42
6.2-rasm. Funksiyani hosil qilish
Dasturda x va y o‗zgaruvchilar fun(x,
u)
funksiyaning
parametrlari
bo‗lganliklari sababli ular lokal o‗zgaruvchilardir. Funksiya qobig‗idan
tashqarida ularga nol qiymatlar berilgan. Agar funksiya qobig‗ida fun(2, 3)
ning qiymati hisoblanadigan bo‗lsa ularga x=2 va u=3 qiymatlar beriladi.
Shuning uchun natija z=13 bo‗ladi. Lekin funksiyaning qobig‗idan
chiqqandan keyin x i u o‗zgaruvchilar o‗zlarining dastlabki nolga teng
bo‗lgan qiymatlarini oladilar. Shunday qilib ushbu o‗zgaruvchilar o‗z
qiymatlarini funksiya parametrlarining qiymatlariga faqat lokal tarzda –
funksiya qobig‗ining ichidagina o‗zgartiradi.
Har qanday funksiya qobig‗ida aniqlangan o‗zgaruvchi
singari z
o‗zgaruvchi ham lokal o‗zgaruvchidir. Dastlab uning qiymati
aniqlanmagan bo‗ladi. Funksiyaning ichida u z=13 qiymatni qabul qiladi.
Funksiyadan qaytgandan keyin funksiyada qo‗llanilganligiga
qaramasdan
u noaniq bo‗lib qoladi. Agar z ni chiqarishga harakat qilinsa komandalar
oynasida xatolik to‗g‗risida axborot hosil bo‗ladi.
Bunga ishonch hosil
qilish uchun quyidagi misolni ko‗raylik:
Tahrirlash oynasida funksiya kiritamiz
function z=fun(y,x)
z=x^2+y^2
va uni saqlaymiz. Komandalar oynasidan uni
ishga tushuramiz
>> fun(2,3)
z =
13
43
ans =
13
>> z
??? Undefined function or variable 'z'.
>>
Funksiyadagi hamma amallar bajarilgandan keyin, ya‘ni
funksiya
faylining oxiriga etilgandan keyin funksiyadan qaytiladi. Funksiyada
shartli operatorlar, sikllar yoki ulab – uzgichlar ishlatilganda funksiyaning
ma‘lum joyidan qaytish zaruriyati hosil bo‗lishi mumkin.
Buning uchun
return komandasi xizmat qiladi. Har qanday holda ham funksiya chiqish
parametrining qiymatini qaytaradi. Yuqoridagi misolda z o‗zgaruvchisi
chiqish parametri bo‗lib hisoblanadi.
Dostları ilə paylaş: