hodisa, negadir, qattiq
ta ’sir etibdi. «Oddiy chumoliki, bir dona yem ish uchun kun bo‘yi tirishib
m ehnat qildi. Qanchalar qiyin boMmasin, maqsadi
yoMidagi ahdidan aslo
qaytm adi. Shu chumoli oldida men kim degan odam bo ‘ldim, axir!» -
degan ajib bir o ‘y uning qalbini kem irib o ‘tibdi. Chum olining harakatini
ko‘rib, ham m a muammo harakat bilan, g 'a y rat bilan hal etilishini bola
qalban his etibdi. Arzanda ortiga qaytib, o ‘z dom lasi huzuriga kirib
boribdi. S o ‘roqsiz ketib qolgani uchun ustozidan sidqidildan uzr
so ‘rabdi. Bola arzandalikning zararli xulq-atvorlarini o 'zid an
soqit qilib,
ilm chashm asiga sh o‘n g ‘ibdi.»
Oila, oilada farzandning o ‘rni haqida ham qator xalq maqollarini
aytib o ‘tishim iz mumkin: «O ila tinch - yurt tinch», «Oila q o ‘sh ustunli
ayvon», «Bol - shirin, boldan bola shirin», «B ola k o ‘ngli - podsho»,
«Bola o ‘nga kirsa, otasi songa kirar», «D avlatning boshi - farzand»,
«B ola xondan ulug‘», «Farzand baxti - ona taxti», «Farzand - belning
quvvati», «Farzand kamoli - ota jam oli», «Farzand boqqan ota, jonni
qoqqan ona», «Farzand - dilband, farzand - qanot», «Farzanding -
davlating, fazilati - ziynating» va h.
Shuningdek, oilada ota va onaning o ‘m i
haqida ham qator m aqollar
mavjud: «Ota - aql, ona - idrok», «O ta - bilak, ona - yurak», «Ona -
71
daraxt, bola - meva», «Onangni quyosh bilsang. otangni oy bil», «Ota
bola uchun taxt yasar, baxt yasay olm as», «Otangga qiiganingni
bolangdan k o ‘rarsan», « 0 ‘g ‘il-qiz yaxshi b o ‘lsa, ota-ona xursand.
0 ‘g ‘il-qiz dono bo ‘lsa. elu yurt xursand».
Har bir o ‘zbek oilasida qarindosh-urug‘chilik m unosabatlariga katta
e ’tibor qaratiladi, yoshlarga qarindoshlar bilan quvonchli kunlarni
baham k o ‘rish, qayg'uli kunlarda hamdard bo ‘lish kabi m unosabatlar
bolaligidanoq singdiriladi. Buni quyidagi xalq m aqollarida k o ‘rishim iz
m um kin: «B orsang
- qarindosh, borm asang - begona», «D o ‘st safarda
bilinar, o g ‘a-ini - kulfatda», «Oziqli ot horim as, qarindoshli qarim as»,
«Y eb-ichganda yot yaxshi, qay g ‘u kunda - qarindosh». «Inisi borning
irisi bor», «Onangni kaftingda tutsang, singlingni boshingda tut», «Ota -
xazina, aka-uka — tayanch» va h. Ertaklarda ham ushbu m asala keng
yoritiladi.
M asalan,
Dostları ilə paylaş: