“TAFAKKUR ZIYOSI”
ilmiy-uslubiy jurnali 2021/4-son
4
Jumladan, taniqli adiblardan Parda
Tursunning 1950-yili yozilgan “O‘qituvchi” romani,
Chingiz Aytmatovning “Birinchi muallim”, Vasil
Bikovning “Yodgorlik”, Yuriy Bondar yovning
“Bizni kechiring” va O‘tkir Hoshimovning
o‘qituvchi siymosini yoritgan asarlari hamda
ularga bag‘ishlangan filmlar ham tushuncha-
tasavvurimizni boyitgan. Masalan, odamzod
umrining mazmuni va yuksak a’moli haqida
g‘oyat teran fikr-qarashlar mashhur belarus
yozuvchisi V.Bikovning “Yodgorlik” povestidagi
maktab o‘qituvchisining ezgu bir aqidasi tarzida
ifodalanganini ko‘ramiz: ”Bandasi nimadir
ezgulik
ko‘rsatishi orqaligina inson qatoriga qo‘shilishi
kerak. Faqat shaxsiy manfaatdan narini ko‘rolmay,
boshqalar tashvishiga hamdard bo‘lolmas ekansan,
turmushing umrbod tuzsiz, ma’nosiz kechaveradi.
Bugun bo‘lmasa keyinroq yashash tarzingda
nimadir jiddiy ezgulik ro‘y berganini sezsang, shuni
bilginki, bu avvalo oqilona insoniy olijanoblik,
yaqin, hatto yetti yot begona, ko‘magingga muhtoj
odamlarga ko‘rsatgan g‘amxo‘rliging natijasi”.
Insoniy yashashning maqsad-mohiyati haqida
jiddiy o‘yga toldiruvchi bunday yorqin misollarni
boshqa adiblar ijodidan ham ko‘plab keltirish
mumkin.
Talabalik davrimizda ham yetuk ustozlardan
ta’lim-tarbiya
olganimizni hayot tuhfasi, taqdirning
bir mukofoti deb bilishimiz lozim. Darslarini she’r
kabi maroqli o‘tadigan, yuz-ko‘zidan nur yog‘ilib
turadigan fors tili domlamiz (Namangan DU)
dotsent Dadaxon Eshondadayev bir gal bizdan
beto‘xtov va to‘xtovsiz so‘zlarining ma’no farqlarini
so‘rab qoldi. Daf’atan javob berishga o‘ylanib qoldik.
O‘qituvchimiz esa yuksak sharqona madaniyati
bilan har doimgidek, bizni xijolatga qo‘ymasdan,
bu so‘zlar ma’lum darajada farqlanishini aytib,
qisqagina izohdan so‘ng bunga ishonch hosil qilish
uchun A.Qahhorning “O‘g‘ri” hikoyasini diqqat bilan
o‘qishni maslahat berdi. Yillar o‘tib, badiiy adabiyot
va uning tilidagi tagma’nolarga ham jiddiyroq
ahamiyat beradigan bo‘ldik. Endi bilsak, har bir
darsining hayotiy mazmundorligi va tarbiyaviy-
estetik ahamiyatiga alohida e’tibor beradigan
ustozimiz bizni ko‘proq mustaqil fikrlashga va
har bir mavzuga ijodiy yondashishga ham o‘rgatib
borgan ekan.
O‘tgan yillardagi jo‘shqin hayotimizni va
“eldek yugurik” (Navoiy) umrimizni sarhisob
qilsak, nurli xotiralar bilan birga,
oltinga teng
talabalik davrimizning necha oy-yillari besamar
ketganligidan ko‘nglimiz da o‘kinch-armonlar
ham seziladi. Ya’ni buyuk ajdodlarimiz tarixi va
merosini, yuksak umuminsoniy g‘oyalar bilan
yo‘g‘rilgan mumtoz adabiyotimiz durdonalari va
unutilayozgan milliy qadriyatlarimizni mehr bilan
o‘rganish ga hozirgidek keng imkoniyat u yoqda
tursin, aksincha, ularni o‘qish ham taq iqlab
qo‘yilgan edi. Ularning o‘rniga “marksizm-leninizm
ta’limoti,” “ilm iy komunizm” va “ilmiy ateizm
asoslari” kabi hukmron mafkuraning bir yoqlama
va “sovuq” siyosiy fanlarini majburan o‘qishga
zo‘r berib,
bilim saviyamiz, ruhiyatimiz va tafakkur-
dunyoqarashimizni cheklab, ma’naviyatimiz
ni kemtik va qashshoq qilib qo‘yganligimiz-
achchiq va armonli bir haqiqat. Shukurlar
bo‘lsinki, Mustaqillkdan so‘ng amalga oshirilgan
katta o‘zgarishlardan birini barcha o‘qituvchi va
talabalarimiz mamnuniyat bilan ta’kidlashadi.
Ya’ni Istiqlol sharofati bilangina ulug‘ mutafakkirlar
imizning betakror asarlari adabiyot va ma’naviyat
darsliklarimizdan munosib o‘rin oldi. Endilikda
yoshlarimiz sobiq sho‘ro davridagi, asosan,
inqilobiy qo‘zg‘olonlar-u sinfiy kurashlarni targ‘ib
etuvchi mafkuraviy asarlar o‘rniga ko‘plab buyuk
ajdodlarimizning ibratli hayoti va ijodini keng
o‘rganish imkoniga ega bo‘lganligi ta’limdagi jiddiy
bir o‘zgarishdir.
Tasavvurimiz yanada kengroq bo‘lishi
uchun e’tiborimizni so‘nggi yillarda xalqimiz ongu-
tafakkuri va ma’naviyatimizda yuz bergan chuqur
o‘zgarish va yuksalish jarayonlariga qarataylik.
Bugungi kunda jahondagi baxtli va insonparvar
davlatlardan biri sifatida e’tirof
etilayotgan ozod
va obod yurtimizda o‘zlikni anglash, eng avvalo,
jamiyatimiz hayotidagi ulkan yangilanish va yuksak
taraqqiyotimiz bilan bog‘liq ekanligi qanchalik
buyuk haqiqat bo‘lsa, ma’naviyatimiz rivojida ulug‘
ajdodlarimiz merosi va mil liy qadriyatlarimiz bilan
birga islomiy ma’rifat va diniy-axloqiy qarashlarning
ham beqiyos ahamiyati endilikda oftobday ravshan.
Binobarin, Istiqlol tufayli chinakam insoniy erk va
huquqqa ega bo‘lgan xalqimizning bag‘rikengligi,
imon-e’tiqodi butunligida uning diniy ixlos- ishonchi
ham yorqin ifodalanganini alohida ta’kidlash lozim.
Zotan, insonparvarlik g‘oyalari bilan oziqlangan
Imom al-Buxoriy, Bahouddin Naqshband,
Najmiddin Kubro, Ahmad
Yassaviy kabi zotlar asos
solgan muqaddas g‘oya va tariqatlarning vatani
ham shu muqaddas zaminimizdir. Ko‘ngillarga
ruhiy xotirjamlik va shukronalik bag‘ishlovchi
bunday ishonch-e’tiqodning mustahkam bo‘lishida
ulug‘ allomalarimizning ilmiy va diniy-axloqiy
hikmat -o‘gitlari ham muhim ahamiyat kasb etishi
shubhasizdir.
Shunday kezlarda Istiqlol berayotgan barcha
huquq va ulkan imkoniyatlardan behad quvonib,
bugungi yoshlarimizga havasimiz keladi. Biz
orzu qilgan yuksakliklarga ular etishishlariga
ishonchimiz komil. Har bir
viloyatda tashkil etilgan
o‘nlab ijod maktablari, Prezident maktablari va
ko‘plab nufuzli yangi oliy ta’lim muassasalari,
zamonaviy yangi mutaxassisliklar-bularning
barchasi yangi O‘zbekistonimizning milliy
tiklanishdan milliy yuksalishi va taraqqiyoti
yo‘llarida xizmat qiladi.
Talabalik davrimiz o‘zining tashvish-
quvonchlari bilan har birimizning hayotimizda
chuqur iz qoldirgan. Mehnatdan qochmaganmiz,
sport va san’atga ham astoydil qiziqqanmiz.
Ammo takrorlanmas yosh umrimizning ancha
yillari g‘o‘za chopig‘i, paxta terimi-yu sholi
o‘rimlarida o‘tib ketganiga o‘kinamiz. Ammo, o‘sha
qiyin sharoitda ham o‘zlarining keng bilimi va
unutilmas hayotiy saboqlari bilan ong-shuurimizni
va qalblarimizni boyitgan va
bizni mudom ezgulik
Dostları ilə paylaş: