«Temur tuzuklari».
«Tuzuki Temuriy» (Temur tuzuklari), «Malfuzoti
Temuriy» (Temurning aytganlari) va «Voqiomi Temuriy» (Temurning boshidan
106
kechirganlari) nomlari bilan atalmish bu asar e‘tiborga molik tarixiy manbalar
jumlasidandir. «Temur tuzuklari»ni butun jahonning ko‗rgina mamlakatlarida,
masalan, Rossiya, Angliya, Franciya, AQSH, Finlandiya, Daniya, Eron, Turkiya,
Misr, Hindiston, Yaman kutubxonalaridan topsa bo‗ladi. O‗z-o‗zidan ma‘lumki,
qaysi asar qimmatli, amalda zarur bo‗lsa, undan ko‗proq nusxa ko‗chirilgan.
Bizgacha yetib kelgan qo‗lyozmaning asli Xurosonlik Abu Tolib al-Husayn
Arabiston bo‗ylab sayohati davrida Yaman vodiysi Ja‘far podsho kutubxonasidan
topib, turkiy tildan fors tiliga tarjima qilingan. O‗zi tarjima qilgan bu qo‗lyozmani
u 1047 (1036-1038 yy.) yillar oralig‗ida Buyuk Boburiylardan Shohjahonga (1628-
1659yy.) taqdim qilgan. Shohjahonning topshirig‗iga binoan shu yilning o‗zida
qo‗lyozma matni Muhammad Afzal Buxoriy tomnidan tahrir qilinib, undagi
tafsilotlar to Temur vafotigacha, 1405 yilgacha «Yulduzlar baxtli ravishda
uyg‗unlashgan kishining hikmatli so‗zlari» nomida yetkazilgan.
«Temur tuzuklari» - podsholarning turish-turmushi va odob-axloq
normalarini belgilovchi risoladir. Asar 2 qismdan iborat. Birinchi qismida, jahon
tarixida mashhur fotih, sarkarda va iste‘dodli davlat arbobi sifatida nom qoldirgan
Amir Temurning yetti yoshi (1342 y.)dan to vafotigacha (1405 y. 18 fevral) qadar
kechgan hayoti va ijtimoiy-siyosiy faoliyati, aniqroq qilib aytganda, uning
Movaraunahrda markaziy hokimiyatni qo‗lga kiritish, feodal tarqoqlikka barham
berish va markazlashgan davlat tuzish, qo‗shni yurt va mamlakatlarni o‗z
tasarrufiga kiritish bayon etilgan.
Ikkinchi qism, jahongirning nomidan aytilgan va uning toju-taxt vorislariga
atalgan o‗ziga xos vasiyat va pand-nasihatlaridan iborat. Unda davlatni idora
qilishda kimlarga tayanish, toju-taxt egalarining tutumi va vazifalari, vazir va
qo‗shin boshliqlarini saylash, sipohiylarning maoshi, mamlakatlarni boshqarish
tartibi, davlat arboblari va qo‗shin boshliqlarining burch va vazifalari, amirlar,
vazirlar va boshqa mansabdorlarning toju-taxt oldida ko‗rsatgan alohida
xizmatlarini taqdirlash tartibi va boshqalar xususida gap boradi.
«Tuzuk» yozish odati Amir Temurdan ham avval bo‗lgan, keyin ham. Bu
odat asli xitoylardan va turk-mo‗g‗ul xonlaridan qolgan. Masalan, turk
hoqonlaridan qolgan «Qonunnoma», Chingizxondan qolgan «Bilik», Xondamir
yozgan «Qonuni Humoyun», Ruzbehxonning qalamiga mansub bo‗lgan va
shayboniylardan Ubaydulloxonnning topshirig‗i bilan yozilgan «Suluk al-mulk»
(Podsholarga yo‗l-yo‗riq) shular jumlasidandir.
Bunday asarlarda davlatni idora qilish tartib-qoidalari, turli mansab egalari
vazifalari, xayri-sadaqa qilish tartibi, soliq solish va uni to‗plash tartibi, harbiy
yurishlarni o‗tkazish va qo‗zg‗olonni bostirish qoidalari bayon etilgan.
«Temur tuzuklari» ham o‗sha jamiyat sharoitida bitilgan boshqa asarlar
singari hukmron sinfning maqsad va manfaatlarini ko‗zlab yozilgan, o‗sha sinfning
107
dunyoqarashini ifoda etgan. Asarda Amir Temurning harbiy yurishlari, buzuq
odamlarning ko‗payishini oldini oluvchi harakat deb, o‗z ozodligi va Vatanning
mustaqilligini himoya qilgan xalqlar esa kofir, buzg‗unchi, bezori deb atalgan.
Temurning o‗zi esa odil va insonparvar podsho sifatida tasvirlanadi, uning shaxsi
ko‗p jihatdan ideallashtiriladi. Shunga qaramay, asarda fan uchun muhim
ma‘lumot va faktlar ko‗p. Ulardan ayrimlarini misol tariqasida qayd qilamiz.
Asarda aytilishicha davlat asosini 12 ijtimoiy toifa: 1) Sayidlar, ulamo,
mashoyix, fozil kishilar; 2) Ishbilarmon, donishmand odamlar; 3) Xudojo‗y, tarki
dunyo qilgan kishilar; 4) No‗yonlar, amirlar, mingboshilar, ya‘ni harbiy kishilar; 5)
Sipoh va raiyat; 6) Maxsus ishonchli kishilar; 7) Vazirlar sarkotiblar; 8) Hakimlar,
tabiblar, munajjimlar, muhandislar; 9) Tafsir va hadis olimlar; 10) Ahli hunar va
san‘atchilar; 11) So‗fiylar; 12) Savdogar va sayyohlar tashkil etadi. Uning
taqdarini esa uch narsa: podsho, xazina va askar hal qiladi. Ikkinchi misol. Qo‗shin
asosan, o‗n, yuz, ming va tumanga bo‗lingan, o‗n kishilik harbiy bo‗linma tepasida
turgan boshliq – o‗nboshi, yuz kishilik qismining boshlig‗i no‗yon deb atalgan.
Asarda ularning haq-huquqlari, oylik maoshi ham aniq ko‗rsatilgan. Masalan,
oddiy sipohiy mingan otining bahosi barobarida, bahodirlar 2-4 ot barobarida,
o‗nboshi qaramog‗idagi askarga nisbatan ikki barobar ko‗p, yuzboshi o‗nboshidan
ikki barobar ortiq maosh olishgan. Mingboshilarning maoshi esa yuzboshinikidan
uch barobar ortiq bo‗lgan.
Uchinchi misol. Amir Temur o‗zining ulkan imperiyasini uluslarga bo‗lib,
idora qildi. Movaraunahrdan boshqa uning tasarrufida bo‗lgan barcha viloyat va
mamlakatlar 4 ulusga bo‗linadi.
«Tuzuklar»da Amirlar haqidagi ma‘lumotlar ham diqqatga sazovor. Bunda
keltirilgan ma‘lumotlarga qaraganda, amirlar asosan harbiy kishilar bo‗lishgan va
Amir Temurga tobe bo‗lgan qirq aymoqdan 12 tasi: barlos, arg‗in, jasoir, tulkicha,
duldoy, mo‗g‗ul, sadus, tug‗oy, qipchoq, arlot, tatar va tarxonlar ichidan tanlab
olingan. Amirlik rutbasi Amir Temur faoliyatining dastlabki paytlarida u bilan
birga bo‗lgan 313 kishiga berilgan.
«Tuzuklar»da vazirlar, amirlar va hokimlarga beriladigan in‘omlar haqida
ham gapirilgan. Masalan, qaysi bir amir biron qo‗shinni yengsa yoki mamlakat
olsa uni uch narsa: 1) tug‗, nog‗ora va bahodirlik martabasi; 2) davlat
kengashlariga bemalol kirish huquqi: 3) Biron sarhadning noibligi bilan saylangan.
«Tuzuklar»da Amir Temur davrida alohida undiriladigan soliq va jarimalar
haqida e‘tiborga molik ma‘lumotlar bor. O‗sha vaqtda soliq to‗lovchi xalqdan
xiroj, molu jihot, sovurin, kunalga, boj, shilon puli singari soliq va jarimalar
undirilgan. Shuni ham aytib o‗tish kerakki, xiroj ba‘zan sug‗oriladigan yerlardan
olinadigan hosilning uchdan bir qismi, yomg‗ir suvi bilan bitgan yerlarda umumiy
daromadning to‗rtdan bir qismi hajmida to‗langan.
|