h
) və hidroliz
sabiti - K
h
il
ə müəyyən olunur.
C
h
α
h
= -------
C
Burada C
h
- hidroliz
ə uğrayan molekulların sayı, C - həll olan maddə
molekullarının ümumi sayı
K A + H0H K 0H + H A
50
t
ənliyi üçün hidroliz sabitini yazaq :
/K 0H/ / H A /
K
h
= -----------------------
/ K A /
Hidroliz canlı orqanizml
ərin həyat fəaliyyətində böyük rol oynayır, sənayedə isə
qiym
ətli məhsulların alınmasında istifadə edilir.
37. Oksidləşmə-reduksiya reaksiyaları.
Kimy
əvi reaksiyaları iki qrupa bölmək olar. Birinci qrup reaksiyalarda iştirak
ed
ən atom və ya ionların oksidləşmə dərəcəsi dəyişmir. Bu qrupa mübadilə, eləcə də bir
sıra parçalanma v
ə birləşmə reaksiyaları daxildir.
Pb(NO
3
)
2
+ Na
2
SO
4
=PbSO
4
+ 2NaNO
3
HCl + NaOH = NaCl + H
2
O
MgCO
3
= MgO + CO
2
P
2
O
5
+ H
2
O = H
3
PO
4
kinci qrup reaksiyalarda atom v
ə ya ionlar arasında elektron mübadiləsi gedir. Bu
da onların oksidl
əşmə dərəcəsinin dəyişməsinə səbəb olur.
2Na
0
+ S
0
= Na
−
2
S
-2
Fe
0
+ Cu
+2
SO
4
= Fe
+2
SO
4
+ Cu
0
Elektron mübadil
əsi nəticəsində reaksiyada iştirak edən atom və ya ionların
oksidl
əşmə dərəcəsinin dəyişməsi ilə gedən reaksiyalara oksidləşmə-reduksiya
reaksiyaları deyilir.
Atom özünd
ən elektron verdikdə müsbət, elektron qəbul etdikdə isə mənfi yüklü
iona çevrilir. Bu halda veril
ən və ya qəbul edilən elektronların sayı atomun oksidləşmə
d
ərəcəsini göstərir. Elektronun verilməsi oksidləşmə, qəbul edilməsi isə reduksiya
adlanır.
38. Oksidləşmə dərəcəsi.
Molekulda atomun v
əziyyətini xarakterizə etmək üçün “oksidləşmə dərəcəsi”
anlayı
şından istifadə edilir. Bu anlayış kimyanın əsas anlayışlarından biridir.
Oksidl
əşmə dərəcəsi dedikdə element atomunun birləşmədəki yükü nəzərdə
tutulur. Bu zaman
şərti olaraq molekulun yalnız ionlardan təşkil olunduğu qəbul edilir.
51
Dem
əli, oksidləşmə dərəcəsi anlayışı şərtidir. Çünki bildiyimiz kimi əksər birləşmələr
ion xarakterli deyildir.
Oksidl
əşmə dərəcəsinin sinonimi olaraq oksidləşmə ədədi, elektrokimyəvi
valentlik, oksidl
əşmə halı və s. işlədilir.
Birl
əşmədə elementin oksidləşmə dərəcəsi elektromüsbət atomlar üçün verdiyi
elektronların sayı q
ədər müsbət, elektromənfi atomlar üçün isə aldığı elektronların sayı
q
ədər mənfi olur. Neytral atom və qeyri-polyar bəsit molekullarda oksidləşmə dərəcəsi
sıfır q
əbul edilir. Beləliklə, oksidləşmə dərəcəsi müsbət, mənfi və sıfır qiymət ala bilər.
Molekulda atomların oksidl
əşmə dərəcəsi aşağıdakı kimi göstərilir.
Mg
+2
O,
Al
+3
Cl
1
3
−
, H
0
2
Burada maqneziumun oksidl
əşmə dərəcəsi +2, oksigeninki -2, hidrogeninki 0-dır.
Molekulda atomların oksidl
əşmə dərəcələrinin cəbri cəmi sıfra bərabərdir. Bunu nəzərə
alaraq mür
əkkəb birləşmədə atomlardan birinin oksidləşmə dərəcəsi məlum olmazsa,
onu X il
ə işarə edib aşağıdakı misallarda olduğu kimi tapmaq olar.
H
1
3
+
P
x
O
2
4
−
(+1) 3+x+(-2)4=0 X=+5
Ca
+2
(H
1
2
+
P O
2
4
−
)
2
2+[ (+1)2+x+(-2) 4 ]2= 0
2+4 + 2X ─ 16 = 0
2x = 10 x=+5
Al
3
2
+
(SO
2
4
−
)
3
(+3) 2 [x+(-2)4]3=0
6 +3x -24 = 0
x=+6
39. Oksidləşmə-reduksiya reaksiyalarının növləri.
Oksidl
əşmə-reduksiya reaksiyalarının aşağıdakı növləri məlumdur.
1. Atomlararası və ya molekullararası oksidləşmə-reduksiya reaksiyaları. Bu
reaksiyalarda oksidl
əşdirici və reduksiyaedici müxtəlif maddələr olur. Yuxarıda
göst
ərilən oksidləşmə-reduksiya reaksiyaları da bu qrupa aiddir. Xüsusi hal kommu-
tasiya adlanır.
2. Molekuldaxili oksidləşmə-reduksiya reaksiyaları. Bu halda oksidl
əşdirici və
reduksiyaedici eyni birl
əşmənin tərkibinə daxil olur. Onlar müxtəlif və eyni elementlər
olaq bil
ər.
52
2NaN
+5
O
2
3
−
= 2NaN
+3
O
2
+ O
0
2
N
+5
+ 2
ē = N
+3
2
1
O
-2
- 2
ē = O
0
2
1
2
2KCl
+5
O
2
3
−
= 2KCl
-1
+ 3O
0
2
Cl
+5
+ 6
ē = Cl
-1
6
1
3O
-2
- 6
ē = 3O
0
6
1
2
3. Öz-özünə oksidləşmə-reduksiya reaksiyaları. Bu halda oksidl
əşdirici, həm də
reduksiyaedici eyni oksidl
əşmə dərəcəsinə malik olan eyni elementin atomları və ya
ionlarıdır.
HN
+3
O
2
= HN
+5
O
3
+ 2N
+2
O + H
2
O
N
+3
-2
ē = N
+2
2
1
N
+3
+ 1
ē = N
+2
1
2
3
Bel
ə reaksiyalara disproporsiya (dismutasiya) reaksiyaları da deyilir.
40. Oksidləşmə-reduksiya reaksiyalarının əsas müddəaları.
Oksidləşmə-reduksiya reaksiyası nəzəriyyəsinin 3 müdd
əası var:
1. Atom, molekul, ionun özünd
ən elektron verməsi – oksidləşmə, əksinə özünə
elektron birl
əşdirməsi – reduksiya adlanır.
AI
0
– 3
e
→ Al
+3
53
H
0
2
– 2
e
→
2H
+
oksıdl
əşmə
Fe
+2
–
e
→
Fe
+3
S
0
+ 2
e
→
S
-2
Cl
0
2
+ 2
e
→
2Cl
-
reduksıya
N
+5
+ 2
e
→
N
+3
2. Özünd
ən elektron verən atom və ya ionlar reduksiyaedici adlanır və reduksiya
zamanı oksidl
əşir. Elektron qəbul edən atom və ya ionlar oksidləşdirici adlanır və
reaksiya n
əticəsində reduksiya olunur.
3. Oksidl
əşmə reduksiya ilə, reduksiya isə oksidləşmə prosesi ilə müşayiət
olunur.
Qeyd etm
ək lazımdır ki, maddənin tərkibinə daxil olan element özünün ən aşağı
oksidl
əşmə dərəcəsinə malik olduğu halda elektron qəbul edə bilməz. Deməli, bu halda
o, yalnız elektron verm
əli və buna görə də reduksiyaedici xassə göstərməlidir(HJ, H
2
S,
NH
3
v
ə s.). Bəzi birləşmələrdə ion özünün orta oksidləşmə dərəcəsi vəziyyətində iştirak
edir. Bel
ə halda o, şəraitdən asılı olaraq ya oksidləşdirici, ya da reduksiyaedici xassə
da
şıya bilər. Məsələn, azot amonyakda -3, nitrit turşusunda +3, nitrat turşusunda isə +5
oksidl
əşmə dərəcəsinə malikdir. Deyilənlərə əsasən kimyəvi reaksiyalarda amonyak
yalnız reduksiyaedici, nitrat tur
şusu isə yalnız oksidləşdirici xassə göstərməlidir. Nitrit
tur
şusu isə həm oksidləşdirici, həm də reduksiyaedici xassə daşıya bilər. Hər iki xassəyə
malik olan birl
əşmələrə misal olaraq H
2
SO
4
, K
2
MnO
4
, H
3
PO
3
, MnO
2
v
ə s. göstərmək
olar.
D. . Mendeleyevin elementl
ərin dövri sistemində soldan sağa getdikcə
elementl
ərin reduksiyaedici xassəsi zəifləyir, oksidləşdirici xassəsi isə güclənir və
halogenl
ərdə maksimuma çatır.
Metallarda I A, II A, el
əcə də bütün B qrup elementləri kimyəvi reaksiyalarda bir
v
ə ya iki elektron verərək yalnız reduksiyaedici xassə göstərir. Eyni qrup elementlərin
sıra nömr
əsi artdıqca, onların reduksiyaedici xassələri də qüvvətlənir. Məsələn, VI A
qrup elementi olan kükürdün oksidl
əşdirici xassəsi oksigenə nisbətən zəifdir. Tellur isə
b
əzi reaksiyalarda özünü reduksiyaedici kimi aparır. Bu da onunla izah edilir ki, eyni
qrup daxilind
ə atomların radiusları artdıqca, xarici elektron təbəqəsində yerləşən
elektronların nüv
ə ilə əlaqəsi zəifləyir və onlar atom tərəfindən daha asan verilir.
Halogenl
ərdən ən yüksək elektromənfiliyə malik olan flüordur, buna görə də o, bütün
54
reaksiyalarda oksidl
əşdirici xassə daşıyır. Elektromənfiliyi nisbətən kiçik olan oksigen
yalnız flüora elektron ver
ərək reduksiyaedici xassə göstərir. Digər qeyri- metallar isə
reduksiyaedici xass
ə daşıyır. Məsələn, kükürd metallarla reaksiyada oksidləşdirici,
oksigenl
ə birləşdikdə isə reduksiyaedici xassə göstərir.
Zn
0
+ S
0
= Zn
+2
S
-2
; S
0
+ O
0
2
= S
+2
O
2
2
−
41. Oksidləşmə-reduksiya reaksiya tənliklərinin əmsallarının
düzəldilməsininelektron balans üsulu
.
Oksidl
əşmə - reduksiya reaksiyalarının tənliklərini düzəltmək üçün iki üsuldan
istifad
ə olunur:
1. Elektron balansı üsulu
2. on – elektron üsulu.
H
ər iki üsulda reduksiyaedicinin verdiyi elektronların sayı oksidləşdiricinin qəbul
etdiyi elektronların sayına b
ərabər olmalıdır. Elektron balansı üsulu ilə oksidləşmə -
reduksiya reaksiyalarının t
ənliklərinin düzəldilməsi aşağıdakı mərhələlər üzrə aparılır.
1. Reaksiyaya daxil olan v
ə reaksiyadan alınan maddələrin formulları yazılır və
reaksiyanın istiqam
əti oxla göstərilir.
2 KJ + Cl
2
→ 2 KCl + J
2
2. Oksidl
əşmə dərəcəsini dəyişən atom və ya ionların oksidləşmə dərəcəsi təyin
edilir v
ə tapılan rəqəmlər onların kimyəvi işarəsi üstündə yazılır.
K
0
J
-
+ Cl
0
2
→ KCl
+1
+ J
0
2
3. Elektron t
ənliyi tərtib edilir, verilən və qəbul edilən elektronların sayını
b
ərabərləşdirmək üçün tapılan əmsalların yeri dəyişdirilir və mümkün olan hallarda
onların arasında ixtisar aparılır.
Reduksiyaedici J
-1
- 1
ē = J
0
2 oksidl
əşmə
Oksidl
əşdirici Cl
0
2
+ 2
ē = 2Cl
-1
1 reduksiya
4. Tapılan
əmsallar oksidləşdirici və reduksiyaedicinin qarışısında yazılır, tənliyin
h
ər iki tərəfi bərabərləşdirilir və ox işarəsi bərabərlik işarəsi ilə əvəz olunur.
55
2KJ + Cl
2
= 2KCl + J
2
Oksidl
əşmə-reduksiya reaksiyalarının tənliklərini tərtib etdikdə yadda saxlamaq
lazımdır ki, reaksiya neytral mühitd
ə gedirsə - suyun, turşu mühitdə gedirsə - turşunun,
əsasi mühitdə gedirsə, əsasın miqdarı tənliyə sonradan əlavə edilə bilər.
Cu
0
+ HN
+5
O
3
Cu
+2
(NO
3
)
2
+ NO
+2
+ H
2
O
Cu
0
- 2
ē → Cu
+2
3
N
+5
+3
ē → N
+2
2
3Cu + 2HNO
3
3Cu(NO
3
)
2
+ 2NO + H
2
O
T
ənlikdən aydın olur ki, misin üç atomunun oksidləşməsinə iki mol nitrat turşusu
s
ərf olunur. Reaksiya nəticəsində üç mol mis 2-nitratın alınması göstərir ki, nitrat
tur
şusunun altı molu duzun əmələ gəlməsinə sərf olunmuşdur. Deməli, reaksiyada
s
əkkiz mol turşu iştirak edir.
3Cu + 2HNO
3
+ 6HNO
3
3Cu(NO
3
)
2
+ 2NO + 4H
2
O
B
əzi hallarda reaksiyada oksidləşmə dərəcəsi dəyişən elementlər çox olur.
M
əsələn, reaksiyada iki reduksiyaedici iştirak edərsə, reduksiyaedicilərin verdiyi
elektronların hamısı bir oksidl
əşdirici tərəfindən qəbul edilir.
Fe
+2
(Cr
+3
O
2
)
2
+ Na
2
CO
3
+ O
0
2
→ Fe
3
2
+
O
3
+ Na
2
Cr
+6
O
4
+ CO
2
2
−
Fe
+2
-1
ē = Fe
+3
reduksiyaedicil
ər:
7 4
2Cr
+3
-6
ē = 2Cr
+6
56
oksudl
əşdirici: O
0
2
+ 4
ē = 2Cr
+6
4 7
Elektron t
ənliyindən göründüyü kimi reduksiyaedicilərin verdiyi yeddi elektron
oksigen atomları t
ərəfindən qəbul edilmişdir.
4Fe(CrO
2
)
2
+ 8 Na
2
CO
3
+ 7O
2
= 2Fe
2
O
3
+ 8Na
2
CrO
4
+ 8CO
2
42. Kompleks birləşmələr, kompleks birləşmələrin quruluşu.
B
əzi birləşmələr valentlik cəhətdən doymuş olmasına baxmayaraq daha mürəkkəb
molekullar
əmələ gətirmək xüsusiyyətinə malik olurlar, məsələn NH
3
yaxud (CN)
molekullarında s
ərbəst, qoşalaşmamış valent rabitəsində iştirak etməyən elektronları d
elementl
ərinin boş orbitaları ilə koordinativ tipli rabitə hesabına mürəkkəb tərkibli
birl
əşmələr alınmasına səbəb olur (sianid turşusu duzları da əmələ gəlir).
+
:
4
3
N
H
[
]
4
4
3
4
)
(
SO
NH
Cu
CuSO
→
[
]
6
4
2
)
(
)
(
CN
Fe
K
CN
Fe
KCN
→
+
Isveçr
ə alimi A.Verner 1893 ildə koordinasiya nəzəriyyəsinə əsasən sonralar rus
aliml
əri L.Çuqayev və başqaları tərəfindən kompleks birləşmələr haqqıda aşağıdakı
müdd
əaları vermişdir:
1.
Kompleks birləşmədə ionlardan və ya atomlardan biri mərkəzi atom sayılır ki, ona
kompleks
əmələgətirici deyilir.
2.
Mərkəzi atom (ion) olan kompleks əmələgətiricinin ətrafında müəyyən sayda əks
yüklü ionlar v
ə ya polyar molekullar yerləşmişdir ki, onlar liqantlar adlanır.
3.
Mərkəzi atom (ion) liqandla birlikdə birləşmənin daxili koordinasiya sahəsini
əmələ gətirir ki, bunu böyük mötərizəyə alırlar.
4.
Liqandların sayı (2.4,6-8 olur) koordinasiya ədədi adlanır.
5.
Mərkəzi iondan xeyli uzaqda olan ionlar xarici koordinasiya sahəsini əmələ
g
ətirirlər.
[
]
6
4
)
(CN
Fe
K
v
ə
[
]
4
)
(OH
Al
Na
misalında bunları göst
ərək.
M
ərkəzi ionla liqandlar arasında rabitənin təbiəti 2 cür ola bilər. Birinci halda
elektrostatik c
əzbetmə, ikinci halda donor akseptor mexanizmi üzrə əksər halda hər ikisi
olur.
Kompleks bir-d
ə özünə əks işarəli ion birləşdirən iona kompleks-əmələgəitrici ion
deyilir. Onlar
əksər halda + yüklü olurlar, çoxusu metallardır boş orbitallar olan metallar
2
nS
-elementl
ərindən
əsasən
[
] [
]
p
n
BeF
BeO
Be
′
−
−
;
2
4
2
2
elementl
ərində
57
[
] [
] [
]
[
]
2
3
6
3
4
3
6
4
; np
nF
GaCl
AlF
BF
−
−
−
−
elementl
ərindən karbon
[
]
−
2
3
CO
, silisium
[
] [
] [
]
3
2
4
2
3
2
6
; np
SiO
SiO
SiF
−
−
−
elementl
ərdən
ən
çox
[
] [
] [ ] [
] [
] [
]
[ ]
4
4
6
3
4
3
4
6
3
4
; np
Bi
SbCl
AsS
PO
PF
NO
NH
−
−
−
−
−
−
+
kompleks
əmələgətirmə meyli zəifdir
[ ] [
] [
]
[ ]
−
−
−
−
2
6
2
4
2
3
2
2
4
Te
SeO
O
S
SO
v
ə s.
5
np
-elementl
əri zəif kompleks əmələ gətirirlər.
6
np
-elementl
ərindən yalnız
elektroneytral atomlarının i
ştirakı ilə əmələ gələn klartat birləşmələri məlumdur
(
)
[
]
(
)
[
]
6
2
6
2
O
H
Xe
O
H
Kr
v
ə s.
d
- elementl
əri əsas kompleks əmələgətiricilərdir, buda onlarda boş orbitalların
olması sp
3
d
2
, sp
2
d
1
, sp
0
d
3
, sp
3
hibrid orbitallarının olması yaranması v
ə ion radiusunun
kiçik olmasındandır. f – elementl
ərində d- elementlərinə nisbətən kompleks
əmələgətirmə zəifdir, çünki hibridləşmə fəallığı azdır.
Liqandlar anionlar v
ə neytral molekularda ola bilər. Neytral liqandların yükü
yoxdur CO (karbonil), NH
3
-ammin, H
3
O
- akvo, NO- nitrozil; anionlar- F
-
(flüoro) Cl
-
(xloro) OH
-
(hidrokso) CN
-
(siano) SO
4
2-
(sulfato) CNS
-
(roiano) NO
2
-
(nitro) liqandların
sayı (koordinasiya
ədədi) 2.4,6-8 bəzəndə 3,8,12 ola bilər.
Liqandların sayı Ag
+
Au
+
Cu
+
ionları üçün 2, Cu
2+
, Hg
2+
, Pt
2+
, Au
3+
ionları üçün 4,
Co
2+
, Co
3+
, Fe
2+
, Fe
3+
, Pt
4+
, Sn
4+
- 6 olur.
Koordinasiya
ədədinə görə kompleks birləşmələr fəza quruluşu müxtəlif olur.
Koordinasiya ə də di rabitə də iş t. edə n orbitallar fə za quruluş u
.
2 sp v
ə ya dp xətti
4 sp
3
dp
3
tetraedr
4 d sp
2
kvadrat
6 d
2
sp
3
oktaedr
Liqandlar kompleks
əmələgətirici ilə bir və ya bir neçə rabitə yarada bilər
monodendant (bir di
şli) – J
-
Br
-
OH
-
iki di
şli – didentant CO
3
2-
SO
4
2-
Polidendant (çox di
şli)
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
COO
CH
COO
CH
N
CH
CH
N
CH
C
OO
CH
C
OO
2
2
..
2
2
..
2
2
Dostları ilə paylaş: |